Εκτρώσεις—Τίνος τα Δικαιώματα Περιλαμβάνονται;
ΟΙ γιατροί Π. Μ. Α. Νίκολς και Κάρλος ντελ Κάμπο από το Χάλιφαξ της Νόβα Σκότια, έγραψαν μια αποκαλυπτική επιστολή στο Canadian Medical Association Journal, (στην Αγγλική, Περιοδικό του Καναδικού Ιατρικού Συλλόγου) σχετικά με τις εκτρώσεις και τίνος τα δικαιώματα περιλαμβάνονται σ’ αυτές. Αναφέρθηκαν πρώτα απ’ όλα σ’ αυτά που λένε άλλοι, δηλαδή ότι «η απόφαση σχετικά με την έκτρωση αφήνεται κυρίως στη γυναίκα», και ότι επίσης «πολλές γυναίκες που επιδιώκουν την έκτρωση καθώς και πολλοί σύλλογοι υπέρ των εκτρώσεων πιστεύουν πως η γυναίκα έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για την τύχη του δικού της ‘σώματος’ και έτσι η έκτρωση είναι επιτρεπτή με αυτούς τους όρους». Ωστόσο, οι ακόλουθες παρατηρήσεις αυτών των γιατρών ίσως δώσουν σε κάποιο άτομο αιτία να σταθεί και να σκεφτεί.
«Ενώ θα έπρεπε τα ακόλουθα σημεία να είναι ολοφάνερα σ’ όλους τους γιατρούς, συνήθως δεν λαμβάνονται υπόψη κι έτσι πρέπει να τονιστούν. Μετά τη γονιμοποίηση τα απλοειδή κύτταρα ενώνονται σ’ ένα διπλοειδές κύτταρο. Απ’ αυτή τη στιγμή και πέρα το έμβρυο υπάρχει σαν μια οντότητα γενετικά ξέχωρη από τη μητέρα του, δηλαδή περιέχει μοναδική, οργανωμένη πληροφορία σε χρωμοσώματα. Αδιάψευστη απόδειξη σχετικά μ’ αυτό υπάρχει στο γεγονός ότι αν δεν υπήρχε ο πλακούντας να ενεργεί σαν φραγμός θα συνέβαινε αυτόματη αποβολή.
»Πώς συμβαίνει λοιπόν να χρησιμοποιούμε την έκτρωση σαν να ήταν αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας, χολής ή κάποιου άλλου οργάνου; (Γνωρίζουμε βέβαια, τις μεγαλύτερες ψυχολογικές συνέπειες των εκτρώσεων.) Η ειρωνεία όμως είναι ότι για τον μαιευτήρα είναι πολύ πιο εύκολο να αφαιρέσει ένα ζωντανό έμβρυο απ’ ό,τι είναι για τον χειρουργό να συμφωνήσει για την αφαίρεση μιας υγιούς χολής. Όμως, ανόμοια με το έμβρυο αυτό το όργανο αποτελεί αναμφισβήτητα μέρος του σώματος του ασθενή. Μπορούμε λοιπόν να δεχτούμε την κοινή άποψη που επικρατεί στους υποστηρικτές των εκτρώσεων, ότι είναι ‘το δικό μου σώμα’, και να συμφωνήσουμε ότι η απόφαση να τερματιστεί η ζωή του εμβρύου ανήκει στη γυναίκα και το γιατρό της; Αν πάλι το εξετάσουμε αυτό λογικά, στην πραγματικότητα το ζήτημα δεν είναι το σώμα της γυναίκας, αλλά αναμφισβήτητα μια ξεχωριστή ζωή μ’ έναν ανεξάρτητο γενετικό κώδικα».
Τελικά αυτοί οι γιατροί προειδοποίησαν: «Όταν αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα, είναι πιο εύκολο να αψηφούμε αυτό που γνωρίζουμε πως είναι η αλήθεια, χάρη της ευκολίας ή της ‘συμπόνιας’. Παρ’ όλα αυτά είναι καθήκον κάθε γιατρού να αποφεύγει να υποκύπτει ή να κρύβεται πίσω από τη γνώμη και τις αντιλήψεις μιας αυξανόμενα ανεκτικής κοινωνίας».
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 9]
S. J. Allen/lnt’l Stock Photo Ltd.