Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Πόσο Ανεκτικός Είναι ο Θεός;

«Ο ΘΕΟΣ, ΜΟΛΟΝΟΤΙ ΕΙΧΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ, ΑΝΕΧΤΗΚΕ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ ΣΚΕΥΗ ΟΡΓΗΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9:22.

ΣΕ ΟΛΗ την ιστορία, ο Θεός έχει ανεχτεί πολλή κακία και κατάφωρη πονηρία. Πριν από 3.000 και πλέον χρόνια, ο Ιώβ είπε με λύπη: «Γιατί οι πονηροί ζουν, γερνούν και υπερτερούν σε πλούτο; Τα παιδιά τους εδραιώνονται ενώπιόν τους μαζί με αυτούς, και οι απόγονοί τους μπροστά στα μάτια τους. Τα σπίτια τους είναι ειρήνη, δεν γνωρίζουν τρόμο, και το ραβδί του Θεού δεν είναι πάνω τους». (Ιώβ 21:7-9) Και άλλα άτομα που αγαπούν τη δικαιοσύνη, όπως ήταν ο προφήτης Ιερεμίας, έχουν επίσης εκδηλώσει ανησυχία για την ανοχή που φαίνεται να δείχνει ο Θεός απέναντι στους κακούς ανθρώπους.​—Ιερεμίας 12:1, 2.

Ποια είναι η δική σας άποψη; Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ο Θεός επιτρέπει την πονηρία; Μήπως μερικές φορές νιώθετε ότι ο Θεός θα έπρεπε να καταστρέφει ευθύς αμέσως όλους τους πονηρούς; Εξετάστε τι λέει η Γραφή σχετικά με τα όρια της ανοχής που δείχνει ο Θεός και τους λόγους για τους οποίους το κάνει αυτό.

Γιατί Είναι ο Θεός Ανεκτικός;

Πρώτα, θα πρέπει να ρωτήσουμε: Γιατί ο Θεός, ο οποίος έχει τα υψηλότερα πρότυπα δικαιοσύνης, ανέχεται την κακία; (Δευτερονόμιο 32:4· Αββακούμ 1:13) Μήπως αυτό σημαίνει ότι δικαιολογεί το κακό; Σε καμιά περίπτωση! Προσέξτε το ακόλουθο παράδειγμα: Υποθέστε ότι κάποιος χειρουργός παραβαίνει βασικές αρχές υγιεινής και επίσης προξενεί μεγάλο πόνο στους ασθενείς του. Αν εργαζόταν σε κάποιο νοσοκομείο, δεν θα τον απομάκρυναν αμέσως; Αλλά υπάρχουν και κάποιες περιστάσεις που μπορεί να απαιτούν ασυνήθιστη ανοχή. Σε μια σοβαρή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ίσως σε ένα πεδίο μάχης για παράδειγμα, δεν θα ήταν ίσως απαραίτητο να ανεχτεί κανείς επεμβάσεις που γίνονται υπό πρωτόγονες και επικίνδυνες συνθήκες, όπου μπορεί μάλιστα να χρησιμοποιούνται εξοπλισμός και χειρουργικά εργαλεία που φυσιολογικά θα θεωρούνταν κακής ποιότητας;

Με παρόμοιο τρόπο, ο Θεός σήμερα ανέχεται υπομονετικά πολλά πράγματα τα οποία θεωρεί εντελώς απαράδεκτα. Αν και μισεί την πονηρία, επιτρέπει προσωρινά να συνεχίζεται. Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για τους οποίους το κάνει αυτό. Πρώτα πρώτα, με αυτόν τον τρόπο παραχωρείται χρόνος ώστε να τακτοποιηθούν μια για πάντα τα κρίσιμα ζητήματα που ήγειρε ο στασιασμός του Σατανά στον κήπο της Εδέμ. Αυτά τα ζητήματα σχετίζονται με την ορθότητα και τη νομιμότητα του τρόπου διακυβέρνησης του Θεού. Επίσης, η υπομονετική εγκαρτέρησή του όσον αφορά την αδικοπραγία δίνει σε όσους εμπλέκονται σε αυτήν το χρόνο και τη δυνατότητα να αλλάξουν.

Ελεήμων, Υπομονετικός Θεός

Οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, ενώθηκαν με τον Σατανά στο στασιασμό του εναντίον του Θεού. Ο Θεός είχε κάθε λόγο να τους καταστρέψει την ίδια εκείνη στιγμή. Αντί για αυτό, όμως, φάνηκε ελεήμων και υπομονετικός, επιτρέποντάς τους στοργικά να αποκτήσουν παιδιά. Αλλά αυτά τα παιδιά, καθώς και ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια που προέρχεται από εκείνα, γεννήθηκαν σε αμαρτωλή κατάσταση.​—Ρωμαίους 5:12· 8:20-22.

