Οι Γυναίκες στις Πιο Πλούσιες Χώρες

Στη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, οι περισσότεροι άνδρες στην Ευρώπη και στην Αμερική έδειχναν να συμφωνούν με τον Κάρολο Δαρβίνο ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες, και συνεπώς οι ελευθερίες τους ήταν περιορισμένες. Οι γυναίκες λάμβαναν μόνο μια περιορισμένη εκπαίδευση και δεν είχαν το δικαίωμα της ψήφου. Όταν παντρεύονταν, οι άνδρες τους έλεγχαν ότι περιουσία είχαν, και τα περισσότερα επαγγέλματα απαγορεύονταν για τις γυναίκες (αν και οι φτωχές εργάζονταν πολλές ώρες στα εργοστάσια, με μικρότερο μεροκάματο από τους άνδρες). Σχετικά με την ηθική, απαιτείτο οι γυναίκες να είναι αθώες και αγνές—ενώ αυτό δεν απαιτείτο πάντα από τους άνδρες τους.

Έπειτα οι γυναίκες επαναστάτησαν. Μετά από πολύχρονο αγώνα, τους επιτράπηκε τελικά να ψηφίζουν. Μετά απ’ αυτό, κι άλλοι φραγμοί κατέρρευσαν. Τους δόθηκαν επιπρόσθετες ευκαιρίες εκπαιδεύσεως και γίνονταν δεκτές σε επαγγέλματα που προηγουμένως ήταν μόνο για τους άνδρες. Σήμερα, οι γυναίκες είναι πολιτικοί, δικαστές, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, αθλήτριες, επιστήμονες, πρόεδροι εταιριών, στρατιωτίνες και αστυνομικίνες. Η ανεκτική κοινωνία επιτρέπει επίσης στις γυναίκες να είναι τόσο «ανήθικες» όσο και οι άνδρες, αν το θέλουν.

Ωστόσο, εξακολουθούν να δυσκολεύονται οι γυναίκες να εισδύσουν σε ορισμένα επαγγέλματα, ενώ οι μισθοί των γυναικών παραμένουν, κατά μέσο όρο, μόνο στα δύο τρίτα αυτών που παίρνουν οι άνδρες. Μερικές γυναίκες, επίσης, υποφέρουν από την σκληρότητα των ανδρών. Εγκαταλείπονται από τους συζύγους τους και ανατρέφουν μόνες τους τα παιδιά, ή πρέπει να εργάζονται σκληρά για να μη διαλυθεί το σπίτι, ενώ ο άνδρας περνάει τον καιρό του πίνοντας, χαρτοπαίζοντας ή έχοντας άλλα πάθη. Αναρίθμητες γυναίκες, βιάζονται, και πολλοί άνδρες δέρνουν τις γυναίκες τους. Γι’ αυτό, οι υπέρμαχοι της απελευθερώσεως των γυναικών και άλλοι συνεχίζουν να μάχονται και για άλλες ακόμη αλλαγές.

Παρά το συνεχή αγώνα, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι οι γυναίκες τώρα έχουν πολλές ευκαιρίες στον «κόσμο του άνδρα», όπως συνηθίζεται να λέγεται. Αυτό συμβαίνει μερικώς γιατί, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι παντρεμένες γυναίκες μπορούν να ελέγξουν σε κάποιο βαθμό το μέγεθος της οικογένειάς τους. Γι’ αυτό, μπορούν μάλιστα να διαλέξουν να μην αποκτήσουν παιδιά, αλλά να αφιερώσουν τη ζωή τους σε μια σταδιοδρομία.

Πολλοί εκτιμούν αυτές τις μεγαλύτερες ελευθερίες. Αλλά οι ελευθερίες αυτές έχουν φέρει επίσης και πολλά καινούργια προβλήματα στη γυναίκα του 20ου αιώνα.

Πώς Μπορείτε να Ξέρετε . . . ;

Μια κοπέλλα, πρωτοετής φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Πρίνσετον, είπε τα εξής: «Η μητρότητα είναι πολύ σπουδαία για μένα. Αλλά και η καριέρα είναι σπουδαία. Δεν είναι εύκολη η εκλογή.» Μια άλλη κοπέλλα εκφράστηκε ως εξής: «Είναι σχεδόν δυσκολότερα τώρα γιατί αντιμετωπίζεις ένα δίλημμα. Θέλεις να κάνεις το σωστό. Θέλεις να είσαι ευτυχισμένη. Αλλά πώς ξέρεις τι είναι εκείνο που θα σε κάνει ευτυχισμένη;»—Τάιμς της Νέας Υόρκης.

