Ένας Καλός «Πλησίον»

Ένα άρθρο ειδικά γραμμένο για να το διαβάζουν οι γονείς με τα παιδιά των.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ κανέναν που το χρώμα του δέρματος του είναι διαφορετικό από το δικό σας; Σε μερικά μέρη το χρώμα του δέρματος των περισσοτέρων ανθρώπων είναι μαύρο ή καφέ. Σε άλλα μέρη σχεδόν όλοι έχουν λευκό δέρμα. Έτσι έχουν γεννηθή.

Μήπως σημαίνει ότι είσθε καλύτερος από κάποιον άλλο επειδή έχετε διαφορετικό χρώμα δέρματος από το δικό του; Μήπως θα έπρεπε ένας άνθρωπος που έχει μαύρο δέρμα να νομίζη ότι είναι καλύτερος από κάποιον άλλο που το δέρμα του είναι λευκό; Ή μήπως θα έπρεπε ένας που έχει λευκό δέρμα να νομίζη ότι είναι καλύτερος από κάποιον που το δέρμα του είναι μαύρο; Σεις τι λέτε;

Μερικοί νομίζουν ότι το χρώμα του δέρματός των τους κάνει καλύτερους από τους άλλους. Γι’αυτό δεν φέρονται καλά στους ανθρώπους που το δέρμα τους έχει διαφορετικό χρώμα. Δεν πρέπει να είμεθα όπως αυτοί.

Αν δεν ακούμε τον Μεγάλο Διδάσκαλο, Ιησού Χριστό, θα είμεθα καλοί σε όλους. Δεν έχει καμία σημασία από το ποιο έθνος προέρχεται ένα άτομο ή ποιο είναι το χρώμα του δέρματος του. Πρέπει ν’ αγαπούμε κάθε είδους άνθρωπο. Αυτό εδίδαξε ο Ιησούς. Να σας μιλήσω γι’ αυτό.

Μια μέρα ένας Ιουδαίος ήλθε να κάμη στον Ιησού μια δύσκολη ερώτησι. Αυτός ο άνθρωπος ενόμιζε ότι μπορούσε να κάμη μία ερώτησι που ο Ιησούς δεν θα ήταν σε θέσι ν’ απαντήση. Είπε το εξής: ‘Τι να κάμω για να ζω για πάντα;’

Αυτή ήταν μια εύκολη ερώτησις για τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Αλλά ο Ιησούς, αντί ν’ απαντήση ο ίδιος, έκαμε μια ερώτησι στον άνθρωπο: ‘Τι λέγει ο νόμος του Θεού ότι πρέπει να κάνωμε;’

Ο άνθρωπος απήντησε: ‘Ο νόμος του Θεού λέγει, «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.»’

Ο Ιησούς είπε: ‘Ορθώς απάντησες. Κάμνε το αυτό και θα λάβης αιώνιο ζωή.’

Αλλ’ αυτός ο άνθρωπος δεν ήθελε ν’ αγαπά τον καθένα. Γι’ αυτό προσπάθησε να βρη μια αιτία. Ερώτησε τον Ιησού: «Ποιος είναι ο πλησίον μου;» Ποια απάντησι θα δίνατε σ’ αυτό; Ποιος είναι πράγματι ο δικός σας πλησίον;

Αυτός ο άνθρωπος ίσως θα ήθελε να του πη ο Ιησούς; ‘Οι πλησίον σου είναι οι φίλοι σου.’ Αλλά τι θα πούμε για τους άλλους ανθρώπους; Είναι κι αυτοί πλησίον μας;

Για ν’ απαντήση σ’ αυτή την ερώτησι, ο Ιησούς είπε μια ιστορία. Επρόκειτο για ένα Ιουδαίο και ένα Σαμαρείτη. Να τι του είπε:

Ένας άνθρωπος κατέβαινε το δρόμο από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ. Αυτός ο άνθρωπος ήταν Ιουδαίος. Καθώς προχωρούσε, τον συνέλαβαν λησταί. Τον έρριξαν κάτω και του πήραν τα χρήματα και τα φορέματά του. Οι λησταί τον έδειραν και τον άφησαν στη μέση του δρόμου μισοπεθαμένον.

Σε λίγο πέρασε ένας ιερεύς από το δρόμο. Είδε τον άνθρωπο βαριά πληγωμένο. Τι έκαμε; Τι θα κάνατε σεις;

Ο ιερεύς πέρασε από το άλλο μέρος του δρόμου. Ούτε καν σταμάτησε. Δεν έκαμε απολύτως τίποτε για να βοηθήση τον άνθρωπο.

