Θα Γυρίσουν Πίσω οι Νεκροί του Ολοκαυτώματος;

ΥΠΑΡΧΕΙ ελπίδα για τα εκατομμύρια θύματα που πέθαναν στο Ολοκαύτωμα; Θα μπορούσαμε να περιμένουμε να προβεί ο Θεός σε κάποια ύψιστη ενέργεια δικαιοσύνης για χάρη αυτών των θυμάτων του Ναζισμού;

Οι Εβραϊκές Γραφές δίνουν μια ελπίδα που στήριξε τους πιστούς προφήτες και δούλους του Θεού πριν από χιλιάδες χρόνια. Μήπως αυτή βασιζόταν στην αρχαία ελληνική ιδέα σχετικά με την αθάνατη ψυχή που θα επιζούσε από το νεκρό σώμα; Οπωσδήποτε όχι, εφόσον τα εβραϊκά συγγράμματα και οι εβραϊκές διδασκαλίες προηγήθηκαν κατά αιώνες της ελληνικής φιλοσοφίας.

Η Ανθρώπινη Ψυχή Είναι Θνητή

Η εβραϊκή αφήγηση στη Γένεση μας λέει σχετικά με τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου: «Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από το χώμα της γης. Φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής, και ο άνθρωπος έγινε ζωντανό ον [στην εβραϊκή, λενέφες]». (Γένεσις 2:7, Tanakh, A New Translation of the Holy Scriptures According to the Traditional Hebrew Text [Τάναχ, Νέα Μετάφραση των Αγίων Γραφών Σύμφωνα με το Παραδοσιακό Εβραϊκό Κείμενο]) Η μετάφραση του 1917 της Εταιρίας Εβραϊκών Εκδόσεων λέει «ψυχή» στη θέση της εβραϊκής λέξης λενέφες. Άρα λοιπόν, η ψυχή, ή αλλιώς νέφες, είναι ον, πλάσμα, είτε πρόκειται για ζώο είτε για άνθρωπο.

Πουθενά στις Εβραϊκές Γραφές δεν αποδίδεται αθανασία στη λέξη νέφες. Μάλιστα, η λέξη «αθάνατος» ούτε καν εμφανίζεται στις Εβραϊκές Γραφές. Αντίθετα, η Εβραϊκή Αγία Γραφή δείχνει ότι νέφες είναι το πρόσωπο, η ζωντανή ψυχή. (Ιεζεκιήλ 18:4, 20) Συνεπώς, ο θάνατος είναι το τέλος, προσωρινά τουλάχιστον, του ατόμου ως ζωντανής ψυχής. Είναι μια κατάσταση πλήρους αδράνειας, σαν βαθύς ύπνος, όπως το εξέφρασε ο ψαλμωδός Δαβίδ: «Επίβλεψον· εισάκουσόν μου, Κύριε ο Θεός μου· φώτισον τους οφθαλμούς μου, μήποτε υπνώσω τον ύπνον του θανάτου».—Ψαλμός 13:3.

Ακολουθώντας την ίδια απλή λογική, οι Εβραϊκές Γραφές μάς λένε: «Οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα· δεν έχουν πια ανταμοιβή, γιατί ακόμη και η θύμησή τους έχει χαθεί. Οτιδήποτε είναι στο χέρι σου να κάνεις, κάνε το με όλη σου τη δύναμη. Επειδή δεν υπάρχει πράξη, ούτε λογισμός, ούτε μάθηση, ούτε σοφία στον Σιεόλ [τον κοινό τάφο του ανθρώπινου γένους], όπου πηγαίνεις». (Εκκλησιαστής 9:5, 10, Tanakh) Αυτό συμφωνεί με τα συναισθήματα που ένιωθε ο Ιώβ όταν υπέφερε παθήματα: «Δια τι δεν απέθανον από μήτρας; . . . Διότι τώρα ήθελον κοιμάσθαι και ησυχάζει· ήθελον υπνώττει· τότε ήθελον είσθαι εις ανάπαυσιν». (Ιώβ 3:11, 13) Σίγουρα, ο Ιώβ δεν σκεφτόταν ότι θα ήταν «ολοφάνερα ζωντανός» ως αθάνατη ψυχή μετά θάνατο, όπως υποστηρίζει η «Δήλωση των Αρχών του Συντηρητικού Ιουδαϊσμού».

