Ματιές στον Κόσμο
Συνέλευση στη Μοζαμβίκη
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Μοζαμβίκη, όπου επί πολλά χρόνια ήταν υπό απαγόρευση, εκτιμούν το γεγονός ότι οι αρχές τούς έχουν τώρα παραχωρήσει μεγαλύτερη ελευθερία λατρείας. Πρόσφατα, η τετραήμερη Συνέλευση Περιφερείας «Καθαρή Γλώσσα» διεξάχθηκε στο αθλητικό στάδιο Κόστα ντο Σολ στη Μαπούτου, την πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης. Αναφερόμενη στη συνέλευση, η εφημερίδα Τέμπο (Tempo), που εκδίδεται στη Μαπούτου, σημειώνει ότι οι παρόντες στο εναρκτήριο πρόγραμμα της συνέλευσης ήταν περίπου έξι χιλιάδες. Οι ομιλίες έγιναν στην πορτογαλική γλώσσα και στη γλώσσα τσόνγκα. Η ίδια εφημερίδα προσθέτει ότι σκοπός της συνέλευσης ήταν να «ενισχύσει τη Χριστιανική ενότητα, παρά τις διαφορές της γλώσσας, που έχουν προκαλέσει διαιρέσεις μεταξύ των ανθρώπων». Το άρθρο αυτό εξηγεί ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εργάζονται διεθνώς προς αυτή την κατεύθυνση, άσχετα από «εθνικότητα, φυλή, μόρφωση και κοινωνική θέση».
Πείνα, Αλλά Όχι Έλλειψη Τροφίμων
«Οι έρευνες της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν ότι στα πρόσφατα χρόνια, το πρόβλημα της πείνας έχει γίνει οξύτερο, ιδιαίτερα στη Λατινική Αμερική», είπε ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Σονσόλ σ’ ένα σεμινάριο που έλαβε χώρα στο Σάο Πάουλο της Βραζιλίας. Αν και ο τίτλος του σεμιναρίου ήταν «Πείνα—Η Πρόκληση της Δεκαετίας του 1990», δεν εκφράστηκαν και πολλές ελπίδες για τους 1.116.000.000 ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο που, σύμφωνα με υπολογισμούς, υποσιτίζονται. «Το πρόβλημα, δηλώνουν υπεύθυνα οι ειδικοί, δεν οφείλεται στην έλλειψη τροφίμων», αναφέρει η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo). «Η γη παράγει αρκετά προϊόντα ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες των 5,3 [δισεκατομμυρίων] κατοίκων της. Αλλά οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα να αγοράζουν τρόφιμα». Γιατί; Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι για την όξυνση του προβλήματος της πείνας ευθύνονται οι περικοπές στα κοινωνικά προγράμματα, οι οποίες γίνονται λόγω των διαπραγματεύσεων για το διεθνές χρέος. Άλλος ένας λόγος, σύμφωνα με τον Σονσόλ, είναι ότι «το πρόβλημα της πείνας επιδεινώνεται με την αστυφιλία».
Καπνιστές Πολιτικοί
Η κυβέρνηση του Μεξικού υιοθέτησε πρόσφατα ένα μέτρο προστασίας για τους μη καπνιστές. Σύμφωνα με το λατινοαμερικάνικο περιοδικό Βιζιόν (Visión), το κάπνισμα απαγορεύεται τώρα σε βιβλιοθήκες, κέντρα υγείας, κινηματογράφους, δημόσια μεταφορικά μέσα και κυβερνητικά γραφεία που εξυπηρετούν το κοινό. Τα εστιατόρια και οι καφετέριες υποχρεούνται να έχουν χώρους για μη καπνιστές. Όσοι παραβιάζουν αυτόν τον κανονισμό θα πληρώνουν πρόστιμο 30 δολαρίων (περ. 4.500 δρχ.). Το ίδιο περιοδικό σημειώνει, όμως, ότι «μέσα στις αίθουσες συνεδριάσεων των κοινοβουλευτικών σωμάτων που ενέκριναν αυτόν τον κανονισμό, το μέτρο αυτό δεν ισχύει επειδή οι Μεξικανοί πολιτικοί δεν αντέχουν να μην καπνίζουν στις εργάσιμες ώρες».