Κατόπιν ένας άλλος πολύ θρησκευόμενος άνθρωπος πέρασε από το δρόμο. Αυτός ήταν ένας Λευίτης, που υπηρετούσε στο ναό στην Ιερουσαλήμ. Θα σταματούσε αυτός; Όχι. Έκαμε το ίδιο που είχε κάμει ο ιερεύς. Ήταν σωστό αυτό που έκαμε; Έπρεπε να γίνη;

Τελικά πέρασε ένας Σαμαρείτης από το δρόμο. Είδε τον Ιουδαίο να είναι κατά γης βαριά πληγωμένος. Όλοι εγνώριζαν ότι οι Σαμαρείται και οι Ιουδαίοι δεν αγαπούσαν ο ένας τον άλλο. Θα τον άφηνε λοιπόν αυτός ο Σαμαρείτης τον άνθρωπο χωρίς να τον βοηθήση; Μήπως θα έλεγε: ‘Γιατί να βοηθήσω αυτόν τον Ιουδαίο; Αυτός δεν θα με βοηθούσε αν εγώ ήμουν πληγωμένος.’ Κανένας δεν θα περίμενε να σταματήση ένας Σαμαρείτης και να βοηθήση έναν Ιουδαίο.

Αλλά ο Σαμαρείτης είδε τον άνθρωπο ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου. Τον λυπήθηκε. Δεν μπορούσε να τον αφήση να πεθάνη.

Έτσι ο Σαμαρείτης κατέβηκε από το ζώο του. Πλησίασε τον άνθρωπο, και άρχισε να περιποιήται τις πληγές του. Τις άλοιψε με λάδι και κρασί. Αυτό θα βοηθούσε να γιατρευθούν οι πληγές. Κατόπιν έδεσε τις πληγές του μ’ ένα πανί.

Ο Σαμαρείτης σήκωσε με προσοχή τον πληγωμένο άνθρωπο και τον έβαλε επάνω στο ζώο του. Κατόπιν προχώρησαν σιγά σιγά το δρόμο ωσότου έφθασαν σ’ ένα πανδοχείο, δηλαδή σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο. Εδώ ο Σαμαρείτης εξησφάλισε μέρος για να μείνη ο άνθρωπος, και φρόντισε γι’ αυτόν.

Τώρα ο Ιησούς ρώτησε εκείνον στον οποίο μιλούσε: ‘Ποιος λοιπόν από αυτούς τους τρεις νομίζεις ότι ήταν ο καλός πλησίον;’ Πώς θ’ απαντούσατε σεις σ’ αυτή την ερώτησι; Μήπως ήταν ο ιερεύς, ο Λευίτης ή ο Σαμαρείτης;

Ο άνθρωπος απήντησε: ‘Ο Σαμαρείτης ο οποίος σταμάτησε και φρόντισε για τον πληγωμένο ήταν ο καλός πλησίον.’

Ο Ιησούς είπε: ‘Έχεις δίκιο. Πήγαινε και κάνε κι’ εσύ το ίδιο.’—Λουκ. 10:25-37.

Δεν ήταν αυτή μια ωραία ιστορία; Εξηγεί σαφώς ποιοι είναι οι πλησίον μας. Οι πλησίον μας δεν είναι μόνο οι στενοί φίλοι μας. Πλησίον μας δεν είναι μόνο οι άνθρωποι της χώρας μας, ή οι άνθρωποι που έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος μ’ εμάς. Πλησίον μας είναι άνθρωποι κάθε είδους.

Ο Ιεχωβά Θεός αγαπά κάθε είδους ανθρώπους. Και ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να είμεθα όμοιοι με τον Θεό. Ο Ιησούς είπε: ‘Ο Πατήρ σας ο οποίος είναι στον ουρανό ανατέλλει τον ήλιο στους πονηρούς και τους αγαθούς. Βρέχει σε δικαίους και σε αδίκους. Πρέπει να είσθε καλοί προς όλους, όπως ακριβώς είναι ο Πατέρας σας.’—Ματθ. 5:44-48.

Ώστε αν δείτε κάποιον πληγωμένο, τι θα κάμετε; Τι θα κάμετε αν αυτός ο άνθρωπος είναι από άλλη χώρα ή το δέρμα του έχει χρώμα διαφορετικό από το δικό σας; Αυτός είναι πάντοτε πλησίον σας. Επομένως πρέπει να τον βοηθήσετε. Αν νομίζετε ότι είσθε πολύ μικροί για να βοηθήσετε, τότε μπορείτε να ζητήσετε βοήθεια από τους γονείς σας. Ή μπορείτε να φωνάξετε ένα αστυφύλακα, ή ένα διδάσκαλο του σχολείου. Αυτό θα πει να ενεργήση κανείς όπως ο Σαμαρείτης.

Ο Μεγάλος Διδάσκαλος θέλει να είμεθα ελεήμονες. Θέλει να βοηθούμε τους άλλους, οποιοιδήποτε κι αν είναι αυτοί. Γι’ αυτό είπε αυτή την ιστορία για τον άνθρωπο που ήταν καλός πλησίον.