Θα Κάνατε Έκτρωση;

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Ιαπωνία

● Ήξερε ότι είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Όταν γέννησε το δεύτερο παιδί της πήγε να πεθάνει. Τώρα ο γιατρός τής μίλησε με ειλικρίνεια, για να δεχτεί να κάνει έκτρωση: «Έχεις δύο θαυμάσια, γερά παιδιά. Θα ήταν κρίμα να μεγαλώσουν χωρίς τη μητέρα τους. Το ίδιο επικίνδυνο θα ήταν και για σένα να σκεφτείς να κρατήσεις το παιδί που έχεις μέσα σου.» Το επιχείρημά του ήταν πειστικό. Θα έκανε την έκτρωση;

● Σ’ ένα άλλο μέρος της Ιαπωνίας ένας σύζυγος προσπάθησε βίαια να πείσει τη σύζυγό του: «Στην κατάσταση που βρίσκεται η υγεία σου τώρα, δεν μπορείς βέβαια να κρατήσεις το παιδί. Πρέπει να πας αύριο στο γιατρό και να κάνεις έκτρωση. Αν δεν σεβαστείς την επιθυμία μου, θα σε χωρίσω και θα μεγαλώσεις μόνη σου το παιδί!» Έπρεπε να κάνει έκτρωση;

Οι παραπάνω περιπτώσεις δεν είναι οι μόνες. Το 1978, ενώ οι γεννήσεις στην Ιαπωνία ήταν 1.708.643, αναφέρθηκαν 618.044 εκτρώσεις, και πιστεύεται ότι στην πραγματικότητα έγιναν διπλάσιες. Σ’ όλο τον κόσμο, υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο γίνονται πάνω από 40 εκατομμύρια εκτρώσεις.

ΠΡΙΝ από δέκα και πλέον χρόνια πολλές εκτρώσεις γίνονταν από άτομα που στερούνταν ιατρικής εκπαιδεύσεως και που ενδιαφέρονταν να κάνουν μόνο λεφτά. Ο αριθμός των θανάτων ήταν κάτι το τρομερό.

Με τον καιρό, πολλές χώρες ψήφισαν νόμους που επέτρεπαν την έκτρωση αν σχετιζόταν με μια από τις ακόλουθες καταστάσεις: (1) Κίνδυνος για τη σωματική υγεία της μητέρας. (2) Κίνδυνος για τη διανοητική υγεία της μητέρας. (3) Εξασθενημένη υγεία του εμβρύου. (4) Ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες από βιασμό ή αιμομιξία. (5) Για κοινωνικούς ή κοινωνικοϊατρικούς λόγους. Αν πρόκειται για κάποια από τις παραπάνω καταστάσεις, ούτε ο γιατρός ούτε ο ασθενής λέγεται ότι γίνεται ένοχος εγκλήματος.

Η Ιαπωνία καθώς και πολλές άλλες χώρες, επιτρέπει τις «εκτρώσεις κατ’ αίτησιν». Σύμφωνα με τους τύπους, μια γυναίκα πρέπει να ζητήσει να κάνει έκτρωση όταν αντιμετωπίζει μια από τις παραπάνω καταστάσεις. Όμως, συχνά μια γυναίκα ζητάει την έκτρωση απλώς επειδή δεν θέλει περισσότερα παιδιά.

Ο μέσος όρος των παιδιών στην Ιαπωνία για κάθε οικογένεια δεν ξεπερνάει τα δύο. Γι’ αυτό, υπάρχει η κοινωνική πίεση να διατηρήσουν το κατεστημένο. Το αποτέλεσμα είναι πολλές παντρεμένες γυναίκες να έχουν κάνει δυο-τρεις εκτρώσεις· και άλλες, δέκα ή και περισσότερες. Σε λίγες σχετικά περιπτώσεις ο πραγματικός λόγος είναι οι οικονομικές δυσχέρειες.

