Η Ομορφιά του Σχεδιασμού του Βοδιού
«ΜΠΑΜΠΑ, σήμερα η δασκάλα μας στο σχολείο μας είπε ότι η αγελάδα έχει τέσσερα στομάχια, και ότι αυτά έγιναν με τη διαδικασία της εξελίξεως, είναι αλήθεια αυτό;» ρώτησε η Τζένη, μία χαριτωμένη έφηβη. «Κι αν αυτό είναι αλήθεια, γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα μόνο στομάχι όταν υποτίθεται ότι είμαστε ανώτεροι από την αγελάδα στην κλίμακα της εξελίξεως;»
«Κοίταξε Τζένη, πρώτα-πρώτα πρέπει να πούμε ότι ακριβολογώντας, η αγελάδα έχει μόνο ένα στομάχι, το οποίο είναι διαιρεμένο σε τέσσερα τμήματα. Τα ζώα που τρώνε κυρίως χόρτο και άχυρο και μηρυκάζουν την τροφή τους λέγονται μηρυκαστικά. Θα σου δείξω μία φωτογραφία που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν τον παλιό φάκελο . . . Το πρώτο τμήμα λέγεται μεγάλη κοιλία, και έχει μέση χωρητικότητα περίπου 50 γαλόνια, και καταλαμβάνει το 80% περίπου του χώρου του στομαχιού της αγελάδας. Το ήνυστρο, που είναι το τέταρτο τμήμα, αποτελεί το πραγματικό πεπτικό στομάχι, που μοιάζει με το ανθρώπινο στομάχι που έχει τα γαστρικά του υγρά, περιλαμβανομένου και του υδροχλωρικού οξέος. Το χόρτο όταν αναμιχτεί καλά με το σάλιο, εισέρχεται στη μεγάλη κοιλία όπου βυθίζεται μέσα σε νερό και υπόκειται σε βακτηριακή ενέργεια. Αργότερα η τροφή ξανάρχεται στο στόμα για να μασηθεί πιο προσεχτικά.»
«Α, ναι, έχω δει μερικές φορές αγελάδες ν’ αναμασούν την τροφή τους.»
«Ναι, και τα πρόβατα το ίδιο κάνουν. Αυτή η καλά μασημένη τροφή μετά περνάει μέσα από τα άλλα τρία τμήματα για να βγάλει μερικό νερό και να υποβληθεί στην κατεργασία των γαστρικών υγρών. Το χορτάρι και το άχυρο στο μεγάλο μέρος τους αποτελούνται από κυτταρίνη, όπως και η καθημερινή μας εφημερίδα. Οι αγελάδες, μάλιστα, τρέφονται με κομμάτια από εφημερίδες ανακατεμένα με μελάσα. Ξέρατε ότι μία μέση αγελάδα παράγει περίπου 37 φορές περισσότερη ποσότητα σάλιου απ’ ότι εμείς οι άνθρωποι; Τα 3/4 ολόκληρης της κοιλίας καταλαμβάνονται απ’ αυτά τα τέσσερα τμήματα. Αλλά ποιο είναι το αποτέλεσμα; Όλο αυτό το χορτάρι και το άχυρο κρατάει το ζώο ζωντανό και το βοηθάει να παράγει, στην περίοδο του θηλασμού, θαυμάσιο και πλούσιο γάλα—μία υπέροχη τροφή.»
«Έτσι, δεν νομίζω πως η αγελάδα αναπτύσσει αυτό το μάλλον περίπλοκο πεπτικό σύστημα με τη διαδικασία της εξελίξεως.»
«Όχι, δεν είναι λογικό. Ο Δημιουργός σχεδίασε την αγελάδα να τρώει χορτάρι, που υπάρχει άφθονο πάνω στη γη μας, και να το μετατρέπει σε γάλα το οποίο εμείς το μετατρέπουμε σε τυρί, παγωτό, και τα λοιπά.»
«Όπως ένα εργοστάσιο.»