Πώς λύνουν οι γυναίκες αυτό το πρόβλημα; Πολλές θυσιάζουν τις καριέρες τους, μένουν στο σπίτι και ανατρέφουν οικογένειες. Μια γυναίκα είπε: «Τα παιδιά μου είναι το κύριο μέλημά μου. Εγκατέλειψα τη καριέρα μου επειδή τα παιδιά μου, κατά τη γνώμη μου, αποτελούν την πιο σπουδαία συνεισφορά μου στην κοινωνία.» Ωστόσο, μερικές που έχουν κάνει αυτή την εκλογή αναφέρουν ότι αισθάνονται δυστυχισμένες που τις θεωρούν οι άλλοι «μόνο νοικοκυρές.»

Άλλες πάνε στο άλλο άκρο. Πιστεύουν ότι η καριέρα που έχουν στο μυαλό τους αξίζει, και θυσιάζουν την απόκτηση μιας οικογένειας. Άλλες, πάλι, προσπαθούν να έχουν και οικογένεια και καριέρα. Πώς γίνεται αυτό; Μια γυναίκα, πρόεδρος σε μια εταιρία δημοσίων σχέσεων, απαντά: «Μπορείς να το πετύχεις αυτό, αλλά να είσαι προετοιμασμένη ότι θα είσαι πάντα κουρασμένη.»

Η εκλογή δεν είναι εύκολη. Αλλά ακόμη κι αν μια γυναίκα διαλέξει μια ενδιαφέρουσα καριέρα, τα προβλήματά της δεν σταματάνε εκεί.

Πληρώνουν ένα Τίμημα

Η ψυχοαναλύτρια Δρ Ρουθ Μούλτον είπε: «Αρκετές από τις ασθενείς μου πάσχουν από έλκος, κάτι που στο παρελθόν περιοριζόταν κυρίως στους άνδρες. Οι περισσότερες απ’ αυτές παραπονιούνται για ημικρανίες. Και έχω διαπιστώσει μεγάλη αύξηση στις αλλεργίες, ιδιαίτερα στα ασθματικά και τα βρογχικά, όπου ο βήχας και το λαχάνιασμα χειροτερεύουν από την ανησυχία.»

Ένας ενδοκρινολόγος, ο Δρ Χανς Σέλυ, είπε ότι όσο περισσότερο οι γυναίκες αναλαμβάνουν εργασίες τις οποίες στο παρελθόν χειρίζονταν οι άνδρες, «τόσο περισσότερο οι γυναίκες παθαίνουν τις λεγόμενες ανδρικές αρρώστιες, όπως είναι τα καρδιακά εμφράγματα, τα έλκη στομάχου και η πίεση. Απολαμβάνουν την ίδια ικανοποίηση, αλλά μ’ ένα τίμημα.»—Σάντεϋ Νιους Μάγκαζιν (Νέα Υόρκη).

Έτσι, καθώς οι γυναίκες μοιράζονται τις εργασίες των ανδρών, μοιράζονται και τις αρρώστιες τους επίσης.

Είναι Αυτό Πράγματι Ελευθερία;

Οι νέες ελευθερίες κάνουν τις γυναίκες θύματα και με άλλους κρυφούς τρόπους. Η ανεκτική κοινωνία τις ενθαρρύνει να αφήνουν την «ξεπερασμένη» ηθική και να είναι πιο χαλαρές. Οι σύγχρονες μέθοδοι αντισυλλήψεως έχουν απομακρύνει (σ’ ένα βαθμό) την απειλή για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ενώ η σύγχρονη ιατρική μπορεί να ελέγξει τα αφροδίσια νοσήματα (σ’ ένα βαθμό). Ωστόσο, οι νεαρές γυναίκες έχουν διαπιστώσει και άλλα προβλήματα με την ανηθικότητα. Υπάρχει και ο συναισθηματικός φόρος.

Μια γυναίκα αρθρογράφος σχολίασε με παρατηρητικό τρόπο: «Δεν νομίζω ότι αρμόζει στις γυναίκες να πλαγιάζουν πότε με τον ένα και πότε με τον άλλον όταν είναι νεαρές επειδή πιστεύω ότι οι νέες γυναίκες είναι ευχάριστες, ιδεαλίστριες, πλάσματα με ζεστή καρδιά που πρέπει να μεγαλώνουν σαν άνθρωποι, και να μην τις εκμεταλλεύονται οι άλλοι.» Και συνεχίζει: «Οι γυναίκες πρέπει να αισθάνονται ότι αξίζουν γι’ αυτό που είναι και όχι απλώς για τη σεξουαλικότητά τους . . . Οι χωρίς διάκριση σεξουαλικές σχέσεις, στο τέλος, κάνουν τις γυναίκες να μην αισθάνονται τίποτε.»—Σάντεϋ Τέλεγκραφ (Λονδίνο).

