Πώς Εκτίμησα την Αληθινή Σοφία

ΟΤΑΝ ήμουν μικρός, με πρόσεξε κάποιος Βουδιστής μοναχός και είπε ότι θα έπρεπε να λεγόμουν Πάνια, που στη γλώσσα τάι σημαίνει «ευφυΐα», «σοφία». Με χαρά οι γονείς μου, που ήταν ευσεβείς Βουδιστές, άλλαξαν το όνομά μου σύμφωνα μ’ αυτή την προτροπή.

Στην Ταϊλάνδη, τη χώρα που γεννήθηκα πριν από 60 χρόνια, το 90 τοις εκατό και πλέον των ανθρώπων δηλώνουν Βουδιστές. Ο Βουδισμός ξεκίνησε πριν από 2.500 χρόνια στην Ινδία, κι έπειτα διαδόθηκε σε πολλά μέρη της Ασίας. Ο Βουδισμός προσφέρει ελπίδα για κάτι καλύτερο—ελευθερία από τα βάσανα—πράγμα που υποτίθεται ότι θα γίνει μέσω ανθρώπινης προσπάθειας.

Σύμφωνα με το Βουδισμό, η παρούσα κατάσταση της ζωής ενός ατόμου πιστεύεται ότι είναι η συνέπεια πράξεων (Κάρμα) που διέπραξε στην παρούσα ζωή και σε προηγούμενες ζωές. Επικρατεί η άποψη πως η αιτία για όλα τα βάσανα είναι η επιθυμία κι έτσι ο στόχος είναι να εξαφανιστεί κάθε επιθυμία. Για να το πετύχει κανείς αυτό, μπορεί να χρειαστεί να ζήσει πολλές φορές, να μετεμψυχώνεται δηλαδή, μέχρις ότου ξεπεράσει τον κύκλο των αναγεννήσεων και περάσει στην κατάσταση που ονομάζεται νιρβάνα και η οποία για πολλούς σημαίνει μη ύπαρξη.

Ο Βούδας Γκαουτάμα υποστήριζε ότι βρήκε την αλήθεια μέσω της «διαφώτισής» του και οι Βουδιστές πιστεύουν ότι μονοπάτι της σοφίας σημαίνει να ακολουθεί κανείς τις διδασκαλίες του.

Μεγάλωσα στην Ταϊλάνδη

Γεννήθηκα στο Μπανγκόκ, την πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης. Στη διάρκεια της δεκαετίας πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η ζωή στην πόλη ήταν πολύ πιο ήσυχη απ’ ό,τι είναι σήμερα σ’ αυτή την πολύκοσμη και πολυθόρυβη μητρόπολη που λέγεται Μπανγκόκ. Δίτροχες χειράμαξες, άμαξες που τις έσερναν άλογα και τρίκυκλα ποδήλατα ήταν τα συνηθισμένα μεταφορικά μέσα, αν και υπήρχαν και τραμ καθώς και λεωφορεία. Στα κανάλια, τα κλονγκ δηλαδή, το μεταφορικό μέσο ήταν οι βάρκες.

Για μερικά χρόνια η οικογένειά μου ζούσε σ’ ένα σπίτι στηριγμένο πάνω σε ξύλινα δοκάρια που βρισκόταν στην όχθη κάποιου καναλιού. Σ’ εκείνες τις περιοχές της πόλης, μεγάλο μέρος της ζωής έχει να κάνει με το νερό. Στα κλονγκ οι άνθρωποι πλένονταν οι ίδιοι και έπλεναν τα πιάτα και τα ρούχα τους. Στα σκαλιά της εξώπορτας έρχονταν βάρκες για να πουλήσουν κάθε είδους φαγώσιμα και εμπορεύματα. Μέχρι και τα γράμματα τα έφερναν με βάρκες. Στο καυτό και υγρό κλίμα, εμείς τα παιδιά χαιρόμασταν να κολυμπάμε, να κάνουμε βουτιές και να παίζουμε διάφορα παιχνίδια.

