«Βοήθεια! Φωτιά!»

Η Ιστορία ενός Πυροσβέστη – Βοηθού Γιατρού

ΧΤΥΠΗΣΕ το κουδούνι και τινάχτηκα από τον ύπνο μου. Από το μεγάφωνο αντήχησε η φωνή σ’ όλο τον πυροσβεστικό σταθμό, «Αναφέρεται φωτιά στο κτίριο της οδού Ιστ Όλιβ 353. Ώρα 14 και 35΄».

Να που ήρθε η στιγμή για να δοκιμαστεί όλη η εκπαίδευση μου. Φόρεσα γρήγορα τα προστατευτικά μου ρούχα που αποτελούνταν από κράνος, πυρίμαχο πανωφόρι, προστατευτικά παντελόνια, γάντια και μπότες ασφάλειας. Καθώς πήδησα πάνω στο όχημα της πυροσβεστικής ο παλμός της καρδιάς μου φαινόταν να έχει διπλασιαστεί. Η σειρήνα άρχισε να ουρλιάζει, και κατευθυνόμαστε για την πρώτη μου επίσημη πυρκαγιά.

Πριν ακόμη φτάσουμε στον τόπο της φωτιάς, ο αξιωματικός του πυροσβεστικού σώματος στράφηκε και μου είπε δυνατά: «Φαίνεται πως η πυρκαγιά είναι μεγάλη. Υπάρχει πολύς καπνός. Φόρεσε την αναπνευστική συσκευή». Η ανεξάρτητη αναπνευστική συσκευή μάς επιτρέπει να αναπνέουμε καθαρό αέρα μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη καπνό. Βέβαια στα ήδη υπάρχοντα βαριά σύνεργα μας προστίθενται άλλα 11¹/₅ κιλά. Αλλά, ώσπου να φτάσουμε στην πυρκαγιά, ίσως να θέλετε να ρωτήσετε, ‘Πώς εκπαιδεύτηκες γι’ αυτό το έργο;’

Αρχική Εκπαίδευση

Η προετοιμασία μου σαν πυροσβέστη άρχισε όταν ήμουν ηλικίας 21 χρόνων, με θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση έξι εβδομάδων. Περιλάμβανε την εκμάθηση συμπεριφοράς απέναντι στη φωτιά και στα κτίρια και στα δάση. Εκπαιδεύτηκα να χειρίζομαι φωτιές που προκύπτουν από επικίνδυνες χημικές ουσίες και εύφλεκτα υγρά· έμαθα επίσης τη λειτουργία των εξαρτημάτων, και μεθόδους πρώτης βοήθειας και διάσωσης.

Θυμάμαι τις εκπαιδευτικές σχολικές ασκήσεις όταν μας έβαλαν σε ένα κατασκότεινο υπόγειο σε δυο ομάδες. Είχαμε φορέσει τις αναπνευστικές συσκευές μας και μας ειπώθηκε ότι είχε μείνει αέρας μόνο για 5 λεπτά. Μετά μας έδωσαν οδηγίες να ψάξουμε στο πάτωμα για να βρούμε πτώματα. Είχαμε πάρει μαζί μας μια μάνικα, και ο μόνος μας τρόπος για να βγούμε ήταν να την ακολουθήσουμε μέχρι την πόρτα. Ενόσω βρισκόμαστε στο υπόγειο ο εκπαιδευτής πήδησε πάνω στη μεταλλική οροφή, και δημιουργήθηκε έτσι ένας τρομερά φρικιαστικός θόρυβος. Αυτή η άσκηση, όπως και άλλες, είχε σχεδιαστεί με σκοπό να δοκιμαστεί η ικανότητα μας να εργαζόμαστε κάτω από δυσμενείς συνθήκες και για να επιβεβαιωθεί ότι δεν πανικοβαλλόμαστε εύκολα. Αλλά ας γυρίσουμε πάλι στην πραγματική πυρκαγιά.

