“Είμαι Πεπεισμένος ότι Υπάρχει Δημιουργός”

Έπαιξε η θρησκεία κάποιον ρόλο στα παιδικά σας χρόνια;

Ναι. Η μητέρα μου ήταν Ρωμαιοκαθολική. Αλλά όταν διάβασα για τις Σταυροφορίες και την Ιερά Εξέταση, ένιωσα αηδία και δεν ήθελα πια καμιά σχέση με τη θρησκεία. Επίσης διάβασα και για μη Χριστιανικές θρησκείες και διαπίστωσα ότι και αυτές δεν ήταν καλύτερες. Στα 14 μου, έκανα το συλλογισμό ότι, αφού στη θρησκεία επικρατεί τόση διαφθορά, προφανώς δεν υπάρχει Θεός. Έτσι λοιπόν, όταν διδάχτηκα στο σχολείο την εξέλιξη, συμπέρανα ότι η ζωή είναι προϊόν φυσικών διαδικασιών.

Τι σας έλκυσε στην επιστήμη;

Όταν ήμουν εφτά χρονών, μου χάρισαν ένα μικροσκόπιο που έγινε το αγαπημένο μου παιχνίδι. Μεταξύ άλλων, περιεργαζόμουν με αυτό διάφορα εντυπωσιακά έντομα, όπως οι πεταλούδες.

Τι σας κίνησε το ενδιαφέρον για την προέλευση της ζωής;

Όταν ήμουν 22 χρονών, γνώρισα μια επιστήμονα που ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Πίστευε ότι ο Θεός δημιούργησε τη ζωή, πράγμα που εμένα μου φάνηκε πολύ παράξενο. Νόμιζα πως θα μπορούσα εύκολα να αποδείξω ότι ήταν γελοίο να πιστεύει στον Θεό. Προς έκπληξή μου όμως, για κάθε ερώτηση που της έκανα, εκείνη είχε μια λογική εξήγηση. Μου κινήθηκε η περιέργεια για τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό.

Έπειτα από λίγους μήνες, γνώρισα έναν άλλον Μάρτυρα που είχε αρκετές γνώσεις γύρω από ιατρικά ζητήματα. Όταν προσφέρθηκε να μου εξηγήσει τι πιστεύει, δέχτηκα επειδή ήθελα να μάθω γιατί κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό. Ήθελα να τον σώσω από την πλάνη του.

Τον πείσατε ότι έκανε λάθος;

Όχι. Άρχισα να κάνω έρευνα γύρω από τις διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ζωής. Προς έκπληξή μου, διαπίστωσα ότι μερικοί διακεκριμένοι επιστήμονες λένε πως ακόμα και το απλούστερο κύτταρο είναι τόσο πολύπλοκο ώστε αποκλείεται να εμφανίστηκε στη γη. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτά τα κύτταρα ήρθαν από το έξω διάστημα. Υπάρχει πολλή αντιλογία για το πώς άρχισε η ζωή.

Υπάρχει κάτι στο οποίο συμφωνούν;

Παραδόξως, πολλοί επιστήμονες συμφωνούν ότι με κάποιον τρόπο οι φυσικές διαδικασίες έκαναν τη ζωή να ξεπηδήσει από άψυχη ύλη. Άρχισα να αναρωτιέμαι: “Αν δεν ξέρουν πώς θα μπορούσε να έρθει σε ύπαρξη η ζωή χωρίς την παρέμβαση Δημιουργού, πώς είναι τόσο σίγουροι ότι όντως έτσι έγινε;” Τότε στράφηκα στην Αγία Γραφή για να δω τι λέει για την προέλευση της ζωής.

Σε ποια συμπεράσματα καταλήξατε σχετικά με τη Γραφή;

Όσο περισσότερα μάθαινα από τη Γραφή τόσο περισσότερο βεβαιωνόμουν ότι είναι αληθινή. Για παράδειγμα, μόλις πρόσφατα βρήκαν οι επιστήμονες αποδείξεις που πιστοποιούν ότι το σύμπαν είχε αρχή. Αλλά το πρώτο κιόλας εδάφιο της Γραφής, που γράφτηκε πριν από 3.500 χρόνια, λέει: «Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη».a Διαπίστωσα ότι, οποτεδήποτε αναφέρεται η Γραφή σε επιστημονικά ζητήματα, είναι ακριβής.

Μήπως η επιστημονική σας γνώση σάς δυσκόλεψε να πιστέψετε στον Θεό;

Όχι. Όταν άρχισα να πιστεύω στον Θεό, μετρούσα ήδη τρία χρόνια επιστημονικών σπουδών. Μέχρι σήμερα, όσο περισσότερο μελετώ το σχέδιο των ζωντανών οργανισμών τόσο περισσότερο πείθομαι ότι υπάρχει Δημιουργός.

Θέλετε να μας δώσετε ένα παράδειγμα;

Ναι. Έχω μελετήσει το πώς επιδρούν τα φάρμακα και οι τοξίνες στους ζωντανούς οργανισμούς. Ένα σχέδιο που με εντυπωσιάζει είναι το πώς προστατεύεται ο εγκέφαλός μας από επικίνδυνες ουσίες και βακτήρια. Υπάρχει ένας φραγμός που κρατάει το αίμα μας χωριστό από τον εγκέφαλό μας.

Γιατί είναι τόσο αξιοσημείωτο αυτό;

Πριν από εκατό και πλέον χρόνια, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι ουσίες που εισάγονται στην κυκλοφορία του αίματος εισχωρούν σε κάθε περιοχή του σώματος​—εκτός από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Εγώ αυτό το βρίσκω εκπληκτικό, επειδή ένα τεράστιο δίκτυο από μικροσκοπικά τριχοειδή αγγεία μεταφέρει το αίμα σε κάθε κύτταρο του εγκεφάλου. Όλα τα εγκεφαλικά κύτταρα καθαρίζονται, τρέφονται και οξυγονώνονται μέσω του αίματος. Πώς, λοιπόν, παραμένει το αίμα μας χωριστό από τα εγκεφαλικά μας κύτταρα; Αυτό για πολλά χρόνια αποτελούσε μυστήριο.

Πώς λειτουργεί αυτός ο φραγμός;

Τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία δεν είναι όπως τα πλαστικά σωληνάκια που κρατούν το περιεχόμενό τους εντελώς χωριστό από το εξωτερικό περιβάλλον. Τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων αποτελούνται από κύτταρα. Αυτά τα κύτταρα επιτρέπουν σε ουσίες και μικρόβια να τα διαπερνούν καθώς και να περνούν ανάμεσά τους. Ωστόσο, τα κύτταρα που αποτελούν τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου μας είναι διαφορετικά. Συνδέονται στενά μεταξύ τους. Αυτά τα κύτταρα και οι σφιχτές συνενώσεις τους προκαλούν κατάπληξη. Μια τεράστια διάταξη πολύπλοκων μηχανισμών διασφαλίζει ότι κάποια πράγματα​—όπως το οξυγόνο, το διοξείδιο του άνθρακα και η γλυκόζη—​περνούν από την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο και αντίστροφα με ρυθμιζόμενο τρόπο. Αλλά κάποιες άλλες ουσίες, πρωτεΐνες και κύτταρα μένουν απέξω. Επομένως, ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός λειτουργεί σε μοριακό επίπεδο δημιουργώντας φυσικούς, χημικούς και ηλεκτρικούς φραγμούς. Κατ’ εμέ, αυτό το σχέδιο απλώς δεν γίνεται να αποτελεί προϊόν εξέλιξης.