Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να τα Πηγαίνω Καλά με τον θετό Γονέα Μου;

Όταν ζήτησαν από τον 16χρονο Λυντς στο σχολείο να γράψει πάνω στο θέμα «Κάποιος που Θαυμάζω», άρχισε ως εξής: «Θαυμάζω τον τρόπο της σκέψης του και τον τρόπο που συμπεριφέρεται στη μητέρα μου. Είναι κάποιος που πραγματικά αγαπώ». Αυτό το έγραψε για τον πατριό του. Με το μύθο του ‘κακού θετού γονέα’ που υπάρχει στη διάνοια πολλών, η επιλογή αυτή του Λυντς σε πολλούς φάνηκε παράξενη. Εφόσον οι στατιστικές δείχνουν την αστάθεια πολλών θετών οικογενειών, πώς μπορεί κανείς να πετύχει αυτή τη στενότητα σχέσης;

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ, απαιτούνται χρόνια για να προσαρμοστούν τα μέλη των οικογενειών μεταξύ τους. Αλλά σε μια θετή οικογένεια τα μέλη έρχονται σε επαφή πολύ απότομα. Και αν ο θετός γονέας απαιτεί να είναι όλα εύτακτα ενώ εσύ είσαι λιγάκι απρόσεκτος, ασφαλώς θα υπάρξουν πολλές διαφωνίες. Ενώ τα περισσότερα ζητήματα τακτοποιούνται με τον καιρό, μερικά είναι πολύ δύσκολο να τακτοποιηθούν.

«Με έκανε να πετάξω τα σκουπίδια!» διαμαρτυρήθηκε ο 11 χρόνος Λυντς στη μητέρα του. «Παρ’ ότι ήμουν περήφανος για τον πατριό μου, δεν μπορούσα να εννοήσω ότι ήταν σε θέση να μου λέει να κάνω πράγματα», ομολόγησε ο Λυντς που τώρα είναι 20 ετών. «Είχα την αντίληψη ότι μόνο η μητέρα μου μπορούσε να το κάνει αυτό. Η ιδέα ότι θα με διόρθωνε αυτός μου φαινόταν πολύ ξένη». Ναι, η διαπαιδαγώγηση είναι ένα από τα πιο λεπτά ζητήματα σε μια θετή οικογένεια.

Η ανικανότητα να μεταδίδονται τα συναισθήματα είναι ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα το οποίο πρέπει να επιλυθεί. Το να ανοίξεις την καρδιά σου σ’ έναν ουσιαστικά ξένο δεν είναι εύκολο. Κατά καιρούς μπορεί ακόμη και να μην καταλαβαίνεις τα ίδια σου τα συναισθήματα. Και εξαιτίας προκατειλημμένων ιδεών ή απλά εξαιτίας της μη οικειότητας που υπάρχει, ο θετός σου γονέας μπορεί να μη σε καταλαβαίνει.

Ωστόσο αυτές οι δυσκολίες μπορούν να υπερνικηθούν. Πώς;

«Ωριμάσετε στη Σκέψη σας»

«Συγχριστιανοί, μην έχετε την κατανόηση ενός παιδιού. Στο κακό να είστε μωρά, αλλά να ωριμάσετε στη σκέψη σας». (1 Κορινθίους 14:20. Μπεκa) Η συμβουλή αυτή δόθηκε για να βοηθηθεί η διόρθωση της έλλειψης τάξης και της σύγχυσης που υπήρχε στη Χριστιανική εκκλησία στην αρχαία Κόρινθο. Θα βοηθήσει επίσης στο να διατηρηθεί μία θερμή, εύτακτη θετή οικογένεια Πώς μπορείς να την εφαρμόσεις όμως;

Το να δεχτείς την εξουσία που έχει ο θετός σου γονέας να σε διαπαιδαγωγήσει είναι ένας τρόπος για να δείξεις ότι έχεις ‘ωριμάσει στη σκέψη σου’. Ο πατριός ή η μητριά εκτελεί τα καθήκοντα ενός φυσικού γονέα και συνεπώς τους αξίζει ο σεβασμός και η υπακοή. (Παροιμίαι 1:8· Εφεσίους 6:1-4) Στους Βιβλικούς χρόνους, η Εσθήρ ανατράφηκε από έναν θετό πατέρα ή ‘επιστάτη’, όταν πέθαναν οι γονείς της. Παρ’ ότι δεν ήταν φυσικός γονέας της, ο Μαροδοχαίος ‘της έδινε εντολές’, στις οποίες αυτή υπάκουε παρ’ ότι ήταν ενήλικη. Έγινε μια άριστη γυναίκα και μάλιστα βασίλισσα!—Εσθήρ 2:7, 15, 17,20.

«Όταν ήμουν νεαρή αναρωτιόμουν αν ο πατριός μου θα με άφηνε ατιμώρητη επειδή δεν φρόντιζε για μένα», θυμάται η Ελίζαμπεθ. Αλλά όταν αυτός τελικά τη διαπαιδαγώγησε αυτή παραδέχτηκε: «Μάνιασα και άρχισα να κλωτσάω την πόρτα, αλλά κάτι με σταμάτησε. Παρά το θυμό και τη σύγχυση, αισθάνθηκα ότι με αγαπούσαν και με φρόντιζαν». Ναι, η διαπαιδαγώγηση δείχνει ότι σε αγαπούν!—Παροιμίαι 13:24.