Φωνές για Βοήθεια

Όταν φτάσαμε στον τόπο της πυρκαγιάς είδα μια διώροφη πολυκατοικία της οποίας ο πάνω όροφος ήταν τυλιγμένος στις φλόγες. Μια γυναίκα κρεμόταν έξω από ένα παράθυρο και φώναζε να την κατεβάσει κάποιος κάτω. Ο αξιωματικός μου μού είπε: «Ρίξε μια 24άρα για να φτάσει στο παράθυρο του δεύτερου ορόφου». Η 24άρα είναι μια σκάλα που ανοίγει και έχει μήκος 7 μέτρα (24 πόδια). Πρέπει να είχα ανοίξει περίπου 50 με 60 φορές στο σχολείο μια σκάλα που να φτάνει στο παράθυρο του δεύτερου ορόφου ενός κτιρίου, αλλά αυτή τη φορά έγινε στην πραγματικότητα, και σώσαμε τη γυναίκα.

Αμέσως όταν έστησα τη σκάλα, ένας άλλος πυροσβέστης μου φώναξε: «Πιάσε ένα τσεκούρι. Πρέπει ν’ ανοίξουμε κάποια είσοδο». Ένα άλλο μάθημα που διδαχτήκαμε στο σχολείο είναι ν’ ανοίγουμε αναγκαστικές εισόδους στα κτίρια. Αλλά δε με ανησυχούσε το άνοιγμα τής εισόδου. Συνήθως αυτό γίνεται εύκολα. Αυτό που με απασχολούσε ήταν τι θα βρισκόταν από το μέσα μέρος της πόρτας. Θα μπορούσε να είναι ένα τείχος μανιασμένης φωτιάς ή πυκνά σύννεφα δηλητηριώδους μαύρου καπνού. Πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν ότι οι περισσότεροι θάνατοι στις πυρκαγιές συμβαίνουν επειδή εισπνέουν αυτόν τον θανατηφόρο καπνό αρκετή ώρα προτού η φωτιά τους φτάσει. Πού λοιπόν είναι το πιο ασφαλές μέρος αν παγιδευτείτε μέσα σε μια πυρκαγιά; Κοντά στο έδαφος μ’ ένα βρεγμένο ρούχο πάνω στο στόμα σας και στη μύτη σας για να προστατευτείτε από τα θανατηφόρα αέρια και τον καπνό.

Ανοίξαμε την είσοδο και βρεθήκαμε μέσα σε πυκνό καπνό και ζέστη. Συρθήκαμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο με ορατότητα που δεν ξεπερνούσε τα 8 με 10 εκατοστά (3 με 4 ίντσες). Προσπαθούσαμε να βρούμε τη φωτιά και να τη σβήσουμε με τη μάνικα που έσερνα εγώ μαζί μου. Στο σχολείο είχαμε αφιερώσει πολύ χρόνο για να μάθουμε πώς να χρησιμοποιούμε κατάλληλα τις μάνικες και τα ακροστόμια. Συνήθιζαν να μας λένε: «Ποτέ μην αφήνετε τη μάνικά σας. Είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σώσει τη ζωή σας». Είχαν δίκιο! Καθώς σερνόμαστε όλο και πιο μέσα στο διαμέρισμα υπήρχε μια φωτεινή φλόγα που ερχόταν από ένα υπνοδωμάτιο. Η εστία της φωτιάς βρισκόταν εκεί. Ωστόσο, σύντομα σβήστηκε η φωτιά με τη μάνικα που είχε μεγάλη δύναμη.

Όταν σβήστηκε η φωτιά, αρχίσαμε αυτό που λέμε διάσωση υλικών και επιθεώρηση. Αυτό γίνεται με το να περνάμε μέσα από τα απανθρακωμένα ερείπια με σκοπό να βρούμε εστίες φωτιάς που σιγοκαίουν, πολύτιμα πράγματα που μπορούν να σωθούν και ίχνη που θα μπορούσαν να προκαλέσουν φωτιά. Στην περίπτωση αυτή διαπιστώθηκε ότι η φωτιά προκλήθηκε από ελαττωματικό σύστημα καλωδίων σε μια θερμική μονάδα του τοίχου. Είναι εκπληκτικό το πόσες πολλές φωτιές συμβαίνουν εξαιτίας ελαττωματικών καλωδίων και ηλεκτρικών συσκευών.

