Από τους Αναγνώστες Μας

Αντιμετώπιση του Θανάτου Πέρσι, ο αγαπημένος μου αδελφός, που ήταν μόλις 18 χρονών, πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο εκτίμησα τη σειρά των άρθρων «Όταν Πεθαίνει Ένα Αγαπημένο Πρόσωπο». (22 Ιουλίου 1992) Εκτίμησα ιδιαίτερα τη σκέψη ότι όποιος δεν εκδηλώνει έντονα τη θλίψη του δεν είναι κατ’ ανάγκη ψυχρός και άστοργος. Λόγω του χαρωπού χαρακτήρα μου έχω την τάση να μην εκδηλώνω ανοιχτά τη θλίψη μου. Γι’ αυτό οι άλλοι έβγαλαν λάθος συμπεράσματα για εμένα. Μολονότι οι Χριστιανοί έχουν την ελπίδα της ανάστασης, εξακολουθούν να έχουν την ανάγκη να νιώθουν τη στοργική κατανόηση εκείνων που τους περιβάλλουν.

Λ. Ρ., Ιταλία

Ξένοι Πάντοτε εκτιμούσα την όμορφη, εντυπωσιακή καλλιτεχνική εργασία στο εξώφυλλό σας. Με συγκίνησε ιδιαίτερα, όμως, το εξώφυλλο του τεύχους 8 Μαΐου 1992 «Βοήθεια! Είμαστε Ξένοι». Καθώς μεγάλωνα, συχνά διέκρινα την προκατάληψη απέναντι στους ξένους—ρατσιστικά συνθήματα και βία. Μπορώ μάλιστα να θυμηθώ κάποιον που είπε στον πατέρα μου ότι έπρεπε να επιστρέψει εκεί από όπου είχε έρθει. Η ειρωνεία είναι πως είμαστε Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής και ήμασταν οι πρώτοι-πρώτοι που έζησαν εδώ! Πού πρέπει να πάμε; Ελπίζω ότι, όταν οι άνθρωποι διαβάσουν αυτό το άρθρο με ανοιχτό μυαλό, θα φτάσουν στο σημείο να καταλάβουν ότι όλοι είναι ίσοι στα μάτια του Θεού.

Τ. Μπ., Καναδάς

Αριστεροχειρία Καθώς είμαι αριστερόχειρας και διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον το Ξύπνα!, θέλω να σας συγχαρώ για τον έξοχο τρόπο με τον οποίο παρουσιάσατε αυτό το θέμα στο άρθρο σας «Αριστεροχειρία—Πλεονέκτημα ή Μειονέκτημα;» (8 Ιουνίου 1992) Θα μπορούσατε, όμως, να μου λύσετε την απορία γιατί η Αγία Γραφή συχνά ταυτίζει το «αριστερά» με τη δυσμένεια;

Σ. Τζ. Μ., Νέα Ζηλανδία

‘Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης’, συνεπώς είναι βέβαιο ότι δεν έχει κάποια προκατάληψη απέναντι στους αριστερόχειρες. (Πράξεις 10:34) Το ότι η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη δεξιά ως πλευρά εύνοιας φαίνεται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων είναι δεξιόχειρες. Συνεπώς, το δεξί χέρι χρησιμεύει ως κατάλληλο σύμβολο εφαρμοσμένης δύναμης ή εύνοιας. Λογικά, το αριστερό χέρι θα αναφερόταν στο αντίθετο. Ωστόσο, αυτό γίνεται μόνο με συμβολικό τρόπο και δεν έχει σκοπό να υποβιβάσει τους αριστερόχειρες.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Θάρρος να Διαφέρω Θέλω πραγματικά να σας ευχαριστήσω για το άρθρο «Πώς Μπορώ να Έχω το Θάρρος να Διαφέρω;» (22 Ιουνίου 1992) Οι μαθητές στην τάξη μου κάνουν πολλά πάρτι και ασχολούνται πολύ με τη μόδα. Αποτελούν κακή συναναστροφή για εμένα. Βρισκόμουν κάτω από τέτοια πίεση που ποτέ δεν είχα το θάρρος να μιλήσω. Αυτό το άρθρο με βοήθησε να ξεπεράσω το φόβο μου. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, στην επόμενη ευκαιρία, μπόρεσα να εξηγήσω την άποψή μου. Τώρα η πίεση έχει μειωθεί. Σας ευχαριστώ πολύ.

Μ. Ε., Γερμανία

Αυτό το άρθρο ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμαστε εμείς που πάμε σχολείο. Επί καιρό, προσπαθούσα σκληρά να μην προκαλώ μπελάδες, να μη φαίνομαι. Υπήρξαν πολλοί πειρασμοί και δεν είχα καταφέρει να δώσω μαρτυρία. Αλλά στο ξεκίνημα του δεύτερου έτους στο γυμνάσιο, συστήθηκα στην τάξη με τα εξής λόγια: «Είμαι μια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Το χόμπι μου είναι να μελετώ την Αγία Γραφή». Αφού το είπα αυτό, δεν μπορούσα να πω ή να κάνω πράγματα που ήταν αμφισβητήσιμα. Ήταν ακόμη πραγματική δοκιμασία για εμένα να δίνω μαρτυρία στις φίλες μου στο σχολείο, και δεν ήθελα να διαφέρω. Αλλά κάποια μέρα ένα κορίτσι είπε ότι ζήλευε τον τρόπο ζωής μου και την πίστη μου. Αυτό έκανε τον τρόπο σκέψης μου να αλλάξει. Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν είμαι η μόνη που διαφέρω—και άλλοι διαφέρουν. Το να υπηρετεί κανείς τον Θεό είναι φυσιολογικό!

Μ. Α., Ιαπωνία