Καλύτερα να Συζούν;
Σύμφωνα με την παρισινή εφημερίδα Λε Μοντ (Le Monde), ο γάμος βαδίζει προς την παρακμή στη Γαλλία. Απ’ ό,τι δείχνει η τάση που επικρατεί τα τελευταία 20 χρόνια, ολοένα και περισσότερα ζευγάρια προτιμούν να συζούν χωρίς να έχουν παντρευτεί. Το Εθνικό Ινστιτούτο Δημογραφικών Μελετών στη Γαλλία αναφέρει ότι τουλάχιστον οι μισοί από εκείνους που παντρεύονται συζούσαν ήδη, σε μερικές περιπτώσεις επί αρκετά χρόνια. Πολλά ζευγάρια μπορεί να πιστεύουν ότι το να συζούν προτού παντρευτούν αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας στο γάμο, αλλά τα γεγονότα δείχνουν το αντίθετο. Η ίδια εφημερίδα σημειώνει ότι «το να συζεί το ζευγάρι πριν από το γάμο δεν ενισχύει τη σταθερότητα της γαμήλιας ένωσης», και ότι τέτοιου είδους «ενώσεις φαίνονται λιγότερο ισχυρές, επειδή καταλήγουν πιο συχνά σε χωρισμό». Οι στατιστικές δείχνουν ότι τα ζευγάρια που συζούν πριν από το γάμο καταλήγουν στο διαζύγιο πιο συχνά απ’ ό,τι τα ζευγάρια που δεν συζούν.
Παθητικά Παιδιά
Τα μισά και πλέον παιδιά ηλικίας 10 ως και 15 χρονών στην Ιαπωνία έχουν τη δική τους τηλεόραση και τα δικά τους βιντεοπαιχνίδια, και το ένα τρίτο απ’ αυτά έχουν προσωπικό τηλέφωνο, σύμφωνα με μια ιαπωνική κυβερνητική έκθεση του 1990 για τους νεαρούς. Οι περισσότεροι νεαροί προτιμούν να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους μέσα στο σπίτι, παρακολουθώντας τηλεόραση, διαβάζοντας κόμικς ή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, παρά να βγαίνουν έξω. Αυτή η κυβερνητική έκθεση συσχετίζει τις παθητικές δραστηριότητες των παιδιών μέσα στο σπίτι με το γεγονός ότι αυτά παρουσιάζουν περιορισμένη κοινωνικότητα στις σχέσεις τους με τους άλλους, στους οποίους περιλαμβάνεται και η οικογένειά τους, καθώς και με το γεγονός ότι δεν συμμετέχουν σε κοινοτικές εκδηλώσεις. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, περίπου το 90 τοις εκατό των παιδιών στην Ιαπωνία είπαν ότι δεν μπορούν να εκφράσουν τις βαθιές τους σκέψεις και τα βαθιά τους συναισθήματα.
Σκάλισμα σε Καρπούς
Ένας καρπός χρησιμοποιείται τώρα ως πρώτη ύλη για την κατασκευή κουμπιών, κοσμημάτων και αγαλματιδίων που προορίζονται για το εμπόριο. Μερικά προϊόντα βγαίνουν ήδη σε μαζική παραγωγή προκειμένου να ικανοποιείται η ζήτηση που υπάρχει από τις εταιρίες ένδυσης. Μιλάμε για το φυτελέφα το μακρόκαρπο, που έχει μέγεθος ίσο με μπάλα του γκολφ και αναπτύσσεται στα δάση του Ισημερινού. Το περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic) παρατηρεί ότι το γεγονός αυτό «δείχνει πως έρχεται και πάλι στο προσκήνιο ο φυτελέφας, ο οποίος χρησιμοποιούνταν για κουμπιά προτού αντικατασταθεί σε μεγάλη κλίμακα από το πλαστικό στη δεκαετία του 1930». Κάποιοι ερευνητές της Διεθνούς Προστασίας του Περιβάλλοντος ανακάλυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι το σκάλισμα του φυτελέφα ήταν διαδεδομένο στη Νότια Αμερική πριν από 250 περίπου χρόνια. Σύμφωνα με το ίδιο περιοδικό, οι καρποί αυτοί «προσφέρονται επίσης και για υποκατάστατο του ελεφαντόδοντου, το εμπόριο του οποίου έχει τώρα απαγορευτεί διεθνώς».