Αν και ο νόμος δεν υποστηρίζει τον περιορισμό μιας οικογένειας με την έκτρωση, αυτό παρακάμπτεται με τον ισχυρισμό ότι κινδυνεύει η υγεία της μητέρας. Αναφέρεται ότι το 99,7 τοις εκατό των εκτρώσεων στην Ιαπωνία ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία. Έτσι, η έκτρωση θεωρείται σαν μια μορφή ελέγχου των γεννήσεων. Σαν αποτέλεσμα, ανέφερε ένας Ιάπωνας γιατρός, μέσα σ’ ένα μήνα είχε ξεγεννήσει 40 μητέρες αλλά είχε κάνει και 80 εκτρώσεις!

Στην Ιαπωνία υπάρχει τώρα η αυξανόμενη αντιστοιχία για τους εξής λόγους: (1) Η εύκολη έκτρωση έχει μειώσει την αξία της ανθρώπινης ζωής. (2) Η εμπιστοσύνη στην έκτρωση δείχνει ότι υπάρχει γενική άγνοια των σύγχρονων αντισυλληπτικών μεθόδων. (3) Επειδή οι εκτρώσεις περιορίζουν τον πληθυσμό, λέγεται ότι η Ιαπωνία μπορεί να γίνει μια χώρα που θα αποτελείται από ηλικιωμένους ανθρώπους, με συγκριτικά ελάχιστους νέους για να τους φροντίσουν.

Η Θρησκεία—Πόσο Ισχυρή σαν Αποτρεπτικός Παράγοντας;

Η Ιαπωνία είναι βασικά Βουδιστική χώρα. Η Βουδιστική διδασκαλία περιλαμβάνει σεβασμό για τη ζωή, ακόμη και για την αγέννητη. Πώς γίνεται λοιπόν να μπορεί κανείς τόσο εύκολα να κάνει έκτρωση;

Όταν οι ιερείς 10 Βουδιστικών ναών έδωσαν συνέντευξη, όλοι εκφράστηκαν ως εξής: Η έκτρωση θεωρείται κακή πράξη, είναι αμαρτία. Παίρνει ζωή και την καταστρέφει. Αλλά επειδή στην Ιαπωνία η έκτρωση είναι νόμιμη, πιστεύεται ότι η ανοιχτή και σταθερή εναντίωση στην πράξη αυτή θα δημιουργούσε «περιττά προβλήματα». Έτσι τηρείται σιωπή.

Ένας ιερέας πολυγράφησε ένα φυλλάδιο και το κυκλοφόρησε στα μέλη του ναού. Το φυλλάδιο αντιτασσόταν στην έκτρωση. Όμως, όταν τον ρώτησαν τι θα γινόταν αν κάποιο μέλος είχε κάνει έκτρωση, η απάντηση ήταν: ‘Θα το επέπλητταν το άτομο αυτό για το σφάλμα που διέπραξε και θα του λεγόταν αυστηρά να απέχει από τέτοιο σφάλμα στο μέλλον’. Και τι θα γινόταν αν επαναλάμβανε το αδίκημα; Θα ακολουθούσε αφορισμός; ‘Όχι, δεν θα προβαίναμε σε τέτοια δραστική ενέργεια,’ ήταν η απάντηση. Θα ζητούσαν από τον παραβάτη να κάνει ορισμένα βήματα για να επανορθώσει ή να ζητήσει συγχώρηση με τελετουργικές πράξεις.

Για να δείξουν τι συνιστάται να γίνει για να δοθεί συγχώρηση, πριν από μερικούς μήνες 21 Βουδιστικοί ναοί στην Πόλη Νουμαζού χρηματοδότησαν μια διαφήμιση «εις Μνήμη του Ζίζο, του Παιδιού που Σκοτώθηκε με Έκτρωση». («Ζίζο» είναι ο προστάτης άγιος των παιδιών.) Η διαφήμιση παρουσίαζε μια πέτρινη εικόνα αξίας 354 δολαρίων (Η.Π.) ή μια μικρότερη αξίας 77 δολαρίων, μπροστά στην οποία έπρεπε να λένε τις προσευχές τους μετά από μια έκτρωση. Αλλά ενθαρρύνει αυτό πράγματι την αποφυγή της αμαρτίας;

