Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να Νιώθω Ευτυχία Αφού Ζω με Ένα Μόνο Γονέα;

«Τα παιδιά με δυο γονείς μπορούν να έχουν δικό τους δωμάτιο και να αγοράζουν καινούρια ρούχα. Αλλά εγώ πρέπει να μοιράζομαι το δωμάτιό μου· και σπάνια παίρνω τα ρούχα που μου αρέσουν. Η μαμά λέει ότι δεν έχει τα χρήματα για να τα αγοράσει. Με όλες τις μικροδουλειές που πρέπει να κάνω στο σπίτι ενώ αυτή εργάζεται, νιώθω σαν υπηρέτρια—σαν να μου κλέβουν ένα μέρος της παιδικής μου ηλικίας».—Σαλόντα, 13 χρονών.

ΤΟ ΣΠΙΤΙ με δυο γονείς είναι το ιδανικό σπίτι. Δυο στοργικοί γονείς μπορούν συνήθως να προσφέρουν περισσότερη καθοδηγία, προστασία και υποστήριξη απ’ ό,τι μπορεί να προσφέρει ο ένας γονέας. «Οι δύο είναι καλύτεροι από τον ένα», λέει η Αγία Γραφή, «επειδή μαζί μπορούν να εργαστούν πιο αποτελεσματικά».—Εκκλησιαστής 4:9, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).

Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, το ότι παρά τη σταθερή αύξηση των σπιτικών με ένα γονέα, πολλοί νεαροί ντρέπονται να ζουν σε τέτοιες οικογένειες. Μπορεί να αισθάνονται ότι δεν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις και τα προβλήματα στα οποία τους εκθέτει μια τέτοια ζωή. Τι γίνεται, λοιπόν, αν καταστάσεις που δεν μπορείς να ελέγξεις σου στερήσουν την αγάπη και τη φροντίδα ενός από τους γονείς σου; Είσαι καταδικασμένος σε δυστυχία; Όχι, κατ’ ανάγκη.

Πολλά εξαρτώνται από τη δική σου άποψη για την κατάσταση. Το εδάφιο Παροιμίαι 15:15 λέει: ‘Όλες οι μέρες του θλιμμένου είναι άσχημες· αλλά αυτός που είναι χαρούμενος στην καρδιά έχει παντοτινή γιορτή’. Σε αρμονία μ’ αυτή την αρχή, η Δρ Έλεν Μέντες λέει: «Τα μέλη των οικογενειών με ένα γονέα πρέπει να βλέπουν την οικογένειά τους ως ομάδα και να την αποδέχονται ως κάτι ολοκληρωμένο», όχι ως διαλυμένο σπίτι. Η ίδια προσθέτει: «Τα μέλη αυτών των οικογενειών έχουν μια εντελώς διαφορετική στάση και άποψη για τη ζωή όταν αρχίζουν να θεωρούν την οικογένειά τους ως κοινωνικά αποδεκτή ομάδα». Αλλά είναι ρεαλιστικό να έχεις μια τέτοια θετική άποψη;

Ποιότητα—Όχι Ποσότητα

Οι αρθρογράφοι του περιοδικού Οικογενειακές Σχέσεις (Family Relations) μας υπενθυμίζουν: «Η παρουσία δυο γονέων σ’ ένα σπίτι δεν αποτελεί εγγύηση ότι παρέχεται αγάπη, σωστή φροντίδα και σοφή καθοδηγία». Σημειώνουν επίσης: «Ένας γονέας που είναι σωματικά παρών σ’ ένα σπίτι μπορεί να είναι ψυχολογικά [διανοητικά] απών τον περισσότερο καιρό». Επομένως, η ευτυχία σου εξαρτάται, όχι από το πόσοι γονείς ζουν μαζί σου, αλλά από το τι είδους γονέα ή γονείς έχεις στο σπίτι, καθώς και από το ενδιαφέρον και τη φροντίδα που δείχνουν για την ευημερία σου. Όπως παρατήρησε ο ψυχολόγος Ρίτσαρντ Α. Γκάρντνερ: «Οι κακοί γονείς, άσχετα αν είναι ένας ή δύο, κάνουν τα παιδιά δυστυχισμένα· και οι καλοί γονείς, άσχετα αν είναι ένας ή δύο, βοηθάνε τα παιδιά να μεγαλώνουν πιο υγιή και πιο ευτυχισμένα». Και οι μεμονωμένοι γονείς κάνουν συχνά αξιοθαύμαστες προσπάθειες για να δώσουν στα παιδιά τους την απαιτούμενη προσοχή.

