Κεφάλαιο 6
Τεράστια Χάσματα—Μπορεί να τα Γεφυρώσει η Εξέλιξη;
1. Τι παρατηρείται σχετικά με τα κενά στο αρχείο των απολιθωμάτων;
ΤΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ δίνουν χειροπιαστές αποδείξεις για τις ποικιλίες της ζωής που υπήρχαν πολύ καιρό πριν εμφανιστεί ο άνθρωπος. Αλλά δεν έχουν δώσει την αναμενόμενη υποστήριξη στην εξελικτική άποψη για το πώς άρχισε η ζωή ή για το πώς ξεκίνησαν κατόπιν νέα είδη. Σχολιάζοντας την έλλειψη μεταβατικών απολιθωμάτων για τη γεφύρωση των βιολογικών κενών, ο Φράνσις Χίτσινγκ παρατηρεί: «Το περίεργο είναι ότι υπάρχει μια συνέπεια στα κενά των απολιθωμάτων: τα απολιθώματα λείπουν σε όλες τις σημαντικές θέσεις».1
2. Πώς τα απολιθώματα των ψαριών δείχνουν αυτά τα κενά;
2 Οι σημαντικές θέσεις στις οποίες αναφέρεται αυτός ο εξελικτής είναι τα χάσματα μεταξύ των μεγάλων κατηγοριών της ζωικής κτίσης. Ένα παράδειγμα τούτου είναι ότι πιστεύουν πως τα ψάρια εξελίχτηκαν από τα ασπόνδυλα, δηλαδή, από πλάσματα χωρίς σπονδυλική στήλη. «Τα ψάρια ξεπροβάλλουν στο αρχείο των απολιθωμάτων», λέει ο Χίτσινγκ, «φαινομενικά από πουθενά: μυστηριωδώς, ξαφνικά, πλήρως σχηματισμένα».2 Ο ζωολόγος Ν. Τζ. Μπέριλ σχολιάζει τη δική του εξελικτική εξήγηση σχετικά με την εμφάνιση των ψαριών, λέγοντας: «Από μια άποψη αυτή η αφήγηση είναι επιστημονικό μυθιστόρημα».3
3. Πώς χρονολογεί τις μεγάλες κατηγορίες της ζωικής κτίσης η θεωρία της εξέλιξης;
3 Η θεωρία της εξέλιξης προϋποθέτει ότι τα ψάρια έγιναν αμφίβια, μερικά αμφίβια έγιναν ερπετά, από τα ερπετά προήλθαν και τα θηλαστικά και τα πουλιά, και τελικά μερικά θηλαστικά έγιναν άνθρωποι. Το προηγούμενο κεφάλαιο έδειξε ότι το αρχείο των απολιθωμάτων δεν υποστηρίζει αυτούς τους ισχυρισμούς. Αυτό το κεφάλαιο θα συγκεντρώσει την προσοχή στο μέγεθος των υποτιθέμενων μεταβατικών σταδίων. Καθώς θα διαβάζετε, σκεφτείτε αν υπάρχει πιθανότητα να έγιναν αυτές οι αλλαγές αυτόματα από την χωρίς κατεύθυνση τύχη.
Το Χάσμα Μεταξύ Ψαριών και Αμφίβιων
4, 5. Ποιες είναι μερικές από τις μεγάλες διαφορές μεταξύ ψαριών και αμφίβιων;
4 Η σπονδυλική στήλη ήταν εκείνη που ξεχώριζε τα ψάρια από τα ασπόνδυλα. Αυτή η σπονδυλική στήλη θα έπρεπε να υποστεί μεγάλες μεταβολές για να γίνουν τα ψάρια αμφίβια, δηλαδή πλάσματα που θα μπορούσαν να ζουν τόσο στο νερό όσο και στην ξηρά. Θα έπρεπε να προστεθεί η λεκάνη, αλλά δεν είναι γνωστό κανένα απολίθωμα ψαριού που να δείχνει πώς αναπτύχτηκε η λεκάνη των αμφίβιων. Σε μερικά αμφίβια, όπως είναι οι βάτραχοι και οι φρύνοι, ολόκληρη η σπονδυλική στήλη θα έπρεπε να αλλάξει σε βαθμό που να μην αναγνωρίζεται. Επίσης, τα οστά του κρανίου είναι διαφορετικά. Επιπλέον, κατά τη διαμόρφωση των αμφίβιων, η εξέλιξη απαιτεί τα πτερύγια των ψαριών να γίνουν άκρα με αρθρώσεις και δάκτυλα, που συνοδεύεται από μεγαλύτερες μεταβολές στους μυς και στα νεύρα. Τα βράγχια πρέπει να μετατραπούν σε πνεύμονες. Στα ψάρια, το αίμα αντλείται από μια καρδιά δύο κοιλοτήτων, αλλά στα αμφίβια από μια καρδιά τριών κοιλοτήτων.
