Γιατί Εγκατέλειψα μια Επικερδή Καριέρα

Αφήγηση από τη Μάρτα Τερέσα Μάρκες

ΑΝΕΚΑΘΕΝ μου άρεσε να τραγουδάω. Μάλιστα, όταν ήμουν παιδί τραγουδούσα και στο ραδιόφωνο. Δεν πήγα καθόλου σχολείο πέρα από το νηπιαγωγείο, αλλά αργότερα έκανα μαθήματα τραγουδιού στην Πόλη του Μεξικού με δάσκαλό μου το διευθυντή της κρατικής συμφωνικής ορχήστρας.

Το 1969, όταν ήμουν 24 χρονών, μια φίλη μου η οποία ήταν χορεύτρια με κάλεσε να τραγουδήσω δοκιμαστικά στο φημισμένο τότε μπαρ-εστιατόριο Λα Ράμπα Ασούλ. Ερμήνευσα το πολύ γνωστό τραγούδι Κουκουρουκουκού Παλόμα του Μεξικανού συνθέτη Τομάς Μέντες και η ερμηνεία μου άρεσε σε όσους με άκουσαν. Έτσι ξεκίνησε ουσιαστικά η καριέρα μου. Εμφανιζόμουν με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ρομέλια Ρομέλ.

Συνεργαζόμουν με τον Τομάς Μέντες, καθώς και με άλλους ταλαντούχους Μεξικανούς συνθέτες και τραγουδιστές, όπως ο Κούκο Σάντσες και ο Χουάν Γκαμπριέλ. Πόσο μου άρεσε να βλέπω το όνομά μου σε φωτεινές επιγραφές, εφημερίδες και περιοδικά! Τραγουδούσα σε νυχτερινά κέντρα, στο ραδιόφωνο και σε περιοδείες στο Μεξικό και στην Μπελίζ. Συνεργάστηκα επίσης με τη δημοφιλή Μεξικανή κωμικό Λεονορίλντα Οτσόα, τον καιρό που η τηλεοπτική της εκπομπή ήταν σχετικά καινούρια στο Μεξικό.

Με τον καιρό, έγινα αρκετά γνωστή και κέρδιζα πολλά χρήματα, τόσα ώστε μπορούσα να αγοράζω είδη πολυτελείας όπως κοσμήματα και γούνες βιζόν, καθώς και να μένω σε ένα ακριβό ρετιρέ. Φαινομενικά είχα τα πάντα, αλλά δεν ήμουν ευτυχισμένη. Ένιωθα μέσα μου ένα κενό. Παρότι είχα μεγαλώσει ως Ρωμαιοκαθολική, ντρεπόμουν να πάω στην εκκλησία. Ένιωθα πολύ βρώμικη επειδή έκανα ανήθικη ζωή.

Πώς Αγάπησα τον Ιεχωβά

Τον καιρό που έκανα πρόβες για τον πρώτο μου δίσκο, εκμυστηρεύτηκα τα αισθήματά μου σε μια φίλη μου, τη Λορένα Γονγκ, η οποία ήταν τραγουδίστρια της παραδοσιακής μουσικής ραντσέρα. Της είπα ότι θα ήθελα να ήμουν καλόγρια και να βοηθάω τους δυστυχισμένους. «Καλόγρια; Δεν είσαι με τα καλά σου!» είπε εκείνη ξαφνιασμένη.

Έπειτα με ρώτησε: «Ξέρεις ποιο είναι το όνομα του Θεού;»

«Κύριος Ιησούς Χριστός», απάντησα.

«Όχι. Το όνομά του είναι Ιεχωβά. Ο Ιησούς είναι ο Γιος του».

«Ιεχωβά;» ρώτησα. Αυτό το όνομα το άκουγα πρώτη φορά. Η Λορένα μού έδωσε μια Αγία Γραφή και υποσχέθηκε να μου στείλει το δάσκαλό της, ο οποίος ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά.a

Κάθε φορά που έβλεπα τη Λορένα, τη ρωτούσα: «Πότε θα μου στείλεις το δάσκαλό σου;» Πεινούσα πνευματικά.

Εν τω μεταξύ, άρχισα να διαβάζω τη Γραφή μόνη μου και είδα ότι το όνομα του Θεού ήταν όντως Ιεχωβά. (Ψαλμός 83:18) Έμεινα έκπληκτη. Διάβασα επίσης τις Δέκα Εντολές και μου έκανε τρομερή εντύπωση εκείνη που λέει: «Δεν πρέπει να μοιχεύσεις». (Έξοδος 20:14) Εκείνον τον καιρό, συζούσα με κάποιον παντρεμένο με τον οποίο είχα αποκτήσει ένα αγοράκι που ήταν τότε οχτώ μηνών. Αυτό ήταν το δεύτερο παιδί μου. Είχα έναν ακόμα γιο από κάποιον άλλον άντρα, τον οποίο επίσης δεν είχα παντρευτεί.

