SIDS—Καθημερινός Φόβος των Γονέων

«Ο αιφνίδιος, ο αναπάντεχος θάνατος ενός φαινομενικά υγιούς μωρού είναι προφανώς το πιο οδυνηρό και το πιο ολέθριο γεγονός που μπορεί να πλήξει ένα νεαρό ζευγάρι—κι όμως στις κοινωνίες της Δύσης είναι και το πιο κοινό είδος βρεφικού θανάτου που παρατηρείται μετά την πρώτη βδομάδα της ζωής του παιδιού».—Καθηγητής Μπέρναρντ Νάιτ, «Sudden Death in Infancy—The ‘Cot Death’ Syndrome» (Αιφνίδιος Θάνατος στη Βρεφική Ηλικία—Το Σύνδρομο του ‘Θανάτου της Κούνιας’).

ΗΤΑΝ 22 Δεκεμβρίου 1984, 4 η ώρα το πρωί. Ο Κεν Έμπερλιν έχωσε το κεφάλι του μέσα στην κρεβατοκάμαρα για να δει τι κάνει η Κέιτι, που ήταν μόλις εφτά μηνών. Η μικρούλα Κέιτι ήταν το πρώτο παιδί, το καμάρι και η χαρά του Κεν και της Τότι, που είχαν περάσει τα 30. Το μωρό κοιμόταν ήσυχα. Ο Κεν έφυγε. Πήγαινε στο Λας Κρούσες, στο Νέο Μεξικό, για να διδάξει σε ένα σεμινάριο και είχε μπροστά του πολλές ώρες οδήγησης.

Η Τότι σηκώθηκε στις 7.30 π.μ. και πήγε κατευθείαν να δει πώς είναι η Κέιτι. Ήταν περίεργο το πόσο ήσυχη ήταν η Κέιτι. Η Τότι ξανακοίταξε, την άγγιξε, και την ίδια στιγμή ένιωσε το κακό που τους είχε βρει. Η Κέιτι ήταν νεκρή. Άλλο ένα κρούσμα του ‘θανάτου της κούνιας’ ή SIDS (Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου). Αυτός ο ξαφνικός, σιωπηρός θάνατος γλιστράει στα κλεφτά μέσα σε εκατοντάδες οικογένειες κάθε χρόνο.

Ένας Συμπονετικός Κλινικός Γιατρός

Πώς αντέδρασαν ο Κεν και η Τότι σ’ αυτή την απώλεια; Η Τότι είπε στο Ξύπνα!: «Μόλις κατάλαβα τι είχε συμβεί, κάλεσα το 911, το κέντρο άμεσης βοήθειας. Έφτασαν γρήγορα οι πρώτες βοήθειες, η αστυνομία κι ένας κλινικός γιατρός. Ήταν όλοι τους τόσο ευγενικοί και συμπονετικοί. Όπως ήταν φυσικό, άρχισα αμέσως να αναρωτιέμαι: ‘Μήπως αυτό οφείλεται σε κάτι που έκανα ή σε κάτι που δεν έκανα;’

»Ο κλινικός γιατρός καθησύχασε τους φόβους μου. Μου εξήγησε ότι κι αυτός είχε χάσει ένα παιδί κάτω από τις ίδιες συνθήκες πριν από εννιά χρόνια. ‘Δεν μπορούσατε να κάνετε τίποτα για να το προλάβετε’, με διαβεβαίωσε. ‘Ακόμα κι αν στεκόσασταν δίπλα στην κούνια με μια συσκευή παρακολούθησης ασθενών, δεν θα τη σώζατε’. Πρόσθεσε: ‘Αυτό δεν μπορείς ούτε να το προβλέψεις ούτε να το προλάβεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις απλώς παύουν να λειτουργούν όλα σε μια στιγμή, χωρίς να υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε την αιτία προς το παρόν’. Είμαι σίγουρη ότι τα λόγια του αυτά με λύτρωσαν αρκετά από την ενοχή και την αυτοκατηγόρια».

Πώς κατάφεραν ο Κεν και η Τότι να αντιμετωπίσουν αυτή την απώλεια; Ένα από τα επόμενα άρθρα θα μας δώσει την απάντηση. Υπάρχουν όμως άλλα ερωτήματα, στα οποία κάθε γονέας που έχει μωρό θέλει να πάρει απαντήσεις: Ποια είναι τα αίτια του SIDS; Υπάρχουν καθόλου προειδοποιητικά σημάδια; Μπορεί να προληφθεί;