Το «Ημερολόγιο ενός Αγέννητου Παιδιού» Πηγαίνει στο Σχολείο

Η ΔΑΣΚΑΛΑ μου των Αγγλικών ζήτησε απ’ όλους μας στην τάξη να γράψουμε μια έκθεση πάνω σ’ ένα πρόσφατο περιοδικό που είχαμε διαβάσει. Τότε το τρέχον τεύχος του Ξύπνα! είχε μια σειρά από άρθρα για την έκτρωση. Επειδή γίνονται συχνά εκτρώσεις, ακόμη και ανάμεσα στις μαθήτριες του Γυμνασίου, διάλεξα αυτό το θέμα. Όταν παρουσίασα την έκθεσή μου στην τάξη διάβασα «Το Ημερολόγιο Ενός Αγέννητου Παιδιού». (Ξύπνα! 22 Οκτωβρίου 1980, σελίδα 16) Τα παιδιά στην τάξη με άκουγαν προσεκτικά, και στο τέλος όταν το μωρό είπε, «Σήμερα η μητέρα μου με σκότωσε,» όλα σχεδόν έβγαλαν ένα θλιβερό αναστεναγμό.

Μετά το μάθημα ένα κορίτσι με πλησίασε και με ρώτησε, «Μπορώ να έχω αυτό το περιοδικό;» Όπως εξήγησε, η μητέρα της ήθελε να κάνει έκτρωση, αλλά εκείνη ήθελε πάρα πολύ ν’ αποκτήσει έναν αδελφούλη ή μια αδελφούλα—προτιμούσε έναν αδελφό. Της έδωσα το περιοδικό, εκείνη το έδωσε στη μητέρα της, και το άλλο πρωί η μητέρα της τής είπε ότι είχε αλλάξει γνώμη. Θα κρατούσε το μωρό και δεν θα έκανε έκτρωση. Αργότερα η μητέρα έκανε ένα τεστ για να δει αν το μωρό θα ήταν αγόρι ή κορίτσι—θα ήταν αγόρι. Το κορίτσι χάρηκε πάρα πολύ!

Το ίδιο και εγώ. Όταν δίνει κανείς μαρτυρία σε άλλους μπορεί να σώσει ζωές με περισσότερους από έναν τρόπους!—Από μια νεαρή Μάρτυρα στο Οντάριο του Καναδά.

Πηγαίνω στη τρίτη τάξη του Γυμνασίου και σε μια ομάδα από μας ανέθεσαν να γράψουμε ένα θεατρικό έργο πάνω σε κάτι που να σχετίζεται με το σπίτι. Πρότεινα το θέμα της εκτρώσεως, και οι συμμαθητές μου δέχτηκαν. Το έργο αφορούσε μια οικογένεια που έκανε ό,τι ήθελε. Η κόρη διέπραξε πορνεία και έμεινε έγκυος. Όταν το είπε αυτό στην υπόλοιπη οικογένεια, το κάθε μέλος έδινε τη γνώμη του για το τι να κάνει, αλλά θα αποφάσιζε η ίδια. Καθώς στεκόταν και σκεπτόταν μπροστά στο ακροατήριο, ακούστηκε μαγνητοφωνημένο το «Ημερολόγιο Ενός Αγέννητου Παιδιού.» Το έργο τελείωσε με τα τελευταία λόγια του ημερολογίου: «Σήμερα η μητέρα μου με σκότωσε».

Δεν μιλούσε κανένας. Πολλά παιδιά έκλαιγαν. Άλλα προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Όλοι είχαν συγκινηθεί βαθιά από το «Ημερολόγιο Ενός Αγέννητου Παιδιού». Τελικά η δασκάλα, με βουρκωμένα μάτια, ρώτησε: «Δεν θα χειροκροτήσετε λοιπόν;» Η ησυχία διακόπηκε, όταν ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Η δασκάλα ρώτησε από πού πήρα αυτές τις πληροφορίες, και της έδειξα το ημερολόγιο, όπως είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Ξύπνα!.

Αυτό το έργο έγινε αιτία να γίνουν πολλά σχόλια από μαθητές και δασκάλους.—Πείρα από μια Μάρτυρα στην Ενσενάντα, Μπάχα Καλιφόρνια Νορθ, του Μεξικού.