Ματιές στον Κόσμο

Η Βία Παίρνει Νέες Διαστάσεις

Για εκείνους που πιστεύουν ότι αθλητικά γεγονότα όπως οι αγώνες πυγμαχίας ή τα τουρνουά πολεμικών τεχνών δεν είναι αρκετά βίαια, οι διοργανωτές στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βρει μια νέα επιλογή που ονομάζεται «ακραία πάλη», ή «τελική πάλη». Σύμφωνα με ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times), η ιδέα είναι απλή: «Δυο άντρες χτυπούν αλύπητα ο ένας τον άλλον ώσπου κάποιος να εγκαταλείψει ή να πέσει αναίσθητος». Δεν φοράνε γάντια για να απαλύνουν τα χτυπήματα· δεν υπάρχουν γύροι ή διαλείμματα· υπάρχουν ελάχιστοι κανόνες εκτός από το ότι απαγορεύεται το δάγκωμα ή το βγάλσιμο του ματιού. Οι αντίπαλοι χρησιμοποιούν τεχνικές από την πυγμαχία, το τζούντο, το καράτε, την πάλη ή τους καβγάδες στο δρόμο—συνήθως με πολύ αιματηρά αποτελέσματα. Οι αγώνες διεξάγονται μπροστά σε πλήθη οπαδών που ζητωκραυγάζουν άγρια, οι οποίοι πληρώνουν ως και 200 δολάρια (περ. 46.000 δρχ.) για εισιτήρια· οι αγώνες είναι επίσης δημοφιλείς στην καλωδιακή τηλεόραση και σε ενοικιαζόμενες βιντεοκασέτες. Πολλές πολιτείες, όμως, έχουν ήδη απαγορεύσει αυτούς τους αγώνες.

Επιπλέον Φόρτος Εργασίας για τις Γυναίκες

Μοιράζονται εξίσου τις δουλειές του σπιτιού οι άντρες και οι γυναίκες; Όχι, σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήγαγε η Γερμανική Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία. Οι οικονομολόγοι Νόρμπερτ Σβαρτς και Ντίτερ Σάφερ ζήτησαν από 7.200 νοικοκυριά να αναλύσουν και να καταγράψουν πόσο χρόνο δαπανούν κάνοντας δουλειές στο σπίτι. Η έρευνα περιλάμβανε δουλειές όπως το πλύσιμο των πιάτων, τα ψώνια, η φροντίδα για ηλικιωμένους συγγενείς και τα μαστορέματα στο αυτοκίνητο. «Ανεξάρτητα από το αν έχουν κάποιο επάγγελμα ή όχι, οι γυναίκες δαπανούν περίπου διπλάσιο χρόνο από τους άντρες κάνοντας δουλειές χωρίς πληρωμή», αναφέρει η εφημερίδα Ζουντόιτσε Τσάιτουνγκ (Süddeutsche Zeitung).

Θρησκεία στον «Κυβερνοχώρο»

Εκείνοι που χρησιμοποιούν τον κομπιούτερ για να εξερευνήσουν τον «κυβερνοχώρο», τα δίκτυα των συνδεδεμένων βάσεων δεδομένων για κομπιούτερ, έχουν περισσότερες θρησκευτικές επιλογές αυτές τις μέρες. Ο Παγκόσμιος Ιστός (World Wide Web) τώρα έχει τη Σελίδα της Μαρίας, όπου οι περίεργοι μπορούν να βρουν απαντήσεις στις δέκα πιο συχνές ερωτήσεις για την Παρθένο Μαρία, όπως γιατί πάντοτε απεικονίζεται να φοράει γαλάζια ρούχα. Οι Άμις, οι οποίοι απορρίπτουν αυτού του είδους την τεχνολογία επειδή έχει σχέση με τον ηλεκτρισμό, εκπροσωπούνται σε ένα χώρο που λέγεται Ρώτα τους Άμις. Σε αυτούς οι ερωτήσεις παραδίδονται τυπωμένες, απαντούν γραπτώς, και οι απαντήσεις μεταδίδονται μέσω κομπιούτερ—με μεσάζοντα. Το περιοδικό Ο Χριστιανικός Αιώνας (The Christian Century) σημειώνει ότι τώρα υπάρχει ένας «χώρος» στο Ιντερνέτ (Internet) που ονομάζεται Εξομολογητήριο, όπου ένας ψηφιακός ιερέας ρωτάει: «Λοιπόν, τι θέλεις να εξομολογηθείς;» Η επόμενη σειρά είναι μια απάντηση με πολλαπλές επιλογές. «Διέπραξα το ακόλουθο αμάρτημα: (Φόνος) (Μοιχεία) (Οκνηρία) (Σαρκικός Πόθος) (Φιλαργυρία) (Απάτη) (Λαιμαργία) (Υπερηφάνεια) (Θυμός) (Πλεονεξία) (Εσφαλμένες Προτεραιότητες)».

