Ματιές στον Κόσμο

Πόσες Εκτρώσεις;

«Παγκόσμια γίνονται περίπου 33 εκατομμύρια νόμιμες εκτρώσεις κάθε χρόνο, και αν σε αυτές προστεθούν όλες οι παράνομες εκτρώσεις, το σύνολο θα έφτανε τα 40 ως 60 εκατομμύρια», λέει η πρωινή εφημερίδα του Μπουένος Άιρες Κλαρίν (Clarín). «Το 76 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες όπου η έκτρωση είναι νόμιμη». Ο αριθμός των ζωών που τερματίζονται από εκτρώσεις είναι μεγαλύτερος από τον πληθυσμό της Αργεντινής και μπορεί να παραβληθεί με την εξολόθρευση όλου του πληθυσμού μιας χώρας όπως η Αίγυπτος, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Νότια Αφρική ή η Τουρκία κάθε χρόνο. Είναι όμοιος με το σύνολο των θυμάτων των έξι συνολικά ετών του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, που όπως υπολογίζεται είναι περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι.

Το Καλύτερο Μέρος για να Ζει Κάποιος;

Τα Ηνωμένα Έθνη έκριναν ότι ο Καναδάς είναι το καλύτερο μέρος στον κόσμο για να ζει κάποιος. «Είναι η δεύτερη φορά στα πέντε χρόνια στα οποία συντάσσεται ο κατάλογος που ο Καναδάς βρίσκεται στην κορυφή του πίνακα των 173 χωρών», αναφέρει η εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star). Προσθέτει πως αυτό, «όμως, δεν σημαίνει ότι οι Καναδοί είχαν το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στον κόσμο». Γιατί θεωρήθηκε ο Καναδάς το καλύτερο μέρος; Η έκθεση, την οποία συνέταξε το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, κατατάσσει τις χώρες ανάλογα με το συνδυασμό τριών παραγόντων: μέσο εισόδημα, εκπαιδευτικά επιτεύγματα και αναμενόμενη διάρκεια ζωής. Οι Καναδοί ήρθαν έκτοι στη μακροζωία, με μέσο όρο ζωής 77,2 χρόνια. Ο Καναδάς ήταν κοντά στην κορυφή όσον αφορά τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την εκπαίδευση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς και όσον αφορά την κατοχή αγαθών όπως οι τηλεοράσεις και τα αυτοκίνητα.

Ομάδες Ινδιάνων της Βραζιλίας

«Η Βραζιλία έχει ακόμη 59 ομάδες Ινδιάνων εντελώς απομονωμένων, ή με σποραδική και μη φιλική επαφή με λευκούς», αναφέρει η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo). «Από αυτό το σύνολο, μόνο εννέα ομάδων η ταυτότητα έχει προσδιοριστεί από την αρχή της δεκαετίας του 1980 από το Εθνικό Ίδρυμα Ινδιάνων». Νέες φυλές συνεχίζουν να ανακαλύπτονται στα δάση του Αμαζονίου. Οι περισσότεροι από τους απομονωμένους Ινδιάνους ζουν σε ομάδες των 150 ατόμων ή και λιγότερων. Η Βραζιλία έχει 532 περιοχές Ινδιάνων, 180 διαφορετικές εθνότητες και 260 χιλιάδες Ινδιάνους. Αυτοί καταλαμβάνουν συνολικά 910.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα—περίπου το 11 τοις εκατό της έκτασης της Βραζιλίας—μολονότι οι μισές από αυτές τις περιοχές δεν έχουν καθορισμένα όρια. Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουν τις φυλές να δημιουργήσουν δεσμούς και να επιζήσουν από την επέκταση του σύγχρονου κόσμου, ανθρωπολόγοι διδάσκουν σε μέλη διαφόρων φυλών πώς να χρησιμοποιούν τη βιντεοκάμερα ώστε να μπορούν να καταγράφουν τα έθιμα του χωριού τους και να ανταλλάζουν τις βιντεοκασέτες με άλλες γειτονικές ομάδες. Πρόσφατα, αφού είδαν ταινίες οι μεν των δε, συναντήθηκαν οι φυλές Ουαϊάπι και Ζοουί. Καθώς μιλούν παρόμοιες διαλέκτους, συζήτησαν τους μύθους και τις τελετουργίες τους, καθώς και τις μεθόδους τους κυνηγιού, θεραπείας, μαγειρικής και υφαντικής.