Ψάχνω να βρω τέτοιους κινδύνους για πυρκαγιά όταν κάνω τις ετήσιες επιθεωρήσεις στις επιχειρήσεις στην πόλη μου. Εκτός από την κατάσβεση των πυρκαγιών, οι επιθεωρήσεις είναι μια από τις πολλές συνηθισμένες μου εργασίες που έχω σαν πυροσβέστης. Για να κάνεις αποτελεσματικά αυτές τις επιθεωρήσεις χρειάζεται να διαθέσεις πολλές ώρες μελέτης για τα κτίρια στις πόλεις και τους ηλεκτρικούς κώδικες, καθώς επίσης για την αποθήκη εύφλεκτων και επικίνδυνων χημικών ουσιών. Διδάσκω επίσης μαθήματα για πρώτες βοήθειες και πώς να προσέχουν από τις πυρκαγιές σε ομάδες της κοινότητας. Όπως βλέπετε, εμείς οι πυροσβέστες είμαστε απασχολημένοι ακόμη και όταν δεν υπάρχουν πυρκαγιές. Εγώ μάλιστα κάνω και συνηθισμένες δουλειές του σπιτιού στον πυροσβεστικό σταθμό, όπως σφουγγάρισμα, κούρεμα του γρασιδιού και πλύσιμο παραθύρων.

Καθώς σκέπτομαι τον πρώτο μου χρόνο σαν πυροσβέστη, θυμάμαι πολλές εμπειρίες που τις δοκίμαζα για πρώτη φορά. Ανταποκριθήκαμε σε φωτιές που έγιναν σε περιοχές με πολλά φυτά και θάμνους. Μας φώναξαν να βοηθήσουμε άτομα που είχαν πάθει καρδιακή προσβολή, που προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν και που είχαν πάθει ατυχήματα στη δουλειά τους. Όλα αυτά ήταν μέρος της δουλειάς μου σαν πυροσβέστη.

Τι Χρειάζεται για να Γίνεις Βοηθός Γιατρού

Αμέσως μόλις τελείωσα τον πρώτο μου χρόνο σαν πυροσβέστης, με διάλεξαν να εκπαιδευτώ σαν βοηθός γιατρού σ’ ένα από τα τοπικά νοσοκομεία. Την εκπαίδευση αυτή την έδιναν γιατροί και νοσοκόμες και περιλάμβανε πεντέμισι μήνες εντατικής εκπαίδευσης στη διάσωση ζωής.

Οι πρώτοι δύο μήνες ήταν αφιερωμένοι σε θεωρητικές μελέτες πάνω στον τομέα της ανατομίας, της φυσιολογίας, της θεραπείας από τα ναρκωτικά και της χρήσης των εργαλείων. Κάθε πρωί φτάναμε στο σχολείο κουρασμένοι ύστερα από 3 με 4 ώρες σχολικής εργασίας στο σπίτι το προηγούμενο βράδι. Στις 8 η ώρα το πρωί άρχιζαν τα μαθήματα στην τάξη με ένα τεστ πάνω στην ύλη που καλύφτηκε στο προηγούμενο μάθημα. Οι μελέτες αυτές, ενώ ήταν απαραίτητες για να υπηρετώ σαν βοηθός γιατρού, μ’ έκαναν επίσης να εκτιμήσω περισσότερο τη σοφία του Δημιουργού μας. Ήταν ενισχυτικό για την πίστη να βλέπεις την ικανότητα του να δημιουργεί τόσο πολλά ξεχωριστά συστήματα μέσα στο σώμα και να τα έχει κάνει να εργάζονται με τέλεια αρμονία. Ταυτόχρονα έμαθα πόσο καταστρεπτικές μπορεί να είναι για το σώμα οι συνήθειες τού καπνίσματος, της κατάχρησης των ναρκωτικών και της χρόνιας υπερβολικής χρήσης οινοπνευματωδών ποτών.

Τον τρίτο μου μήνα τον δαπάνησα στο νοσοκομείο. Την πρώτη μέρα εκεί, είδα τρία άτομα που είχαν πυροβοληθεί, εφτά άτομα που είχαν πάρει υπερβολική δόση ναρκωτικών και τέσσερα άτομα που είχαν τραυματιστεί επειδή οδηγούσαν κάτω από την επήρεια του αλκοόλ. Μπόρεσα να δω ότι και οι 14 δυσάρεστες περιπτώσεις προέκυψαν επειδή οι άνθρωποι δε ζούσαν σύμφωνα με τις αρχές και τους νόμους που περιέχει η Βίβλος.

