Οι Νεαροί Ρωτούν . . .
Με Βασανίζει η Αρρώστια—Πώς να τα Καταφέρω;
Ο ΤΖΕΪΣΟΝ ήταν μόλις 18 ετών, αλλά φαινόταν ότι όλοι οι στόχοι της ζωής του ήταν τώρα ανέφικτοι. Έλπιζε να υπηρετήσει ολοχρόνια ως Χριστιανός διάκονος, αλλά κατόπιν έμαθε ότι έπασχε από τη νόσο του Κρον—μια επώδυνη και εξασθενητική εντερική διαταραχή. Σήμερα, όμως, ο Τζέισον αντιμετωπίζει με επιτυχία τις περιστάσεις του.
Ίσως να αντιμετωπίζεις και εσύ μια σοβαρή ασθένεια. Σε ένα προηγούμενο τεύχος, το Ξύπνα! εξέτασε τις δυσκολίες που περνάνε νεαροί σαν και εσένα.a Ας δούμε τώρα πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις την κατάστασή σου με τον καλύτερο τρόπο.
Θετική Διανοητική Στάση
Για να αντιμετωπίσεις με επιτυχία οποιαδήποτε αρρώστια απαιτείται θετική διανοητική στάση. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Το πνεύμα του ανθρώπου μπορεί να αντέξει την πάθησή του, αλλά το συντετριμμένο πνεύμα ποιος μπορεί να το υποφέρει;’ (Παροιμίαι 18:14, ΜΝΚ) Οι μαύρες, απαισιόδοξες σκέψεις και αισθήματα δυσκολεύουν τη θεραπεία. Ο Τζέισον διαπίστωσε ότι αυτό ήταν αλήθεια.
Στην αρχή, ο Τζέισον έπρεπε να παλέψει με τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο θυμός, τα οποία τον κατέθλιβαν. Τι τον βοήθησε; Εξηγεί: «Τα άρθρα σχετικά με την κατάθλιψη που έχουν δημοσιευτεί στη Σκοπιά και στο Ξύπνα! με βοήθησαν πραγματικά να διατηρήσω θετική στάση. Τώρα προσπαθώ να αντιμετωπίζω την κάθε μέρα ξεχωριστά».b
Η 17χρονη Κάρμεν παρόμοια έμαθε να βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Μολονότι πάσχει από δρεπανοκυτταρική αναιμία, αναλογίζεται τις ευλογίες της. «Σκέφτομαι τους άλλους που είναι σε χειρότερη θέση από εμένα και οι οποίοι δεν μπορούν να κάνουν τα πράγματα που κάνω εγώ», λέει. «Επίσης νιώθω ευγνώμων και δεν νιώθω αυτολύπηση».
Το εδάφιο Παροιμίαι 17:22 αναφέρει: ‘Η ευφραινόμενη καρδιά δίνει ευεξία σαν γιατρικό’. Μερικοί ίσως νομίζουν ότι το γέλιο είναι ακατάλληλο όταν υπάρχει κάποια σοβαρή αρρώστια. Αλλά το καλόγουστο χιούμορ και η ευχάριστη παρέα αναζωογονούν το νου σου και αυξάνουν τη θέλησή σου για ζωή. Στην πραγματικότητα, η χαρά είναι θεϊκή ιδιότητα, ένας από τους καρπούς του πνεύματος του Θεού. (Γαλάτες 5:22) Αυτό το πνεύμα μπορεί να σε βοηθήσει να νιώθεις χαρά ακόμη και αν παλεύεις με κάποια αρρώστια.—Ψαλμός 41:3.
