Κεφάλαιο 8
Ένας Καλός Πλησίον
ΞΕΡΕΤΕ κανένα που το χρώμα του δέρματος του είναι διαφορετικό από το δικό σας; Σε μερικά μέρη το χρώμα του δέρματος των περισσοτέρων ανθρώπων είναι μαύρο ή καφέ. Σε άλλα μέρη σχεδόν όλοι έχουν λευκό δέρμα. Έχουν γεννηθή έτσι.
Μήπως σας κάνει καλύτερο άνθρωπο από τους άλλους το να έχετε διαφορετικό χρώμα δέρματος απ’ αυτούς;—Πρέπει ένα άτομο με μαύρο δέρμα να νομίζη ότι είναι καλύτερο από κάποιο άλλο που το δέρμα του είναι λευκό; Ή ένας που έχει λευκό δέρμα πρέπει να νομίζη ότι είναι καλύτερος από έναν άλλο που το δέρμα του είναι μαύρο; Τι νομίζετε;—
Αν ακούμε τον Μεγάλο Διδάσκαλο, τον Ιησού Χριστό, θα είμεθα καλοί στον καθένα. Δεν έχει σημασία από ποιο έθνος προέρχεται ένα άτομο ούτε τι χρώμα έχει το δέρμα του. Πρέπει ν’ αγαπούμε κάθε είδους ανθρώπους. Αυτό εδίδαξε ο Ιησούς.
Μια μέρα ένας Ιουδαίος ήλθε στον Ιησού και του έκαμε μια δύσκολη ερώτησι. Αυτός ο άνθρωπος ενόμιζε ότι ο Ιησούς δεν θα ήξερε την απάντησι. Είπε: ‘Τι πρέπει να κάμω για να ζω αιώνια;’
Αυτή ήταν εύκολη ερώτησις για τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Αλλ’ αντί ν’ απαντήση ο ίδιος σ’ αυτήν, ο Ιησούς ρώτησε τον άνθρωπο: ‘Τι λέγει ο νόμος του Θεού ότι πρέπει να κάνωμε;’
Ο άνθρωπος απήντησε: ‘Ο νόμος του Θεού λέγει, «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.»’
Ο Ιησούς είπε: ‘Ορθώς απήντησες. Κάμε το αυτό και θα έχης αιώνια ζωή.’
Αλλ’ ο άνθρωπος δεν ήθελε ν’ αγαπά τον καθένα. Γι’ αυτό προσπάθησε να βρη κάποια δικαιολογία. Ρώτησε τον Ιησού: ‘Και ποιος είναι ο πλησίον μου;’ Πώς θ’ απαντούσατε σ’ αυτή την ερώτησι εσείς; Ποιος είναι πράγματι ο πλησίον σας;—
Αυτός ο άνθρωπος ίσως θα ήθελε να του πη ο Ιησούς: ‘Οι πλησίον σου είναι οι φίλοι σου.’ Αλλά τι θα πούμε για τους άλλους ανθρώπους; Είναι και αυτοί πλησίον μας;—
Για ν’ απαντήση στην ερώτησι ο Ιησούς είπε μια ιστορία. Είπε για έναν Ιουδαίο και ένα Σαμαρείτη. Να πώς την είπε:
Ένας άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ. Αυτός ο άνθρωπος ήταν Ιουδαίος. Καθώς προχωρούσε τον συνέλαβαν λησταί. Τον έρριξαν κάτω και πήραν τα χρήματα του και τα ρούχα του. Οι λησταί τον έδειραν και τον άφησαν στη μέση του δρόμου μισοπεθαμένο.
Σε λίγο πέρασε ένας ιερεύς από το δρόμο. Είδε τον άνθρωπο βαριά πληγωμένον. Τι έκαμε; Σεις τι θα κάνατε;—
Ο ιερεύς απλώς πέρασε από το άλλο μέρος του δρόμου. Ούτε καν σταμάτησε. Δεν έκαμε τίποτε απολύτως για να βοηθήση αυτόν τον άνθρωπο.
