Ο Λαός του Θεού Επιστρέφει στη Γη Του
ΔΥΟ μεγάλες οροσειρές περιβάλλουν το υψίπεδο του σημερινού Ιράν—τα Όρη Ελμπούρζ (νότια της Κασπίας Θάλασσας) και τα Όρη του Ζάγρου (νοτιοανατολικά, προς την πλευρά του Περσικού Κόλπου). Ανάμεσα σε αυτά τα βουνά παρεμβάλλονται επιμήκεις, εύφορες κοιλάδες με δεντρόφυτες πλαγιές. Στις κοιλάδες το κλίμα είναι εύκρατο, αλλά στις ψηλότερες, άγονες, ανεμοδαρμένες πεδιάδες οι χειμώνες είναι παγεροί. Εκεί κοντά βρίσκεται η αραιοκατοικημένη έρημος του υψιπέδου. Σε αυτή γενικά την περιοχή, ανατολικά της Μεσοποταμίας, εμφανίστηκε η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία.
Κοιτίδα των Μήδων ήταν το βόρειο τμήμα του υψιπέδου, αν και αργότερα εξαπλώθηκαν στην Αρμενία και στην Κιλικία. Κοιτίδα των Περσών, από την άλλη πλευρά, ήταν το νοτιοδυτικό τμήμα του υψιπέδου, ανατολικά της Κοιλάδας του Τίγρη. Υπό τη διακυβέρνηση του Κύρου στα μέσα του έκτου αιώνα Π.Κ.Χ., τα δύο αυτά βασίλεια ενώθηκαν και σχημάτισαν τη Μηδοπερσική Παγκόσμια Δύναμη.
Ο Κύρος κατέλαβε τη Βαβυλώνα το 539 Π.Κ.Χ. Η αυτοκρατορία του εκτεινόταν προς τα ανατολικά μέχρι την Ινδία. Προς τα δυτικά, περιέλαβε την Αίγυπτο και τη σημερινή Τουρκία. Ο Δανιήλ περιέγραψε εύστοχα τη Μηδοπερσική Αυτοκρατορία ως μια αδηφάγα «αρκούδα» που “έτρωγε πολλές σάρκες”. (Δα 7:5) Ο Κύρος ήταν μεγαλόψυχος και ανεκτικός κυβερνήτης. Διαίρεσε την αυτοκρατορία σε επαρχίες. Την κάθε επαρχία διοικούσε ένας σατράπης, συνήθως Πέρσης, αλλά υπήρχε και ένας τοπικός άρχοντας, κατώτερος από αυτόν, ο οποίος ασκούσε κάποια εξουσία. Οι λαοί της αυτοκρατορίας παροτρύνονταν να διατηρούν τα έθιμα και τη θρησκεία τους.
Σε αρμονία με αυτή την πολιτική, ο Κύρος επέτρεψε στους Ιουδαίους να επιστρέψουν για να αποκαταστήσουν την αληθινή λατρεία και να ανοικοδομήσουν την Ιερουσαλήμ, όπως εξιστόρησαν ο Έσδρας και ο Νεεμίας. Άραγε αυτή η μεγάλη ομάδα επέστρεψε από το δρόμο που είχε ακολουθήσει ο Αβραάμ, ανεβαίνοντας τον Ευφράτη προς τη Χαρκεμίς, ή μήπως ακολούθησε τη συντομότερη διαδρομή μέσω της Θαδμώρ και της Δαμασκού; Η Αγία Γραφή δεν το διευκρινίζει αυτό. (Βλέπε σελίδες 6, 7.) Με το πέρασμα του χρόνου, οι Ιουδαίοι εγκαταστάθηκαν και σε άλλα μέρη της αυτοκρατορίας, όπως στο Δέλτα του Νείλου και ακόμη νοτιότερα. Αρκετοί Ιουδαίοι παρέμειναν στη Βαβυλώνα, πράγμα που ίσως εξηγεί το γιατί ο απόστολος Πέτρος πήγε εκεί έπειτα από αιώνες. (1Πε 5:13) Ναι, η Μηδοπερσική Αυτοκρατορία συνέβαλε στην ύπαρξη Ιουδαίων σε πολλά μέρη κατά τη διάρκεια των επόμενων αυτοκρατοριών—της ελληνικής και της ρωμαϊκής.
Αφότου κατέλαβαν τη Βαβυλώνα, οι Μηδοπέρσες χρησιμοποίησαν ως διοικητικό κέντρο αυτή την πόλη με τα καυτά καλοκαίρια. Τα Σούσα, πρώην πρωτεύουσα του Ελάμ, ήταν μια από τις βασιλικές πόλεις. Αργότερα, ο Πέρσης Βασιλιάς Ασσουήρης (προφανώς ο Ξέρξης Α΄) έκανε εκεί βασίλισσά του την Εσθήρ και ανέτρεψε ένα σχέδιο εξόντωσης του λαού του Θεού σε όλη την επικράτεια της αχανούς αυτοκρατορίας. Άλλες δύο μηδοπερσικές πρωτεύουσες ήταν τα Εκβάτανα (χτισμένα σε υψόμετρο μεγαλύτερο από 1.900 μ., με δροσερά καλοκαίρια) και οι Πασαργάδες (στο ίδιο υψόμετρο, περίπου 650 χλμ. προς τα νοτιοανατολικά).