Βρες ένα Γιατρό που να σε Καταλαβαίνει
Το να έχεις ένα γιατρό που καταλαβαίνει τους νεαρούς είναι πολύ χρήσιμο. Οι ψυχικές και συναισθηματικές ανάγκες ενός νεαρού συνήθως διαφέρουν από τις ανάγκες ενός ενηλίκου. Η Άσλεϊ ήταν μόνο δέκα ετών όταν αναγκάστηκε να μπει στο νοσοκομείο για θεραπεία επειδή είχε έναν κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο. Ο γιατρός της Άσλεϊ της φέρθηκε συμπονετικά και της μιλούσε με λέξεις που καταλάβαινε. Της είπε πώς κάποια αρρώστια που είχε εκείνος όταν ήταν παιδί τον είχε υποκινήσει να γίνει γιατρός. Της εξήγησε με ευγένεια αλλά και σαφήνεια την προτεινόμενη θεραπεία· έτσι εκείνη ήξερε τι να περιμένει.
Εσύ και οι γονείς σου πρέπει να αναζητήσετε ιατρικό προσωπικό το οποίο θα σε σέβεται και θα καταλαβαίνει τις ανάγκες σου. Αν για κάποιο λόγο δεν νιώθεις αρκετά άνετα με τη φροντίδα που λαβαίνεις, μη διστάσεις να εκφράσεις τις ανησυχίες σου στους γονείς σου.
Πάλεψε για την Υγεία Σου!
Είναι επίσης σημαντικό να πολεμήσεις την αρρώστια σου με όποιον τρόπο μπορείς. Για παράδειγμα, μάθε όσο περισσότερα μπορείς για την αρρώστια σου. ‘Ο άνθρωπος που έχει γνώση συσσωρεύει δύναμη’, παρατηρεί μια Βιβλική παροιμία. (Παροιμίαι 24:5, ΜΝΚ) Η γνώση διώχνει το φόβο για το άγνωστο.
Επιπλέον, ένας ενημερωμένος νεαρός μπορεί να συμμετέχει περισσότερο στη θεραπευτική αγωγή του και είναι σε καλύτερη θέση να συνεργαστεί με αυτήν. Ίσως μάθει, για παράδειγμα, ότι δεν πρέπει να διακόψει τη λήψη ενός φαρμάκου χωρίς τη σύσταση του γιατρού του. Η Κάρμεν, που αναφέρθηκε παραπάνω, διάβασε βιβλία για τη δρεπανοκυτταρική αναιμία, και το ίδιο έκαναν και οι γονείς της. Τα όσα έμαθαν τους βοήθησαν να εξασφαλίσουν την ιατρική περίθαλψη που μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο την Κάρμεν.
Κάνε συγκεκριμένες ερωτήσεις στο γιατρό σου—πάνω από μία φορά αν χρειάζεται—αν δεν έχεις ξεκαθαρίσει κάποιο θέμα. Αντί να λες αυτό που νομίζεις ότι θέλει να ακούσει ο γιατρός, να εξηγείς ειλικρινά τι σκέφτεσαι και πώς αισθάνεσαι. Όπως λέει η Αγία Γραφή, ‘τα σχέδια ανατρέπονται εκεί όπου δεν υπάρχει εμπιστευτική συνομιλία’.—Παροιμίαι 15:22, ΜΝΚ.
Κάποια περίοδο η Άσλεϊ ήταν κάπως επιφυλακτική σε σχέση με την αρρώστια της. Μιλούσε για αυτήν μόνο στη μητέρα της. Μια οξυδερκής κοινωνική λειτουργός τη ρώτησε ιδιαιτέρως: «Μήπως νιώθεις ότι ίσως δεν σου λέμε τα πάντα;» Η Άσλεϊ παραδέχτηκε ότι αυτό συνέβαινε. Έτσι η γυναίκα έδειξε στην Άσλεϊ τα ιατρικά αρχεία της και της τα εξήγησε. Επίσης ζήτησε από τους γιατρούς να δαπανούν περισσότερο χρόνο μιλώντας απευθείας με την Άσλεϊ, αντί να μιλάνε για αυτήν. Με το να εκφράσει τις ανησυχίες της, η Άσλεϊ μπόρεσε να βρει τη βοήθεια που χρειαζόταν.