Λαθρεμπόριο Πουλιών
Η Παγκόσμια Οργάνωση Προστασίας των Άγριων Ζώων αναφέρει ότι «τουλάχιστον 225.000 πουλιά, που στη λιανική πώληση κοστίζουν περίπου 50 εκατομμύρια δολάρια (περ. 7,5 δισ. δρχ.), εισάγονται κάθε χρόνο σε διάφορες χώρες είτε λαθραία είτε με πλαστά χαρτιά». Τους παπαγάλους, για παράδειγμα, τους πιάνουν ντόπιοι στις ζούγκλες της Αφρικής, της Ινδονησίας, του Μεξικού και της Νότιας Αμερικής και τους πουλάνε για λίγα δολάρια. «Όταν τα πουλιά φτάνουν στους Αμερικανούς ή στους Ευρωπαίους καταναλωτές, μερικά απ’ αυτά—λόγου χάρη οι μεγάλοι παπαγάλοι του είδους Amazona imperialis της Ντομίνικα στην Καραϊβική—πουλιούνται 100.000 δολάρια (περ. 15 εκατ. δρχ.) ο ένας», σημειώνει η εφημερίδα Δε Γουόλ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal). Λέγεται ότι πολλά είδη παπαγάλων αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο εξάλειψης από το φυσικό τους περιβάλλον. Επικρατεί η άποψη ότι γύρω στο 90 τοις εκατό των πουλιών που προορίζονται για λαθραία εισαγωγή «πεθαίνουν στη μεταφορά εξαιτίας της ακατάλληλης διατροφής και των απάνθρωπων συνθηκών».
AIDS στην Ασία
Σύμφωνα με εκθέσεις, το Φεβρουάριο του 1990 υπήρχαν περίπου 2.000 θύματα του AIDS στην Ασία. Ωστόσο, μια πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει πως η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζει ότι μέχρι τώρα έχουν συνολικά μολυνθεί από τον ιό HIV στην Ασία 500.000 άτομα. Σύμφωνα με το περιοδικό Έζιαγουικ (Asiaweek), ο «Ο.Η.Ε. ανέφερε πρόσφατα πως ο αριθμός των κρουσμάτων AIDS στην Ασία θα αυξηθεί σημαντικά». Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συνιστά εκστρατείες για καλύτερη κατάρτιση και πληροφόρηση.
Η Φυλή που Πιάνει Ποντίκια
Οι αγρότες στην Τάμιλ Νάντου της Ινδίας έχουν δοκιμάσει διάφορες χημικές ουσίες, παρασιτοκτόνα και παγίδες για να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα των τρωκτικών. Επειδή απέτυχαν, προσέλαβαν άτομα από τη φυλή Ιρούλα γι’ αυτή τη δουλειά, αναφέρει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today). Μέσα στον πρώτο χρόνο, οι Ιρούλα έπιασαν περίπου 140.000 αρουραίους σε μια περιοχή 160.000 στρεμμάτων. Οι Ιρούλα «δεν χρησιμοποιούν παρασιτοκτόνα, αλλά οι μέθοδοί τους βασίζονται στις γνώσεις τους για τη συμπεριφορά των τρωκτικών». Αυτοί παγιδεύουν τους αρουραίους μέσα στις τρύπες τους, κλείνοντας τα ανοίγματα απ’ όπου βγαίνουν. Επειδή οι Ιρούλα καταφέρνουν και πιάνουν τόσο πολλούς αρουραίους, εξετάζουν τώρα την πιθανότητα να χρησιμοποιούν το κρέας των αρουραίων ως τροφή για κοτόπουλα και για ψάρια, και να κατεργάζονται το δέρμα των αρουραίων ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή δερμάτινων ειδών. Το ίδιο περιοδικό προσθέτει ότι «το πείραμα απέδειξε τελικά πως η μέθοδος των Ιρούλα είναι η πιο σίγουρη» και αποτελεί ένα συμφέροντα τρόπο για τον περιορισμό των αρουραίων.
