Μπορεί η Οικογενειακή Ζωή να Είναι Πιο Ευτυχισμένη Χωρίς Τηλεόραση;
ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ αυτού του χρόνου, η εφημερίδα Δε Γουόλ Στριτ Τζέρναλ (The Wall Street Journal) δημοσίευσε το άρθρο: «Ζωή Χωρίς Κουτί: Μερικές Οικογένειες Ακμάζουν Χωρίς Τηλεόραση». Η εφημερίδα ανέφερε: «Για τις σχετικά λίγες αμερικανικές οικογένειες που βγάζουν οριστικά την τηλεόραση από την πρίζα, η ζωή μετά την τηλεόραση συνεχίζεται—και μάλιστα πολύ ευτυχισμένη».
Οι συνέπειες της τηλεόρασης στην οικογένεια συζητήθηκαν πρόσφατα σε μια συγκέντρωση που έγινε για τον εορτασμό των 40 χρόνων από τότε που ο Ρότζερ Μπάνιστερ έτρεξε για πρώτη φορά ένα μίλι σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά. Σύμφωνα με τον Τζιμ Ράιαν, πρωταθλητή στο μίλι στη δεκαετία του 1960, το θέμα ήρθε στην επιφάνεια στη διάρκεια ενός γεύματος που είχε με τον Ρότζερ πριν από τους Ολυμπιακούς του 1968.
«Η σύζυγός μου, η Αν, και εγώ ήμασταν τότε αρραβωνιασμένοι και επρόκειτο να παντρευτούμε», εξήγησε ο Ράιαν, «έτσι ο Ρότζερ μάς είπε ότι είχε ανακαλύψει κάτι που πραγματικά βελτίωσε την ποιότητα της οικογενειακής του ζωής. Φυσικά, ήμασταν όλο αφτιά. Είπε ότι εκείνο που είχε κάνει ήταν να βγάλει την τηλεόραση από το σπίτι, γεγονός που τους έδωσε περισσότερο χρόνο για να είναι μαζί, για να μιλάνε και για να διαβάζουν μαζί ως οικογένεια».
Ο Ράιαν αφηγήθηκε: «Τα όσα είπε είχαν μεγάλη επίδραση πάνω μας. Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι ‘στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε την τηλεόραση’».
Αρκετοί άνθρωποι έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Γιατί; Επειδή η τηλεόραση μπορεί να μαγνητίζει, ιδιαίτερα τους νέους. Σύμφωνα με κάποια μητέρα στο Μέριλαντ των Η.Π.Α., όταν θήλαζε την κορούλα της μπροστά στην τηλεόραση, το μωρό «έστριβε ξαφνικά το κεφάλι του από εμένα και η ματιά του καρφωνόταν στην οθόνη. Σκεφτήκαμε πως, αν το έκανε αυτό σε εκείνη την ηλικία, τι θα έκανε όταν μεγάλωνε;» Έτσι η οικογένεια απαλλάχτηκε από την τηλεόρασή της.
Αν δεν απομακρύνετε την τηλεόραση εντελώς, δεν είναι λογικό τουλάχιστον να ελέγχετε τη χρήση της; Η Κάρεν Στίβενσον, η πρώτη μαύρη που πήρε την Υποτροφία Ρόουντς για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία, είπε για τα παιδικά της χρόνια: «Δεν επιτρεπόταν να βλέπουμε τηλεόραση στη διάρκεια της εβδομάδας. Αν [υπήρχε] κάτι που θέλαμε ιδιαίτερα να δούμε . . . , έπρεπε να το πούμε στη [μητέρα] την προηγούμενη Κυριακή και να το προγραμματίσουμε».
Τι μπορεί να ειπωθεί για την παρακολούθηση τηλεόρασης στη δική σας οικογένεια; Διακρίνετε πόσο σημαντικό είναι να την ελαττώσετε, ή ακόμα και να τη σταματήσετε, για κάποιο διάστημα;