Υποστήριξη από Αυτούς που σε Περιβάλλουν
Όταν οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας είναι σοβαρά άρρωστο, το ζήτημα γίνεται οικογενειακή υπόθεση που απαιτεί ενωμένες προσπάθειες. Η οικογένεια της Άσλεϊ και η Χριστιανική εκκλησία έσπευσαν να την υποστηρίξουν. Κατά περιόδους γίνονταν υπενθυμίσεις στην εκκλησία για το ότι η Άσλεϊ βρισκόταν στο νοσοκομείο. Τα μέλη της εκκλησίας την επισκέπτονταν τακτικά, και βοηθούσαν την οικογένεια στις δουλειές του σπιτιού και στο μαγείρεμα ώσπου η οικογένεια να μπορέσει να ξαναβρεί το ρυθμό της. Τα παιδιά της εκκλησίας επισκέπτονταν την Άσλεϊ στο νοσοκομείο όταν η κατάστασή της επέτρεπε να δέχεται επισκέπτες. Αυτό ήταν καλό όχι μόνο για την Άσλεϊ αλλά και για τους νεαρούς φίλους της.
Προτού, όμως, σε βοηθήσουν οι άλλοι, πρέπει να τους πεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια. Η Κάρμεν αποβλέπει για συναισθηματική και πνευματική υποστήριξη στους γονείς της και στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας. Επίσης αναμένει την υποστήριξη των συμμαθητών της που συμμερίζονται τις Χριστιανικές της πεποιθήσεις. «Με προσέχουν», λέει η Κάρμεν, «και νιώθω ότι κάποιος με φροντίζει».
Το σχολείο σου μπορεί να παρέχει χρήσιμες ιατρικές και οικονομικές συμβουλές και ίσως μάλιστα σου προσφέρει κάποια προσωπική υποστήριξη. Παραδείγματος χάρη, η δασκάλα της Άσλεϊ ενθάρρυνε τα παιδιά της τάξης της να γράψουν στην Άσλεϊ και να την επισκεφτούν. Αν οι δάσκαλοί σου δεν καταλαβαίνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις, ίσως είναι ανάγκη να συζητήσουν οι γονείς σου με σεβασμό την κατάστασή σου με τους υπεύθυνους του σχολείου.
Να Χρησιμοποιείς Σοφά το Νου και το Σώμα
Όταν είσαι πολύ άρρωστος, ίσως να μην μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο παρά μόνο να συγκεντρώσεις τις δυνάμεις που έχεις για να γίνεις καλύτερα. Αν δεν έχεις εξουθενωθεί εντελώς, υπάρχουν πολλά δημιουργικά πράγματα που μπορείς να κάνεις. Η συγγραφέας Τζιλ Κρέμεντς σχολίασε τι παρατήρησε ενώ έκανε έρευνα για το βιβλίο της Πώς Νιώθεις Όταν Παλεύεις για τη Ζωή Σου (How It Feels to Fight for Your Life): «Ήταν λυπηρό να περάσω δυο χρόνια περπατώντας σε διαδρόμους νοσοκομείων και να βλέπω τόσα παιδιά να παρακολουθούν τηλεόραση. Είναι ανάγκη να ενθαρρύνουμε αυτούς τους νεαρούς να διαβάζουν περισσότερο. Ένα κρεβάτι νοσοκομείου είναι θαυμάσιο μέρος για να εξασκήσει κάποιος το μυαλό του».
Είτε βρίσκεσαι στο σπίτι είτε στο νοσοκομείο, η άσκηση των διανοητικών σου δυνατοτήτων μπορεί συχνά να σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα. Έχεις δοκιμάσει να γράψεις επιστολές ή ποιήματα; Να σχεδιάσεις ή να ζωγραφίσεις; Ίσως να μάθεις να παίζεις κάποιο μουσικό όργανο αν το επιτρέπει η κατάστασή σου. Ακόμη και αν έχεις περιορισμούς υγείας, υπάρχουν πολλές δυνατότητες. Σίγουρα, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να αναπτύξεις τη συνήθεια να προσεύχεσαι στον Θεό και να διαβάζεις το Λόγο του, την Αγία Γραφή.—Ψαλμός 63:6.