Τι θα πούμε για το Χριστιανικό κόσμο; Η στάση μερικών εκκλησιών, αν και όχι όλων, είναι ότι η έκτρωση είναι αμαρτία. Το επιβάλλουν όμως αυτό; Σαφώς, Όχι. Από τις 66 χώρες που έχουν νομιμοποιήσει την έκτρωση, οι μισές σχεδόν είναι επίσημα αναγνωρισμένες σαν «Χριστιανικές» χώρες, και απ’ αυτές οι μισές περίπου είναι θερμές Καθολικές! Αν και ο πάπας έχει κάνει εκκλήσεις για να κρατήσει τη στάση της εκκλησίας ενάντια στην έκτρωση, οι περισσότερες από τις εκκλήσεις αυτές έχουν πέσει σε κουφά αυτιά.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι είναι Βουδιστές ή ανήκουν σε μια από τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου αποδέχονται την έκτρωση. Αλλά οι θρησκείες αυτές, χωρίς αμφιβολία, δεν προσφέρουν τίποτα που να μπορεί να την αποτρέψει.

Τι θα Πούμε για τη Βίβλο;

Η Βίβλος δεν αναφέρει άμεσα για τις εκτρώσεις που επιβάλλονται ιατρικά. Αν και ο όρος «έκτρωση» βρίσκεται σε μερικές μεταφράσεις της Βίβλου, χρησιμοποιείται σχετικά με την αποβολή που θα μπορούσε να προκύψει από φυσικές αιτίες. Παρ’ όλα αυτά, οι Γραφές δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία σε κανέναν σχετικά με την άποψη του Θεού για τη ζωή του αγέννητου παιδιού.

Σωστά θεωρείται ο καρπός της κοιλίας ευλογία από τον Ιεχωβά Θεό. (Ψαλμός 127:3) Η Βίβλος δείχνει ότι ο ίδιος ο Δημιουργός ενδιαφέρεται στοργικά για την ανάπτυξη του ανθρώπινου εμβρύου. (Ψαλμός 139:13-16) Και για την προστασία και της μητέρας και του αγέννητου παιδιού της, δήλωσε τα εξής στο νόμο που έδωσε στον αρχαίο Ισραήλ: «Εάν μάχονται άνδρες και πατάξωσι γυναίκα έγκυον και εξέλθει το παιδίον αυτής, δεν συμβεί όμως συμφορά· θέλει εξάπαντος κάμει αποζημίωσιν ο πατάξας, οποίαν ο ανήρ της γυναικός επιβάλει εις αυτόν»· και θέλει πληρώσει κατά την απόφασιν των κριτών. Αν όμως συμβεί συμφορά, τότε θέλεις δώσει ζωήν αντί ζωής.»—Έξοδος 21:22, 23.

Μερικές μεταφράσεις της Βίβλου διατυπώνουν το ζήτημα κάπως διαφορετικά. Αλλά το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο διασαφηνίζει ότι στον Ισραήλ επιβαλλόταν πρόστιμο αν γεννιόταν ένα παιδί πρόωρα λόγω βλάβης που γινόταν στη μητέρα. Και αν το ατύχημα ήταν μοιραίο είτε για τη μητέρα είτε για το παιδί που βρισκόταν στην κοιλιά της, τότε η τιμωρία ήταν «ζωή αντί ζωής».

Μήπως η άποψη του Θεού για την ανθρώπινη ζωή έχει αλλάξει; Όταν έληξε η διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου, ο Ιεχωβά έκανε να γραφτεί η σταθερή αυτή ειδοποίηση στη Χριστιανική εκκλησία: «Εξεύρετε ότι πας ανθρωποκτόνος δεν έχει ζωήν αιώνιον μένουσα εν εαυτώ.»—1 Ιωάννου 3:15.

