Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Κάνει η Αγία Γραφή Διακρίσεις Κατά των Γυναικών;

Ο ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ, ένας θεολόγος του τρίτου αιώνα, περιέγραψε κάποτε τις γυναίκες ως «πύλην διά της οποίας εισέρχεται ο Σατανάς». Άλλοι έχουν χρησιμοποιήσει τη Γραφή για να παρουσιάσουν τις γυναίκες ως υποδεέστερες από τους άντρες. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η Γραφή κάνει διακρίσεις κατά των γυναικών.

Η Ελίζαμπεθ Κάντι Στάντον, μια από τους πρωτοπόρους του 19ου αιώνα στον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε την άποψη ότι «η Αγία Γραφή και η Εκκλησία αποτελούν τα μεγαλύτερα εμπόδια στο δρόμο για τη χειραφέτηση των γυναικών». Σχετικά με τα πρώτα πέντε βιβλία της Γραφής, η Στάντον είπε κάποτε: «Δεν γνωρίζω άλλα βιβλία που να διδάσκουν με τόσο ολοκληρωτικό τρόπο την υποταγή και τον υποβιβασμό της γυναίκας».

Μολονότι μερικοί σήμερα θα είχαν τόσο ακραίες απόψεις, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ορισμένα μέρη της Γραφής υποστηρίζουν τις διακρίσεις κατά των γυναικών. Είναι ορθό ένα τέτοιο συμπέρασμα;

Οι Γυναίκες στις Εβραϊκές Γραφές

«Η λαχτάρα σου θα είναι για το σύζυγό σου και αυτός θα σε εξουσιάζει». (Γένεση 3:16) Οι κριτικοί λένε ότι αυτά τα λόγια αποτελούν την κρίση που εξέφερε ο Θεός για την Εύα και δείχνουν ότι η υποταγή της γυναίκας στον άντρα έχει τη θεϊκή επιδοκιμασία. Ωστόσο, αυτή η δήλωση, αντί να αποτελεί διακήρυξη του σκοπού του Θεού, είναι μια ακριβής διατύπωση των θλιβερών συνεπειών που θα επέφερε η αμαρτία και η απόρριψη της κυριαρχίας του Θεού. Η κακομεταχείριση των γυναικών αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα της ξεπεσμένης φύσης του ανθρώπου, όχι θέλημα του Θεού. Σε πολλούς πολιτισμούς, οι σύζυγοι εξουσιάζουν τις συζύγους τους, συχνά με πολύ σκληρούς τρόπους. Ωστόσο, δεν ήταν αυτός ο σκοπός του Θεού.

Τόσο ο Αδάμ όσο και η Εύα δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του Θεού. Επιπλέον, έλαβαν από τον Θεό την ίδια εντολή​—να γίνουν καρποφόροι, να γεμίσουν τη γη και να την καθυποτάξουν. Θα εργάζονταν μαζί ως ομάδα. (Γένεση 1:27, 28) Είναι σαφές ότι μέχρι τότε κανένας δεν εξουσίαζε με σκληρό τρόπο τον άλλον. Το εδάφιο Γένεση 1:31 λέει: «Ο Θεός είδε καθετί που είχε κάνει, και ήταν πολύ καλό».

Σε μερικές περιπτώσεις, οι αφηγήσεις της Γραφής δεν δείχνουν την άποψη του Θεού για κάποιο θέμα. Μπορεί να είναι απλώς ιστορικές αφηγήσεις. Τα γεγονότα σχετικά με τον Λωτ που πρόσφερε τις κόρες του στους Σοδομίτες εξιστορούνται χωρίς να σχολιάζονται για την ηθική τους ορθότητα ή για το πώς τα έκρινε ο Θεός.a​—Γένεση 19:6-8.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο Θεός μισεί κάθε μορφή εκμετάλλευσης και κακομεταχείρισης. (Έξοδος 22:22· Δευτερονόμιο 27:19· Ησαΐας 10:1, 2) Ο Μωσαϊκός Νόμος καταδίκαζε το βιασμό και την πορνεία. (Λευιτικό 19:29· Δευτερονόμιο 22:23-29) Η μοιχεία απαγορευόταν, και η ποινή ήταν θάνατος και για τις δύο πλευρές. (Λευιτικό 20:10) Ο Νόμος, αντί να κάνει διακρίσεις κατά των γυναικών, τις εξύψωνε και τις προστάτευε από την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση που ήταν κοινή στα γύρω έθνη. Η άξια Ιουδαία σύζυγος έχαιρε μεγάλου σεβασμού και εκτίμησης. (Παροιμίες 31:10, 28-30) Το γεγονός ότι οι Ισραηλίτες απέτυχαν να τηρήσουν τους νόμους του Θεού σχετικά με την εκδήλωση σεβασμού στις γυναίκες ήταν δικό τους λάθος, όχι θέλημα του Θεού. (Δευτερονόμιο 32:5) Στο τέλος, ο Θεός έκρινε και τιμώρησε το έθνος ως σύνολο για την κατάφωρη ανυπακοή τους.