Μια Επιτυχημένη Επέμβαση

Με «πλήρως δικαιολογημένη υπερηφάνεια», λέει η ιταλική εφημερίδα Λα Στάμπα (La Stampa), η ιατρική ομάδα που χειρούργησε τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ τον Απρίλιο δήλωσε ότι η εγχείρηση στο ισχίο «δεν θα μπορούσε να έχει εξελιχτεί καλύτερα». Αλλά οι εγχειρήσεις που έγιναν στον τωρινό πάπα δεν είχαν πάντοτε τα καλύτερα αποτελέσματα. Όταν χειρουργήθηκε μετά τη δολοφονική απόπειρα του 1981, ο Ιωάννης Παύλος Β΄ χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο δύο μήνες εξαιτίας της εξαιρετικά σοβαρής μόλυνσης από μεγαλοκυτταρικό ιό που προκάλεσαν οι μεταγγίσεις αίματος. Έτσι, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι αν και αυτή τη φορά, σύμφωνα με την εφημερίδα, «υπήρξε σημαντική απώλεια αίματος» δεν έγιναν μεταγγίσεις. Αντίθετα, η εφημερίδα παρατηρεί ότι «γινόταν ανάκτηση, αποστείρωση και αναμετάγγιση του αίματος του Πάπα στη διάρκεια της επέμβασης».

Καμιά Θεραπεία για το AIDS στον Ορίζοντα

Η 10η Διεθνής Διάσκεψη για το AIDS, που διεξάχτηκε στην Ιαπωνία τον Αύγουστο του περασμένου έτους, αναγνώρισε ότι οι προσπάθειες για τη δημιουργία εμβολίων για την πρόληψη του AIDS και τη δημιουργία φαρμάκων για τη θεραπεία του έχουν κατά κύριο λόγο αποτύχει, και δεν αναμένεται να δημιουργηθεί τίποτα από τα δύο ως το τέλος της δεκαετίας. «Είμαστε ακόμη στην αρχή της επιδημίας του ιού HIV στον κόσμο», είπε ο Δρ Τζέιμς Κάραν των Κέντρων για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Ασθενειών στην Ατλάντα της Γεωργίας. Κάπου 17 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λέγεται ότι έχουν μολυνθεί, 3 εκατομμύρια περισσότεροι από ό,τι το περασμένο έτος. Δυστυχώς, το ένα εκατομμύριο από αυτόν τον αριθμό ήταν παιδιά. Αν συνεχιστεί ο ίδιος ρυθμός, συνολικά 30 ως 40 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν μολυνθεί ως το έτος 2000, αναφέρει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Οι πλήρως εκδηλωμένες περιπτώσεις AIDS αυξήθηκαν κατά 60 τοις εκατό μέσα σε 12 μήνες, ανεβάζοντας το σύνολο ως τα μέσα του 1994 στα τέσσερα εκατομμύρια, μαζί με αυτούς που έχουν πεθάνει. Μπορεί να περάσουν μέχρι και δέκα χρόνια από τη μόλυνση με τον ιό HIV ως την αρχή των συμπτωμάτων του AIDS. Λόγω της αργής προόδου στην καταπολέμηση της επεκτεινόμενης πανδημίας, ανακοινώθηκε ότι η διάσκεψη για το AIDS θα διεξάγεται κάθε δύο χρόνια, και όχι κάθε χρόνο, και η επόμενη συνάντηση έχει προγραμματιστεί για τον Ιούλιο του 1996 στο Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά.

Τα Παιδιά Επηρεάζονται Νωρίς στη Ζωή

«Η προδιάθεση του παιδιού απέναντι στον κόσμο εξαρτάται πάρα πολύ από το πόση εκπαίδευση θα λάβει πριν από τα 3 του χρόνια, η οποία με τη σειρά της επιδρά στη νευρολογική ανάπτυξη καθώς και στην αυτοπεποίθηση και στην ικανότητα του παιδιού να επιλύει προβλήματα δημιουργικά», αναφέρει η εφημερίδα Δε Γκλόουμπ εντ Μέιλ (The Globe and Mail) του Τορόντο. «Τα παιδιά που ζουν σε υποβαθμισμένες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες έχουν λιγότερες πιθανότητες να γίνουν παραγωγικοί, ισορροπημένοι ενήλικοι». Σύμφωνα με τον Δρ Φρέιζερ Μάσταρντ, πρόεδρο του Καναδικού Ινστιτούτου Ανώτερων Ερευνών, αυτά τα παιδιά είναι πιθανότερο να σταματήσουν το σχολείο και να τείνουν να λύνουν τα προβλήματα με βία. «Το πόσο καλά αναπτύσσετε την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ικανότητά σας να προσαρμοστείτε στο σύστημα», είπε ο ίδιος. Η εφημερίδα στη συνέχεια δηλώνει ότι μελέτες του Πανεπιστημίου του Γέιλ και του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ δείχνουν πως «η γεμάτη νόημα σχέση των γονέων με τα παιδιά ωφελεί εξαιρετικά τη σωματική, νοητική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού».