Σκοπός του Θεού είναι να διασώσει τον άνθρωπο από την οικτρή του κατάσταση. (Γένεση 3:15) Στο μεταξύ, όμως, επειδή κατανοεί το πώς μας επηρεάζει η ατέλεια που κληρονομήσαμε από τον Αδάμ, δείχνει τεράστια υπομονή και έλεος. (Ψαλμός 51:5· 103:13) Εκείνος “αφθονεί σε στοργική καλοσύνη” και είναι πρόθυμος και διατεθειμένος να «συγχωρήσει άφθονα».​—Ψαλμός 86:5, 15· Ησαΐας 55:6, 7.

Όρια στην Ανοχή του Θεού

Εντούτοις, θα ήταν άστοργο και παράλογο να επιτρέπει ο Θεός να συνεχίζεται επ’ άπειρον η αδικοπραγία. Κανένας στοργικός πατέρας δεν θα ανεχόταν για πάντα την κακία που θα έδειχνε ένα από τα παιδιά του το οποίο θα προξενούσε εσκεμμένα και διαρκώς λύπη και πόνο στα άλλα μέλη της οικογένειας. Επομένως, η υπομονή που δείχνει ο Θεός σε σχέση με την αμαρτία θα εξισορροπείται πάντα από άλλες ιδιότητες όπως η αγάπη, η σοφία και η δικαιοσύνη. (Έξοδος 34:6, 7) Μόλις ολοκληρωθεί ο σκοπός για τον οποίο δείχνει μακροθυμία, θα πάψει να ανέχεται την πονηρία.​—Ρωμαίους 9:22.

Ο απόστολος Παύλος το έδειξε καθαρά αυτό. «Στις περασμένες γενιές», είπε σε κάποια περίπτωση, «[ο Θεός] επέτρεψε σε όλα τα έθνη να προχωρούν στις οδούς τους». (Πράξεις 14:16) Σε μια άλλη περίπτωση, ο Παύλος μίλησε για το πώς «ο Θεός έχει παραβλέψει τους καιρούς της άγνοιας» από μέρους των ανθρώπων που δεν υπακούν στους νόμους και στις αρχές του. «Τώρα», συνέχισε ο Παύλος, «[ο Θεός] λέει στην ανθρωπότητα ότι πρέπει όλοι σε κάθε τόπο να μετανοήσουν». Γιατί; «Επειδή έχει προσδιορίσει ημέρα κατά την οποία σκοπεύει να κρίνει την κατοικημένη γη με δικαιοσύνη».​—Πράξεις 17:30, 31.

Ωφεληθείτε Τώρα από την Ανοχή του Θεού

Ασφαλώς, λοιπόν, κανένας δεν θα πρέπει να νομίζει ότι μπορεί να αψηφά τους νόμους του Θεού και κατόπιν να ζητάει αδιάφορα τη συγχώρηση του Θεού όταν θέλει να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεών του. (Ιησούς του Ναυή 24:19) Πολλοί στον αρχαίο Ισραήλ πίστευαν ότι μπορούσαν να το κάνουν αυτό. Δεν έκαναν αλλαγές. Τους διέφευγε ο σκοπός για τον οποίο ο Θεός δείχνει ανοχή και υπομονή. Ο Θεός δεν ανέχτηκε επ’ άπειρον την κακία τους.​—Ησαΐας 1:16-20.

Η Γραφή δείχνει ότι, για να αποφύγει ένα άτομο την τελική κρίση του Θεού, πρέπει να “μετανοήσει”​—δηλαδή να αναγνωρίσει με συντριβή την ατελή, αμαρτωλή του κατάσταση ενώπιον του Θεού και κατόπιν να απομακρυνθεί πραγματικά από το κακό. (Πράξεις 3:19-21) Κατόπιν, με βάση τη λυτρωτική θυσία του Χριστού, ο Ιεχωβά Θεός θα χορηγήσει συγχώρηση. (Πράξεις 2:38· Εφεσίους 1:6, 7) Στο δικό του κατάλληλο καιρό, ο Θεός θα αντιστρέψει όλες τις θλιβερές συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας. Θα υπάρχει “νέος ουρανός και νέα γη” όπου ο Θεός δεν θα ανέχεται πια «σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή». (Αποκάλυψη 21:1-5· Ρωμαίους 9:22) Τι θαυμάσιο αποτέλεσμα της εξαιρετικής, αλλά όχι απεριόριστης, ανοχής του Θεού!

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Θεός επέτρεψε στον Αδάμ και στην Εύα να αποκτήσουν απογόνους