Ένας άλλος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες καθώς αναγκάζονται να εργαστούν είναι η σεξουαλική παρενόχληση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, «το 50 τα εκατό ή και παραπάνω των γυναικών [σε μια κυβερνητική υπηρεσία] . . . ανέφεραν περιπτώσεις σεξουαλικής παρενοχλήσεως,» που κυμαίνονταν από πονηρά βλέμματα μέχρι βιασμό.—Τάιμς της Νέας Υόρκης.

Και εδώ υπάρχουν δυο ακόμη προβλήματα. Το πρώτο όταν μια πετυχημένη γυναίκα κερδίζει περισσότερα χρήματα από τον άνδρα της, ο σύζυγος πιθανόν να νοιώθει κάποια πρόκληση και ανασφάλεια—πράγμα που μπορεί να προξενήσει μεγάλη ένταση στο γάμο. Μια γυναίκα δέχτηκε να εγκαταλείψει μια πετυχημένη καριέρα σε κτηματικές επιχειρήσεις γι’ αυτό το λόγο.

Το δεύτερο πρόβλημα; «Οι γυναίκες εξακολουθούν να επιβαρύνονται με τις δουλειές του σπιτιού και τις ευθύνες για τη φροντίδα των παιδιών, ακόμη κι όταν εργάζονται έξω πλήρες ωράριο και, παρά τα πολλά λόγια για το αντίθετο, λίγη διαφορά υπάρχει ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Στην πραγματικότητα μπορεί να λεχθεί ότι οι γυναίκες έχουν λιγότερη ελευθερία τώρα απ’ ότι είχαν πριν από 40 χρόνια.»—Δε Γκάρντιαν (Λονδίνο).

Πολλές γυναίκες πιθανόν θα προτιμούσαν να μένουν σπίτι. Αλλά αν είναι αναγκασμένες να βοηθήσουν στα έξοδα του σπιτιού και να κάνουν μετά όλες τις δουλειές του σπιτιού, έχουν ένα βαρύ φορτίο.

Ποιος Φταίει;

Ενώ από μερικές απόψεις η κατάσταση των γυναικών είναι καλύτερη τώρα απ’ ότι ήταν στο παρελθόν, τα προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Οι άνδρες, φυσικά, έχουν μεγάλη μερίδα σ’ αυτό το φταίξιμο. Και το γεγονός ότι οι κοπέλες στην εργασία παρενοχλούνται ή βιάζονται άγρια, οφείλεται στο ότι οι άνδρες εκδηλώνουν τα «έργα της σαρκός». (Γαλάτας 5:19) Οφείλεται στους συζύγους που είναι «φίλαυτοι . . . άσπλαχνοι» που εκμεταλλεύονται τις γυναίκες τους ή τις χτυπούν. (2 Τιμόθεον 3:2, 3) Άλλοι άνδρες είναι αδιάφοροι, χωρίς να καταλαβαίνουν ίσως ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι δύσκολες, κουράζουν σωματικά και ότι μια γυναίκα θα δεχόταν με χαρά συχνά κάποια βοήθεια.

Ωστόσο, σ’ αυτό φταίει επίσης η παράδοση και η πνευματική καλλιέργεια. Υπάρχει η παραδοσιακή άποψη ότι μερικές δουλειές είναι «για τους άνδρες» και άλλες «για τις γυναίκες». Γι’ αυτό, πολλοί άνδρες ντρέπονται να βοηθήσουν στο σπίτι ή να κάνουν κάποια από τις «γυναικείες δουλειές» στα χωράφια, επειδή φοβούνται μήπως γελάσουν οι άλλοι εις βάρος τους.

Επίσης, και ο σύγχρονος κόσμος έχει τη μερίδα του σ’ αυτό το φταίξιμο. Ο σύγχρονος κόσμος είναι εκείνος που δημιουργεί τις πιέσεις που φέρνουν έλκος στις επιχειρηματίες γυναίκες (και τους άνδρες). Ο σύγχρονος κόσμος δημιούργησε τη «σεξουαλική ελευθερία» που ταλαιπωρεί τα νεαρά κορίτσια που φοβούνται να πούνε όχι, και κλείνει τα μάτια στις ενοχλήσεις που γίνονται στη δουλειά. Και ο σύγχρονος κόσμος είναι εκείνος που δημιουργεί την κατάσταση όπου μια γυναίκα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο πολύ ισχυρές επιθυμίες.

Υπάρχει κάποια βοήθεια σ’ αυτά τα προβλήματα; Ναι, υπάρχει. Θα σας παρουσιάσουμε μερικές γυναίκες που μπορούν να τα χειρίζονται με επιτυχία.