5 Για να γεφυρωθεί το κενό ανάμεσα στα ψάρια και στα αμφίβια, θα έπρεπε να υποστεί ριζική μεταβολή η αίσθηση της ακοής. Γενικά, τα ψάρια παίρνουν τον ήχο διαμέσου του σώματός τους, αλλά οι περισσότεροι φρύνοι και βάτραχοι έχουν ακουστικά τύμπανα. Και οι γλώσσες επίσης θα έπρεπε να μετατραπούν. Κανένα ψάρι δεν έχει γλώσσα την οποία μπορεί να τινάξει προς τα έξω, αλλά αμφίβια όπως οι φρύνοι έχουν. Τα μάτια των αμφίβιων έχουν την επιπρόσθετη ικανότητα να ανοιγοκλείνουν, αφού έχουν μια μεμβράνη που περνάει πάνω από τους βολβούς των ματιών, κρατώντας τους καθαρούς.
6. Ποια πλάσματα είχαν θεωρηθεί κρίκοι μεταξύ ψαριών και αμφίβιων, και γιατί δεν είναι;
6 Έχουν γίνει εντατικές προσπάθειες να συνδέσουν τα αμφίβια με κάποιο ψάρι-πρόγονο, αλλά χωρίς επιτυχία. Ο δίπνοος ήταν ένας ευνοούμενος υποψήφιος, αφού, εκτός από βράγχια, έχει και μια νηκτική κύστη την οποία μπορεί να χρησιμοποιεί για αναπνοή όταν βρίσκεται προσωρινά έξω από το νερό. Το βιβλίο The Fishes λέει: «Είναι δελεαστικό το να πιστεύουμε ότι αυτοί μπορεί να έχουν μια άμεση σχέση με τα αμφίβια τα οποία οδήγησαν στα σπονδυλωτά της ξηράς. Αλλά δεν έχουν· είναι μια εντελώς χωριστή ομάδα».4 Ο Ντέιβιντ Αττενμπόρου απορρίπτει και τον δίπνοο και τον κοιλάκανθο «γιατί τα οστά του κρανίου τους είναι τόσο διαφορετικά από τα οστά των πρώτων απολιθωμένων αμφίβιων ώστε το ένα δεν μπορεί να προέρχεται από το άλλο».5
Το Χάσμα Μεταξύ των Αμφίβιων και των Ερπετών
7. Ποιο είναι ένα από τα πιο ανεξήγητα προβλήματα κατά τη μετάβαση από τα αμφίβια στα ερπετά;
7 Η προσπάθεια για γεφύρωση του κενού μεταξύ των αμφίβιων και των ερπετών θέτει άλλα σοβαρά προβλήματα. Ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα είναι η προέλευση του αβγού με κέλυφος. Τα πλάσματα που προηγήθηκαν από τα ερπετά γεννούσαν τα όμοια με ζελατίνη μαλακά αβγά τους στο νερό, όπου τα αβγά γονιμοποιούνταν εξωτερικά. Τα ερπετά είναι ζώα της ξηράς και γεννούν τα αβγά τους πάνω στην ξηρά, αλλά τα αναπτυσσόμενα έμβρυα μέσα σ’ αυτά πρέπει ωστόσο να βρίσκονται σ’ ένα υδάτινο περιβάλλον. Η απάντηση ήταν το αβγό με κέλυφος. Αλλά αυτό απαιτούσε επίσης μια μεγάλη μεταβολή στη διεργασία της γονιμοποίησης: Απαιτούσε εσωτερική γονιμοποίηση, πριν το αβγό περιβληθεί από το κέλυφος. Για να επιτευχτεί αυτό χρειάζονταν νέα σεξουαλικά όργανα, νέες διαδικασίες ζευγαρώματος και νέα ένστικτα—που όλα αυτά αποτελούν ένα απέραντο χάσμα μεταξύ των αμφίβιων και των ερπετών.