Πρωτοπήγα στο σχολείο σε ηλικία έξι χρονών. Ήταν υποχρεωτικό να βγάλεις το δημοτικό, έτσι τα περισσότερα από τα παιδιά της πόλης, σαν εμένα, πήγαιναν σχολείο. Τότε τα αγόρια έκαναν μάθημα σε διαφορετικές τάξεις από τα κορίτσια, κι έτσι οι επαφές των δυο φύλων ήταν ελάχιστες. Τα ραντεβού ήταν κυριολεκτικά ανήκουστο πράγμα.

Μου άρεσαν τα σπορ και μεταξύ αυτών το ποδόσφαιρο και το μποξ σε ταϊλανδέζικο στιλ, το οποίο είναι μια μοναδική πολεμική τέχνη που αναπτύχθηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια. Επιτρέπεται να χρησιμοποιούν οι αντίπαλοι, εκτός από τα χέρια τους στα οποία φορούν γάντια, και τα γυμνά τους πόδια, τα γόνατα και τους αγκώνες για να δίνουν γροθιές και κλωτσιές ο ένας στον άλλον. Όταν έμαθε η μητέρα μου τον ενθουσιασμό μου γι’ αυτό το επικίνδυνο άθλημα, μου απαγόρευσε να ασχοληθώ περισσότερο μ’ αυτό. Έτσι κι εγώ στράφηκα στο μποντιμπίλντινγκ.

Την εποχή που ήμουν νεαρός, τα πανηγύρια στο ναό πρόσφεραν ευχάριστη ψυχαγωγία σε μικρούς και μεγάλους Ταϊλανδούς. Τα πανηγύρια αυτά συνδέονταν με θρησκευτικές εορταστικές εκδηλώσεις και συγκέντρωναν χρήματα για τη συντήρηση του ναού. Θορυβώδη πλήθη μαζεύονταν στα πανηγύρια και διάφοροι μικροπωλητές έστηναν τους πάγκους τους στον περίβολο του ναού και πουλούσαν φαγώσιμα κάθε λογής.

Η πιο φημισμένη θεατρική παράσταση στα πανηγύρια αυτά ήταν το λίκεϊ, παραδοσιακό λαϊκό θέατρο με ζωντανή μουσική και αυθόρμητο διάλογο. Οι ήρωες φορούσαν κοστούμια με χτυπητά χρώματα και ήταν μακιγιαρισμένοι με πολύ μέικ-απ και ρουζ. Έκαναν το ακροατήριο να γελάει, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Στις μέρες μας, οι ζωντανές παραστάσεις αντικαθίστανται συχνά από υπαίθριες προβολές κινηματογραφικών ταινιών.

Οι Πρώτες Επιδράσεις της Θρησκείας

Στην αρχή κάθε σχολικής μέρας, γινόταν έπαρση της σημαίας και ψέλναμε τον εθνικό ύμνο. Έπειτα η τάξη έλεγε μια προσευχή στη θρησκευτική γλώσσα του Βουδισμού, τη γλώσσα «πάλι». Η σχολική ύλη συμπεριλάμβανε βασικά πράγματα της δεοντολογίας και των ηθικών αρχών του Βουδισμού· κατά τα άλλα δεν μας μάθαιναν και πολλά για τη θρησκεία.

Στα περισσότερα Βουδιστικά σπίτια υπάρχει ένας μικρός βωμός με την εικόνα του Βούδα, για την καθημερινή προσευχή και αυτοσυγκέντρωση. Μπροστά σ’ αυτόν ανάβουν κεριά και καίνε λιβάνι. Οικογένειες που κρατάνε από κινέζικη γενιά έχουν συνήθως κι άλλους βωμούς για τη λατρεία των προγόνων ή για να κατευνάζουν διάφορα πνεύματα και διάφορες θεότητες.