Ένα Πολύ Μεγάλο και Πολύ Δύσοσμο Λουλούδι

Το μεγαλύτερο λουλούδι στον κόσμο είναι στ’ αλήθεια ένα παράξενο δημιούργημα. Ονομάζεται ραφλεσία, έχει μέγεθος περίπου όσο μια ρόδα λεωφορείου και για να ανθίσει χρειάζεται τόσο χρόνο όσο χρειάζεται ένας άνθρωπος για να μεγαλώσει από τη σύλληψη ως τη γέννηση. Αλλά το μέγεθός του δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο αυτό το λουλούδι δεν θα ταίριαζε σε ανθοδέσμη. Μυρίζει άσχημα. Για να προσελκύσει τις μύγες που χρειάζεται για να την επικονιάσουν, η ραφλεσία μυρίζει σαν σάπιο κρέας. Στο παρελθόν, οι χωρικοί της Μαλαισίας, οι οποίοι ζουν στα βροχερά δάση όπου φυτρώνει η ραφλεσία, την ονόμαζαν λεκάνη του διαβόλου και την κομμάτιαζαν μόλις την έβλεπαν. Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα Σάουθ Τσάινα Μόρνινγκ Ποστ (South China Morning Post), το εθνικό πάρκο Κιναμπαλού της Μαλαισίας ανέλαβε να προστατέψει το σπάνιο λουλούδι ώστε να μπορέσουν να το μελετήσουν εκτενέστερα οι επιστήμονες. Οι ντόπιοι χωρικοί τώρα κερδίζουν επιπλέον χρήματα οδηγώντας τους τουρίστες στο δάσος για να φωτογραφίσουν ραφλεσίες. Οι περισσότεροι, χωρίς αμφιβολία, κρατούν απόσταση ασφαλείας.

Λούρδη στην Ιταλία;

Στην πόλη Τσιβιταβέκια της Ιταλίας, ένα άγαλμα της Παναγίας πρόσφατα λέγεται ότι έχυσε δάκρυα από αίμα, με αποτέλεσμα την προσέλευση δεκάδων χιλιάδων περίεργων παρατηρητών και προσκυνητών. Γι’ αυτόν το λόγο, ο δήμαρχος Πιέτρο Τιντέι, ο οποίος δηλώνει άθεος, ταξίδεψε στη Γαλλία με έναν Καθολικό επίσκοπο. Επισκέφτηκαν την ξακουστή πόλη Λούρδη, που φημίζεται για τον Καθολικό ναό της στον οποίο υποτίθεται ότι συμβαίνουν «θαύματα». Η επίσκεψη δεν ήταν προσκύνημα. Απεναντίας, αντικειμενικός σκοπός τους ήταν να μελετήσουν το «οικονομικό θαύμα» της Λούρδης, προφανώς για να πάρουν ιδέες όσον αφορά την οργάνωση και τη διαχείριση της Τσιβιταβέκια σαν μια παρόμοια προσοδοφόρα Μέκκα για τουρίστες και προσκυνητές.

Ο «Ιερός Πόλεμος» της Βραζιλίας

Ένας Πεντηκοστιανός πάστορας στη Βραζιλία πρόσφατα πυροδότησε αυτό που ο τύπος της χώρας ονόμασε ιερό πόλεμο. Σε μια τηλεοπτική εκπομπή, ο πάστορας Σέρζιο φον Χέλντε επέκρινε τη λατρεία αγαλμάτων από μέρους της Καθολικής Εκκλησίας. Για να τονίσει το σημείο, παρουσίασε ένα κεραμικό αγαλματάκι της Παναγίας της Απαρεσίντα, μια μαύρη εκδοχή της Παρθένου Μαρίας που είναι προστάτιδα αγία των 110.000.000 Καθολικών της Βραζιλίας. Ο Φον Χέλντε αποκάλεσε το άγαλμα «φρικτή, επονείδιστη κούκλα» ενώ το χαστούκιζε και το κλωτσούσε επανειλημμένα. Χιλιάδες Καθολικοί έχουν διαμαρτυρηθεί, μεταφέροντας αγάλματα της προστάτιδας αγίας στους δρόμους. Όχλοι που ούρλιαζαν και πετούσαν πέτρες περικύκλωσαν μερικούς ναούς της Πεντηκοστιανής αίρεσης του Φον Χέλντε, η οποία λέγεται Παγκόσμια Εκκλησία της Βασιλείας του Θεού. Ο Φον Χέλντε, ο οποίος στη συνέχεια παύτηκε από τον αρχηγό αυτής της εκκλησίας, κατηγορεί τα μέσα ενημέρωσης επειδή πρόβαλλαν επανειλημμένα σκηνές της επίθεσής του. «Το κανάλι TV Globo [το μεγαλύτερο της χώρας] με μεταμόρφωσε σε τέρας», ισχυρίζεται ο πάστορας.