Τα Κοράλλια Πεθαίνουν από τη Ζέστη
«Η πρώτη απόδειξη για την αύξηση της θερμοκρασίας της γης μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ο αποχρωματισμός των κοραλλιών», δήλωσε ο Έρνεστ Ουίλιαμς του Πανεπιστημίου του Πόρτο Ρίκο. Η αύξηση στη θερμοκρασία της θάλασσας κάνει τα κοράλλια να αποβάλλουν τα μικροσκοπικά φύκια με τα οποία τρέφονται. Αυτό αφήνει άσπρες κηλίδες στους κοραλλιογενείς υφάλους. «Χωρίς τη συμβίωση μ’ αυτά τα φύκια, το κοράλλι αποδυναμώνεται και παύει να αναπαράγεται». Αποχρωματισμένοι και καχεκτικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι έχουν εντοπιστεί σε πολλά μέρη, μεταξύ των οποίων και στις Μπαχάμες, στις Βερμούδες, στη Φλόριντα, στη Χαβάη, στην Τζαμάικα, στην Οκινάβα και στο Πόρτο Ρίκο. Η εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star) σημειώνει ότι η δεκαετία του 1980 ήταν η πιο θερμή των τελευταίων εκατό ετών και ότι «πολλοί κλιματολόγοι προβλέπουν πως η θερμοκρασία θα εξακολουθήσει να αυξάνεται κατά αρκετούς βαθμούς και τον επόμενο αιώνα», αποτελώντας διαρκή απειλή για τους κοραλλιογενείς υφάλους.
Έξοδος Ισπανόφωνων Καθολικών
Το περιοδικό Χισπάνικ (Hispanic) αναφέρει πως στις Ηνωμένες Πολιτείες, σχεδόν ένα εκατομμύριο Ισπανόφωνοι έχουν εγκαταλείψει την Καθολική Εκκλησία στη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών. «Κάθε χρόνο, ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά 60.000 ως 100.000». Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, που τη διεξήγαγε για λογαριασμό της αρχιεπισκοπής του Σαν Φρανσίσκο ένας αναπληρωτής επίσκοπος, οι Ισπανόφωνοι πρώην Καθολικοί επιζητούν «βαθύτερη ανάμειξη σ’ ό,τι αφορά την πίστη τους και τα ιερά συγγράμματα». Εντούτοις, ένας Καθολικός ιερέας είπε, σχολιάζοντας το πρόβλημα αυτό, ότι «πρέπει να δούμε την Καθολική Εκκλησία όπως είναι: ένας μεγάλος θεσμός, στο πλαίσιο του οποίου τα πάντα γίνονται με κάποιον καθορισμένο τρόπο. Είναι πολύ δύσκολο να υιοθετήσει καινούριο τρόπο ενέργειας ένας μεγάλος θεσμός». Το εν λόγω άρθρο σχολιάζει: «Είναι εύκολο να νιώθει κάποιος παραμελημένος σε μια συνηθισμένη Καθολική ενορία με 4.000 οικογένειες». Εξάλλου, «είναι το ίδιο εύκολο να νιώθει κάποιος ότι τον θέλουν και τον εκτιμούν σε μια οικεία [μη Καθολική] εκκλησία με 200 μέλη».