Διακρίνετε τη Σημασία Αυτών που Βλέπετε;
ΦΑΙΝΕΤΑΙ να δυσκολεύονται όλο και περισσότερο οι άνθρωποι να συμφωνήσουν σήμερα. Η ανικανότητα για συμφωνία συγκρουόμενων απόψεων μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε κάθε επίπεδο της ανθρώπινης σχέσεως. Ανεξάρτητα με την αιτία, το ζήτημα για πολλούς ανθρώπους είναι σοβαρά ανησυχητικό.
Στο Οικογενειακό Επίπεδο
Στους περασμένους αιώνες μόνο μια μικρή μειονότητα ανδρογύνων έβλεπε το διαζύγιο σαν ένα αποδεκτό τρόπο επιλύσεως των διαφωνιών τους. Με λίγα λόγια, ο γάμος ήταν «ισόβιος.»
Αλλά σήμερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν το γάμο σαν μια προσωρινή μόνο διευθέτηση. Μερικές χώρες αναφέρουν ότι η πλειονότητα γάμων αργά ή γρήγορα καταλήγουν στο διαζύγιο. Μια Γερμανική εφημερίδα πρόσφατα έλεγε ότι «η ιδέα ότι κάποιος πρέπει να περάσει ολόκληρη τη ζωή του με το ίδιο άτομο πεθαίνει.» Όπως παρατήρησε το Περιοδικό Νέα Υόρκη: «Μόνο μια τέλεια σχέση θα μπορούσε να επιτύχει. Κανείς δεν θέλει να συμφωνήσει ή να συμβιβασθεί.»
Στο Επίπεδο της Εργασίας
Η μεγαλύτερη επιρροή που ασκείται από τις εργατικές ενώσεις από την αρχή του αιώνα μας έκανε τις διαφορές μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων να γίνουν πιο φανερές. Με τις απεργίες έχουν στρέψει την προσοχή του κοινού στο γεγονός ότι οι ιδιαίτερες προσπάθειες για συμφωνία έχουν αποτύχει. Καθώς οι προσπάθειες για να φθάσουν σε κάποια συμφωνία εξακολουθούν, μπορεί να περάσουν βδομάδες, μήνες, ή ακόμη και χρόνια.
Μια έρευνα που έγινε σε 13 χώρες πέντε ηπείρων αποκάλυψε ότι μεταξύ των ετών 1938 και 1970 υπήρξε μια αύξηση 286 τοις εκατό στον αριθμό των απεργιών εργασίας, και μια αύξηση 709 τοις εκατό σε χαμένο χρόνο εργασίας για να συμβιβασθούν μεταξύ τους, εκτός των άλλων απωλειών.
Σχετικά με μια απεργία κατά της Βρεταννικής Χαλυβουργίας το 1980, ένα άρθρο περιοδικού αναφέρει: «Ήταν η πιο μακρά στη Βρεταννική μεταπολεμική ιστορία.» Όταν τελικά έφθασαν σε κάποια συμφωνία «ούτε οι εργάτες ούτε οι διευθυντές είχαν πολλούς λόγους για να είναι ευτυχισμένοι.»
Δεν είναι μόνο περισσότεροι οι άνθρωποι που απεργούν· είναι και περισσότερα τα είδη των ανθρώπων. Συνήθως ήταν σχεδόν αδιανόητο να απεργούν οι γιατροί, οι αστυνομικοί, οι εκπαιδευτικοί ή άλλοι δημόσιοι λειτουργοί. Τώρα δεν είναι πια. Ούτε ακόμη και μεταξύ των κληρικών. Στην Ιταλία, πριν από λίγα χρόνια, έγινε μια απεργία επιβραδύνσεως από 50 Καθολικούς ιερείς όταν δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν με το Βατικανό για ορισμένες αλλαγές στη διοίκηση της Εκκλησίας.