Κατόπιν ένας άλλος πολύ θρησκευόμενος άνθρωπος πέρασε από το δρόμο. Αυτός ήταν Λευίτης, ο οποίος υπηρετούσε στο ναό στην Ιερουσαλήμ. Θα σταματούσε να βοηθήση; Κι αυτός έκαμε το ίδιο που είχε κάμει ο ιερεύς. Δεν προσέφερε καμμιά βοήθεια. Ήταν αυτό εκείνο που έπρεπε να κάμη;—
Τελικά πέρασε ένας Σαμαρείτης από το δρόμο. Είδε τον Ιουδαίο να βρίσκεται εκεί βαριά τραυματισμένος. Πολλοί Σαμαρείτες και Ιουδαίοι δεν αγαπούσαν ο ένας τον άλλο. Θα άφηνε λοιπόν αυτός ο Σαμαρείτης τον άνθρωπο χωρίς να τον βοηθήση; Θα έλεγε μέσα του: Γιατί να βοηθήσω έναν Ιουδαίο; Θα με βοηθούσε εκείνος αν εγώ ήμουν τραυματισμένος;
Αλλ’ αυτός ο Σαμαρείτης είδε τον άνθρωπο που ήταν ξαπλωμένος στην άκρη του δρόμου και τον λυπήθηκε πολύ. Δεν μπορούσε να τον αφήση να πεθάνη.
Έτσι ο Σαμαρείτης κατέβηκε από το ζώο του. Πλησίασε τον άνθρωπο, και άρχισε να περιποιήται τις πληγές του. Έχυσε λάδι και κρασί επάνω τους. Αυτό θα βοηθούσε να θεραπευθούν οι πληγές. Κατόπιν έδεσε τις πληγές μ’ ένα ύφασμα.
Ο Σαμαρείτης σήκωσε προσεκτικά τον πληγωμένο άνθρωπο και τον έβαλε επάνω στο ζώο του. Κατόπιν κατέβηκαν προσεκτικά τον δρόμο ωσότου ήλθαν σ’ ένα πανδοχείο, δηλαδή σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο. Εδώ ο Σαμαρείτης ζήτησε ένα μέρος για να μείνη ο άνθρωπος, και φρόντισε καλά γι’ αυτόν.
Τώρα ο Ιησούς ρώτησε τον άνθρωπο στον οποίο μιλούσε: ‘Ποιος απ’ αυτούς τους τρεις νομίζεις ότι ήταν ο πλησίον;’ Σεις πώς θ’ απαντούσατε; Ήταν ο ιερεύς, ο Λευίτης ή ο Σαμαρείτης;—
Ο άνθρωπος απήντησε: ‘Ο Σαμαρείτης ήταν ο καλός πλησίον. Αυτός σταμάτησε και φρόντισε για τον πληγωμένο άνθρωπο.’
Ο Ιησούς είπε: ‘Έχεις δίκηο. Πήγαινε λοιπόν και συ κάνε το ίδιο.’—Λουκάς 10:25-37.
Δεν ήταν αυτή μια καλή ιστορία;—Κάνει φανερό ποιοι είναι οι πλησίον μας. Οι πλησίον μας δεν είναι μόνο οι στενοί φίλοι μας. Οι πλησίον μας δεν είναι μόνον οι άνθρωποι της δικής μας χώρας ή οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος μ’ εμάς. Οι πλησίον μας είναι άνθρωποι κάθε είδους.
Ώστε όταν δήτε κάποιον πληγωμένο, τι θα κάμετε;—Τι θα κάμετε αν το άτομο αυτό είναι από μια διαφορετική χώρα ή το χρώμα του δέρματος του είναι διαφορετικό από το δικό σας;—Είναι πάντοτε πλησίον σας. Έτσι πρέπει να τον βοηθήσετε. Αν νομίζετε ότι είσθε πολύ μικροί να βοηθήσετε, τότε θα μου πήτε εμένα να βοηθήσω. Ή μπορείτε να καλέσετε ένα αστυφύλακα ή έναν διδάσκαλο. Αυτό σημαίνει να είσθε σαν τον Σαμαρείτη.
Ο Μεγάλος Διδάσκαλος θέλει να είμεθα ευγενείς. Θέλει να βοηθούμε τους άλλους, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί. Γι’ αυτό είπε αυτή την ιστορία σχετικά με τον άνθρωπο ο οποίος ήταν ένας καλός πλησίον.
(Σ’ αυτό το ζήτημα του πώς πρέπει να βλέπωμε τους ανθρώπους που είναι από άλλες φυλές και έθνη διαβάστε επίσης Πράξεις 10:34, 35· 17:26· Ματθαίος 5:44-48.)