Είναι η Υποταγή Ένδειξη Διακρίσεων;

Κάθε κοινωνία μπορεί να λειτουργήσει καλά μόνο όταν υπάρχει τάξη. Αυτό απαιτεί άσκηση εξουσίας. Η άλλη επιλογή είναι το χάος. «Ο Θεός είναι Θεός, όχι ακαταστασίας, αλλά ειρήνης».​—1 Κορινθίους 14:33.

Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τη διευθέτηση περί ηγεσίας στην οικογένεια: «Η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός· η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας· η κεφαλή δε του Χριστού είναι ο Θεός». (1 Κορινθίους 11:3) Κάθε άτομο εκτός από τον Θεό υποτάσσεται σε μια ανώτερη εξουσία. Μήπως το γεγονός ότι ο Ιησούς έχει κεφαλή σημαίνει ότι γίνονται διακρίσεις εις βάρος του; Ασφαλώς όχι! Το γεγονός ότι η Γραφή αναθέτει στους άντρες την ευθύνη της ηγεσίας στην εκκλησία και στην οικογένεια δεν σημαίνει ότι κάνει διακρίσεις κατά των γυναικών. Για να ευημερεί τόσο η οικογένεια όσο και η εκκλησία, χρειάζεται να παίζουν οι γυναίκες και οι άντρες τούς αντίστοιχους ρόλους τους με αγάπη και σεβασμό.​—Εφεσίους 5:21-25, 28, 29, 33.

Ο Ιησούς συμπεριφερόταν πάντα στις γυναίκες με σεβασμό. Αρνήθηκε να ακολουθήσει τις μεροληπτικές παραδόσεις και τους κανόνες που δίδασκαν οι Φαρισαίοι. Μιλούσε σε γυναίκες που δεν ήταν Ιουδαίες. (Ματθαίος 15:22-28· Ιωάννης 4:7-9) Δίδασκε γυναίκες. (Λουκάς 10:38-42) Προστάτευε τις γυναίκες από την εγκατάλειψη. (Μάρκος 10:11, 12) Ίσως το πιο επαναστατικό βήμα για την εποχή του ήταν το γεγονός ότι ο Ιησούς αποδέχτηκε τις γυναίκες μέσα στο στενό κύκλο των φίλων του. (Λουκάς 8:1-3) Ως η τέλεια προσωποποίηση όλων των ιδιοτήτων του Θεού, ο Ιησούς έδειξε ότι άτομα και των δύο φύλων έχουν ίση αξία στα μάτια του Θεού. Μάλιστα, μεταξύ των πρώτων Χριστιανών, τόσο άντρες όσο και γυναίκες έλαβαν το δώρο του αγίου πνεύματος. (Πράξεις 2:1-4, 17, 18) Για όσους είναι χρισμένοι και έχουν την προοπτική να υπηρετήσουν ως βασιλιάδες και ιερείς μαζί με τον Χριστό, δεν θα υπάρχει καμία διάκριση φύλου μόλις αναστηθούν σε ουράνια ζωή. (Γαλάτες 3:28) Εκείνος που ενέπνευσε τη συγγραφή της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά, δεν κάνει διακρίσεις κατά των γυναικών.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ανόμοια με πολλούς από τους συγχρόνους του, ο Ιησούς συμπεριφερόταν στις γυναίκες με σεβασμό