Ένα ώριμο άτομο γνωρίζει επίσης πώς να γνωστοποιεί τα συναισθήματα του με τρόπο τέτοιο ώστε να μην ξεσπάει σε παιδικές εκρήξεις. Όταν είσαι ‘ευχάριστος’ και προσπαθείς να είσαι ‘τρυφερός’, αυτό προσθέτει ‘πειστικότητα’ σ’ αυτά που λες, γιατί δεν ‘προκαλείς τη δυσαρέσκεια’ των άλλων.—Κολοσσαείς 4:6· Παροιμίαι 16:21.

Παρ’ όλ’ αυτά θα υπάρξουν παρανοήσεις. Όταν ζεις με κάποιον, πιθανόν θα έχεις ορισμένα δικαιολογημένα παράπονα εναντίον του—αλλά το ίδιο θα συμβαίνει και με τον θετό σου γονέα. Προσπάθησε να κάνεις αυτό που παροτρύνει το εδάφιο Κολοσσαείς 3:13 ΜΝΚ : «Συνεχίστε να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον συνεχώς, αν κάποιος έχει αιτία για παράπονο εναντίον ενός άλλου. Ακριβώς όπως και ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε γενναιόδωρα, το ίδιο να κάνετε και εσείς».

Η παραπάνω Βιβλική συμβουλή αληθινά έχει επιτυχία, αλλά απαιτεί τη συνεργασία όλων των μελών της οικογένειας. Ίσως να αισθάνεσαι ότι παρά το γεγονός ότι προσπαθείς να εφαρμόσεις τις υποδείξεις αυτές, παρ’ όλ’ αυτά δεν μπορείς να τα πας καλά με τον θετό γονέα σου. Μην παραιτείσαι! Οι προσπάθειες σου μπορούν παρ’ όλ’ αυτά να διατηρούν κάποιο μέτρο ειρήνης στο σπίτι. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το Ξύπνα! πήρε συνέντευξη από μερικούς Χριστιανούς νεαρούς οι οποίοι, παρ’ ότι δεν ήταν εύκολο, τα κατάφεραν να αναπτύξουν στενή σχέση με τον θετό τους γονέα.

Πώς τα Κατάφεραν Μερικοί

Ξύπνα!: Πώς απόφυγες να αναπτύξεις μνησικακία για τη διαπαιδαγώγηση που σου έκανε ο θετός σου γονέας;

Λυντς: Η μητέρα μου και ο πατριός μου πάντοτε είχαν την ίδια άποψη σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση. Όταν συνέβαινε κάτι, τότε και οι δυο είχαν την ίδια απόφαση σχετικά με αυτό, έτσι, όταν με ξύλιζαν, ήξερα ότι το ξύλισμα προερχόταν και από τους δυο.

Λίντα: Ήταν πολύ σκληρό στην αρχή γιατί έλεγα, «Τι δικαίωμα έχεις εσύ για να μου το λες αυτό;» Αλλά μετά σκεφτόμουν ότι η Βίβλος λέει να ‘Τιμάς τη μητέρα σου και τον πατέρα σου’. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν φυσικός πατέρας μου, μπροστά στα μάτια του Θεού ήταν παρ’ όλ’ αυτά ο πατέρας μου. Προσπαθούσα να σκέφτομαι τα πράγματα από την άποψη του Θεού. Το θέμα δεν περιοριζόταν στα πλαίσια της οικογένειας· περιλάμβανε και την ευαρέσκεια του Ιεχωβά.

Ρόμπιν: Γνώριζα ότι θα πλήγωνε βαθύτατα τη μητέρα μου το να αναπτύξω μνησικακία απέναντι στο άτομο που εκείνη αγαπούσε. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν έφυγα από το σπίτι—παρ’ ότι το ήθελα πολύ αυτό. Αλλά αργότερα, όταν συνειδητοποίησα μερικά από τα προβλήματα από τα οποία εκείνος με είχε προστατέψει, είδα ότι είχε δίκιο.

Ξύπνα!: Τι ήταν εκείνο που προώθησε την καλή επικοινωνία;

Λυντς: Πρέπει να αναπτύξεις ενδιαφέρον γι’ αυτά που κάνει ο θετός γονέας σου. Εγώ τον βοηθούσα στην κοσμική του εργασία. Και, καθώς εργαζόμαστε μαζί, συζητούσαμε συνεχώς. Αυτό με βοήθησε να διακρίνω τον τρόπο της σκέψης του. Άλλες φορές απλά καθόμουν μαζί του και συζητούσαμε για ‘οτιδήποτε’. Μπορεί να φαίνεται σαν χάσιμο χρόνου, αλλά, όταν τουλάχιστον συζητάς, συγκεντρώνεις ανεπίσημα μηνύματα τα οποία σε βοηθούν να διακρίνεις τον τρόπο που αισθάνεται το άλλο άτομο. Επίσης μαθαίνεις τι είναι εκείνο που τον πληγώνει και αυτό δημιουργεί συμπάθεια.

