Το Εμπόριο Όπλων—Πώς σας Επηρεάζει

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ με τις αμυντικές δαπάνες είναι να υπολογίσεις μέχρι πού πρέπει να φτάσεις, χωρίς να καταστρέψεις ‘εκ των έσω’ όσα προσπαθείς να προστατέψεις ‘εκ των έξω’». Όταν το είπε αυτό το 1956, ο τέως πρόεδρος των Η.Π.Α., ο Αϊζενχάουερ, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες, σε σταθερές τιμές, ήταν πενήντα τοις εκατό και πλέον χαμηλότερες από τα σημερινά επίπεδα. Πώς σας έχει επηρεάσει αυτή η τρομακτική επέκταση του εμπορίου όπλων; Μια ερευνητική έκθεση, που ονομάζεται World Military and Social Expenditures (Παγκόσμιες Στρατιωτικές και Κοινωνικές Δαπάνες), το δείχνει αυτό παραστατικά:

1. Με τα σημερινά επίπεδα των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών, αναμένεται ότι ο μέσος άνθρωπος θα εργάζεται τρία ή τέσσερα χρόνια από τη ζωή του για να πληρώσει γι’ αυτές τις δαπάνες.

2. Οι εξωφρενικές αγορές όπλων έχουν δημιουργήσει μια τεράστια πυραμίδα δημόσιου χρέους για τις μελλοντικές γενιές.

3. Η παραμέληση των κοινωνικών αναγκών λόγω της επιδίωξης στρατιωτικής ισχύος έχει σαν αποτέλεσμα να ζει σε οδυνηρή φτώχεια 1 στα 5 άτομα. Ο πληθυσμός του πλανήτη μας που υποφέρει από αναλφαβητισμό, κακή υγεία και χρόνια πείνα αυξάνει σταθερά.

4. Η στρατιωτική έμφαση που δίνεται στην υψηλή τεχνολογία δημιουργεί λιγότερες δουλειές, σε σύγκριση μ’ εκείνες που θα δημιουργούνταν αν ξοδεύονταν ανάλογα ποσά για την εκπαίδευση, για την υγεία, για τη στέγαση στις υποβαθμισμένες περιοχές των πόλεων και για άλλες ανάγκες των πολιτών. Η ανεργία αυξάνεται.

5. Σε παγκόσμια κλίμακα, υπάρχει 1 στρατιώτης στα 43 άτομα, αλλά υπάρχει μόνο 1 γιατρός στα 1.030 άτομα.

6. Όλες οι ακρότητες στο στρατιωτικό τομέα που έχουν γίνει στο πέρασμα των ετών έχουν κάνει το περιβάλλον πιο ασταθές και πιο επικίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή, από οποτεδήποτε άλλοτε στην ιστορία.

7. Όπλα μαζικής καταστροφής, που είναι πανέτοιμα να χρησιμοποιηθούν, κρατάνε όμηρους όλους τους ανθρώπους.

Μια Φοβερή «Κλοπή»

Εκείνοι που επηρεάζονται περισσότερο από το εμπόριο όπλων είναι οι φτωχοί όλου του κόσμου—των πλουσιότερων χωρών, καθώς και των φτωχότερων χωρών. Ο Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ το έθεσε ως εξής: «Κάθε όπλο που κατασκευάζεται, κάθε πολεμικό πλοίο που καθελκύεται, κάθε πύραυλος που εκτοξεύεται αποτελεί σε τελική ανάλυση κλοπή από εκείνους που πεινάνε και δεν έχουν τι να φάνε, από εκείνους που κρυώνουν και δεν έχουν τι να φορέσουν. Για τα όπλα, ο κόσμος δεν ξοδεύει μονάχα χρήματα. Ξοδεύει τον ιδρώτα των εργατών του, την ιδιοφυΐα των επιστημόνων του, τα σπίτια των παιδιών του». Τι σημαίνει αυτή η «κλοπή» για τα θύματά της;

Τους αφαιρεί τη δυνατότητα να πάνε σχολείο:

▪ Το κόστος ενός και μόνο καινούριου πυρηνικού υποβρυχίου είναι ίσο με τον ετήσιο εκπαιδευτικό προϋπολογισμό 23 αναπτυσσόμενων χωρών, οι οποίες έχουν πάνω από 160 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας.