Η δεκαεφτάχρονη Μέλανι λέει: «Τα πράγματα δεν είναι εύκολα από τότε που μας άφησε ο μπαμπάς μου. Είναι στ’ αλήθεια δύσκολα για τη μαμά μου, επειδή αυτή εργάζεται τώρα. Αλλά πηγαίνουμε στις Χριστιανικές συναθροίσεις μας και κάνουμε τακτικά Γραφική μελέτη, κάτι που κάναμε σπάνια όταν ο πατέρας μου ζούσε μαζί μας». Η ίδια προσθέτει: «Κάνουμε περισσότερα πράγματα ως οικογένεια, και είμαστε πολύ δεμένοι. Φυσικά, μου λείπει ο πατέρας μου, αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένη που ζω με τη μαμά μου». Αν ο ένας γονέας σου καταβάλλει παρόμοιες προσπάθειες για να σε μεγαλώσει ‘με παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά’, μπορείς, παρότι έχει συμβεί, να τα πηγαίνεις μια χαρά ακόμη κι αν η διάρθρωση της οικογένειάς σου δεν είναι η ιδανική.—Εφεσίους 6:4.

Να τα Καταφέρνεις με Λιγότερα

Ωστόσο, μπορεί να ανακύψουν μερικά πρακτικά προβλήματα. Μια μελέτη έδειξε ότι αμέσως μετά το διαζύγιο, το βιοτικό επίπεδο του σπιτικού ενός μεμονωμένου γονέα μπορεί να πέσει κατά 73 τοις εκατό. Είναι ευνόητο, λοιπόν, ότι τα χρήματα είναι μεγάλο πρόβλημα για τις περισσότερες οικογένειες με ένα γονέα.a

Τι μπορείς να κάνεις εσύ; Προφανώς, δεν μπορείς να ελέγξεις και πολύ τα οικονομικά της οικογένειάς σου. Αλλά μπορείς να βοηθήσεις στο να διατηρηθεί και να αυξηθεί το εισόδημα που έχετε με το να αποφεύγεις τη σπατάλη. (Παράβαλε Ιωάννης 6:12.) Ο νεαρός Ρόντνεϊ λέει: «Στο σπίτι προσπαθώ να είμαι προσεκτικός ώστε να μη σπάω ή να μη χάνω πράγματα, γιατί οι επισκευές ή οι αντικαταστάσεις κοστίζουν χρήματα. Προσπαθώ να κλείνω τις ηλεκτρικές συσκευές ή τα φώτα που δεν χρησιμοποιούνται. Αυτό βοηθάει στο να πληρώνουμε λιγότερα για ρεύμα».

Ο δεκατετράχρονος Τόνι προσπαθεί να αντιμετωπίσει διαφορετικά την κατάσταση. Αυτός λέει: «Τα παιδιά στο σχολείο μου απαιτούν να τους αγοράζουν οι γονείς τους αθλητικά παπούτσια και ρούχα με τη φίρμα διάφορων σχεδιαστών. Αρνούνται να πάνε στο σχολείο χωρίς αυτά». Ο Τόνι προσθέτει: «Εγώ δεν έχω ρούχα με την πιο πρόσφατη φίρμα, αλλά είμαι ευπρεπισμένος και καθαρός, και φροντίζω αυτά που έχω. Η μαμά μου κάνει το καλύτερο που μπορεί· δεν θέλω να τη δυσκολεύω περισσότερο». Τέτοια φιλαλληλία, όχι μόνο διατηρεί το περιορισμένο εισόδημα, αλλά είναι επίσης μια πραγματική πηγή ενθάρρυνσης για το γονέα.—1 Πέτρου 3:8, ΜΝΚ.