Αν κάποιος που είναι υπεύθυνος για το θάνατο ενός συνανθρώπου του θέλει την επιδοκιμασία του Θεού, είναι πολύ σπουδαίο να σταματήσει να κάνει καθετί που θα τον ταύτιζε με ανθρωποκτόνο. Πρέπει με ειλικρίνεια να ζητήσει τη συγχώρηση του Θεού και να φορέσει μετά τη «νέα προσωπικότητα», μια προσωπικότητα που υποστηρίζει τη δικαιοσύνη του Θεού και αντανακλά πιστότητα στις εντολές του σχετικά με την ιερότητα της ζωής. Απαιτείται γνήσια αλλαγή.—Εφεσίους 4:24.

Η Ηθική Πλευρά του Ζητήματος

Γιατί μια γυναίκα να θέλει να τερματίσει τη ζωή ενός ανθρώπου που μεγαλώνει μέσα της; Η απάντηση μπορεί να μην αρέσει σ’ αυτούς που υποστηρίζουν την έκτρωση. Αλλά, το γεγονός παραμένει ότι η ιδιοτέλεια βρίσκεται συχνά στη ρίζα του προβλήματος. Είναι συνήθως ένας τρόπος αποφυγής της ευθύνης.

Ο Άντριου Χάκερ, γράφοντας στο περιοδικό Χάρπερς, έκανε το εξής σχόλιο: «Στην πραγματικότητα, η έκτρωση αποκαλύπτει μια βασική κοινωνική αντίθεση, αλλά κανένας μας δεν είναι πρόθυμος να τη συζητήσει. Το θέμα είναι η συνουσία.» Για πολλούς ανθρώπους το σεξ είναι μια πολύ σπουδαία διασκέδαση. Θέλουν να το απολαμβάνουν στο πλήρες, αλλά δεν θέλουν ν’ αναλάβουν την ευθύνη μιας φυσικής συνέπειας του σεξ—το μωρό! Η έκτρωση είναι μια μέθοδος ελέγχου των γεννήσεων—μια πολύ άρρωστη μέθοδος—που χρησιμοποιείται όχι μόνο στην Ιαπωνία αλλά και σε πολλά μέρη του κόσμου.

Πολλοί άνθρωποι επιδιώκουν με μανία τις απολαύσεις. Ο σεβασμός τους για τη ζωή επισκιάζεται από την ιδιοτελή τους επιδίωξη σεξουαλικών απολαύσεων. Η Βίβλος λέει: «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί [κρίσιμοι καιροί, δύσκολοι στο χειρισμό τους, ΜΝΚ]· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι» και «φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι.» Δεν είναι φανερό ότι αυτή η κατάσταση υπάρχει στην εποχή μας;—2 Τιμόθεον 3:1-4.

Οι υπέρμαχοι της εκτρώσεως, για να καλύψουν τις πραγματικές φρικαλεότητες που διαπράττονται, χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους εκφράσεως. Μιλάνε για «τα προϊόντα της συλλήψεως» και τα «περιεχόμενα της μήτρας». Η πράξη της εκτρώσεως ονομάζεται «τερματισμός της εγκυμοσύνης». Προσπαθούν ν’ αποφύγουν την ηθική πλευρά του ζητήματος. Αλλά η έντιμη αλήθεια, για να το πούμε απλά, είναι ότι η έκτρωση είναι ο φόνος ενός ανθρώπου. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά αν η ζωή σβήσει μέσα στη μήτρα 12 εβδομάδες μετά τη σύλληψη ή αν πεθαίνει 12 λεπτά μετά τη γέννηση! Έχει σκοτωθεί.

Στη Βρετανία, αναφέρεται ότι δυο νοσοκόμες όταν έκαναν έκτρωση σ’ ένα έμβρυο 6 μηνών, το οποίο έζησε για 10 λεπτά, είχαν «τρομακτικούς εφιάλτες». Μερικές εγκατέλειψαν το επάγγελμά τους μετά από τέτοια περιστατικά από εκτρώσεις. Δεν είναι ευχάριστη εμπειρία να βλέπεις το αβοήθητο έμβρυο να αγωνίζεται για να ζήσει!

