«Η Πιο Διαβόητη Επιστημονική Απάτη»

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Ο άνθρωπος του Πιλτντάουν, ο οποίος ανακαλύφτηκε το 1912, είναι «η πιο διαβόητη επιστημονική απάτη του αιώνα», λέει η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου. Αυτό αποκαλύφτηκε το 1953 όταν επιστημονικές δοκιμές απέδειξαν ότι, αντί να είναι ο ελλείπων κρίκος σε κάποια υποτιθέμενη εξελικτική αλυσίδα της προέλευσης του ανθρώπου, το κρανίο ανήκε σε ένα σύγχρονο άντρα και το κάτω σαγόνι ανήκε σε έναν ουραγκοτάγκο. Ποιος είχε διαπράξει αυτή την έξυπνη απάτη;

Επί χρόνια πολλοί υποπτεύονταν τον Τσαρλς Ντόσον, το δικηγόρο και ερασιτέχνη γεωλόγο που ανακάλυψε τα υπολείμματα. Άλλοι πιθανοί ύποπτοι ήταν ο Σερ Άρθουρ Κιθ, ένθερμος εξελικτής και πρώην πρόεδρος του Βασιλικού Κολεγίου Χειρουργών· ο Βρετανός συγγραφέας Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ· και ο Γάλλος ιερέας Πιερ Τεϊγιάρ ντε Σαρντέν. Ωστόσο, ελλείψει πειστικών αποδείξεων, τελικά υπεύθυνος θεωρήθηκε ο Ντόσον.

Τώρα βρέθηκε ο πραγματικός ένοχος. Είναι ο Μάρτιν Α. Κ. Χίντον, πρώην διευθυντής ζωολογίας στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, ο οποίος πέθανε το 1961. Πριν από εννιά χρόνια βρέθηκε στο μουσείο ένα πάνινο μπαούλο που ανήκε στον Χίντον. Περιείχε χαυλιόδοντες, κομμάτια από απολίθωμα ιπποπόταμου και άλλα οστά, τα οποία αναλύθηκαν προσεκτικά. Διαπιστώθηκε ότι όλα είχαν χρωματιστεί με σίδηρο και μαγγάνιο στις ίδιες αναλογίες με τα οστά του Πιλτντάουν. Αλλά ο καθοριστικός παράγοντας ήταν η ανακάλυψη χρωμίου στα δόντια, που επίσης χρησιμοποιείται στη διαδικασία χρωματισμού.

Παρουσιάζοντας τα στοιχεία, ο καθηγητής Μπράιαν Γκάρντινερ, από το Κολέγιο Κινγκς του Λονδίνου, είπε: «Ο Χίντον ήταν γνωστός φαρσέρ. . . . Το κίνητρό [του] φαίνεται από μερικές επιστολές». Ο Γκάρντινερ κατέληξε: «Είμαι 100 τοις εκατό βέβαιος ότι ήταν αυτός». Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Χίντον ήθελε να εκδικηθεί τον Άρθουρ Σμιθ Γούντγουορντ, τον προϊστάμενό του, ο οποίος δεν του έδωσε την αναγνώριση ή τα χρήματα που πίστευε ότι άξιζε. Ο Γούντγουορντ εξαπατήθηκε με επιτυχία, και μέχρι το θάνατό του, πέντε χρόνια πριν από την αποκάλυψη της απάτης, ήταν πεπεισμένος ότι ο άνθρωπος του Πιλτντάουν ήταν γνήσιος. Το μόνο αναπάντητο ερώτημα είναι: Γιατί δεν ομολόγησε ο Χίντον μόλις ο Γούντγουορντ υποστήριξε δημόσια κάτι που στην ουσία ήταν απάτη; Φαίνεται ότι επειδή ο επιστημονικός κόσμος αποδέχτηκε τόσο γρήγορα τον άνθρωπο του Πιλτντάουν ο Χίντον νόμισε ότι δεν είχε άλλη λύση από το να ζήσει με το ψέμα του.

Καθώς τόσο επιφανείς άντρες υποστήριξαν το κρανίο του Πιλτντάουν, το κοινό επίσης εξαπατήθηκε. Τα μουσεία σε όλο τον κόσμο παρουσίαζαν με καμάρι αντίγραφα και φωτογραφίες του κρανίου, ενώ βιβλία και περιοδικά γρήγορα διέδωσαν τα νέα. Οι βλαβερές συνέπειες της φάρσας του Χίντον είναι ανυπολόγιστες. Πόσο κατάλληλο είναι το σχόλιο της Αγίας Γραφής: «Σαν έναν ανόητο που ρίχνει δαδιά, βέλη και θάνατο μοιάζει ο άνθρωπος που εξαπατάει τον άλλον και λέει ‘Απλώς αστειευόμουν!’»—Παροιμίαι 26:18, 19, Μπάινγκτον (Byington).

[Διάγραμμα στη σελίδα 31]

Οι σκοτεινές περιοχές είναι τεμάχια ανθρώπινου κρανίου

Ολόκληρη η ανοιχτόχρωμη περιοχή έχει κατασκευαστεί από γύψο

Οι σκοτεινές περιοχές είναι τεμάχια από σαγόνι και δόντια ουραγκοτάγκου