Μόλις Σώθηκε!

Αν έχετε προβλήματα με κατσαρίδες, λυπηθείτε το βάτραχο. Αυτό το πλάσμα με τη γλοιώδη γλώσσα τρέφεται με κατσαρίδες, που τις πιάνει μ’ ένα αστραπιαίο χτύπημα της γλώσσας. Το πρόβλημα είναι ότι, τις πιο πολλές φορές, οι κατσαρίδες ξεφεύγουν. Πώς τα καταφέρνουν;

Σύμφωνα μ’ ένα άρθρο του «Σαϊεντίφικ Αμέρικαν,» στο τεύχος του Δεκεμβρίου 1980, η κατσαρίδα δεν είναι ανάγκη να δει ή ν’ ακούσει το βάτραχο για να διαφύγει την παγίδα του. Αντί γι’ αυτό, το έντομο έχει πολύ ευαίσθητες τρίχες στην πίσω άκρη του που αντιλαμβάνονται την κίνηση του αέρα. Καθώς ο βάτραχος ορμά για την κατσαρίδα, μια κίνηση του αέρα, που διαταράσσεται από την κίνηση, φτάνει πρώτα στην κατσαρίδα. Ο αέρας κινεί αυτές τις μικρές τρίχες και, κάπου μέσα στην κατσαρίδα χτυπάει συναγερμός. Σε λιγότερο από το ένα εικοστό του δευτερολέπτου αργότερα, η κατσαρίδα πετάγεται και τρέχει.

Πώς ξέρει προς τα που να τρέξει; Οι μικροσκοπικές τρίχες δεν είναι όλες ευαίσθητες στον άνεμο που έρχεται από την ίδια κατεύθυνση. Αν η επιτιθέμενη γλώσσα έρχεται από πίσω μάλλον παρά από το πλάι, διαφορετικές τρίχες διεγείρονται. Το νευρικό σύστημα της κατσαρίδας, όπως ένας μικρός υπολογιστής, αναλύει τα δεδομένα από τις διεγειρόμενες τρίχες και προσδιορίζει προς τα που πνέει ο άνεμος. Έπειτα το έντομο απομακρύνεται από την πηγή του ανέμου—σαν αστραπή.

Οι επιστήμονες θαυμάζουν τις υπολογιστικές ικανότητες της ταπεινής κατσαρίδας. Κι εμείς, επίσης, θαυμάζουμε—τη μηχανική ικανότητα του Δημιουργού.