Τεχνητή Νοημοσύνη—Ισάξια ενός Σκουληκιού

«ΠΕΡΥΣΙ, μπορεί να ακούσατε πολλά πράγματα για νευρωνικά δίκτυα, παράλληλους επεξεργαστές, πολυεπεξεργαστές και άλλες εμπορικές και ακαδημαϊκές προσπάθειες για την κατασκευή κομπιούτερ που να πλησιάζουν περισσότερο τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αλλά κάτι για το οποίο μπορεί να μην ακούσατε και πολλά πράγματα είναι το τι σημαίνουν στην πραγματικότητα αυτές οι προσπάθειες ή τι έχουν καταφέρει στ’ αλήθεια αυτά τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα. Ένας φίλος που δουλεύει σε μια εταιρία νευρωνικών δικτύων μου είπε πως, σ’ ό,τι αφορά τη ‘βιοδιανοητική’ εξέλιξη, τα σημερινά προϊόντα μπορούν να συναγωνιστούν ένα επίπεδο νοημοσύνης, ισάξιο με τη νοημοσύνη του σκουληκιού. Του σκουληκιού μόνο, ρωτάτε; Ναι, του σκουληκιού. Η επίτευξη των όσων επιτελεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα απαιτούσε . . . μα τι άλλο, έναν ανθρώπινο εγκέφαλο».—Ο Κόσμος των Κομπιούτερ (Computerworld), 27 Φεβρουαρίου 1989, σελίδα 21.

Ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες με ηλεκτροχημικά ερεθίσματα. «Μολονότι αυτά τα ερεθίσματα είναι απελπιστικά αργά—η ταχύτητά τους είναι περίπου 30 μέτρα το δευτερόλεπτο—η λειτουργία τους ξεπερνάει κατά πολύ τη λειτουργία των ηλεκτρικών ερεθισμάτων που περνάνε από μεταλλικούς σωλήνες, τα οποία ταξιδεύουν με ταχύτητα περίπου 0,3 μέτρα το νανοδευτερόλεπτο, δηλαδή 300 εκατομμύρια μέτρα το δευτερόλεπτο». Ένας από τους πιο καταπληκτικούς κομπιούτερ, που είναι διαθέσιμοι σήμερα, περιλαμβάνει 65.536 επεξεργαστές για το χειρισμό πληροφοριών και έχει το μέγεθος ενός πλυντηρίου· αλλά «ο εγκέφαλος καταφέρνει να περιλάβει 150.000 φορές περισσότερους επεξεργαστές μέσα στο ανθρώπινο κρανίο». Ακόμη κι ο ακριβότερος κομπιούτερ είναι σαν έναν αυτιστικό επιστήμονα. Μπορεί να κάνει υπολογισμούς πολύ γρήγορα, με την ίδια ταχύτητα με την οποία του δίνετε τους αριθμούς· αλλά, αν προσπαθήσετε να τον κάνετε να πάρει μια λογική απόφαση, θα καταρρεύσει.

Αυτό το άρθρο στο περιοδικό Ο Κόσμος των Κομπιούτερ καταλήγει: «Ο λόγος για τον οποίο παρουσιάζουμε όλα αυτά τα γεγονότα είναι απλώς για να σας δείξουμε πόσο δύσκολο είναι να προσπαθήσει κανείς να αντικαταστήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο με οποιοδήποτε κατασκεύασμα που αποτελείται από ηλεκτρονικό υλικό ή από λογισμικό. Ακόμη και στις απλούστερες καταστάσεις, ο εγκέφαλος εξακολουθεί να είναι ο αυθεντικός κομπιούτερ, και όλα τα άλλα μοντέλα—άσχετα με τις επιδόσεις τους—είναι φτωχές απομιμήσεις».