Μια μέρα, την ώρα που έκανα πρόβα σε ένα τραγούδι για μια καινούρια παράσταση, χτύπησε η πόρτα του διαμερίσματός μου. Ήταν ο δάσκαλος της Λορένα, ο Μαουρίσιο Λινάρες με τη σύζυγό του. Μου έδειξαν ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τους ανθρώπους και μου έδωσαν το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή.b Το διάβασα όλο σε μια νύχτα, παρότι ταλαιπωρήθηκα αρκετά με τις δύσκολες λέξεις. Τότε άρχισα να αγαπώ τον Ιεχωβά.

Αλλάζω Τρόπο Ζωής

Καθώς οι Μάρτυρες με βοηθούσαν να μελετήσω τη Γραφή αλλά και να μάθω να διαβάζω καλύτερα, αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να κάνω αλλαγές στη ζωή μου για να είμαι αρεστή στον Ιεχωβά. Άρχισα να πετάω τα θρησκευτικά μου αγαλματίδια, τα μενταγιόν που είχαν θρησκευτικές παραστάσεις και τα φυλαχτά μου, παρ’ όλο που ήταν χρυσά.

Δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να σταματήσω το κάπνισμα και το υπερβολικό ποτό. Όταν περνούσα έξω από κάβα, ένιωθα λαχτάρα να πιω. Χρειάστηκε να κόψω όλες μου τις παρέες, επειδή συνήθως μου πρόσφεραν ποτά και με καλούσαν να πάμε σε ακριβά εστιατόρια. Ήξερα ότι αυτό θα οδηγούσε οπωσδήποτε σε κατάχρηση αλκοόλ.

Δυσκολεύτηκα επίσης να πάψω να πηγαίνω σε πάρτι που έκαναν πλούσιοι και διάσημοι. Κάποια φορά που ένας πολύ γνωστός Κουβανός πυγμάχος με κάλεσε στα γενέθλιά του, προσευχήθηκα: «Τελευταία φορά, Ιεχωβά. Δεν θα ξαναπάω σε τέτοιο πάρτι ούτε θα ξανακάνω πράγματα που δεν επιδοκιμάζεις». Και κράτησα το λόγο μου.

Διέκοψα τη σχέση μου με τον πατέρα του δεύτερου γιου μου, παρ’ όλα τα πλούτη του και παρ’ όλα όσα υποσχόταν να μου δώσει αν δεν τον εγκατέλειπα. Αυτό μου ήταν πολύ δύσκολο γιατί τον αγαπούσα, και εκείνος το ήξερε. Μου είπε αλαζονικά: «Εγώ είμαι ο Θεός σου! Εγώ είμαι ο Χριστός σου!»

«Μπορεί να ήσουν κάποτε», του απάντησα, «αλλά τώρα Θεός μου είναι ο Ιεχωβά». Με απείλησε ότι θα μου έπαιρνε το παιδί και ότι θα μου έκανε κακό.

Εκείνον τον καιρό, μερικοί μου έλεγαν ότι το τραγούδι ήταν μια δουλειά όπως όλες οι άλλες​—ότι μπορούσα και να είμαι Μάρτυρας και να τραγουδάω. Ωστόσο, άλλοι μου επισήμαναν: «Δεν θα έχεις γύρω σου κάποιον φράχτη για να σε προστατεύει από το κάπνισμα, το ποτό και τις ανήθικες προτάσεις των θαυμαστών σου». Αντιλήφθηκα πόσο σοφή ήταν αυτή η άποψη.

Όταν ήμουν δημοφιλής τραγουδίστρια, διάφοροι μου πρόσφεραν χρήματα ή δώρα αναμένοντας ανταλλάγματα. Αποφάσισα να μην εκθέτω πλέον τον εαυτό μου σε τέτοιους πειρασμούς. Έτσι λοιπόν, το 1975, ακύρωσα το συμβόλαιο που είχα κάνει για περιοδεία στην Κίνα, και έπειτα από έξι μήνες βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Οι Δυσκολίες και οι Χαρές