Έκαναν Έκτρωση;

Στην αρχή αυτού του άρθρου αναφέραμε δυο πραγματικές περιπτώσεις στις οποίες συστήθηκε η έκτρωση σαν τρόπος για τη λύση ενός προβλήματος. Στην πρώτη περίπτωση, η 27-χρονη μητέρα ήξερε ότι είχε μια αρρώστια που απειλούσε τη ζωή της. Το επιχείρημα του γιατρού ήταν πολύ ισχυρό και ειλικρινές. Αλλά η γυναίκα αυτή καθώς, και ο σύζυγός της είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ξέρουν το νόμο του Θεού σχετικά με την ιερότητα της ζωής. Είχαν σταθερή πίστη στην ανάσταση. Γι’ αυτό, απέρριψαν την υπόδειξη του γιατρού.

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Παρά την ειλικρινή προειδοποίηση του γιατρού, η γυναίκα γέννησε όχι ένα, αλλά δύο υγιέστατα μωρά—δίδυμα Η υγεία της δεν βελτιώθηκε, αλλά και δεν χειροτέρεψε. Επειδή έθεσε πρώτα τους νόμους του Ιεχωβά Θεού και εμπιστεύθηκε σ’ αυτόν έχει τέσσερα υγιέστατα παιδιά και μια καθαρή συνείδηση.

Κατανοώντας ότι και ο γιατρός ακόμη δεν μπορεί να είναι εκατό στα εκατό βέβαιος, πολλές γυναίκες έχουν προτιμήσει να κρατήσουν τα μωρά τους, παρά τις προειδοποιήσεις ότι θα μπορούσαν να γεννηθούν καθυστερημένα ή παραμορφωμένα. Οι γονείς έχουν φτάσει ν’ αγαπάνε τα παιδιά αυτά σαν κάτι το ξεχωριστό. Σε ανταπόδοση της αγάπης και της συμπάθειας που τους έχουν δείξει έχουν λάβει θερμή αγάπη απ’ αυτά. Οι γονείς που έχουν ελπίδα που βασίζεται στη Βίβλο ξέρουν ότι στη νέα τάξη του Θεού, στο κοντινό μέλλον, τα παιδιά τους θα μπορέσουν ν’ απολαύσουν μια απόλυτα φυσιολογική ανθρώπινη ζωή, απαλλαγμένα από κάθε κληρονομικό ίχνος ατέλειας.—Αποκάλυψις 21:3, 4.

Και τι θα πούμε για την άλλη περίπτωση; Η σύζυγος ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά αλλά ο σύζυγός της δεν ήταν. Δεν μπορούσε να δεχτεί να κάνει έκτρωση. Όπως την είχε απειλήσει, φρόντισε να πάρει διαζύγιο και άρχισε να ζει με μια άλλη γυναίκα. Η σύζυγός του έπρεπε να βρει κάποιο τρόπο για να ζήσει και να φροντίζει το μωρό όταν θα γεννιόταν. Γέννησε ένα αγόρι και ζούσε ευτυχισμένα μαζί του.

Μετά από μερικούς μήνες ο σύζυγος διαπίστωσε ότι η καινούργια του ζωή δεν ήταν τόσο καλή όσο με την προηγούμενη σύζυγό του. Πήγε να τη δει και είδε ακόμη και τον όμορφο γιο του. Αμέσως αποφάσισε να τερματίσει τη δεύτερη σχέση του και να ξαναγυρίσει στην πρώτη του γυναίκα. Αλλά εκείνη του είπε ότι δεν θα τον ξαναπαντρευόταν επειδή, σαν Χριστιανή, θα παντρευόταν μόνο κάποιον που ήταν γνήσιος ακόλουθος του Ιησού Χριστού .

Αυτό τον προβλημάτισε. Ταπεινώθηκε και άρχισε να μελετά τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μετά από μερικούς μήνες βαπτίστηκε. Αφού ξαναενώθηκε με την οικογένειά του και τα χρόνια περνούσαν από τότε, έγινε ένας ώριμος Χριστιανός, παράδειγμα για τους άλλους στη Χριστιανική εκκλησία.