«Τα εργοστάσια συνήθως έχουν κάποια μυρωδιά, κάνουν θόρυβο, είναι αποκρουστικοί χώροι και πλήττονται από απεργίες. Αλλά η αγελάδα, που είναι προϊόν ενός Αριστοτέχνη Σχεδιαστή, είναι ήσυχη, ήπια και πολύ αποτελεσματική. Ούτε παρουσιάζει κανένα εργαστηριακό πρόβλημα, γιατί η αγελάδα διαθέτει όλες τις ώρες της τη μέρα και μέρος από τη νύχτα για να τρώει και ν’ αναμασάει την τροφή της. Όλη η δόξα ανήκει στον Ιεχωβά γι’ αυτή τη θαυμάσια δημιουργία.»
«Τώρα μπορώ να καταλάβω ότι η αγελάδα είναι καλά σχεδιασμένη για το σκοπό της και εξυπηρετεί εμάς τους ανθρώπους, αλλά τι θα πούμε για το άλογο; Κι αυτό τρώει χορτάρι και σανό. Μήπως κι αυτό όπως η αγελάδα έχει τέσσερα στομάχια;»
«Όχι, δεν έχει. Συμφωνούμε πως ο Δημιουργός σχεδίασε το πεπτικό σύστημα της αγελάδας για κάποιον ιδιαίτερο σκοπό. Αλλά δεν είναι ένα γρήγορο ζώο. Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον αναβάτη να ιππεύει μία αγελάδα σ’ έναν αγώνα ταχύτητας; Δύσκολα.
«Αντίθετα, το άλογο είναι σχεδιασμένο για να τρέχει και ν’ αντέχει. Η κτηνοτροφία έχει παρουσιάσει μερικά θαυμάσια άλογα κατάλληλα για τον ιππόδρομο. Στους παλιούς καιρούς οι μεγαλόσωμοι ίπποι έλξεως ανατρέφονταν για να μεταφέρουν στρατιώτες που προστατεύονταν με βαριά πανοπλία—ένα καθόλου ελαφρύ φορτίο! Σήμερα οι μεγαλόσωμοι ίπποι έλξεως χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν βαριά φορτία. Στον Ψαλμό 147:10 η Αγία Γραφή μιλάει για την «δύναμιν του ίππου.» Τα άλογα χρησιμοποιούνταν εκτενώς για πολεμικούς σκοπούς από τους Αιγυπτίους στους αρχαίους καιρούς. Μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιούνταν στις μάχες. Θυμάστε την ‘Επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας’; Γιαυτό και ο Αριστοτέχνης Σχεδιαστής δεν έδωσε στο άλογο το μεγάλο στομάχι που έδωσε στην αγελάδα. Το άλογο δεν μηρυκάζει την τροφή του. Αλλά έχει ένα ασυνήθιστα μεγάλο τυφλό έντερο, ή τυφλό κοίλωμα, που βρίσκεται ανάμεσα στο λεπτό έντερο και στο κόλον, και αυτό χρησιμεύει σαν ένα επιβραδυντικό δοχείο για να επιτρέπει στην κυτταρίνη που προέρχεται από—το χορτάρι να βυθίζεται και να υποβάλλεται σε βακτηριακή ζύμωση. Στον κατάλληλο καιρό αυτή η μάζα περνάει μέσα στο κόλον για την απορρόφηση χρήσιμων θρεπτικών ουσιών. Το άχρηστο ίζημα φτάνει τελικά στον πεπτικό σωλήνα. Έτσι το άλογο, όπως και η αγελάδα, μπορεί εύκολα να τρώει και να ζει με χόρτο και σανό, αλλά ο Δημιουργός του έδωσε ένα πεπτικό σύστημα κατάλληλο για τα διακριτικά χαρακτηριστικά του.