Για μια περίοδο απασχολήθηκα επίσης στο μαιευτήριο. Εκεί είχα το προνόμιο να βοηθήσω στον τοκετό εφτά μωρών που ήταν όλα τους υγιή και γεμάτα ζωή. Τίποτα δε με είχε γεμίσει με μεγαλύτερο δέος απ’ αυτό που ένιωσα όταν είδα με τα μάτια μου να έρχεται σ’ αυτόν τον κόσμο μια καινούργια ζωή. Για άλλη μια φορά βρήκα τον εαυτό μου να θαυμάζει το έργο των χεριών του Δημιουργού. Με την πρόσφατη γέννηση της κόρης μου, το αίσθημα αυτό τού δέους αυξήθηκε.

Η Πραγματική Δοκιμή

Όταν τελείωσε η εκπαίδευση μου στο νοσοκομείο, ήρθε η πραγματική δοκιμή—δυο μήνες εξάσκησης σε ένα ασθενοφόρο, με επόπτες δυο πτυχιούχους βοηθούς γιατρού. Στην πρώτη μου βάρδια με φώναξαν στις 2 το πρωί να βοηθήσω κάποιον που το αυτοκίνητο του είχε ανατραπεί. Έβρεχε—μεγάλη διαφορά από το καθαρό, στεγνό περιβάλλον του νοσοκομείου που μόλις είχα αφήσει.

Κάθε κλήση ήταν διαφορετική, και καθεμιά είχε τη δική της πρόκληση. Για παράδειγμα, όταν με κάλεσαν να πάω σε ένα εργοστάσιο επειδή είχε τραυματιστεί κάποιο άτομο, το βρήκα να βρίσκεται κάτω από την επιρροή ναρκωτικού PCP που διαστρεβλώνει τη διάνοια, και το οποίο συνήθως λέγεται αγγελόσκονη. Όπως συχνά συμβαίνει, ο άνθρωπος είχε υπερφυσική δύναμη εξαιτίας τού ναρκωτικού. Πετούσε βαρέλια με λάδι στον αέρα χωρητικότητας 55 γαλονιών (200 L) σε ύψος ενάμισι ως δύο μέτρα (5 με 6 πόδια). Και δεν ήταν μόνο αυτό. Είχε τραυματιστεί με αποτέλεσμα να έχουν σπάσει όλα τα δάχτυλα του ενός ποδιού του, αλλά δεν πονούσε καθόλου. Η αντίδραση αυτή είναι πολύ συνηθισμένη. Χρειάστηκαν έξι γεροδεμένοι αστυνομικοί για να τον καθηλώσουν στο έδαφος και να του φορέσουν δύο ζευγάρια χειροπέδες. Ήξεραν ότι το ένα ζευγάρι χειροπέδες δεν ήταν αρκετό. Συχνά μερικοί σπάνε τις αλυσίδες από τις χειροπέδες, σαν να είναι παιχνίδια.

Αυτοί οι τελευταίοι μήνες εκπαίδευσης ήταν οι πιο συγκλονιστικοί για μένα. Είδα από πρώτο χέρι τις πολύ καταστρεπτικές καταστάσεις στις οποίες βρίσκονταν τα άτομα και από σωματική και από διανοητική άποψη.

Αυτοκτονίες, Έγκλημα—και Αμοιβές

Επανειλημμένα τρέξαμε να βοηθήσουμε σε περιπτώσεις απόπειρας αυτοκτονίας. Μια γυναίκα μού είπε, καθώς βρισκόταν πάνω σε ένα καναπέ στο σπίτι της αξίας δύο εκατομμυρίων δολαρίων, ότι ήθελε να αυτοκτονήσει επειδή δεν μπορούσε πια να αντιμετωπίσει για άλλη μια μέρα τα προβλήματα. Πόσο αβοήθητοι πρέπει να αισθάνονται αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν την ελπίδα της Βίβλου για «μια νέα γη»,όπου δε θα υπάρχουν πια προβλήματα που θα προκαλούν τάσεις αυτοκτονίας.—Ησαΐας 65:17· 2 Πέτρου 3:13· Αποκάλυψη 21:1-4.