Φόνοι από Ομάδες Επαγρύπνησης

Στη Νότια Αφρική ένας οργισμένος όχλος έσυρε έξω από τα σπίτια τους μια ομάδα ατόμων για τα οποία υπήρχαν υποψίες ότι ήταν πειρατές οχημάτων, τους κατακρεούργησαν και τους κάλυψαν με μπογιά. Η εφημερίδα Σάτερντεϊ Σταρ (Saturday Star) σχολίασε ότι η αύξηση τέτοιων περιστατικών είναι «σύμπτωμα μιας κοινωνίας η οποία έχει απογοητευτεί από την αστυνομία και έχει ψύχωση και υστερία με το έγκλημα». Χωρίς να επιδοκιμάζουν αυτή τη συμπεριφορά, οι εγκληματολόγοι θεωρούν σημαντικό το ότι κάλυψαν με μπογιά τα θύματα μετά το φόνο τους. Αυτό ήταν προειδοποίηση για άλλους πιθανούς εγκληματίες. Ένας εγκληματολόγος σχολίασε: «Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη, και το κοινό δεν μπορεί πια να δεχτεί την ιδέα ότι πολιορκείται από εγκληματίες».

Προβλήματα με Έφηβους Κόνδορες

Ο κόνδορας της Καλιφόρνιας—ένα γιγάντιο πουλί που τρέφεται με θνησιμαία και έχει σχεδόν εξαφανιστεί αυτόν τον αιώνα—παρουσιάζει ειδικές δυσκολίες για τους υπέρμαχους της διατήρησης του περιβάλλοντος οι οποίοι προσπαθούν να απελευθερώσουν τους κόνδορες που μεγάλωσαν στην αιχμαλωσία. Τα πουλιά που ελευθερώθηκαν στην εφηβική ηλικία βρίσκονται «στη φάση της εξερεύνησης, της εφηβείας, της δοκιμής των πάντων», λέει μια οικολόγος στο περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist). Το ότι δεν φοβούνται τους ανθρώπους ούτε τα ηλεκτρικά καλώδια έχει στοιχίσει σε μερικά είτε τη ζωή είτε την ελευθερία τους. Έτσι, οι υπέρμαχοι της διατήρησης του περιβάλλοντος επινόησαν νέες μεθόδους για να ανατρέφουν τους μικρούς κόνδορες. Χρησιμοποιούν ήπια ηλεκτροσόκ για να διδάξουν στο πουλί να αποφεύγει τα ηλεκτρικά καλώδια. Για να το διδάξουν να αποστρέφεται τους ανθρώπους, φροντίζουν να μην τους βλέπει ο κόνδορας εκτός από τις στιγμές που πολλοί άνθρωποι ξαφνικά ορμούν στο πουλί, το αιχμαλωτίζουν και το ακινητοποιούν με την πλάτη στο έδαφος. «Οι κόνδορες το μισούν αυτό», σημειώνει το ίδιο περιοδικό, και έτσι μαθαίνουν να αποφεύγουν τους ανθρώπους. Ως τώρα η στρατηγική έχει κάποια επιτυχία.

Η Μυστηριώδης Υπόθεση της Σήραγγας

Οι αρχαιολόγοι εδώ και καιρό αναρωτιούνται γιατί η σήραγγα του Εζεκία, η οποία ανοίχτηκε τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ. για να εξασφαλίσει ότι θα υπήρχε νερό στην Ιερουσαλήμ όταν την πολιορκούσε ο ασσυριακός στρατός, ακολουθούσε μια τόσο απρόβλεπτη, δαιδαλώδη πορεία. Μια ευθεία, πιο αποτελεσματική διαδρομή θα χρειαζόταν μόνο 320 μέτρα εκσκαφής, αντί για τα 533 μέτρα που χρειάστηκε η σήραγγα. Κάποια επιγραφή, στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα, βρέθηκε στον τοίχο της σήραγγας το 1880. Εξηγούσε πώς δύο ομάδες εργατών ξεκίνησαν από τις δύο άκρες της σήραγγας που σκάφτηκε στο βράχο και συναντήθηκαν στη μέση. Αυτό ήγειρε το επιπρόσθετο ερώτημα του πώς το κατάφεραν αυτό, λαβαίνοντας υπόψη τη μεταβλητή διαδρομή της σήραγγας. Οι γεωλόγοι τώρα πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση. Σύμφωνα με τον Νταν Γκιλ του οργανισμού Γεωλογικών Ερευνών του Ισραήλ, οι εργάτες ακολούθησαν και διάνοιξαν φυσικά κανάλια τα οποία είχαν σχηματιστεί από το νερό που διέσχιζε το βράχο όπου υπήρχαν σχισμές από σεισμικές πιέσεις ή όπου συναντιούνταν διαφορετικά στρώματα εδάφους. Με τον καιρό, αυτά μπορούσαν να γίνουν αρκετά μεγάλα σε ορισμένα σημεία, πράγμα που ίσως εξηγεί γιατί το ύψος της σήραγγας κυμαίνεται από 1,7 μέτρα ως και 5 μέτρα και επίσης πώς οι εργάτες, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν λυχνάρια λαδιού, μπορούσαν να έχουν αρκετό αέρα. Οι εργάτες ήταν επίσης επιδέξιοι, επειδή η επιτυχία της σήραγγας εξαρτιόταν από το αν θα είχε μια ελαφρά κατηφορική κλίση—μόλις 32 εκατοστά σε όλη τη διαδρομή.