Πώς θα συντηρούσα τώρα τον εαυτό μου και την οικογένειά μου; Δεν είχα ουσιαστικά καμία μόρφωση και η μόνη δουλειά που ήξερα να κάνω ήταν το τραγούδι. Η μεγαλύτερη αδελφή μου, η Ίρμα, και τα τρία της παιδιά, καθώς και τα δύο δικά μου, εξαρτόνταν όλοι τους από εμένα. Χρειάστηκε να μετακομίσουμε από το ακριβό διαμέρισμά μου σε δύο μικρά δωμάτια. Αυτή η ριζική αλλαγή από μια ζωή πολυτέλειας σε μια ζωή στερήσεων ήταν τρομερά δύσκολη. Για κάποιο διάστημα, η αδελφή μου και τα παιδιά τα είχαν βάλει μαζί μου και με πίεζαν να συνεχίσω το τραγούδι, αλλά εγώ ενέμεινα στην απόφασή μου να κάνω ό,τι ήταν απαραίτητο για να υπηρετώ τον Ιεχωβά.

Άρχισα να πουλάω ό,τι πολύτιμο είχα​—τα κοσμήματά μου, τις γούνες μου, το αυτοκίνητό μου—​και ζούσαμε με αυτά τα χρήματα. Με τον καιρό, όμως, τελείωσαν και αυτά. Για να μη με ενοχλεί πια ο πατέρας του δεύτερου γιου μου, μετακομίσαμε το 1981 σε μια πόλη στην άλλη άκρη της χώρας, όπου δεν θα μπορούσε να μας βρει.

Εκεί οι Μάρτυρες μου έμαθαν να φτιάχνω ταμάλε, ντόνατς και παρόμοια είδη για να τα πουλάω. Αργότερα, έπιασα δουλειά σε ένα εργοστάσιο στη νυχτερινή βάρδια. Αλλά αυτή η δουλειά επηρέαζε αρνητικά την παρακολούθηση των συναθροίσεων και την υπηρεσία μου στον Θεό. Γι’ αυτό, έφυγα από εκεί και άρχισα να φτιάχνω ταμάλε στο σπίτι. Τα έβαζα μετά σε καλάθια και τα πουλούσα στο δρόμο. Με αυτόν τον τρόπο έχω καταφέρει να συντηρώ τον εαυτό μου στην ολοχρόνια διακονία.

Δεν Μετάνιωσα Ποτέ για την Επιλογή Μου

Όταν με ρωτούν πώς νιώθω που εγκατέλειψα μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στο τραγούδι, λέω ότι δεν θα άλλαζα με τίποτα τη γνώση μου για τον Ιεχωβά και την κατανόηση που έχω αποκτήσει για τους υπέροχους σκοπούς του. Είχα τη χαρά να δω τους γιους μου να προοδεύουν σε Γραφική γνώση, να αφιερώνουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά και να παντρεύονται πιστές Χριστιανές. Και οι δύο μου γιοι, μαζί με τις συζύγους τους, ανατρέφουν τα παιδιά τους έτσι ώστε να υπηρετούν τον Θεό μας, τον Ιεχωβά.

Επί σχεδόν τρεις δεκαετίες, βρίσκομαι στην υπηρεσία σκαπανέα, όπως αποκαλούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά την ολοχρόνια ενασχόληση με το έργο κηρύγματος. Με την υποστήριξη του Θεού, μπόρεσα να βοηθήσω δεκάδες άτομα​—μεταξύ αυτών την Ίρμα και την κόρη της—​να μάθουν τις Γραφικές αλήθειες και να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό. Χαίρομαι πολύ όταν συναντώ αυτά τα «πνευματικά παιδιά» και βλέπω ότι εξακολουθούν να περπατούν στην αλήθεια​—πολλοί μάλιστα υπηρετούν ως σκαπανείς. (3 Ιωάννη 4) Σήμερα, σε ηλικία 64 ετών, διεξάγω 18 Γραφικές μελέτες.

Το πνευματικό κενό που ένιωθα ως νεαρή τραγουδίστρια έχει καλυφτεί, και η επιθυμία μου να βοηθήσω τους άλλους έχει ικανοποιηθεί καθώς υπακούω στην εντολή του Ιησού: “Πηγαίνετε και κάντε μαθητές”. (Ματθαίος 28:19, 20) Πόσο ευγνώμων είμαι που με στήριξε ο Ιεχωβά όλα αυτά τα χρόνια και εξακολουθεί να με στηρίζει! Πραγματικά, “γεύτηκα και είδα ότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός”.​—Ψαλμός 34:8.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Με τους γιους μου, τις συζύγους τους και τη μεγαλύτερη αδελφή μου με την οποία συνεχίζω το σκαπανικό

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Συνεχίζω να φτιάχνω ταμάλε και να τα πουλάω στο δρόμο για να συντηρώ τον εαυτό μου στην ολοχρόνια διακονία