Επειδή το έγκλημα είναι τόσο διαδεδομένο οι βοηθοί γιατρού καλούνται συχνά σε περιπτώσεις στις οποίες πληγώνονται άνθρωποι ή και σκοτώνονται ακόμη προσπαθώντας να πετύχουν αυτό που δεν είναι νόμιμα δικό τους. Όταν ρώτησα έναν δεκαεξάχρονο ο οποίος είχε τραυματιστεί από πυροβολισμό καθώς προσπαθούσε να κλέψει ένα ραδιόφωνο από ένα σπίτι αν άξιζε τις συνέπειες, απάντησε: «Και βέβαια, και στο παρελθόν με έχουν πυροβολήσει. Τα τραύματα από τη σφαίρα θεραπεύονται. Έπειτα ξαναβγαίνω και προσπαθώ πάλι. Δεν είναι σπουδαίο πράγμα». Αυτό με έκανε να εκτιμήσω περισσότερο τις ζωοσωτήριες αξίες και περιορισμούς που βρίσκονται στη Βίβλο. Δεν βρίσκονται εκεί για να μας στερήσουν κάτι που χρειαζόμαστε, αλλά για να μας προστατεύσουν από τις τραγωδίες που βλέπω σχεδόν κάθε μέρα από πρώτο χέρι!

Οι εμπειρίες μου σαν βοηθός γιατρού είναι επίσης πολύ ανταμειφτικές. Για παράδειγμα, όταν μας φωνάζουν να πάμε σε κάποιον που πονάει πολύ εξαιτίας καρδιακής προσβολής συχνά μπορούμε να του σώσουμε τη ζωή. Χρησιμοποιώντας ραδιοφωνική επαφή με το νοσοκομείο, παίρνουμε άδεια να αρχίσουμε μια σειρά από ενδοφλέβιες ενέσεις στο άτομο. Μέσω αυτής της σειράς διοχετεύουμε φάρμακα σταθεροποιητικά για την καρδιά και παυσίπονα. Παρέχουμε οξυγόνο και ελέγχουμε την ακρίβεια των καρδιακών παλμών τού ατόμου. Είναι πολύ ανταμειφτικό το αίσθημα που νιώθουμε όταν βοηθάμε τέτοια άτομα και όταν υπάρχει δυνατότητα να έχουμε και εμείς κάποιο μέρος στη σωτηρία της ζωής τους.

Έτσι την επόμενη φορά που θα δείτε και θα ακούσετε ένα όχημα της πυροσβεστικής ή ένα ασθενοφόρο να ουρλιάζει καθώς πηγαίνει να προσφέρει βοήθεια σε κάποιον, να θυμάστε τι εκπαίδευση και προσπάθειες περιλαμβάνει η δουλειά τού πυροσβέστη και του βοηθού γιατρού. Να θυμάστε ότι ‘η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία’. Προσπαθήστε να συνεργαστείτε προλαμβάνοντας πυρκαγιές και ατυχήματα. Ίσως αργότερα ποτέ να μη χρειαστεί να φωνάξετε: «Βοήθεια, Φωτιά!»—Από Συνεργάτη.

[Πλαίσιο/Διάγραμμα στη σελίδα 15]

Τι να Κάνετε σε Περίπτωση Πυρκαγιάς—Υποδείξεις από Ειδικούς για τις Πυρκαγιές

● Βγείτε έξω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σώστε ζωές όχι περιουσίες—αξίζετε περισσότερο από οποιαδήποτε τηλεόραση! Μείνετε χαμηλά στο πάτωμα ώστε να μην αναπνέετε τον καπνό. Κλείστε τις πόρτες πίσω σας, αλλά μην τις κλειδώσετε. Αυτό εμποδίζει τη δημιουργία ρεύματος που τροφοδοτεί τη φωτιά, αλλά επιτρέπει στους πυροσβέστες να μπουν μέσα. Αν δεν μπορέσετε να διαφύγετε βγαίνοντας από μια πόρτα ή από ένα παράθυρο, κρατήστε τον καπνό έξω από το δωμάτιο σας με το να κλείσετε καλά την πόρτα με υγρές πετσέτες, κλπ., και με το να κλείσετε το παράθυρο αν ο καπνός και οι φλόγες μπαίνουν από τον αποκάτω όροφο.

