Μέρος 2

Οι Νέοι Τοξικομανείς—Κάποιος που Γνωρίζετε;

Η ΜΑΡΙΑ (δεν είναι αυτό το πραγματικό της όνομα) έγινε ακόμη πιο αγχώδης αφότου ο σύζυγός της την χώρισε και η κόρη της εγκατέλειψε το κολλέγιο. «Ήμουν τόσο αναστατωμένη ώστε άρχισα να πίνω ποτά στο γεύμα μου,» ομολόγησε. «Όταν συνέλαβα τον εαυτό μου να πίνει στη διάρκεια του πρωινού καφέ επίσης, πήγα να δω τον Τζακ τον γιατρό και φίλο μου, ο οποίος μου έδωσε συνταγή να παίρνω Βάλιουμ. Είπε ότι αυτό θα με βοηθούσε να συγκρατώ την ένταση.»

Η Μαρία δεν έγινε αλκοολική, αλλά αντιθέτως απόχτησε εθισμό στα ηρεμιστικά, «πράγμα που δεν το κατάλαβε ούτε ο Τζακ ούτε εγώ,» είπε. Λιποθύμησε ένα απόγευμα αφού συμπτωματικά πήρε συγχρόνως πολλά ηρεμιστικά μαζί με υπνωτικά χάπια. «Στη νάρκη μου από τα ναρκωτικά είχα αφήσει το φαγητό να ψήνεται στο τζάκι,» ξαναφέρνει στο μυαλό της, και προσθέτει: «Σε λίγα λεπτά θα έπιανε σοβαρή πυρκαγιά αν δεν ερχόταν στο σπίτι ο γιος μου.»

Ήταν ασυνήθιστη η περίπτωση; Όχι, διόλου. Το Εθνικό Ίδρυμα Τοξικομανίας υπολογίζει ότι περίπου 2.000.000 γυναίκες έχουν συνηθίσει τα ναρκωτικά που παίρνουν, με συνταγή στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο. Στη δωδεκάμηνη περίοδο που τελείωνε τον Απρίλιο του 1977, υπολογίσθηκε ότι συνέβησαν 880 θάνατοι από Βάλιουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα περισσότερα απ’ αυτά τα κρούσματα, τα θύματα είχαν πάρει Βάλιουμ μαζί με οινοπνευματώδες ποτό ή με άλλο ναρκωτικό.

Λάβετε υπ’ όψη το Ντάρβον. Το διαδομένο αυτό παυσίπονο μπορεί να είναι θανατηφόρο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μόνο στο έτος 1978, περίπου 1.200 άτομα πέθαναν από κακή χρήση αυτού του φαρμάκου.

Ενώ οι γυναίκες κάνουν τη μεγαλύτερη χρήση ναρκωτικών που παίρνουν με συνταγές, και οι άνδρες διόλου δεν υστερούν. Ένας αυξανόμενος αριθμός Αμερικανών διαχειριστών επιχειρήσεων κάνουν κατάχρηση σε χάπια, συχνά σε συνδυασμό με το οινόπνευμα.

Σε μερικές περιπτώσεις οι γιατροί έχουν χορηγήσει ηρεμιστικά για να βοηθήσουν τους αλκοολικούς επαγγελματίες να σταματήσουν το ποτό. Αλλά, όπως αναφέρει ένας γιατρός, «τουλάχιστον το 96 τοις εκατό απ’ αυτούς ξανάρχισαν τη χρήση οινοπνεύματος μέσα σ’ ένα χρόνο. Αλλ’ αυτό δεν είναι το κακό. Γύρω στο ένα τρίτον απ’ αυτούς προσκολλήθηκαν και στο Βάλιουμ.»

Υπάρχουν μερικές θεμιτές χρήσεις ηρεμιστικών όπως είναι το Βάλιουμ, παραδείγματος χάρη, για τη θεραπεία μυϊκών ανωμαλιών και επιληψίας. Αλλά γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι συνδέθηκαν με τα ηρεμιστικά;

Σε μερικές περιπτώσεις τα ναρκωτικά χορηγήθηκαν εσφαλμένα για τις συνηθισμένες εντάσεις. Ο Δρ Σύδνεϋ Γουώλφ, διευθυντής του Δημοσίου Συγκροτήματος Έρευνας Πολιτών της Ουάσινγκτον, D.C., το διατύπωσε ως εξής: «Τώρα έχουν δοθεί δεκαπλάσιες συνταγές για ελαφρά ηρεμιστικά απ’ όσες χρειάζονται.» Οι μελέτες έδειξαν ότι πολλοί γιατροί φρονούν ότι απλώς δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να εξετάζουν τις βασικές αιτίες του άγχους στη διάρκεια των υπηρεσιακών επισκέψεων και γι’ αυτό γράφουν απλώς συνταγές.

Οι παρασκευαστές ηρεμιστικών συμφώνησαν πρόσφατα να αρχίσουν να δίνουν μια σαφή προειδοποίηση στις ετικέτες τους ότι τα χάπια δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του άγχους της καθημερινής ζωής.» Οι ασθενείς ψεύδονται στους γιατρούς, δανείζονται χάπια από φίλους, ή επισκέπτονται διαφόρους γιατρούς για να επιτύχουν τα φάρμακα που ποθούν. Η ύστατη ευθύνη για την αποφυγή της τοξικομανίας βρίσκεται σ’ αυτόν που κάνει χρήση των φαρμάκων.

Πώς μπορείτε ν’ αποφύγετε τα προβλήματα από τα ηρεμιστικά; Ιδού μερικές υποδείξεις—