Βαλερί: Όταν οι άνθρωποι αντιπαθούν κάποιον, τότε έχουν την τάση να μη δαπανούν καθόλου χρόνο μαζί του. Αλλά εσύ πρέπει να κάνεις ακριβώς το αντίθετο. Η μητριά μου και εγώ δαπανούσαμε πολύ χρόνο μαζί και πραγματικά έφτασα στο σημείο να την καταλαβαίνω. Γίναμε πιο στενές φίλες.

Ρόμπιν: Ο πατέρας μου πέθανε ακριβώς ένα χρόνο προτού ξαναπαντρευτεί η μαμά. Αρνιόμουν να αποκτήσω στενή επαφή με τον πατριό μου, γιατί δεν ήθελα να αντικαταστήσει τον πατέρα μου. Ο πατριός μου κατάλαβε πόσο πολύ αγαπούσα τον πατέρα μου. Αυτό κατέστησε ευκολότερο το να του μιλήσω και να του εκφράσω τα συναισθήματα μου. Αλλά η πιο μεγάλη βοήθεια ήταν ότι προσευχήθηκα ώστε ο Θεός να με βοηθήσει να ξεπεράσω το θάνατο του πατέρα μου και να πλησιάσω περισσότερο τον θετό μου πατέρα. Προσευχήθηκα πολλές φορές. Ο Ιεχωβά αληθινά απάντησε σ’ αυτές τις προσευχές.

Ξύπνα!: Τι έκανες για να πλησιάσεις περισσότερο;

Βαλερί: Μερικές φορές ζητούσα από τη μητριά μου να πάμε σε κάποιο έργο μαζί—μόνο οι δυο μας. Ή όταν ήμουν έξω, της αγόραζα κάτι, λίγα λουλούδια ή ένα βάζο, κάτι για να της δείξω ότι τη σκεφτόμουν. Και αυτό πραγματικά το εκτιμούσε πάρα πολύ.

Έρικ: Πρέπει να ψάξεις να βρεις κάτι που να το απολαμβάνετε και οι δύο. Το μόνο πράγμα που είχα κοινό με τον πατριό μου ήταν ότι αυτός είχε παντρευτεί τη μητέρα μου και ζούσαμε στο ίδιο σπίτι. Το να βρω δουλειά εκεί όπου εργαζόταν και εκείνος αληθινά μας έδωσε, για πρώτη φορά, κάτι για να συζητάμε. Ενώ αυτό βοήθησε λίγο, η πιο μεγάλη βοήθεια ήρθε όταν άρχισα να δείχνω το ίδιο ενδιαφέρον για τη Βίβλο όπως και εκείνος. Καθώς ελκυόμουν πιο κοντά στον Ιεχωβά Θεό, έτσι ελκυόμουν πιο κοντά και στον πατριό μου. Τώρα πραγματικά είχαμε κάτι το κοινό!

Ξύπνα!: Πώς έχεις ωφεληθεί εσύ ατομικά;

Ρόμπιν: Όταν ζούσα μόνο με τη μητέρα μου, ήμουν στασιαστικός και κακομαθημένος. Ήθελα πάντοτε να γίνονται τα πράγματα με το δικό μου τρόπο. Τώρα έχω μάθει να λαβαίνω υπόψη μου και τους άλλους και να μην είμαι ιδιοτελής. Όταν ήμουν εφτά ετών νόμιζα ότι ποτέ δεν θα κατάφερνα να αγαπήσω τον πατριό μου. Αλλά αν δώσεις στον θετό σου γονέα μία ευκαιρία, θα διακρίνεις ότι ο πατριός σου ή η μητριά σου σε αγαπάνε, σαν να ήσουν δικό τους παιδί. Τώρα. μετά από 11 χρόνια, εκείνος αισθάνεται σαν αληθινός πατέρας μου.

Λυντς: Ο πατριός μου με βοήθησε να σκέφτομαι σαν άντρας. Με έχει βοηθήσει να αποκτήσω δεξιότητες και να γνωρίζω πώς να χρησιμοποιώ τα χέρια μου. Όταν περνούσα δύσκολες συνθήκες και χρειαζόμουν κάποιον, εκείνος έτρεχε πάντοτε για βοήθεια μου. Όταν η μητέρα μου ξαναπαντρεύτηκε, αντιμετώπιζα πολλές δυσκολίες στο σχολείο, μάλωνα με τα άλλα παιδιά κάθε μέρα. Η μητέρα μου δεν μπορούσε να με συγκρατήσει. Αλλά η εξαιρετική επιρροή του πατέρα μου βοήθησε να συμμορφωθώ. Ναι, είναι ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσε να έχει ποτέ κανείς.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Η διαπαιδαγώγηση είναι ένα από τα πιο λεπτά προβλήματα σε μια θετή οικογένεια