Οι Βουδιστές πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι καλό σε όλες τις θρησκείες κι έτσι εύκολα υιοθετούν και ενσωματώνουν ιδέες και συνήθειες που πιστεύουν ότι είναι καλές και ότι μπορούν να τους βοηθήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Σαν αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι στην Ταϊλάνδη δεν κάνουν προσκυνήματα μόνο στους Βουδιστικούς ναούς, αλλά και σ’ ένα ή περισσότερα από τα πολλά κινέζικα και Βραχμανικά ιερά.

Αν και η οικογένειά μας δεν ήταν ιδιαίτερα θρησκευόμενη, η επιρροή της θρησκείας ήταν συνεχώς αισθητή στη ζωή μας. Αμέσως μετά το χάραμα, για παράδειγμα, μοναχοί με εντελώς ξυρισμένα κεφάλια και ντυμένοι με βαθυκίτρινες στολές έκαναν τις καθημερινές τους επισκέψεις για ελεημοσύνη. Περπατούσαν ξυπόλητοι στο δρόμο ή έρχονταν με βάρκα από το κλονγκ και σταματούσαν για να δώσουν στους οικοδεσπότες την ευκαιρία να τους βάλουν μπόλικο ρύζι και άλλα φαγώσιμα στις γαβάθες της ελεημοσύνης.

Από πολύ μικρό, με δίδαξαν να σέβομαι τους Βουδιστές μοναχούς, γιατί εκείνοι ακολουθούσαν στη ζωή τους το πρότυπο του Βούδα. Τους θεωρούσαν ανθρώπους με μεγάλη σοφία και μας παρότρυναν να εκτιμούμε πολύ τη γνώμη και τη συμβουλή τους.

Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου γίνονταν αεροπορικές επιδρομές στο Μπανγκόκ. Γι’ αυτό η μητέρα μου με πήγε σε κάτι συγγενείς της στην επαρχία. Επειδή ο τοπικός ναός, ή αλλιώς γουάτ, ήταν εκεί κοντά, γνωρίστηκα καλά με τους μοναχούς. Μερικοί απ’ αυτούς έφτιαχναν και διέθεταν Βουδιστικά φυλαχτά. Στους τοίχους του παλιού ναού, υπήρχαν εκατοντάδες μικροσκοπικά ομοιώματα του Βούδα φτιαγμένα από χυτό μόλυβδο. Πολλά αγόρια και μαζί κι εγώ βοηθούσαμε για να καθαριστούν. Έπειτα οι μοναχοί χάραζαν επάνω τους μερικά γράμματα στην αρχαία γραφή χμερ και έλεγαν μαγικές κουβέντες για να κάνουν τα ομοιώματα φυλαχτά που να φέρνουν καλή τύχη.

Με συνάρπαζε η ιδέα ότι ένα τέτοιο ομοίωμα του Βούδα γύρω από το λαιμό μου θα μου παρείχε προστασία από βλάβες και θα μου εξασφάλιζε καλή τύχη. Άρχισα λοιπόν να μαζεύω φυλαχτά. Έμεινα λίγους μήνες με τους μοναχούς στο γουάτ, και στο διάστημα αυτό με δίδαξαν την τέχνη της αυτοσυγκέντρωσης, της μαντείας καθώς και διάφορες άλλες πνευματιστικές μεθόδους.

Αν και λιγότεροι από το 1 τοις εκατό του πληθυσμού της Ταϊλάνδης ανήκουν στις Καθολικές και στις Προτεσταντικές εκκλησίες, είχα ακούσει ότι οι Χριστιανοί πιστεύουν πως κάποιος ονόματι Ιησούς είναι ο Θεός και ότι οι Καθολικοί λατρεύουν τη ‘Μητέρα του Θεού’. Όμως αυτά τα πιστεύω εμένα δεν μου φαίνονταν καθόλου ρεαλιστικά. Πώς γινόταν να δημιουργήσει τον κόσμο κάποιος που πέθανε πάνω στο σταυρό; Αυτό δεν το θεωρούσα αληθινή σοφία.

