ΕΠΙΛΗΨΙΑ

Χρόνια ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος η οποία εκδηλώνεται με σπασμούς ή με διατάραξη ή απώλεια της συνειδητότητας, ή ίσως και με τα δύο. Αυτή η διαταραχή συνδέεται με μη φυσιολογική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Η επιληπτική κρίση που συνοδεύεται από δυνατούς σπασμούς και έλλειψη συνειδητότητας ονομάζεται μεγάλος παροξυσμός, ενώ η ήπια μορφή, οι προσβολές της οποίας είναι πολύ μικρής διάρκειας, λέγεται μικρός παροξυσμός. Αυτές είναι οι δύο κυριότερες μορφές επιληψίας.

Την επομένη της μεταμόρφωσης, ο Ιησούς Χριστός γιάτρεψε ένα επιληπτικό αγόρι που οι μαθητές του δεν είχαν καταφέρει να θεραπεύσουν. (Ματ 17:14-20) Από τότε που αυτό το αγόρι ήταν μικρό, είχε ένα «άλαλο και κουφό πνεύμα» το οποίο, μεταξύ άλλων, του προκαλούσε περιστασιακά σπασμούς κατά τους οποίους έβγαζε αφρούς από το στόμα. Ο Ιησούς επέπληξε το δαίμονα, αυτός βγήκε, και το αγόρι γιατρεύτηκε.—Μαρ 9:14-29· Λου 9:37-43.

Μολονότι στη συγκεκριμένη περίπτωση τα επιληπτικά συμπτώματα συνδέονταν με δαιμονική δραστηριότητα, κατά κανόνα η επιληψία έχει φυσικά αίτια, και οι Γραφές δεν υπονοούν ότι προκαλείται γενικά από το δαιμονισμό. Απεναντίας, ο Ματθαίος (4:24) αναφέρει ότι οι άνθρωποι έφεραν στον Ιησού πάσχοντες ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν “δαιμονισμένοι και επιληπτικοί”, διαχωρίζοντας έτσι αυτές τις δύο κατηγορίες ατόμων που θεραπεύτηκαν από τον Χριστό.

Η λέξη ἐπιληψία, που σημαίνει κατά κυριολεξία “αρπαγή, κράτημα”, δεν χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο κείμενο της Αγίας Γραφής. Αντίθετα, για αυτή την πάθηση ο Ματθαίος (4:24· 17:15) μεταχειρίστηκε τύπους της λέξης σεληνιάζομαι, που σημαίνει κατά κυριολεξία «προσβάλλομαι από τη σελήνη». Ορισμένες σύγχρονες μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη λέξη «επιληπτικός(-οί)» στα εδάφια Ματθαίος 4:24· 17:15.—AS· RS· ΜΝΚ· ΕΜΖ· ΜΠΚ.

Ενδιαφέροντα είναι τα σχόλια που κάνει Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopaedia): «Η αρχική έννοια του όρου σεληνιάζομαι, “προσβάλλομαι από τη σελήνη”, συνδέεται με τη διαδεδομένη και ασυνήθιστα μακρόχρονη λαϊκή δοξασία ότι η σελήνη, σε ορισμένες φάσεις της, είναι επιβλαβής για τους ανθρώπους, ιδιαίτερα όσον αφορά ασθένειες που έχουν περιοδικό χαρακτήρα ή παρουσιάζουν εξάρσεις και υφέσεις. Δεν υπάρχουν στοιχεία με βάση τα οποία να μπορεί να καθοριστεί αν την εποχή της Κ[αινής] Δ[ιαθήκης] η συγκεκριμένη λέξη αντιπροσώπευε μια ζωντανή και ισχύουσα δοξασία ή είχε περάσει στο στάδιο εκείνο της χρήσης στο οποίο η αρχική μεταφορά εξαφανίζεται και η λέξη απλώς υποδεικνύει το υποδηλούμενο γεγονός χωρίς να παραπέμπει στην ιδέα που είναι ενσωματωμένη στην ετυμολογία της».—Επιμέλεια Τζ. Ορ, 1960, Τόμ. 3, σ. 1941.

Το ότι ο Ματθαίος χρησιμοποίησε τύπους της λέξης σεληνιάζομαι δεν σημαίνει ότι ενστερνιζόταν κάποιες δεισιδαιμονικές αντιλήψεις που συσχέτιζαν αυτή την ασθένεια με ορισμένες φάσεις της σελήνης. Προφανώς, μεταχειρίστηκε απλώς τον ελληνικό όρο που συνηθιζόταν τότε για τους επιληπτικούς. Επίσης, τα συμπτώματα του αγοριού που περιγράφουν ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς συνδέονται σαφώς με την επιληψία.