Το Επίκαιρο Ερώτημα: Θα Πρέπει να Παραχωρείται Ίσος Χρόνος για τη Διδασκαλία της Δημιουργίας Όσος και για την Εξέλιξη στις Επιστημονικές Τάξεις;

Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ Θεμελιωτιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν εκστρατεία για να διδάσκεται το «επιστημονικό δόγμα της δημιουργίας» παράλληλα με την εξέλιξη στα μαθήματα επιστήμης στα δημόσια σχολεία. Μια είδηση αναφέρει ότι κάπου 40 νομοθετικά σώματα πολιτειών έχουν εξετάσει νομοσχέδια που το ζητούν αυτό. Το Αρκάνσας έχει ψηφίσει ένα τέτοιο νόμο. Το ζήτημα έχει πάει στα δικαστήρια. Στα σχολικά εγχειρίδια έχουν γίνει αλλαγές. Το ζήτημα συζητιέται ευρύτατα επίσης και στον Καναδά.

Πολλοί Χριστιανοί γονείς αντιλαμβάνονται ότι τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν μια επίθεση. Στόχος της είναι η πίστη των παιδιών τους. Ο τόπος της επιθέσεως, η τάξη. Επιτιθέμενοι, οι εξελικτές. Πολεμοφόδια, οι υποθετικοί ισχυρισμοί—όχι η επιστήμη. Η τεχνική που χρησιμοποιούν είναι ο εκφοβισμός και η πλύση εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα, η κατάρρευση των αξιών.

Οι εξελικτές διαφωνούν μ’ αυτές τις δηλώσεις, ιδιαίτερα με την τελευταία. Ο ιστορικός Χ. Τζ. Γουέλλς δεν διαφώνησε. Στο βιβλίο του «Σκιαγραφία της Ιστορίας», σελίδες 956, 957, αναφέρθηκε στο βιβλίο του Δαρβίνου «Η Καταγωγή των Ειδών» και είπε: «Επακολούθησε πραγματική ηθική διαφθορά . . . Υπήρξε πραγματική απώλεια πίστεως μετά το 1859. Το αληθινό χρυσάφι της θρησκείας στις περισσότερες περιπτώσεις πετάχτηκε μαζί με το φθαρμένο πουγγί που το περιείχε για πολύ καιρό, και δεν ξαναβρέθηκε.»

Ανεξέλεγκτη Κατάρρευση της Ηθικής

Σήμερα η ηθική κατάπτωση είναι πολύ χειρότερη, και χειροτερεύει καθημερινά. Το προγαμιαίο σεξ, η προγαμιαία εγκυμοσύνη, ο έλεγχος των γεννήσεων με την έκτρωση, η ομοφυλοφιλία—όλα γίνονται. Κάνε ότι σ’ αρέσει, ότι σου φαίνεται σωστό. Όμως, «υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι οδοί θανάτου.»—Παρ. 16:25.

Οι απαντήσεις που δίνουν οι θρησκευτικές ομάδες στο ζήτημα της διδασκαλίας της δημιουργίας στη σχολική αίθουσα δεν είναι ομοιόμορφες. Μερικές λένε ότι πρέπει να διδάσκεται, άλλες λένε όχι, και πολλές φορές διαφωνούν ακόμη και στην ίδια εκκλησιαστική ομάδα. Οι αντίθετοι λένε ότι παραβιάζει την αρχή του διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους· αυτοί που την υποστηρίζουν διαμαρτύρονται λέγοντας ότι οι φόροι που πληρώνουν χρησιμοποιούνται για τη διδασκαλία της άθεης εξελίξεως. Το ζήτημα έχει γίνει πολιτικό.

Πώς τα βλέπουν όλ’ αυτά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Δεν εμπλέκονται στην πολιτική του κόσμου, αλλ’ αποβλέπουν στη βασιλεία του Ιεχωβά υπό τον Χριστό σαν τη λύση στην πληθώρα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει τώρα το ανθρώπινο γένος. (Ιωάν. 18:36) Ασχολούνται στο κήρυγμα της βασιλείας του Θεού σαν τη μόνη ελπίδα—και αυτό περιλαμβάνει την αφήγηση της Γενέσεως για τη δημιουργία.

Πολλές φορές αντιπρόσωποι των Μαρτύρων του Ιεχωβά προσκαλούνται να μιλήσουν για την οργάνωσή τους σε αίθουσες διδασκαλίας. Αυτές οι ομιλίες περιλαμβάνουν ύλη για τη δημιουργία. Μερικοί δάσκαλοι έχουν μάλιστα χρησιμοποιήσει την έκδοσή τους με τίτλο «Προήλθε ο Άνθρωπος από την Εξέλιξη ή από τη Δημιουργία;» για συζητήσεις στην τάξη.

Οι Γονείς Διδάσκουν τα Παιδιά τους

Τα παιδιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά συχνά συζητούν για τη δημιουργία, όταν ο δάσκαλος μιλάει για την εξέλιξη. Μπορούν να το κάνουν αυτό, επειδή έχουν διδαχθεί το ζήτημα στο σπίτι τους. Οι γονείς τους αντί ν’ αφήνουν αυτή την εκπαίδευση στους κοσμικούς εκπαιδευτές ή στους δασκάλους κατηχητικών σχολείων, μάλλον διδάσκουν οι ίδιοι τα παιδιά τους για την προέλευση της ζωής.

Έτσι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ανταποκρίνονται στη Γραφική ευθύνη που τίθεται στους γονείς: «Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.» Επίσης, «Θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου και περιπατών εν τη οδώ και πλαγιάζων και εγειρόμενος.»—Εφεσ. 6:4· Δευτ. 6:6, 7.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και τα παιδιά τους δεν πιστεύουν στις εξελικτικές φιλοσοφίες, αλλά αναγνωρίζουν τον Ιεχωβά σαν τον ‘Δημιουργό του ουρανού και της γης και τον Μόνο ζωοδότη όλων των ανθρώπων.’—Ησ. 42:5, ΜΝΚ.