Ένα Ατύχημα Αλλάζει τη Ζωή Μου

Μετά τον πόλεμο, αποφάσισα να μορφωθώ καλά και να βρω μια καλοπληρωμένη δουλειά. Τελικά έβγαλα κάποια εμπορική σχολή και έπιασα δουλειά σε μια ξένη εταιρία στο Μπανγκόκ. Το 1959, ένα πρωί καθώς πήγαινα στη δουλειά με το λεωφορείο, γλίστρησε το χέρι μου από την μπάρα που κρατιόμουν, έπεσα προς τα πίσω και χτύπησα το κεφάλι μου στο πεζοδρόμιο. Επιβάτες και πεζοί φώναξαν στον οδηγό να σταματήσει, όταν όμως εκείνος οδήγησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου, οι μεγάλες πισινές ρόδες πέρασαν ακριβώς από το κάτω μέρος του σώματός μου. Έσπασαν η σπονδυλική μου στήλη και αρκετά από τα πλευρά μου.

Όταν βγήκα από το νοσοκομείο ύστερα από εφτά μήνες, ήμουν παράλυτος από τη μέση και κάτω. Η σκέψη ότι δεν μπορούσα να περπατήσω μου έφερνε απελπισία. Οι γιατροί δεν μου είχαν δώσει καμιά ελπίδα ότι θα γινόμουν καλά, γι’ αυτό κι εγώ ήθελα να δοκιμάσω άλλους τρόπους. Η μητέρα μου με πήγε στην ενδοχώρα, όπου επισκέφτηκα πολλά μοναστήρια, πολλές «κλινικές» και διάφορα άλλα μέρη όπου οι άνθρωποι ισχυρίζονταν ότι γίνονταν θεραπείες. Ήρθα σε επαφή με διάφορους γιατρούς, θεραπευτές και μέντιουμ και τελικά άρχισα να μελετάω τις μεθόδους τους. Πήρα διάφορα εγχειρίδια σχετικά με την τέχνη της μαγείας και της μαντείας και άρχισα να κάνω ο ίδιος αυτά τα πράγματα.

Επαφή με την Αληθινή Σοφία

Αφού έμεινα τέσσερα χρόνια στην ενδοχώρα, ξαναγύρισα στο Μπανγκόκ. Η κατάστασή μου δεν είχε καλυτερέψει, εγώ όμως είχα αποκτήσει ένα νέο επάγγελμα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας έρχονταν και ζητούσαν να μαντέψω το μέλλον τους. Επίσης έφτιαχνα ορισμένα φυλαχτά για την καλή τύχη και πουλούσα μερικά απ’ αυτά με τη βοήθεια ενός μοναχού.

Κάποια μέρα του 1968, με επισκέφτηκε ένας Καναδός ιεραπόστολος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Όταν μου μίλησε για τον Ιησού Χριστό, έβγαλα το συμπέρασμα ότι οι Μάρτυρες δεν ήταν παρά μια ακόμα από τις πολλές «Χριστιανικές» θρησκείες για τις οποίες ένιωθα αποστροφή. Χρειάστηκε να περάσουν κι άλλα έξι χρόνια για να αρχίσω να μελετάω την Αγία Γραφή σοβαρά μ’ ένα άλλο ζευγάρι Μαρτύρων.

Αυτό που με ενδιέφερε ιδιαίτερα ήταν οι Βιβλικές προφητείες. Όταν μου έδειξαν τις Βιβλικές προφητείες που υπάρχουν στο βιβλίο του Δανιήλ και ειδικότερα τα κεφάλαια 7 και 8, καθώς και τη λεπτομερή περιγραφή που έκανε ο Ιησούς για τα γεγονότα και τις συνθήκες που βλέπουμε σήμερα, ήξερα ότι κανένας μάντης δεν θα μπορούσε να προβλέψει τέτοια πράγματα. (Ματθαίος, κεφάλαιο 24) Έπειτα, όταν έμαθα γιατί οι παρούσες συνθήκες δεν είναι σύμφωνες με το σκοπό που είχε αρχικά ο Δημιουργός και πώς εκείνος έκανε διάφορες διευθετήσεις για να επανορθώσει τη βλάβη που προκαλούν όσοι απορρίπτουν αυτόν και την κυριαρχία του, ήταν σαν να έφυγε ένα πέπλο μπροστά από τα μάτια μου.