8, 9. Ποια άλλα χαρακτηριστικά είναι αναγκαία για το αβγό με κέλυφος;
8 Το ότι περικλείστηκε το αβγό μέσα σ’ ένα κέλυφος κατέστησε απαραίτητες περαιτέρω αξιοσημείωτες μεταβολές για να γίνει δυνατή η ανάπτυξη ενός ερπετού και, τελικά, η ελευθέρωσή του από το κέλυφος. Για παράδειγμα, μέσα στο κέλυφος υπάρχει ανάγκη για διάφορες μεμβράνες και σάκους, όπως είναι το αμνίο. Αυτό περιέχει το υγρό μέσα στο οποίο αναπτύσσεται το έμβρυο. Το βιβλίο The Reptiles περιγράφει μια άλλη μεμβράνη που ονομάζεται αλλαντοΐδα: «Η αλλαντοΐδα δέχεται και αποθηκεύει τις άχρηστες ύλες του εμβρύου, χρησιμεύοντας σαν ένα είδος κύστης. Επίσης έχει αιμοφόρα αγγεία που συλλέγουν οξυγόνο το οποίο περνάει μέσα από το κέλυφος και το οδηγούν στο έμβρυο».6
9 Η εξέλιξη δεν έχει δώσει εξηγήσεις για άλλες πολύπλοκες διαφορές που περιλαμβάνονται. Τα έμβρυα στα αβγά των ψαριών και των αμφίβιων αποβάλλουν στο νερό που τα περιβάλλει τις άχρηστες ουσίες τους με τη μορφή διαλυτής ουρίας. Αλλά η ουρία μέσα στα αβγά των ερπετών που έχουν κέλυφος θα σκότωνε τα έμβρυα. Γι’ αυτό στο αβγό με κέλυφος γίνεται μια μεγάλη χημική μετατροπή: Οι άχρηστες ουσίες, το αδιάλυτο ουρικό οξύ, αποθηκεύονται μέσα στην αλλαντοΐδα. Σκεφτείτε επίσης το εξής: Η λέκιθος του αβγού είναι τροφή για το αναπτυσσόμενο έμβρυο του ερπετού, δίνοντάς του τη δυνατότητα να αναπτυχτεί πλήρως πριν βγει από το κέλυφος—ανόμοια με τα αμφίβια τα οποία δεν εκκολάπτονται σαν πλήρως διαμορφωμένα ενήλικα ζώα. Και για να βγει έξω από το κέλυφος, το έμβρυο διακρίνεται από το ότι έχει ένα ειδικό δόντι, που το βοηθάει να βγει από τη φυλακή του.
10. Τι είπε θρηνώντας ένας εξελικτής;
10 Χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα για να γεφυρωθεί το κενό μεταξύ των αμφίβιων και των ερπετών, αλλά αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι η χωρίς κατεύθυνση τύχη δεν θα μπορούσε να είναι υπεύθυνη για όλες αυτές τις πολύπλοκες μετατροπές που απαιτούνται για να γεφυρωθεί το πλατύ αυτό κενό. Δεν είναι παράδοξο που ο εξελικτής Άλτσι Καρρ θρήνησε: «Ένα από τα απογοητευτικά χαρακτηριστικά του αρχείου των απολιθωμάτων της ιστορίας των σπονδυλωτών είναι ότι δείχνει πολύ λίγα για την εξέλιξη των ερπετών στη διάρκεια των πρώτων σταδίων της ύπαρξής τους, όταν αναπτυσσόταν το αβγό με κέλυφος».7
Το Χάσμα Μεταξύ Ερπετών και Πουλιών
11, 12. Ποια είναι μια μεγάλη διαφορά μεταξύ ερπετών και πουλιών, και πώς μερικοί προσπαθούν να λύσουν αυτό το αίνιγμα;
11 Τα ερπετά είναι ψυχρόαιμα ζώα, που σημαίνει ότι η εσωτερική τους θερμοκρασία αυξάνεται ή ελαττώνεται ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία. Τα πουλιά, από την άλλη μεριά, είναι θερμόαιμα· τα σώματά τους διατηρούν μια σχετικά σταθερή εσωτερική θερμοκρασία άσχετα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Για να λύσουν το αίνιγμα του πώς τα θερμόαιμα πουλιά προήλθαν από τα ψυχρόαιμα ερπετά, μερικοί εξελικτές λένε τώρα ότι μερικοί από τους δεινόσαυρους (οι οποίοι ήταν ερπετά) ήταν θερμόαιμοι. Αλλά η γενική άποψη είναι ακόμη αυτή που διατυπώνει ο Ρόμπερτ Τζάστροου: «Οι δεινόσαυροι, όπως και όλα τα ερπετά, ήταν ψυχρόαιμα ζώα».8
12 Ο Γάλλος εξελικτής Λεκόντ ντι Νουί είπε τα εξής σχετικά με την πεποίθηση ότι τα θερμόαιμα πουλιά προήλθαν από τα ψυχρόαιμα ερπετά: «Αυτό προβάλλει σήμερα σαν ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της εξέλιξης». Παραδέχτηκε επίσης ότι τα πουλιά έχουν «όλα τα δυσάρεστα χαρακτηριστικά της απόλυτης δημιουργίας»9—δυσάρεστα, δηλαδή, για τη θεωρία της εξέλιξης.
