ΒΗΡΩΘ

(Βηρώθ) [Πηγάδια].

Μια από τις τέσσερις πόλεις των Ευαίων που με πανουργία σύναψαν διαθήκη με τον Ιησού του Ναυή, ενέργεια στην οποία προφανώς πρωτοστάτησαν οι άντρες της πόλης Γαβαών. (Ιη 9:3-17) Αργότερα, η Βηρώθ συμπεριλήφθηκε στην κληρονομιά της φυλής του Βενιαμίν. (Ιη 18:21, 25) Στο ιστορικό της δολοφονίας του Ις-βοσθέ, γιου του Σαούλ, από άντρες της Βηρώθ αναφέρεται ότι «και η Βηρώθ υπολογιζόταν ως μέρος του Βενιαμίν». Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η πόλη βρισκόταν κοντά στη μεθόριο μιας γειτονικής φυλής, γεγονός που καθιστούσε αναγκαίο να διευκρινιστεί σε ποιας φυλής την περιοχή βρισκόταν. (2Σα 4:2-6) Το υπόμνημα κάνει λόγο για φυγή των κατοίκων της στη Γιτθαΐμ, χωρίς όμως να εξηγεί την αιτία. Πιθανόν αυτή η φυγή να οφειλόταν σε επιδρομές που έκαναν οι Φιλισταίοι μετά τη νίκη τους επί των δυνάμεων του Σαούλ στο Όρος Γελβουέ, ή πιθανόν να έλαβε χώρα μετά τη δολοφονία του Ις-βοσθέ προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν πράξεις εκδίκησης ως αντίποινα για το φόνο. Ωστόσο, μετά την εξορία στη Βαβυλώνα, άντρες της Βηρώθ αναφέρονται μεταξύ εκείνων που επέστρεψαν στη γη του Ιούδα.—Εσδ 2:1, 25· Νε 7:29.

Όσον αφορά τη θέση της, μερικοί υποδεικνύουν το Χίρμπετ ελ-Μπουρτζ ή το Νάμπι Σαμουίλ στα Ν, ενώ άλλοι το ελ-Μπίρα, μια κωμόπολη κοντά στη σημερινή Ραμάλα, περίπου 14 χλμ. Β της Ιερουσαλήμ και περίπου 8 χλμ. ΒΒΑ της Γαβαών, δηλαδή κοντά στο σύνορο του Εφραΐμ. Μια πηγή εκεί βγάζει πολύ νερό. Τα ίχνη ενός αρχαίου πανδοχείου όπου διανυκτέρευαν καραβάνια υποδηλώνουν ότι η πόλη ήταν σταθμός καραβανιών.