Στο Κυβερνητικό Επίπεδο
Ιδιαίτερα από τότε που ιδρύθηκε η Κοινωνία των Εθνών μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι διεθνείς διαφωνίες πήραν νέες διαστάσεις. Το 1945 την Κοινωνία διαδέχθηκαν τα Ηνωμένα Έθνη. Μέχρι τώρα αυτός ο οργανισμός μπόρεσε να εμποδίσει έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αλλά μπόρεσε να τερματίσει τις τοπικές συγκρούσεις, τις οποίες πολλοί άνθρωποι φοβούνται ότι θα μπορούσαν να είναι το έναυσμα ενός τέτοιου πυρηνικού ολοκαυτώματος;
Γι’ απάντηση, η είδηση από το Διεθνές Ίδρυμα Ειρήνης της Στοκχόλμης λέει ότι, ‘οποιαδήποτε μέρα, κατά μέσον όρο διεξάγονται 12 πόλεμοι κάπου στον κόσμο.’ Και, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσίευσε το περιοδικό Εσκουάιαρ, έγιναν πάνω από 150 πόλεμοι από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου το 1945.
Προφανώς, η ικανότητα των Η.Ε. να βοηθήσει τα έθνη να επιτύχουν ειρηνική συμφωνία είναι πολύ περιορισμένη. Και με το να ανυψώνουν τις τοπικές διαφορές σε «παγκόσμια προβλήματα» που θα πρέπει να τακτοποιηθούν από μια παγκόσμια κοινωνία, το μόνο που πέτυχαν ήταν να μεγαλώσει το πεδίο ασυμφωνιών που υπάρχει μεταξύ των εθνών μελών του.
Έπειτα, και οι διεθνείς συμφωνίες είναι πολύ συχνά περιορισμένες. Στην πραγματικότητα, εκείνο στο οποίο συμφωνούν είναι να συνεχίσουν να μιλούν για διαφωνίες.
Τι Σημαίνει Αυτό;
Μερικοί μπορεί να μειώνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος δηλώνοντας ότι οι οικογένειες, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι, καθώς και τα έθνη, πάντοτε είχαν τις διαφωνίες τους. Μολονότι αυτό αληθεύει, το ερώτημα είναι: Οι άνθρωποι και τα έθνη συμφωνούν τώρα πιο εύκολα ή πιο δύσκολα; Είναι οι άνθρωποι λιγότερο εγωκεντρικοί και ιδιοτελείς τώρα απ’ ό,τι ήταν στις μέρες πριν το 1914 ή είναι περισσότερο εγωκεντρικοί τώρα;
Άσχετα με την προσωπική σας γνώμη, λίγοι άνθρωποι θ’ αρνηθούν ότι ζούμε σε ‘καιρούς κακούς.’ Η Βίβλος προείπε αυτά τα πράγματα στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:1-5, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι οι άνθρωποι που θα ζούσαν σ’ αυτό τον καιρό θα ήταν «αδιάλλακτοι.» Βάσει των όσων σεις προσωπικά έχετε δει, δεν περιγράφουν αυτά τα λόγια θαυμάσια το σημερινό μας κόσμο;
Η Βίβλος λέει ότι η ανικανότητα του ανθρώπου για συμφωνία θα χαρακτήριζε με εξέχοντα τρόπο τις «έσχατες ημέρες.» Το ότι αυτό είναι τόσο διαδεδομένο σήμερα αποτελεί ένα λόγο για τον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ζούμε στις «έσχατες ημέρες» του πονηρού συστήματος του Σατανά. Μετά, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, ο Θεός σύντομα θα ενώσει όλο το ανθρώπινο γένος μέσω της δίκαιης κυβερνήσεώς του. Οι ευτυχισμένες οικογένειες, οι ευχάριστες συνθήκες εργασίας και η τέλεια κυβέρνηση θα διευκολύνουν πολύ τους ανθρώπους τότε να συμφωνούν.
[Γράφημα στη σελίδα 24]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
ΔΙΑΖΥΓΙΟ
Απότομη αύξηση σ’ αυτό τον αιώνα
Εκατοστιαία αναλογία γάμων
50
45
40
35
30
25
20
15
10
5
0
1900 1910a 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1975 1980
—Η.Π.Α.—Γερμανία—Καναδάς
[Υποσημειώσεις]
a Έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου
[Εικόνες στη σελίδα 24]
ΑΠΕΡΓΙΑ
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Παγκόσμιος Πόλεμος—ποτέ πριν από το 1914
150 πόλεμοι από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
90.000.000 και πλέον οι νεκροί πολέμου από το 1914