13. Τι κάνουν τα πουλιά για να επωάσουν τα αβγά τους;
13 Μολονότι είναι αλήθεια ότι και τα ερπετά και τα πουλιά γεννούν αβγά, μόνο τα πουλιά πρέπει να επωάζουν τα αβγά τους. Είναι σχεδιασμένα γι’ αυτό. Πολλά πουλιά έχουν μια θέση επώασης στο στήθος τους, μια περιοχή που δεν έχει καθόλου φτερά και που περιέχει ένα δίκτυο από αιμοφόρα αγγεία, για να παρέχει θερμότητα στα αβγά. Μερικά πουλιά δεν έχουν περιοχή επώασης αλλά μαδούν τα φτερά από το στήθος τους. Επίσης, τα πουλιά για να επωάζουν τα αβγά, θα χρειάζονταν να προμηθευτούν από την εξέλιξη νέα ένστικτα—για να κτίζουν τη φωλιά τους, να εκκολάπτουν τα αβγά τους και να θρέφουν τα μικρά τους—μια πολύ ανιδιοτελής, αλτρουιστική, στοχαστική συμπεριφορά που περιλαμβάνει επιδεξιότητα, σκληρή εργασία και εκούσια έκθεση σε κίνδυνο. Όλα αυτά αποτελούν ένα πλατύ κενό μεταξύ των ερπετών και των πουλιών. Υπάρχουν όμως και άλλα ακόμη.
14. Ποιες πολυπλοκότητες των φτερών καθιστούν αδύνατη την υπόθεση ότι θα μπορούσαν να είχαν προέλθει από λέπια ερπετών;
14 Τα φτερά είναι μοναδικό χαρακτηριστικό των πουλιών. Υποτίθεται ότι τα λέπια των ερπετών απλώς συνέβηκε να μετατραπούν σε αυτές τις καταπληκτικές δομές. Από το στέλεχος ενός φτερού εκφύονται σειρές τριχών. Κάθε τρίχα έχει πολλά τριχίδια και κάθε τριχίδιο έχει εκατοντάδες μικρότερα τριχίδια και αγκιστρίδια. Όταν εξετάστηκε στο μικροσκόπιο ένα φτερό περιστεριού, αποκαλύφτηκε ότι είχε «εκατοντάδες χιλιάδες τριχίδια και εκατομμύρια μικρότερα τριχίδια και αγκιστρίδια».10 Αυτά τα αγκίστρια κρατούν όλα τα μέρη του φτερού μαζί ώστε να αποτελούν επίπεδες επιφάνειες ή πλέγματα φτερών. Τίποτα δεν υπερέχει από το φτερό σε αεροδυναμική τελειότητα και λίγες ουσίες μπορούν να εξισωθούν με αυτό ως μονωτικές ύλες. Ένα πουλί στο μέγεθος ενός κύκνου έχει περίπου 25.000 φτερά.
15. Πώς φροντίζουν τα πουλιά για τα φτερά τους;
15 Όταν χωρίζονται οι τρίχες αυτών των φτερών, το πουλί χρησιμοποιεί το ράμφος του για να τις χτενίζει. Το ράμφος ασκεί πίεση καθώς περνάει διαμέσου των τριχών και τα αγκίστρια συνδέονται μαζί με τα τριχίδια σαν τα δόντια ενός φερμουάρ. Τα περισσότερα πουλιά έχουν έναν ελαιοπαραγωγό αδένα στη βάση της ουράς από τον οποίο παίρνουν λάδι για να συντηρήσουν κάθε φτερό. Μερικά πουλιά δεν έχουν ελαιοπαραγωγό αδένα, αλλά αντί γι’ αυτό έχουν ειδικά φτερά που τα μαδούν στις άκρες τους και παράγουν μια λεπτή όμοια με ταλκ σκόνη για τη συντήρηση των φτερών τους. Και συνήθως τα φτερά ανανεώνονται μια φορά το χρόνο καθώς πέφτουν και βγαίνουν νέα.
16. Τι είπε ένας εξελικτής για την προέλευση των φτερών;
16 Τώρα που γνωρίζετε όλα αυτά σχετικά με τα φτερά, σκεφτείτε την εξής αρκετά πρωτοφανή προσπάθεια να εξηγηθεί η ανάπτυξή τους: «Πώς εξελίχτηκε αυτό το δομικό θαύμα; Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να σκεφτούμε ότι ένα φτερό είναι ένα τροποποιημένο λέπι, βασικά όμοιο με εκείνο ενός ερπετού—ένα μακρύ λέπι χαλαρά προσκολλημένο, του οποίου οι εξωτερικές άκρες μάδησαν και απλώθηκαν ωσότου εξελίχτηκε σ’ ένα εξαιρετικά πολύπλοκο κατασκεύασμα, όπως είναι σήμερα».11 Αλλά νομίζετε ότι μια τέτοια εξήγηση είναι πραγματικά επιστημονική; Ή μήπως μοιάζει μάλλον με επιστημονική φαντασία;
17. Πώς τα οστά ενός πουλιού διαφέρουν από τα οστά ενός ερπετού;
17 Εξετάστε ακόμη το σχέδιο βάση του οποίου τα πουλιά πετούν. Τα οστά των πουλιών είναι λεπτά και κούφια, ανόμοια με εκείνα των ερπετών που είναι συμπαγή. Ωστόσο χρειάζεται δύναμη για την πτήση, και γι’ αυτό στο εσωτερικό των οστών των πουλιών υπάρχουν αντιστηρίγματα όπως οι βραχίονες μέσα στα φτερά ενός αεροπλάνου. Αυτό το σχέδιο των οστών εξυπηρετεί κι έναν άλλο σκοπό: Βοηθάει να εξηγηθεί ένα άλλο θαύμα αποκλειστικό των πουλιών—το αναπνευστικό τους σύστημα.
