Ανεκτικότητα

Ποιο είναι το κλειδί για να γίνει κάποιος πιο ανεκτικός;

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Παγκοσμίως, οι άνεμοι της μισαλλοδοξίας πνέουν δυνατά, ενισχυόμενοι από παράγοντες όπως η φυλετική και η εθνική προκατάληψη, ο εθνικισμός, ο φυλετισμός και ο θρησκευτικός εξτρεμισμός.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

Κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιησούς Χριστός περιβαλλόταν από μισαλλοδοξία. Συγκεκριμένα, οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες έτρεφαν αμοιβαίο μίσος. (Ιωάννης 4:9) Οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν σαν να ήταν υποδεέστερες των αντρών. Και οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες καταφρονούσαν τον κοινό λαό. (Ιωάννης 7:49) Ο Ιησούς Χριστός ξεχώριζε όντας εντελώς διαφορετικός. «Αυτός καλοδέχεται αμαρτωλούς και τρώει μαζί τους», έλεγαν οι ενάντιοί του. (Λουκάς 15:2) Ο Ιησούς ήταν καλοσυνάτος, υπομονετικός και ανεκτικός επειδή είχε έρθει, όχι για να κρίνει τους ανθρώπους, αλλά για να τους θεραπεύσει πνευματικά. Η αγάπη ήταν το πρώτιστο κίνητρό του.​—Ιωάννης 3:17· 13:34.

Η αγάπη, το κλειδί για να γίνουμε πιο ανεκτικοί, ανοίγει την καρδιά μας στους άλλους, παρά τις ατέλειες και τις ιδιορρυθμίες τους. Το εδάφιο Κολοσσαείς 3:13 λέει: «Να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου».

«Πάνω από όλα, να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον, επειδή η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών».​—1 Πέτρου 4:8.

Γιατί πρέπει να έχει όρια η ανεκτικότητα;

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι περισσότερες κοινωνίες προσπαθούν να διατηρούν τον νόμο και την τάξη. Ως αποτέλεσμα, συνήθως θέτουν λογικά όρια στη συμπεριφορά.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

«[Η αγάπη] δεν συμπεριφέρεται άπρεπα». (1 Κορινθίους 13:5) Μολονότι ο Ιησούς ήταν υπόδειγμα ανεκτικότητας, δεν παρέβλεπε την απρέπεια, την υποκρισία και άλλες μορφές κακίας. Τουναντίον, καταδίκαζε με τόλμη τέτοια χαρακτηριστικά. (Ματθαίος 23:13) «Εκείνος που πράττει απαίσια πράγματα μισεί το φως [της αλήθειας]», είπε ο ίδιος.​—Ιωάννης 3:20.

Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε: «Να αποστρέφεστε ό,τι είναι πονηρό, να προσκολλάστε σε ό,τι είναι καλό». (Ρωμαίους 12:9) Εκείνος έζησε σύμφωνα με αυτά τα λόγια. Για παράδειγμα, όταν ορισμένοι Ιουδαίοι Χριστιανοί διαχώρισαν τον εαυτό τους από μη Ιουδαίους πιστούς, ο Παύλος​—Ιουδαίος και ο ίδιος​—σταθερά αλλά καλοπροαίρετα δεν δίστασε να μιλήσει. (Γαλάτες 2:11-14) Γνώριζε ότι ο Θεός, ο οποίος «δεν είναι προσωπολήπτης», δεν θα ανεχόταν φυλετικές προκαταλήψεις ανάμεσα στον λαό Του.​—Πράξεις 10:34.

Ως Χριστιανοί, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στρέφονται στην Αγία Γραφή για ηθική καθοδήγηση. (Ησαΐας 33:22) Συνεπώς, δεν ανέχονται την πονηρία στις τάξεις τους. Η καθαρή Χριστιανική εκκλησία δεν πρέπει να διαφθαρεί από ανθρώπους που αψηφούν τους κανόνες του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι Μάρτυρες υπακούν στη σαφή Γραφική εντολή: «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας».​—1 Κορινθίους 5:11-13.

«Εσείς που αγαπάτε τον Ιεχωβά, να μισείτε το κακό».​—Ψαλμός 97:10.

Θα ανέχεται ο Θεός την κακία επ’ άπειρον;

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ

Εξαιτίας της ανθρώπινης φύσης, η κακία θα είναι παντοτινό κομμάτι της ζωής μας.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

Ο προφήτης Αββακούμ προσευχήθηκε στον Ιεχωβά Θεό: «Γιατί . . . εξακολουθείς να παρατηρείς προβλήματα; Και γιατί βρίσκεται μπροστά μου λεηλασία και βία, και γιατί γίνεται φιλονικία, και γιατί υπάρχει έριδα;» (Αββακούμ 1:3) Χωρίς να αφήσει καμιά αμφιβολία στον ταραγμένο προφήτη του, ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι θα καλούσε τους πονηρούς να λογοδοτήσουν. Σχετικά με εκείνη την υπόσχεση, ο Θεός είπε: “Εξάπαντος θα βγει αληθινή. Δεν θα αργήσει”.​—Αββακούμ 2:3.

Στο μεταξύ, οι παραβάτες έχουν την ευκαιρία να απομακρυνθούν από την κακή τους πορεία. «“Μήπως εγώ βρίσκω ευχαρίστηση στο θάνατο του πονηρού”, λέει ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, “και όχι στο να επιστρέψει από τις οδούς του και να εξακολουθήσει να ζει;”» (Ιεζεκιήλ 18:23) Εκείνοι που εκζητούν τον Ιεχωβά εγκαταλείποντας τις κακές οδούς τους μπορούν να αποβλέπουν στο μέλλον με πεποίθηση. «Αυτός . . . που ακούει εμένα θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς», δηλώνει το εδάφιο Παροιμίες 1:33.

«Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια . . . Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης».​—Ψαλμός 37:10, 11.