▪ Ο προϋπολογισμός της Πολεμικής Αεροπορίας των Η.Π.Α. είναι μεγαλύτερος από το συνολικό εκπαιδευτικό προϋπολογισμό που προορίζεται για πάνω από ένα δισεκατομμύριο παιδιά, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία, εκτός της Ιαπωνίας.

Τους αφαιρεί χρήματα:

▪ Τα πρόσφατα χρόνια, ο Τρίτος Κόσμος έχει απορροφήσει το 75 τοις εκατό των παγκόσμιων εισαγωγών όπλων—πράγμα που αποτελεί ασύστολη χρήση ξένου συναλλάγματος, η οποία έχει φορτώσει πολλές χώρες με εξωτερικά χρέη που δεν μπορούν να ξεπληρώσουν.

▪ Μέχρι το 1988, το συνολικό εξωτερικό χρέος των χωρών του Τρίτου Κόσμου είχε φτάσει τον κολοσσιαίο αριθμό των 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ($1.300.000.000.000, περ. 182 τρισ. δρχ.).

▪ Ο παγκόσμιος στρατιωτικός προϋπολογισμός είναι κάθε χρόνο ίσος με το εισόδημα περίπου 2,5 δισεκατομμυρίων ατόμων που ζουν στις 44 φτωχότερες χώρες.

Τους αφαιρεί την τροφή και το νερό:

▪ Η ημερήσια λειτουργία ενός αεροπλανοφόρου κοστίζει 590.000 δολάρια (περ. 82,6 εκατ. δρχ.), τη στιγμή που κάθε μέρα, στην Αφρική και μόνο, πεθαίνουν 14.000 παιδιά από την πείνα ή από αίτια που σχετίζονται με την πείνα.

Τους αφαιρεί την υγεία και τη ζωή:

▪ Κάθε λεπτό πεθαίνουν, κατά μέσο όρο, σ’ ολόκληρο τον κόσμο 30 παιδιά, εξαιτίας των πιο κοινών ασθενειών. Αυτοί οι θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν με εμβολιασμούς, με μέτρα για την υγιεινή και με κατάλληλη διατροφή, αν οι κοινωνικές απαιτήσεις και οι απαιτήσεις για την υγεία θεωρούνταν πιο σπουδαίες από τη στρατιωτική ισχύ.

▪ Υπολογίζεται ότι ένα πρόγραμμα εμβολιασμού, που θα προστάτευε από τις λοιμώδεις ασθένειες 750 εκατομμύρια παιδιά, κοστίζει μονάχα όσο κοστίζουν οι δαπάνες για τους παγκόσμιους εξοπλισμούς που γίνονται μέσα σε δυο μέρες.

▪ Στις φτωχότερες χώρες, ο μέσος όρος ζωής είναι 30 χρόνια μικρότερος απ’ ό,τι στις πλουσιότερες χώρες, πράγμα που οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι παραμελούνται οι ανάγκες για την υγεία προκειμένου να αποκτηθούν περισσότερα όπλα.

Πράγματι, οι έμποροι όπλων φέρουν βαριά ευθύνη για τις αξιοθρήνητες παγκόσμιες συνθήκες. Πώς αισθάνονται οι ίδιοι γι’ αυτές τις συνθήκες; «Δεν έχουμε προβλήματα συνείδησης. Συμβάλλουμε στην ανάπτυξή μας», λέει ο υφυπουργός εξωτερικών μιας από τις κυριότερες χώρες που παράγουν όπλα. Αλλά ο μέσος άνθρωπος ίσως να ρωτήσει: ‘Μπορεί να το σταματήσει κανείς αυτό;’ Αυτό το ερώτημα θα το εξετάσουμε στα επόμενα δύο άρθρα.