18. Ποιες σωματικές διαρρυθμίσεις βοηθούν τα πουλιά να δροσίζονται στις μακρές πτήσεις;
18 Τα ισχυρά φτερά που χτυπούν επί ώρες ή ακόμη επί μέρες στη διάρκεια της πτήσης παράγουν μεγάλη θερμότητα, κι όμως, χωρίς ιδρωτοποιούς αδένες για ψύξη, το πουλί αντιμετωπίζει με επιτυχία το πρόβλημα—έχει έναν αεροψυκτικό «μηχανισμό». Ένα σύστημα από αεροθύλακους φτάνει σχεδόν σε κάθε σημαντικό μέρος του σώματος, ακόμη και στα κούφια οστά, και η θερμότητα του σώματος μετριάζεται από αυτήν την εσωτερική κυκλοφορία του αέρα. Επίσης, εξαιτίας αυτών των αεροθύλακων, τα πουλιά παίρνουν οξυγόνο από τον αέρα πολύ πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλο σπονδυλωτό. Πώς γίνεται αυτό;
19. Τι είναι εκείνο που καθιστά ικανό ένα πουλί να αναπνέει αραιό αέρα;
19 Στα ερπετά και στα θηλαστικά, οι πνεύμονες εισπνέουν και εκπνέουν αέρα, σαν φυσερά που γεμίζουν και αδειάζουν διαδοχικά. Αλλά στα πουλιά υπάρχει μια συνεχής ροή φρέσκου αέρα που περνάει μέσα από τους πνεύμονες, στη διάρκεια τόσο της εισπνοής όσο και της εκπνοής. Με απλά λόγια, το σύστημα λειτουργεί ως εξής: Όταν το πουλί εισπνέει, ο αέρας πηγαίνει σε ορισμένους αεροθύλακους· αυτοί χρησιμεύουν σαν φυσερά για να ωθήσουν τον αέρα προς τους πνεύμονες. Από τους πνεύμονες ο αέρας πηγαίνει σε άλλους αεροθύλακους, και αυτοί τελικά τον αποβάλλουν. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ροή φρέσκου αέρα που περνάει συνεχώς μέσα από τους πνεύμονες προς μια κατεύθυνση, κάτι που μοιάζει πολύ με το νερό που ρέει μέσα από ένα σφουγγάρι. Το αίμα στα τριχοειδή αγγεία των πνευμόνων ρέει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτή η αντίθετη ροή μεταξύ αέρα και αίματος είναι εκείνο που κάνει το αναπνευστικό σύστημα των πουλιών μοναδικό. Αυτός είναι ο λόγος που τα πουλιά μπορούν να αναπνέουν τον αραιό αέρα σε μεγάλα ύψη, πετώντας αδιάκοπα σε ύψος πάνω από 6.000 μέτρα επί μέρες, καθώς αποδημούν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
20. Ποια άλλα χαρακτηριστικά διευρύνουν το χάσμα μεταξύ πουλιών και ερπετών;
20 Υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που διευρύνουν το χάσμα μεταξύ πουλιών και ερπετών. Ένα από αυτά είναι η όραση. Από τους αετούς μέχρι τις συλβίες, υπάρχουν μάτια σαν τηλεσκόπια και μάτια σαν μεγεθυντικοί φακοί. Τα πουλιά έχουν περισσότερα αισθητήρια κύτταρα στα μάτια τους από όσα έχουν οποιοιδήποτε άλλοι ζωντανοί οργανισμοί. Επίσης, τα πόδια των πουλιών είναι διαφορετικά. Όταν κατεβαίνουν για να κουρνιάσουν, οι τένοντες σφίγγουν αυτόματα τα δάκτυλα γύρω από το κλαδί. Και έχουν μόνο τέσσερα δάκτυλα αντί πέντε όπως τα ερπετά. Επιπλέον, δεν έχουν φωνητικές χορδές, αλλά έχουν μια σύριγγα από την οποία βγαίνουν μελωδικά άσματα όπως το κελάηδημα του αηδονιού και του μίμου του πολύγλωσσου. Σκεφτείτε, επίσης, ότι τα ερπετά έχουν καρδιά τριών κοιλοτήτων. Η καρδιά των πουλιών έχει τέσσερις κοιλότητες. Και τα ράμφη επίσης ξεχωρίζουν τα πουλιά από τα ερπετά: ράμφη που χρησιμεύουν σαν καρυοθραύστες, ράμφη που φιλτράρουν την τροφή από λασπόνερα, ράμφη που ανοίγουν τρύπες σε δέντρα, λοξά ράμφη που ανοίγουν κουκουνάρια—η ποικιλία φαίνεται ατελείωτη. Κι όμως το ράμφος, με ένα τόσο εξειδικευμένο σχέδιο, λένε ότι εξελίχτηκε τυχαία από τη μύτη ενός ερπετού! Σας φαίνεται πιστευτή μια τέτοια εξήγηση;