Αν το επιτρέπει η κατάστασή σου, η κατάλληλη σωματική δραστηριότητα μπορεί επίσης να σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα. Γι’ αυτόν το λόγο οι ιατρικές εγκαταστάσεις συνήθως έχουν προγράμματα φυσιοθεραπείας για τους νεαρούς ασθενείς. Σε πολλές περιπτώσεις η σωστή άσκηση όχι μόνο επιταχύνει τη σωματική θεραπεία αλλά και σε βοηθάει να έχεις καλή διάθεση.
Μην Παραιτείσαι!
Όταν αντιμετώπιζε παθήματα, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Θεό, εμπιστεύτηκε σε Αυτόν και συγκέντρωσε τη σκέψη του στο δικό του χαρωπό μέλλον και όχι στον πόνο. (Εβραίους 12:2) Έμαθε από τις σκληρές εμπειρίες του. (Εβραίους 4:15, 16· 5:7-9) Δέχτηκε βοήθεια και ενθάρρυνση. (Λουκάς 22:43) Επικέντρωσε την προσοχή του στην ευημερία των άλλων και όχι στη δική του ταλαιπωρία.—Λουκάς 23:39-43· Ιωάννης 19:26, 27.
Μολονότι μπορεί να είσαι πολύ άρρωστος, μπορείς και εσύ να είσαι πηγή έμπνευσης για τους άλλους. Η αδελφή της Άσλεϊ, η Άμπιγκεϊλ, έγραψε σε μια έκθεση στο σχολείο: «Το άτομο που θαυμάζω περισσότερο είναι η αδελφή μου. Παρ’ όλο που πρέπει να πηγαίνει στο νοσοκομείο, να της βάζουν ορό και να την τρυπάνε με βελόνες, βγαίνει έξω χαμογελαστή!»c
Ο Τζέισον δεν έχει εγκαταλείψει τους στόχους του, μόνο τους έχει τροποποιήσει κάπως. Τώρα στόχος του είναι να υπηρετεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για κήρυκες της Βασιλείας του Θεού. Όπως στην περίπτωση του Τζέισον, ίσως και εσύ να μην μπορείς να κάνεις όλα όσα θέλεις. Το σπουδαίο είναι να μάθεις να ζεις σύμφωνα με τους δικούς σου περιορισμούς, χωρίς να είσαι υπερπροστατευτικός ούτε και παράτολμος. Στηρίξου στον Ιεχωβά για να σου δώσει τη σοφία και τη δύναμη που χρειάζεσαι προκειμένου να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. (2 Κορινθίους 4:16· Ιακώβου 1:5) Και να θυμάσαι, θα έρθει ο καιρός που αυτή η γη θα γίνει παράδεισος, όπου ‘κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»’. (Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ) Ναι, κάποια μέρα θα είσαι και πάλι υγιής!
[Υποσημειώσεις]
a Βλέπε το Ξύπνα! 22 Απριλίου 1997, σελίδες 17-19.
b Βλέπε τη Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1991, σελίδα 15· 1 Μαρτίου 1990, σελίδες 3-9· και το Ξύπνα! 22 Οκτωβρίου 1987, σελίδες 2-16· 8 Νοεμβρίου 1987, σελίδες 12-16.
c Βλέπε επίσης Το Μυστικό της Οικογενειακής Ευτυχίας, που είναι έκδοση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, σελίδες 116-127.
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Η μεγαλύτερη αδελφή της Άσλεϊ, η Άμπιγκεϊλ, θαυμάζει το θάρρος της