● Αν το δωμάτιο σας μυρίζει καπνό από κάποια εξωτερική πηγή, κοιτάξτε να δείτε αν η πόρτα είναι ζεστή. Αν είναι, ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ. Χρησιμοποιήστε κάποια διαφορετική έξοδο. Αυτό δείχνει πόσο σπουδαίο είναι να υπάρχουν σε κάθε δωμάτιο δύο έξοδοι—παράθυρο και πόρτα.

● Ένα ζωτικό ΠΡΕΠΕΙ—να έχετε ανιχνευτές καπνού σε κάθε όροφο του σπιτιού σας. Οι περισσότερες θανατηφόρες πυρκαγιές συμβαίνουν το βράδι. Ένας συναγερμός θα σας ξυπνήσει. Ο καπνός και το αέριο θα σας θανατώσουν.

● Να κάνετε τακτικά οικογενειακές ασκήσεις για τη φωτιά. Προγραμματίζετε από πού θα βγείτε όταν βρισκόσαστε σε διαφορετικές θέσεις. Να έχετε έναν φακό σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος σε περίπτωση που καούν τα καλώδια τού ηλεκτρικού. Να ξέρετε πού να συναντηθείτε έξω—μ’ αυτό τον τρόπο μπορείτε να ελέγξετε εύκολα ολόκληρη την οικογένεια. Μην προσπαθήσετε να ξαναμπείτε μέσα.

● Να έχετε το τηλέφωνο τής πυροσβεστικής υπηρεσίας αναρτημένο για να το βρίσκετε αμέσως. Να ξέρετε πού είναι το πιο κοντινό δημόσιο τηλέφωνο ή συναγερμός για πυρκαγιά. Καλέστε την πυροσβεστική υπηρεσία—μην υποθέτετε ότι κάποιος άλλος θα το έχει κάνει αυτό. Είναι καλύτερο να καλέσετε δύο και τρεις φορές παρά καμιά.

● Αν έχετε πυροσβεστήρες, να ξέρετε από τα πριν πού βρίσκονται και πώς λειτουργούν. Χρησιμοποιήστε τους μόνο για μικρές πυρκαγιές. Αν η φωτιά είναι ήδη μεγάλη και έχει ξεπεράσει τον έλεγχο, μη χάνετε πολύτιμο χρόνο προσπαθώντας να τη σβήσετε μόνος σας—βγείτε έξω και τηλεφωνήστε στην πυροσβεστική υπηρεσία.

● Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Μην αφήνετε καταστάσεις που είναι επικίνδυνες για να προκαλέσουν φωτιά στο σπίτι σας. Λογικές προφυλάξεις μπορούν να παρεμποδίσουν τις περισσότερες απ’ αυτές.

1. Μην έχετε εύφλεκτα υγρά ή υλικά κοντά σε πηγές ανάφλεξης.

2. Να μη βάζετε σπίρτα, αναπτήρες, ούτε ν’ ανάβετε φωτιά εκεί που μπορούν να φτάσουν τα παιδιά.

3. Μην υπερφορτώνετε τα ηλεκτρικά καλώδια.

4. Μην περνάτε ηλεκτρικά καλώδια κάτω από χαλιά.

[Διάγραμμα] (Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Δείγμα Τρόπων Εξόδου για Ισόγεια Κατοικία

Κάνετε ασκήσεις με την οικογένειά σας για περίπτωση πυρκαγιάς;

Ξέρετε ποιος είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να βρεθείτε σε ασφαλές μέρος;

Συστήνεται:

Εναλλακτική λύση:

Κρεβατοκάμαρα

Κρεβατοκάμαρα

Μπάνιο

Κουζίνα

Κρεβατοκάμαρα

Λίβινγκ Ρουμ

Είσοδος

[Γράφημα/Εικόνα στη σελίδα 14]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο.)

Το αίσθημα που προέρχεται όταν βοηθάς κάποιον να σώσει τη ζωή του είναι πολύ ανταμειφτικό