Τότε, μήπως αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος υποδηλώνει ότι οι νεκροί λησμονιούνται πλήρως; Ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα θυμούνται τα ονόματα των προγόνων τους που έζησαν πριν από πέντε ή δέκα γενιές, αλλά τι μπορούμε να πούμε για τον Θεό; Εκείνος τους θυμάται; Θα τους θυμηθεί; Θα θυμηθεί τα εκατομμύρια θύματα του ναζιστικού διωγμού; Τα εκατομμύρια άτομα που πέθαναν σε άσκοπους πολέμους; Ο προφήτης Δανιήλ πίστευε ότι ο Θεός είναι σε θέση να θυμάται τους νεκρούς. Η προφητεία του έδειχνε ότι θα γινόταν ανάσταση νεκρών, γιατί είπε: «Πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσιν εξεγερθή, οι μεν εις αιώνιον ζωήν, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον».—Δανιήλ 12:2.

Η μελλοντική ανάσταση σε ζωή στη γη ήταν η αληθινή ελπίδα των πιστών προφητών και βασιλιάδων του αρχαίου Ισραήλ. Αυτοί δεν πίστευαν στην ιδέα ότι θα πετούσαν ανάλαφρα εδώ κι εκεί ως άυλες αθάνατες ψυχές μετά θάνατο. Η ίδια αυτή ελπίδα για ανάσταση σε τέλεια ζωή στη γη είναι κατάλληλη και σήμερα. Πώς το ξέρουμε αυτό;

Ελπίδα για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος

Πριν από 1.900 και πλέον χρόνια, ένας Εβραίος δάσκαλος έδωσε αυτή την ελπίδα όταν είπε: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως». (Ιωάννης 5:28, 29) Η λέξη ‘μνημεία’ φανερώνει ότι εκείνοι που είναι μέσα σ’ αυτά διατηρούνται στη μνήμη του Θεού μέχρι τη μέρα της ανάστασής τους και της αποκατάστασής τους σε ζωή στη γη.

Έτσι λοιπόν, μ’ αυτή την έννοια η «Δήλωση των Αρχών» που δημοσιεύτηκε από τον Συντηρητικό Ιουδαϊσμό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αληθινή: «Η εικόνα του ολάμ χαμπά (κατάσταση μετά θάνατο) μπορεί να προσφέρει την ελπίδα ότι δεν θα εγκαταλειφθούμε στον τάφο, ότι δεν θα λησμονηθούμε». Η στοργική καλοσύνη και η δικαιοσύνη του Θεού υποδηλώνουν ότι εκείνοι που θα αναστηθούν θα έχουν την ευκαιρία, μέσω υπακοής στον Θεό, να εκλέξουν την αιώνια ζωή κάτω από τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Ιησού Χριστού, του Μεσσία.

Έτσι λοιπόν, τι σημαίνουν όλα αυτά για τα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος, Εβραίους, Σλάβους και άλλους; Αυτοί βρίσκονται στη μνήμη του Θεού, περιμένοντας την ανάσταση, οπότε θα τους δοθεί η ευκαιρία να εκλέξουν—υπακοή στον Θεό με προοπτική τη ζωή ή ανυπακοή σ’ αυτόν με προοπτική τη δυσμενή κρίση. Ελπίζουμε εκατομμύρια απ’ αυτά τα άτομα να κάνουν τη σωστή εκλογή!

Είτε είστε Εβραίος είτε όχι, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτή την ελπίδα που υπάρχει για τους νεκρούς, ελάτε σε επαφή με την τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά ή γράψτε στους εκδότες αυτού του περιοδικού να σας στείλουν το εικονογραφημένο βιβλίο των 256 σελίδων Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη, (420 δραχμές).

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι θα γίνει ανάσταση και ότι «δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων».—Ησαΐας 65:17