Οι δυο αυτές περιπτώσεις δείχνουν θαυμάσια ότι ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει εκείνους που δείχνουν ότι είναι σταθερά αποφασισμένοι να υπερασπίσουν την ιερότητα της ζωής.

Ίσως μερικές που διάβασαν το άρθρο αυτό να αισθάνονται ότι, επειδή έχουν κάνει έκτρωση, έχουν διαπράξει θανάσιμο αμάρτημα. Αλλά μπορούν να λάβουν θάρρος αν πράγματι, από την καρδιά τους, λυπούνται για την προηγούμενη πορεία τους, αποφεύγουν να επαναλάβουν το σφάλμα, και ζητήσουν συγχώρηση από τον Ιεχωβά, τον Δοτήρα της ζωής.—Βλέπε Ησαΐας 1:18, επίσης 55:6, 7.

Θα κάνατε λοιπόν εσείς έκτρωση; Η απάντηση ανήκει σ’ εσάς. Θα ζήσετε με την απόφαση που θα πάρετε.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο πάπας είπε: Κανένας δεν έχει ποτέ το δικαίωμα να καταστρέψει μια αγέννητη ζωή. Αλλά, από τις 66 χώρες που έχουν νομιμοποιήσει την έκτρωση οι 15 είναι ένθερμες Καθολικές. Στην Ιταλία, γίνονται 200.000 εκτρώσεις το χρόνο. Στην Πορτογαλία γίνονται περίπου 180.000 παράνομες εκτρώσεις το χρόνο και στην Κολομβία γίνονται περίπου 250.000

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 18]

Η Βουδιστική διδασκαλία περιλαμβάνει σεβασμό για τη ζωή του αγέννητου. Οι ιερείς στην Ιαπωνία παραδέχονται ότι η έκτρωση είναι πταίσμα. Αλλά σιωπούν γενικά για να μη δημιουργήσουν «περιττά προβλήματα». Και αν κάποια κάνει έκτρωση—τότε το παραβλέπουν

[Πλαίσιο στη σελίδα 19]

Είναι το Έμβρυο Ανθρώπινη Οντότητα;

Όσοι υποστηρίζουν την έκτρωση ισχυρίζονται ότι το έμβρυο δεν είναι, ανθρώπινη οντότητα επειδή δεν μπορεί να ζήσει μόνο του. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τι θα πούμε για τους ενήλικες των οποίων η επιβίωση εξαρτάται από τη χρήση ενός τεχνητού νεφρού ή τη βοήθεια ενός βηματοδότη καρδιάς που λειτουργεί με μπαταρία; Ασφαλώς, δεν μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ανθρώπινες οντότητες επειδή δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτά τα βοηθήματα.

Το ιατρικό επάγγελμα γενικά παραδέχεται ότι η ζωή αρχίζει από τη στιγμή της συλλήψεως. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου, 1978, Τόμος 16, σελίδα 228β, έχει μια φωτογραφία ενός ωαρίου κι’ ενός σπερματοζωαρίου που έχει ληφθεί από μικροσκόπιο. Τα σχόλια πάνω από τη φωτογραφία λένε: «Η Ανθρώπινη Ζωή Αρχίζει όταν το σπερματοζωάριο διαπερνά το εξωτερικό κάλυμμα του ωαρίου και το γονιμοποιεί.» Ναι, στη σύλληψη! Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι το έμβρυο που έχει υποστεί έκτρωση δεν είναι μια ζωή που έχει πεθάνει; Τι νομίζετε;

Ας σκεφθούν το εξής γεγονός αυτοί που εγκρίνουν την έκτρωση: Αν οι γονείς τους, ιδιαίτερα η μητέρα τους, είχαν τη σφοδρή επιθυμία να κάνουν νόμιμη έκτρωση, ίσως αυτοί οι ίδιοι να είχαν καταλήξει σ’ ένα σκουπιδοτενεκέ! Μήπως λυπούνται που η μητέρα τους ενδιαφέρθηκε περισσότερο για το «δικαίωμα για ζωή»;