Το να περιορίσεις ή να κόψεις τα σνακς και τις άχρηστες τροφές μπορεί επίσης να βοηθήσει. Η νεαρή Ρίτα παρατηρεί: «Μπορεί να μη σου κάνει τόσο κέφι το να τρως στο σπίτι όσο το να τρως σε φαστ φουντ, αλλά γλιτώνεις χρήματα». Αυτός είναι πράγματι σοφός υπολογισμός! Άλλοι νεαροί συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα με ένα μέρος των χρημάτων που κερδίζουν από δουλειές μερικής απασχόλησης. Ο δεκατριάχρονος Ντάνι δίνει στη μητέρα του τα χρήματα που κερδίζει από τη διανομή εφημερίδων. Η μητέρα του εξηγεί: «Αφού πληρώσω την υποθήκη, το υγραέριο, το τηλέφωνο, τα τρόφιμα και αφού αγοράσω το ρουχισμό, αυτά είναι τα χρήματα που μένουν για να συντηρηθούμε. Και ο Ντάνι είναι στ’ αλήθεια έξοχο παιδί· δεν τον στενοχωρεί αυτό». Η συνεργασία απ’ αυτή την άποψη είναι ένας τρόπος για ‘να τιμάς το γονέα σου’.—Ματθαίος 15:4.

Ωστόσο, προτού ψάξεις για εργασία μερικής απασχόλησης, συζήτησέ το με το γονέα σου.b Η δουλειά μερικής απασχόλησης μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη σχολική σου εργασία, στα καθήκοντά σου στο σπίτι και στις Χριστιανικές συναθροίσεις. (Εβραίους 10:24, 25) Οι γονείς μπορούν συνήθως να βρουν κάποια μέσα για να συντηρήσουν τα παιδιά τους, χωρίς να χρειάζεται να πάρουν τα παιδιά τους μεγάλο μέρος της ευθύνης. Όμως και σ’ αυτή την περίπτωση, μπορεί να πρέπει να αντιμετωπίσεις το γεγονός ότι θα έχεις περιορισμένο εισόδημα. Αλλά να θυμάσαι ότι, αν και τα υλικά πράγματα και τα χρήματα είναι χρήσιμα, οι Χριστιανοί παροτρύνονται να είναι ευχαριστημένοι με ‘διατροφές και σκεπάσματα’.—1 Τιμόθεον 6:8-10· Λουκάς 12:15.

Για παράδειγμα, ίσως χρειαστεί να μετακομίσει η οικογένειά σου από ένα μεγαλύτερο σπίτι σ’ ένα μικρότερο ή σε διαμέρισμα, πράγμα που απαιτεί να μοιράζεσαι τώρα το δωμάτιο με ένα μέλος της οικογένειας. Αλλά και πάλι μπορείς να είσαι ευχαριστημένος. Και με λίγη εφευρετικότητα, πιθανόν να μπορέσεις να διατηρήσεις σε κάποιο βαθμό τον ιδιωτικό σου χώρο. Για παράδειγμα, μερικές οικογένειες έχουν φτιάξει στο σαλόνι πατάρια που χρησιμοποιούνται ως υπνοδωμάτια, τα οποία καλύπτονται από βιβλιοθήκες έτσι ώστε να μη φαίνονται. Παρόμοια, το να οργανώσεις απλώς το διαθέσιμο χώρο ή το να χρησιμοποιήσεις ένα διαχωριστικό δωματίου μπορεί να είναι αρκετό για να σου δώσει τουλάχιστον κάποια αίσθηση ιδιωτικού χώρου.