21. Τι είναι εκείνο που αποκλείει να είναι ο Αρχαιοπτέρυξ κρίκος μεταξύ ερπετών και πουλιών;
21 Κάποτε οι εξελικτές πίστευαν ότι ο Αρχαιοπτέρυξ, που σημαίνει «αρχαία φτερούγα» ή «αρχαίο πουλί», ήταν ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ ερπετού και πουλιού. Αλλά τώρα, πολλοί δεν το πιστεύουν αυτό. Τα απολιθωμένα υπολείμματά του αποκαλύπτουν τέλεια σχηματισμένα φτερά πάνω σε αεροδυναμικά σχεδιασμένες φτερούγες ικανές να πετούν. Τα οστά από τις φτερούγες και από τα πόδια του ήταν λεπτά και κούφια. Τα υποτιθέμενα χαρακτηριστικά ερπετού που είχε βρίσκονται σε πουλιά σήμερα. Και δεν προηγείται χρονικώς από τα πουλιά γιατί έχουν βρεθεί απολιθώματα άλλων πουλιών σε πετρώματα σύγχρονα του Αρχαιοπτέρυγα.12
Το Χάσμα Μεταξύ Ερπετών και Θηλαστικών
22. Ποια διαφορά μεταξύ ερπετών και θηλαστικών δείχνει η ίδια η λέξη «θηλαστικό»;
22 Μεγάλες διαφορές αφήνουν ένα ευρύ χάσμα μεταξύ των ερπετών και των θηλαστικών. Η ίδια η λέξη «θηλαστικό» τονίζει μια μεγάλη διαφορά: την ύπαρξη των μαστικών αδένων που παράγουν γάλα για τα μικρά, τα οποία γεννιούνται ζωντανά. Ο Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι υπόθεσε ότι αυτοί οι γαλακτοποιοί «ίσως να είναι τροποποιημένοι ιδρωτοποιοί αδένες».13 Αλλά τα ερπετά ούτε καν έχουν ιδρωτοποιούς αδένες. Επιπλέον, οι ιδρωτοποιοί αδένες αποβάλλουν άχρηστα προϊόντα, όχι τροφή. Και ανόμοια με τα νεογνά των ερπετών, τα νεογνά των θηλαστικών έχουν και το ένστικτο και τους μυς για να θηλάζουν γάλα από τη μητέρα τους.
23, 24. Ποια άλλα χαρακτηριστικά έχουν τα θηλαστικά που δεν έχουν τα ερπετά;
23 Τα θηλαστικά έχουν κι άλλα χαρακτηριστικά, επίσης, που δεν υπάρχουν στα ερπετά. Οι μητέρες των θηλαστικών έχουν εξαιρετικά πολύπλοκους πλακούντες για τη διατροφή και ανάπτυξη των αγέννητων μικρών τους. Τα ερπετά δεν έχουν. Στα ερπετά δεν υπάρχει διάφραγμα, αλλά τα θηλαστικά έχουν ένα διάφραγμα που χωρίζει το θώρακα από την κοιλιά. Το όργανο του Κόρτι που βρίσκεται στα αυτιά των θηλαστικών δεν υπάρχει στα αυτιά των ερπετών. Αυτό το μικροσκοπικό πολύπλοκο όργανο έχει 20.000 ραβδία και 30.000 νευρικές απολήξεις. Τα θηλαστικά διατηρούν μια σταθερή θερμοκρασία σώματος, ενώ τα ερπετά δεν διατηρούν.
24 Τα θηλαστικά επίσης έχουν τρία οστάρια στα αυτιά τους, ενώ τα ερπετά έχουν μόνο ένα. Από πού προήλθαν τα δύο «επιπλέον»; Η θεωρία της εξέλιξης προσπαθεί να το εξηγήσει αυτό ως εξής: Τα ερπετά έχουν τουλάχιστον τέσσερα οστά στην κάτω σιαγόνα, ενώ τα θηλαστικά έχουν μόνο ένα· έτσι, όταν τα ερπετά έγιναν θηλαστικά, υποτίθεται ότι έγινε ένας ανασχηματισμός των οστών· μερικά οστά από την κάτω σιαγόνα του ερπετού μετακινήθηκαν στο μέσο ους του θηλαστικού για να αποτελέσουν εκεί τα τρία οστάρια και, κατά τη διεργασία, έμεινε ένα μόνο οστό για την κάτω σιαγόνα του θηλαστικού. Ωστόσο, το πρόβλημα με αυτόν τον συλλογιστικό ειρμό είναι ότι δεν υπάρχει καμιά απόδειξη απολιθώματος που να τον υποστηρίζει. Αποτελεί απλώς επιθυμητή εικασία.