Όλα όσα είχαν σχέση με το άγγελμα της Αγίας Γραφής ήταν τόσο αρμονικά· τα κομμάτια του «παζλ» ταίριαζαν απόλυτα. Η ανθρώπινη σοφία, την οποία θεωρούσα τόσο αξιόλογη, με είχε διδάξει να πιστεύω ότι ο Θεός είχε πολύ μικρή σημασία στη ζωή μας. Όμως οι συντριπτικές αποδείξεις έδειχναν ξεκάθαρα ότι δεν είναι δυνατό να μη λαβαίνουμε υπόψη μας τον Θεό. Μέσω της Αγίας Γραφής εκτίμησα ότι ‘ο φόβος του Ιεχωβά [του παντοδύναμου Θεού] είναι η αρχή της σοφίας, και η γνώση του Αγιοτάτου είναι η κατανόηση’.—Παροιμίαι 9:10, ΜΝΚ.

Ευλογίες από την Αληθινή Σοφία

Από τη στιγμή που πείστηκα ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός και ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του, άλλαξε δραστικά ο τρόπος που έβλεπα τα πράγματα. Ακολούθησα το παράδειγμα των πρώτων Χριστιανών και απαλλάχτηκα απ’ όλα τα εγχειρίδια τα σχετικά με την τέχνη της μαγείας, όπως και από τα εκατοντάδες θρησκευτικά ομοιώματα και φυλαχτά που είχα μαζέψει όλα εκείνα τα χρόνια.—Πράξεις 19:18, 19.

Ο φόβος του Θεού και η ακριβής γνώση για εκείνον είχε άλλη μια ωφέλιμη επίδραση σ’ εμένα—αγάπησα τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο. Εκτίμησα την καλοσύνη του και την αγάπη που έδειξε στο ανθρώπινο γένος κι αυτό με έκανε να του αφιερώσω τη ζωή μου και να βαφτιστώ το 1975. Η προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά με ώθησε επίσης να κάνω αυτό που ήξερα ότι είναι σωστό. Και ήμουν πρόθυμος να λέω σε άλλους τα καλά νέα που είχα μάθει.

Σε περιπτώσεις που χρειάζεται να βοηθάω τους άλλους να δουν τη διαφορά μεταξύ ανθρώπινης σοφίας και θείας σοφίας, οι εμπειρίες που είχα στο παρελθόν αποδεικνύονται χρήσιμες. Ήταν προνόμιό μου να βοηθήσω αρκετά άτομα να ακολουθήσουν την αληθινή σοφία και να πάρουν τη στάση τους υπέρ του Ιεχωβά. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και η μητέρα μου που σε ηλικία 94 χρονών βαφτίστηκε ως μάρτυρας του Ιεχωβά.

Η αληθινή σοφία άλλαξε πραγματικά τη ζωή μου. Τώρα πια δεν ψηλαφώ στα σκοτάδια να βρω την αιτία των βασάνων και το αληθινό νόημα της ζωής. Τώρα έχω τις απαντήσεις στα ερωτήματα που κάποτε με προβλημάτιζαν. Παρ’ όλο που είμαι ανάπηρος, η ζωή μου έχει σκοπό. Έχω την ελπίδα και την επιθυμία να ζήσω για πάντα. Δεν είναι πράγματι αληθινή σοφία να ακολουθεί κανείς μια πορεία που φέρνει ευτυχία και νόημα στη ζωή τώρα και προσφέρει ένα τόσο εξαιρετικό μέλλον; Πόσο χαίρομαι που εκτίμησα αυτό το είδος σοφίας!—Όπως το αφηγήθηκε ο Πάνια Τσαγιακούλ.a

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Οι Βουδιστές πιστεύουν ότι το να υποστηρίζουν οικονομικά τους μοναχούς φέρνει καλό

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Μιλάω για την πίστη μου σε άλλους