Από τους Αναγνώστες Μας

Τα Σχολεία Περνούν Κρίση Περίμενα στη στάση του λεωφορείου όταν κάποιος μου έδωσε το τεύχος «Τα Σχολεία Περνούν Κρίση». (22 Δεκεμβρίου 1995) Αποδείχτηκε πιο ωφέλιμο από ένα ολόκληρο βιβλίο το οποίο διάβασα πρόσφατα γύρω από αυτό το θέμα. Θα ήμουν πολύ ευγνώμων αν θα μπορούσατε να με κάνετε συνδρομητή και να μου στέλνετε το περιοδικό Ξύπνα!

Β. Σ., Ηνωμένες Πολιτείες

Το σημείο σχετικά με τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας μού θύμισε τον καιρό που πήγαινα στο σχολείο. Θα παρουσίαζα μια προφορική έκθεση αλλά δεν γνώριζα πολύ καλά αγγλικά εκείνον τον καιρό. Όταν τέλειωσα την παρουσίασή μου, ο δάσκαλός μου είπε ότι είχε εντυπωσιαστεί πολύ και ότι ήμουν η μοναδική που είχα σωστή στάση του σώματος και οπτική επαφή με το ακροατήριο. Μπορούσα να το κάνω αυτό λόγω της θαυμάσιας εκπαίδευσης που λαβαίνουμε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας στην Αίθουσα Βασιλείας.

Γκ. Α., Ηνωμένες Πολιτείες

Δεν αντιλαμβανόμουν ότι αυτά τα άρθρα θα μπορούσαν να με επηρεάσουν τόσο πολύ συναισθηματικά. Όταν ήμουν στο σχολείο, οι γονείς μου ήταν υπερβολικά απορροφημένοι με τα δικά τους προβλήματα και επομένως δεν είχαν χρόνο να με υποστηρίξουν. Ως αποτέλεσμα, πέρασα μερικές πολύ μοναχικές στιγμές ενώ πήγαινα στο σχολείο. Χάρη σε άρθρα σαν αυτά, συνειδητοποιώ ότι ο Ιεχωβά αγαπάει τους νεαρούς και δεν θέλει να αισθάνονται ολομόναχοι σε αυτόν τον κόσμο.

Μ. Μ., Ηνωμένες Πολιτείες

Μάλι Το άρθρο «Κάτι Νέο για το Μάλι» (22 Δεκεμβρίου 1995) ήταν υπέροχο. Το έχω διαβάσει τρεις φορές. Πόσο θα ήθελα να μου επέτρεπαν οι περιστάσεις μου να γίνω ιεραπόστολος! Το άρθρο με έκανε επίσης να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν τις ανέσεις που απολαμβάνουμε εμείς και ωστόσο είναι ευτυχισμένοι. Τι κατάλληλη υπενθύμιση ήταν αυτή!

Ντ. Λ., Ηνωμένες Πολιτείες

Βράχοι που Πετούν Μόλις πριν από λίγες μέρες, αναρωτιόμουν σε τι διαφέρει ένας διάττοντας αστέρας από ένα μετεωρίτη. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν διάβασα το άρθρο «Βράχοι που Πετούν» (8  Δεκεμβρίου 1995), το οποίο εξηγούσε αυτό ακριβώς το σημείο. Σας ευχαριστώ που δημοσιεύετε άρθρα τα οποία μας βοηθούν να εξοικειωθούμε με τη δημιουργία του Ιεχωβά.

Ρ. Π., Ελβετία

Μαθαίνοντας από τον Άντριου Μόλις διάβασα το άρθρο για το νεαρό με το σύνδρομο Ντάουν, «Τι Μάθαμε από τον Άντριου». (8 Δεκεμβρίου 1995) Και εμείς επίσης έχουμε ένα παιδί με διανοητική αναπηρία, και πολλά από τα σχόλια των γονέων του Άντριου αντανακλούν το πώς αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι. Είναι συχνά δύσκολο για τους Χριστιανούς αδελφούς μας να αντιληφθούν τις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος όταν έχει ένα διανοητικά ανάπηρο παιδί καθώς και τις συναισθηματικές πιέσεις οι οποίες τίθενται πάνω στην οικογένεια. Γι’ αυτό, σας ευχαριστώ για το άρθρο.

Τζ. Μπ., Αγγλία

Πιστεύω ότι αυτό ήταν ένα από τα πιο όμορφα και ευαίσθητα άρθρα που έχετε δημοσιεύσει. Σε τρεις και μόνο σελίδες, παρουσιάστηκε μια ολόκληρη διατριβή σχετικά με το πώς θα πρέπει να βλέπουμε εκείνους που έχουν προβλήματα. Δίδαξε ένα ισχυρό μάθημα για τις ανθρώπινες σχέσεις.

Μ. Λ., Ισπανία

Στις αρχές αυτού του έτους, η σύζυγός μου γέννησε ένα αγόρι με το σύνδρομο Ντάουν. Όπως και οι γονείς του Άντριου, δοκιμάσαμε αυτό που πολλοί γονείς έχουν αισθανθεί μαθαίνοντας ότι το μωρό τους είναι ανάπηρο—οδύνη και θλίψη, καθώς επίσης και ερωτηματικά για το παρόν και το μέλλον. Από τη μεριά μας, έχουμε καταφέρει να δεχτούμε την αναπηρία του μωρού μας. Σύντομα θα είναι έξι μηνών, και σημειώνει καλή πρόοδο. Την επόμενη ημέρα της γέννησής του, η σύζυγός μου είχε κατά γράμμα κατακλυστεί από τις πολλές επισκέψεις που της έκαναν οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές μας. Αισθανθήκαμε πραγματικά τι σημαίνει να έχουμε μια πνευματική οικογένεια. Και εκτός από την αγάπη που δείχνουν οι αδελφοί μας και οι αδελφές μας, υπάρχει ο Ιεχωβά. Σας ευχαριστώ για αυτό το άρθρο.

Γκ. Κ., Γαλλία