ΒΗΡΩΘ ΒΕΝΕ-ΙΑΑΚΑΝ

(Βηρώθ Βενέ-ιαακάν) [Πηγάδια των Γιων του Ιαακάν].

Τοποθεσία όπου στρατοπέδευσαν οι Ισραηλίτες, ίσως σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών τους στην έρημο. Η τελευταία φορά ήταν λίγο πριν από το θάνατο του Ααρών στο Όρος Ωρ. (Δευ 10:6) Κατά την τρέχουσα άποψη ορισμένων ταυτίζεται με το ελ-Μπιρέιν, περίπου 62 χλμ. ΝΔ της Βηρ-σαβεέ, κοντά στο σημερινό Εζούζ. Υπάρχουν πηγάδια εκεί, και η πιθανή θέση της Κάδης-βαρνή βρίσκεται λίγα μόνο χιλιόμετρα νοτιότερα. Ο Νέλσον Γκλουκ σχολιάζει: «Υπάρχει ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός αρχαιολογικών τοποθεσιών σε αυτή την περιφέρεια». (Ποταμοί στην Έρημο [Rivers in the Desert], 1960, σ. 97) Όπως φαίνεται, η Βηρώθ Βενέ-ιαακάν αναφέρεται απλώς ως Βενέ-ιαακάν στο εδάφιο Αριθμοί 33:31.—Βλέπε ΒΕΝΕ-ΙΑΑΚΑΝ.