Να Προσέχετε Όταν Ταξιδεύετε

Όταν ταξιδεύετε να δίνετε προσοχή στα όσα συμβαίνουν γύρω σας. «Οι κλέφτες αποσκευών και οι πορτοφολάδες έχουν μια ακατανίκητη προτίμηση στους αφηρημένους ταξιδιώτες», πληροφορεί το περιοδικό Κλόντια (Claúdia) της Βραζιλίας. Παρόμοια, «αν κάποιος πέσει επάνω σας ή χύσει κάτι στα ρούχα σας, να είστε άγρυπνοι. Αυτά είναι πασίγνωστα τεχνάσματα για να σας αποσπάσουν την προσοχή». Επίσης, να είστε σε επιφυλακή αν κάποιος σας ζητήσει πληροφορίες ή βοήθεια. Ένας μικρός περισπασμός μπορεί να σας κοστίσει τις αποσκευές σας. Σύμφωνα με τον Αντριάνο Καλέιρο του Διεθνούς Αεροδρομίου του Σάο Πάουλο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς παραδίνετε τις βαλίτσες όταν φτάνετε σε ένα αεροδρόμιο, όταν υπογράφετε χαρτιά στον πάγκο κάποιας εταιρίας ενοικίασης αυτοκινήτων, όταν φτάνετε ή φεύγετε από κάποιο ξενοδοχείο, όταν βοηθάτε τα παιδιά να μπουν στο ταξί, όταν κοιτάζετε τις βιτρίνες ή όταν πίνετε τον καφέ σας. Το ίδιο περιοδικό σάς προειδοποιεί να αλλάξετε κλειδαριές αμέσως αν σας κλέψουν τα κλειδιά σας. Ίσως ο κλέφτης πει ότι βρήκε τις αποσκευές σας και ίσως μάλιστα επιστρέψει ό,τι είχε χαθεί, αλλά μπορεί να έχει φτιάξει αντικλείδια ώστε να μπορέσει να εισβάλει στο σπίτι σας αργότερα.

Δεν το Κάνουν για Κακό

Οι ξένοι επισκέπτες στην Ιαπωνία που βλέπουν πινακίδες να λένε «Όχι Ξένοι» δεν θα πρέπει να αναστατώνονται και να θυμώνουν, λέει η οργάνωση Τζαπάν Χέλπλαϊν (Japan Helpline), η οποία εξετάζει διάφορα παράπονα. Τις περισσότερες πινακίδες τις βάζουν άνθρωποι που στην πραγματικότητα προσπαθούν να βοηθήσουν. Ένα παράδειγμα αυτού του τρόπου σκέψης είναι η εξήγηση που έδωσε ο ιδιοκτήτης ενός μικρού καταστήματος ηλεκτρονικών στην περιοχή Ακιχάμπαρα του Τόκιο: «Επειδή δεν μπορώ να μιλήσω [ξένες γλώσσες] δημιουργώ προβλήματα σε πολλούς ανθρώπους που δεν μιλούν την ιαπωνική και έρχονται στο μαγαζί μου. Σκέφτηκα ότι το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να κρεμάσω μια τέτοια πινακίδα ώστε οι άνθρωποι να μην ταλαιπωρούνται». Η εφημερίδα Ασάχι Ίβνινγκ Νιουζ (Asahi Evening News) ανέφερε: «Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται διακρίσεις από ανθρώπους που είχαν ελάχιστες επαφές με μη-Ιάπωνες και που γι’ αυτό νομίζουν ότι το να πουν όχι είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση».

Μορφωμένοι Κυνηγοί Αρουραίων

Όταν δημοσίευσε ανακοινώσεις για την πρόσληψη 76 κυνηγών αρουραίων, το Δημοτικό Συμβούλιο της Βομβάης αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα. «Οι περισσότεροι από τους 40.000 και πλέον υποψηφίους είναι πτυχιούχοι, φοιτητές και άτομα που έχουν σταματήσει το πανεπιστήμιο, ενώ το ακαδημαϊκό κριτήριο για τον κυνηγό αρουραίων είναι απλώς η στοιχειώδης σχολική εκπαίδευση», αναφέρει η εφημερίδα Ίντιαν Εξπρές (Indian Express). «Πώς θα μπορούσαμε να διορίσουμε έναν πτυχιούχο ως κυνηγό αρουραίων;» ρώτησε κάποιος υπεύθυνος. Οι κυνηγοί ψάχνουν για αρουραίους τη νύχτα και τους σκοτώνουν με ρόπαλο ενώ η αμοιβή είναι 100 ρουπίες (περίπου 700 δρχ.) για κάθε 25 αρουραίους που έχουν σκοτώσει. Η επιχείρηση αναζητά ένα «καλύτερο σχέδιο πρόσληψης». Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοτικές αρχές. Έχουν και θρησκευτικό πρόβλημα. Τα μέλη του Ζαϊνισμού, καθώς και άλλοι των οποίων οι πεποιθήσεις δεν επιτρέπουν το φόνο ζώων, δωροδοκούν τους εργάτες για να μη σκοτώνουν τους αρουραίους για ανθρωπιστικούς λόγους.