Όπως και να έχει, ο ψυχολόγος Ρίτσαρντ Α. Γκάρντνερ υπενθυμίζει στους νεαρούς που ζουν με ένα γονέα: «Είναι σπουδαίο να θυμάστε ότι τα χρήματα—και αυτά που μπορούμε να αγοράσουμε με τα χρήματα—δεν είναι τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή. Πράγματα . . . όπως το τι είδους άτομο είστε και το πώς συμπεριφέρεστε στους άλλους είναι αυτά που θα καθορίσουν πόσο ευτυχισμένοι θα είστε στη ζωή». (Παράβαλε Πράξεις 20:35.) Σε αρμονία με τα προηγούμενα, ο απόστολος Παύλος είπε: «Έχω μάθει να είμαι ικανοποιημένος με ό,τι έχω . . . έτσι ώστε παντού και πάντοτε είμαι ευχαριστημένος».—Φιλιππησίους 4:11, 12, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση.

Ίσως επίσης χρειαστεί να αναλάβεις μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη λειτουργία του σπιτικού σου απ’ αυτό που θα είχες αν ζούσες σε σπιτικό με δύο γονείς. Αλλά αντί να το βλέπεις αυτό αρνητικά, προσπάθησε να το δεις ως ευκαιρία τόσο για να βοηθήσεις το γονέα σου όσο και για να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου για μελλοντικές ευθύνες.

Πώς να τα Βγάλεις Πέρα με το Υπερβολικά Βαρύ Φορτίο

Μερικές φορές, όμως, ένα νεαρό άτομο φτάνει στο σημείο να έχει περισσότερες ευθύνες απ’ αυτές που μπορεί να φέρει σε πέρας. Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό να συμβεί αν εσύ είσαι το μεγαλύτερο παιδί. Τι θα πρέπει να κάνεις; Δοκίμασε να μιλήσεις με το γονέα σου και εξήγησέ του πώς σε επηρεάζει αυτό το πρόβλημα. Ίσως μπορείς να κάνεις την υπόδειξη να μοιράζονται πιο δίκαια οι μικροδουλειές. Για παράδειγμα, μερικές οικογένειες κάνουν έναν κατάλογο με όλες τις μικροδουλειές που πρέπει να κάνει το κάθε μέλος της οικογένειας. Μερικές οικογένειες αναθέτουν εκ περιτροπής τις μικροδουλειές στα μέλη της οικογένειας που μπορούν να τις αναλάβουν, έτσι ώστε να μην πρέπει το ίδιο άτομο να κάνει συνέχεια τις αγγαρείες.

Οι προηγούμενες υποδείξεις μπορεί να αποδειχτούν υποβοηθητικές για να αντιμετωπίσεις όσο καλύτερα γίνεται την κατάστασή σου. Μ’ αυτό δεν θέλουμε, ωστόσο, να πούμε ότι δεν θα εύχεσαι πότε-πότε να είχες ένα δεύτερο γονέα στο σπίτι. Αλλά μια νεαρή που λέγεται Κέρι τοποθετεί το θέμα με τον εξής τρόπο: «Ποτέ δεν ξεπερνάς εντελώς τον πόνο, αλλά ο πόνος λιγοστεύει. Είναι σαν μια μεγάλη φακίδα στο χέρι σου. Είναι πάντοτε εκεί, αλλά μερικές φορές δεν την προσέχεις».

Ωστόσο, πολλά εξαρτώνται από το πόσο σκληρά αγωνίζεσαι για να αντιμετωπίσεις την κατάστασή σου. Επειδή, παρά τα μειονεκτήματα του να ζεις σε σπιτικό με ένα γονέα, μπορείς να συμβάλεις στο να γίνει η ζωή σου εκεί πετυχημένη και χαρούμενη!

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Το να φτιάχνεις μόνος σου το φαγητό σου είναι ένας τρόπος για να εξοικονομείς χρόνο και χρήματα για το γονέα σου