Πώς ήρθε το τέλος αυτής της παγκόσμιας δύναμης; Στο απόγειο της ισχύος της, η Μηδοπερσία κινήθηκε για να καταστείλει εξεγέρσεις που υποκινούσαν οι Έλληνες στα βορειοδυτικά σύνορα. Τότε η Ελλάδα ήταν χωρισμένη σε αντιμαχόμενες πόλεις-κράτη, οι οποίες όμως συνεργάστηκαν και νίκησαν τις περσικές δυνάμεις σε αποφασιστικές μάχες στο Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα. Αυτό άνοιξε το δρόμο για την επικράτηση της ενωμένης Ελλάδας επί της Μηδοπερσίας.
[Πλαίσιο στη σελίδα 25]
Υπό την ηγεσία του Ζοροβάβελ, σχεδόν 50.000 άρρενες Ισραηλίτες επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ αφού διένυσαν 800 ως 1.600 χλμ. (ανάλογα με τη διαδρομή). Εκεί αντιμετώπισαν μια άθλια οικονομική κατάσταση. Η γη ήταν ερημωμένη επί εφτά δεκαετίες. Οι επαναπατρισθέντες άρχισαν να αποκαθιστούν την αληθινή λατρεία ανοικοδομώντας το θυσιαστήριο και προσφέροντας θυσίες στον Ιεχωβά. Το φθινόπωρο του 537 Π.Κ.Χ., γιόρτασαν τη Γιορτή των Σκηνών. (Ιερ 25:11· 29:10) Στη συνέχεια έθεσαν το θεμέλιο του οίκου του Ιεχωβά.
[Πλαίσιο στη σελίδα 25]
ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ:
Δανιήλ
Αγγαίος
Ζαχαρίας
Εσθήρ
Ψαλμοί (τμήμα τους)
1ο και 2ο Χρονικών
Έσδρας
Νεεμίας
Μαλαχίας
[Χάρτης στη σελίδα 24]
(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)
Μηδοπερσική Αυτοκρατορία
Α2 ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Α2 ΘΡΑΚΗ
Α4 Κυρήνη
Α4 ΛΙΒΥΗ
Β2 Βυζάντιο
Β2 ΛΥΔΙΑ
Β3 Σάρδεις
Β4 Μέμφις (Νοφ)
Β4 ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Β5 Νω-άμμων (Θήβες)
Β5 Συήνη
Γ3 ΚΙΛΙΚΙΑ
Γ3 Ταρσός
Γ3 Ισσός
Γ3 Χαρκεμίς
Γ3 Θαδμώρ
Γ3 ΣΥΡΙΑ
Γ3 Σιδώνα
Γ3 Δαμασκός
Γ3 Τύρος
Γ4 Ιερουσαλήμ
Δ2 Φάσις
Δ2 ΑΡΜΕΝΙΑ
Δ3 ΑΣΣΥΡΙΑ
Δ3 Νινευή
Δ4 Βαβυλώνα
Ε3 ΜΗΔΙΑ
Ε3 Εκβάτανα (Αχμεθά)
Ε3 ΥΡΚΑΝΙΑ
Ε4 Σούσα
Ε4 ΕΛΑΜ
Ε4 Πασαργάδες
Ε4 Περσέπολη
Ε4 ΠΕΡΣΙΑ
Ζ3 ΠΑΡΘΙΑ
Ζ4 ΔΡΑΓΓΙΑΝΗ
Η2 Μαράκανδα (Σαμαρκάνδη)
Η3 ΣΟΓΔΙΑΝΗ
Η3 ΒΑΚΤΡΙΑΝΗ
Η3 ΑΡΕΙΑ
Η4 ΑΡΑΧΩΣΙΑ
Η4 ΓΕΔΡΩΣΙΑ
Θ5 ΙΝΔΙΑ
[Άλλες τοποθεσίες]
Α2 ΕΛΛΑΔΑ
Α3 Μαραθώνας
Α3 Αθήνα
Α3 Σαλαμίνα
Γ1 ΣΚΥΘΙΑ
Γ4 Ελάθ (Ελώθ)
Γ4 Θεμά
Δ4 ΑΡΑΒΙΑ
[Όρη]
Ε3 ΟΡΗ ΕΛΜΠΟΥΡΖ
Ε4 ΟΡΗ ΖΑΓΡΟΥ
[Θαλάσσιες μάζες]
Β3 Μεσόγειος Θάλασσα (Μεγάλη Θάλασσα)
Γ2 Μαύρη Θάλασσα
Γ5 Ερυθρά Θάλασσα
Ε2 Κασπία Θάλασσα
Ε4 Περσικός Κόλπος
[Ποτάμια]
Β4 Νείλος
Γ3 Ευφράτης
Δ3 Τίγρης
Θ4 Ινδός
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Τα στρατεύματα του Κύρου χρειάστηκε να περάσουν τα Όρη του Ζάγρου για να φτάσουν στη Βαβυλώνα
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Επάνω: Η Πύλη Όλων των Εθνών, στην Περσέπολη
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Ένθετη φωτογραφία: Ο τάφος του Κύρου, στις Πασαργάδες