25. Ποιες περαιτέρω διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στα ερπετά και στα θηλαστικά;
25 Ένα άλλο πρόβλημα που αφορά τα οστά: Τα πόδια των ερπετών είναι προσκολλημένα στο πλάι του σώματος έτσι ώστε η κοιλιά είναι πάνω ή πολύ κοντά στο έδαφος. Αλλά στα θηλαστικά τα πόδια είναι κάτω από το σώμα και το ανυψώνουν από το έδαφος. Σχετικά με αυτή τη διαφορά ο Ντομπζάνσκι έκανε το εξής σχόλιο: «Αυτή η μετατροπή, όσο μικρή και αν φαίνεται, κατέστησε αναγκαίες μεγάλες μεταβολές του σκελετού και του μυϊκού συστήματος». Κατόπιν αναγνώρισε μια άλλη μεγάλη διαφορά μεταξύ των ερπετών και των θηλαστικών: «Τα θηλαστικά έχουν τελειοποιήσει πάρα πολύ τα δόντια τους. Αντί για τα απλά σαν πρόκες δόντια των ερπετών, υπάρχει μεγάλη ποικιλία στα δόντια των θηλαστικών που είναι φτιαγμένα για να δαγκώνουν, να πιάνουν, να διατρυπούν, να κόβουν, να συνθλίβουν ή να αλέθουν την τροφή».14
26. Ποια αντίστροφη διαδικασία θα έπρεπε να κάνει η εξέλιξη για την αποβολή των άχρηστων ουσιών;
26 Ένα τελευταίο στοιχείο: Όταν τα αμφίβια υποτίθεται ότι εξελίχτηκαν σε ερπετά, οι αποβαλλόμενες άχρηστες ουσίες άλλαξαν από ουρία σε ουρικό οξύ. Αλλά όταν τα ερπετά έγιναν θηλαστικά η διαδικασία αντιστράφηκε. Τα θηλαστικά γύρισαν πίσω στον τρόπο των αμφίβιων αποβάλλοντας τις άχρηστες ουσίες με τη μορφή ουρίας. Στην πραγματικότητα, η εξέλιξη οπισθοδρόμησε—κάτι που θεωρητικά δεν έπρεπε να το κάνει.
Το Μεγαλύτερο από Όλα τα Χάσματα
27. Τι είπε ένας εξελικτής ότι θα ήταν «τραγικό λάθος»;
27 Από φυσική άποψη, ο άνθρωπος ταιριάζει με τον γενικό ορισμό του θηλαστικού. Ωστόσο, ένας εξελικτής δήλωσε: «Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο τραγικό λάθος από το να θεωρηθεί ο άνθρωπος ‘απλώς ένα ζώο’. Ο άνθρωπος είναι μοναδικός· διαφέρει από όλα τα άλλα ζώα σε πολλά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ομιλία, η παράδοση, ο πολιτισμός και η εξαιρετικά παρατεταμένη περίοδος της ανάπτυξης και της φροντίδας που παρέχουν οι γονείς».15
28. Πώς ο εγκέφαλος του ανθρώπου τον ξεχωρίζει από τα ζώα;
28 Αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από όλα τα άλλα πλάσματα πάνω στη γη είναι ο εγκέφαλός του. Οι πληροφορίες που αποθηκεύονται στους 100 δισεκατομμύρια περίπου νευρώνες του ανθρώπινου εγκέφαλου θα γέμιζαν περίπου 20 εκατομμύρια τόμους! Η δύναμη της αφηρημένης σκέψης και της ομιλίας ξεχωρίζει με ιδιαίτερο τρόπο τον άνθρωπο από οποιοδήποτε ζώο και η ικανότητα να καταχωρεί συσσωρευμένη γνώση είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Η χρήση αυτής της γνώσης τον έχει καταστήσει ικανό να ξεπεράσει όλα τα άλλα ζωντανά είδη πάνω στη γη—ακόμη μέχρι του σημείου να πηγαίνει στη σελήνη και να επιστρέφει. Πραγματικά, όπως είπε ένας επιστήμονας, ο εγκέφαλος του ανθρώπου «είναι διαφορετικός και ασύγκριτα πιο πολύπλοκος από οτιδήποτε άλλο μέσα στο γνωστό σύμπαν».16
29. Ποιο γεγονός κάνει το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και ζώου το μεγαλύτερο από όλα;
29 Ένα άλλο χαρακτηριστικό που κάνει το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και ζώου το μεγαλύτερο από όλα είναι οι ηθικές και πνευματικές αξίες του ανθρώπου, οι οποίες πηγάζουν από ιδιότητες όπως η αγάπη, η δικαιοσύνη, η σοφία, η δύναμη, το έλεος. Αυτό εννοεί η Γένεση όταν λέει ότι ο άνθρωπος έγινε ‘κατά την εικόνα και την ομοιότητα του Θεού’. Και αυτό το χάσμα που υπάρχει μεταξύ ανθρώπου και ζώου είναι το μεγαλύτερο από όλα τα χάσματα.—Γένεσις 1:26.