«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να το καταλάβετε αυτό καλά. Υποθέστε πως κάποιος που αγαπάει την κλασσική μουσική πήγαινε σ’ έναν αρχιτέκτονα και του ζητούσε να του σχεδιάσει ένα σπίτι. Πείτε πως ήθελε ένα πολύ μεγάλο σαλόνι για να μπορεί ν’ ακούει μουσική από το πολύ δυνατό στέρεό του. Ο αρχιτέκτονας θα σχεδίαζε προσεχτικά το σπίτι για ν’ ανταποκριθεί σ’ αυτή την ανάγκη. Ο επόμενος πελάτης πείτε πώς είναι μυθιστοριογράφος. Θέλει ένα ειδικό δωμάτιο για να μελετάει, όχι πολύ μεγάλο, και μεγάλο χώρο για βιβλιοθήκη για να βάλει την ευρεία συλλογή του από βιβλία. Ο αρχιτέκτονας θα σχεδίαζε ένα σπίτι που θα εκπληρούσε αυτή την ανάγκη του.»
«Ναι, αυτό φαίνεται λογικό, αλλά ας επανέλθουμε στην αγελάδα μας . . . Εκείνο που με προβληματίζει είναι ότι εμείς οι άνθρωποι που βρισκόμαστε στην κορυφή της εξελικτικής αναπτύξεως, όπως λένε, έχουμε μόνο ένα απλό στομάχι ενώ η αγελάδα που δεν έχει νοημοσύνη έχει ένα περίπλοκο στομάχι με τέσσερα τμήματα. Πώς γίνεται αυτό;»
«Αγαπητή μου, το ανθρώπινο στομάχι μας αποτελεί μέρος μόνο της διαδικασίας της πέψεως. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να ζούμε χωρίς στομάχι—μερικοί ζουν έτσι. Το πιο σπουδαίο για μας είναι το λεπτό μας έντερο. Μπορεί να χειριστεί μία απέραντη ποικιλία από τροφές. Σκεφτείτε την άφθονη ποικιλία των τροφών που μπορούμε να φάμε και να τις απολαύσουμε. Αυτό αποδεικνύει την αγάπη του Δημιουργού για το ανθρώπινο γένος ο οποίος μας έχει δώσει κι ένα κατάλληλο σύστημα πέψεως. Δεν ξέρω τι σκέφτεται η αγελάδα όταν πέφτει κάτω για ν’ αναμασήσει την τροφή της, αλλά ξέρω ότι η μητέρα σου μας δίνει μερικά απολαυστικά γεύματα, τα οποία εκτιμούμε και τα τρώμε με μεγάλη ευχαρίστηση. Κι ένα άλλο σημείο επίσης: Θα ήθελες να έχεις το σχήμα μιας αγελάδας; Ανόητη ερώτηση, έτσι δεν είναι; Όχι, είσαι μία όμορφη κοπελίτσα με ωραίο σώμα και με την ικανότητα ν’ απολαμβάνεις πολλές γευστικές τροφές. Ο Θεός έτσι μας έκανε. Αλλά η αγελάδα είναι σχεδιασμένη για να παράγει νόστιμο γάλα από το συνηθισμένο χορτάρι και το άχυρο. Ο Δημιουργός μας είναι πραγματικά ένας Αριστοτέχνης Σχεδιαστής . . . γιατί γελάς;»
«Σκέφτομαι τον παράφρονα Βασιλιά Ναβουχοδονόσορ που έτρωγε χόρτο εφτά χρόνια!» Μήπως αναμασούσε κι αυτός την τροφή του;—Δανιήλ 4:23-33.
[Διάγραμμα στη σελίδα 25]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Στάδια της πέψεως μέσα στο τετραμερές στομάχι ενός αντιπροσωπευτικού μηρυκαστικού
1 πώς κινείτε η τροφή μέσα στη μεγάλη κοιλία
δωδεκαδάκτυλος
μεγάλη κοιλία
αύλακας του οισοφάγου
οισοφάγος
κεκρύφαλος
εχίνος
ήνυστρο
2 ακολουθεί η ζύμωση, η εξέμεση της τροφής και το αναμάσημα
3 η τροφή καταπίνεται στον κεκρύφαλο, στον εχίνο και στο ήνυστρο