Εκείνος που θα Προστατέψει την Άγρια Ζωή

ΑΠΟ τη χαραυγή της ανθρώπινης ιστορίας, ο άνθρωπος βρίσκει ευχαρίστηση στη μελέτη των άγριων ζώων. Δυστυχώς, όμως, αφότου ο Θεός επέτρεψε στον άνθρωπο να προσθέσει το κρέας στο διαιτολόγιό του, η εκτίμηση για την άγρια ζωή εκφυλίστηκε με κατάληξη την αλόγιστη σφαγή και το βάναυσο κυνήγι τροπαίων.—Γένεσις 2:19, 20· 9:2· 10:9· 25:27.

Αλλά μερικοί άνθρωποι συνέχισαν να θαυμάζουν την άγρια ζωή της γης. Πριν από 3.000 χρόνια περίπου, κάποιος που αγαπούσε την άγρια ζωή έγραψε τα λόγια του Ψαλμού 104. Αυτός αναφέρει διάφορα άγρια πλάσματα με το όνομά τους, όπως τις ζέβρες, τα λιοντάρια, τις βουνίσιες γίδες, τους ύρακες των βράχων και τον πελαργό. Από τη μελέτη του για τα πτηνά, το κελάηδημά τους και τα άγρια ζώα, ο ψαλμωδός υποκινήθηκε να ξεχειλίσει σε αίνο: ‘Τα πάντα εν σοφία έχει ποιήσει [ο Ιεχωβά]’.—Ψαλμός 104:10-12, ΜΝΚ· 104:17-21, ΜΝΚ· 104:24.

Πράγματι, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί ορθά να είναι ευχαριστημένος με τα μεγαλειώδη έργα της δημιουργίας του. (Γένεσις 1:31) Συνεπώς, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτός δεν θα επιτρέψει να εξαλειφτεί η άγρια ζωή που έχει απομείνει στη γη. Σε αρμονία με αυτό, ο Θεός ενέπνευσε τον ψαλμωδό να καταγράψει πληροφορίες που θα πρέπει να αποτελούν καλά νέα για όλους όσους αγαπούν την άγρια ζωή. Μας λέγεται ότι ‘η γη . . . δεν θα σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος’. (Ψαλμός 104:5) Αυτό το ενδιαφέρον για την αιώνια ευημερία του πλανήτη σίγουρα περιλαμβάνει και τα πλάσματα που ζουν πάνω σε αυτόν. (Ησαΐας 45:18) Ο Ιησούς Χριστός επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον του Θεού για τα άγρια ζώα όταν είπε: «Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια για δύο νομίσματα μικρής αξίας; Εντούτοις, ούτε ένα από αυτά δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού». (Λουκάς 12:6) Το ενδιαφέρον του Θεού για τα πλάσματά του τονίζεται επίσης στον Ψαλμό 104, εδάφιο 14, όπου διαβάζουμε: «Ο αναδίδων χόρτον δια τα κτήνη και βοτάνην προς χρήσιν του ανθρώπου, δια να εξάγη τροφήν εκ της γης».

Σε αρμονία με αυτά τα στοιχεία, ο Ιεχωβά Θεός δεν θα ανέχεται για πάντα τους ανθρώπους που τον αρνούνται και που απειλούν το μέλλον της γης και της άγριας ζωής της. Δίνοντας έμφαση σε αυτό, ο Ψαλμός 104 ολοκληρώνεται με τα εξής λόγια διαβεβαίωσης: ‘Οι αμαρτωλοί θα αφανιστούν από τη γη, όσο για τους πονηρούς, αυτοί δεν θα υπάρχουν πια’.—Ψαλμός 104:35, ΜΝΚ.

Πόσο παρηγορητικό είναι το να γνωρίζουμε ότι ο Θεός έχει εκφράσει την απόφασή του ‘να καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη’. (Αποκάλυψη 11:18) Εκείνον τον καιρό άλλες προφητείες που τώρα εκπληρώνονται με συμβολικό τρόπο θα έχουν κατά γράμμα εκπλήρωση. Για παράδειγμα, μέσω του προφήτη του Ωσηέ, ο Ιεχωβά Θεός διακηρύττει: «Εν τη ημέρα εκείνη θέλω κάμει διαθήκην υπέρ αυτών προς τα θηρία του αγρού και προς τα πετεινά του ουρανού και τα ερπετά της γης· τόξον δε και ρομφαίαν και πόλεμον θέλω συντρίψει εκ της γης και θέλω κατοικίσει αυτούς εν ασφαλεία».—Ωσηέ 2:18· Ησαΐας 11:6-9.

Φανταστείτε τον εαυτό σας σε αυτόν τον επίγειο Παράδεισο που πλησιάζει. Τι απολαυστικός καιρός θα είναι αυτός! ‘Αλλά’, ίσως αναρωτηθείτε, ‘τι χρειάζεται για να κληρονομήσουμε αυτές τις ευλογίες;’ Πρώτα από όλα, είναι απαραίτητο να μελετούμε το Λόγο του Θεού. Κατόπιν, για εκείνους που υποτάσσονται στις κατευθύνσεις της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά Θεός δίνει την εξής θαυμάσια υπόσχεση: «Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα».—Ψαλμός 37:29.