30. Τι λέει στην πραγματικότητα το αρχείο των απολιθωμάτων;
30 Έτσι, υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις μεγάλες κατηγορίες της ζωής. Τις χωρίζουν πολλές νέες δομές, προγραμματισμένα ένστικτα και ιδιότητες. Είναι μήπως λογικό να νομίζουμε ότι θα μπορούσαν να προέλθουν από συμπτωματικά, χωρίς κατεύθυνση συμβάντα; Όπως έχουμε δει, οι αποδείξεις από τα απολιθώματα δεν υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Κανένα απολίθωμα δεν μπορεί να βρεθεί για να γεφυρώσει τα κενά. Όπως λένε ο Χόυλ και ο Βικραμασίγκε: «Οι ενδιάμεσες μορφές λείπουν από το αρχείο των απολιθωμάτων. Τώρα βλέπουμε το γιατί, ουσιαστικά επειδή δεν υπήρξαν ενδιάμεσες μορφές».17 Για όσους έχουν ανοιχτά αυτιά για να ακούνε, το αρχείο των απολιθωμάτων λέει: «Ειδική δημιουργία».
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 72]
Κανένα απολίθωμα ψαριού δεν δείχνει πώς αναπτύχτηκε η λεκάνη των αμφίβιων
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 81]
«Δεν θα μπορούσε να γίνει πιο τραγικό λάθος από το να θεωρηθεί ο άνθρωπος ‘απλώς ένα ζώο’»
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 73]
Δεν υπάρχουν συνδετικοί κρίκοι μεταξύ των μεγάλων κατηγοριών της ζωής. Ένας επιστήμονας είπε: «Τα απολιθώματα λείπουν σε όλες τις σημαντικές θέσεις»
[Εικόνες]
Καθένα αναπαράγεται «κατά το είδος του»
Ψάρι
Αμφίβιο
Ερπετό
Πουλί
Θηλαστικό
Άνθρωπος
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 76]
Οι εξελικτές δηλώνουν: «Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να σκεφτούμε ότι ένα φτερό είναι ένα τροποποιημένο λέπι [ερπετού]». Τα γεγονότα δείχνουν διαφορετικά
[Εικόνες]
Παπαγάλος
Πουλί του παράδεισου
Παγόνι
[Διάγραμμα]
Στέλεχος
Τρίχες φτερού
Μικρότερα τριχίδια
Τριχίδια
[Εικόνα στη σελίδα 71]
«Τα ψάρια ξεπροβάλλουν στο αρχείο των απολιθωμάτων, φαινομενικά από πουθενά»
[Εικόνες στη σελίδα 72]
Η σπονδυλική στήλη του ψαριού είναι πολύ διαφορετική από του βατράχου
[Εικόνα στη σελίδα 75]
Τα πουλιά έχουν «όλα τα δυσάρεστα χαρακτηριστικά της απόλυτης δημιουργίας»
[Εικόνες στη σελίδα 78]
Το μάτι του αετού λειτουργεί ως τηλεσκόπιο και της συλβίας ως μεγεθυντικός φακός
[Εικόνα στη σελίδα 79]
Ο Αρχαιοπτέρυξ δεν είναι συνδετικός κρίκος μεταξύ ερπετών και πουλιών
[Εικόνα στη σελίδα 80]
Τα νεογνά των θηλαστικών γεννιούνται ζωντανά και παίρνουν γάλα από τη μητέρα τους
[Εικόνες στη σελίδα 82]
«Οι ενδιάμεσες μορφές λείπουν από το αρχείο των απολιθωμάτων . . . επειδή δεν υπήρξαν ενδιάμεσες μορφές»
Ψάρι
Αμφίβιο
Ερπετό
Πουλί
Θηλαστικό
Άνθρωπος
[Διάγραμμα/Εικόνες στη σελίδα 74]
Τα όμοια με ζελατίνη αβγά των αμφίβιων δεν έχουν κέλυφος
Τα αβγά των ερπετών έχουν προστατευτικό κέλυφος
[Διάγραμμα]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Εγκάρσια τομή αβγού με κέλυφος
αλλαντοΐδα
έμβρυο
κέλυφος
λεύκωμα
αμνίο
χόριον
λέκιθος
θάλαμος αέρος
μεμβράνη αβγού