ΠΟΝΟΣ

Αίσθημα σωματικής δυσφορίας, είτε μέτριας είτε έντονης. Επίσης, οξεία ψυχική ή συναισθηματική στενοχώρια.

Η εξουθενωτική εργασία για την καλλιέργεια της γης που ήταν υπό κατάρα (Γε 3:17-19· 5:29), τα προσβλητικά λόγια (Παρ 15:1), η έλλειψη ανταπόκρισης των άλλων στο καλό (Ρω 9:2), οι ασθένειες και άλλες αντιξοότητες (Ιωβ 2:13· 16:6) έχουν προκαλέσει στους ανθρώπους ψυχικό, συναισθηματικό και σωματικό πόνο. Παρόμοια, διάφορες τρομακτικές ή φοβερές καταστάσεις, που εκτυλίχθηκαν είτε στην πραγματικότητα είτε σε κάποιο όραμα, έχουν προξενήσει πόνο.—Ψλ 55:3, 4· Ησ 21:1-3· Ιερ 4:19, 20· Ιεζ 30:4, 9· βλέπε επίσης ΠΟΝΟΙ ΤΟΚΕΤΟΥ.

“Όχι Πια Πόνος”. Αν και δυσάρεστο, το σωματικό αίσθημα του πόνου εξυπηρετεί έναν ωφέλιμο σκοπό, εφόσον προειδοποιεί το άτομο για τον κίνδυνο σωματικής κάκωσης και έτσι του δίνει τη δυνατότητα να λάβει μέτρα για να αποφύγει τυχόν σοβαρή βλάβη. Επομένως, η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού πως “ούτε πόνος δεν θα υπάρχει πια” (Απ 21:4) δεν θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα γίνουν αναίσθητοι στον πόνο ή ότι θα χάσουν την ικανότητα να τον νιώθουν. Απεναντίας, ο ψυχικός, συναισθηματικός και σωματικός πόνος που έχει προκληθεί από την αμαρτία και την ατέλεια (Ρω 8:21, 22) “δεν θα υπάρχει πια” με την έννοια ότι τα αίτιά του (όπως οι ασθένειες και ο θάνατος) θα εξαλειφθούν. Το ότι η σωματική τελειότητα δεν προϋποθέτει απόλυτη αναλγησία πιστοποιείται από το γεγονός ότι ακόμη και ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς δοκίμασε σωματικό και συναισθηματικό πόνο αναφορικά με το θάνατό του και με την έλλειψη ανταπόκρισης από μέρους εκείνων που διακονούσε. (Ματ 26:37· Λου 19:41) Μάλιστα είχε προειπωθεί ότι θα ήταν «άνθρωπος προορισμένος για πόνους». (Ησ 53:3) Θεραπεύοντας τους «τυραννισμένους από διάφορες ασθένειες και βάσανα» (Ματ 4:24), ο Ιησούς επιφορτίστηκε τους πόνους άλλων.—Ησ 53:4.

Μεταφορική Χρήση. Συχνά οι Γραφές αναφέρονται στον πόνο με μεταφορική έννοια. Ανάλογα με τα συμφραζόμενα, ο πόνος μπορεί να υποδηλώνει σκληρή εργασία (Παρ 5:10) ή υγιή φόβο και γεμάτο δέος σεβασμό για τον Ιεχωβά Θεό. (1Χρ 16:30· Ψλ 96:9· 114:7) Τα νερά, τα βουνά και η γη, όταν ταράζονται, λέγεται ότι νιώθουν πόνο. (Ψλ 77:16· 97:4· Ιερ 51:29· Αββ 3:10) Ο Ιεχωβά θεωρούσε ότι ο άπιστος Ιούδας είχε έναν αθεράπευτο πόνο, έναν πόνο θανάσιμο.—Ιερ 30:15.

Οι πόνοι, ή οι οδύνες, μπορούν επίσης να υποδηλώσουν μια βασανιστική κατάσταση. Σχετικά με τον Ιησού Χριστό, ο απόστολος Πέτρος δήλωσε: «Ο Θεός τον ανέστησε λύνοντας τις οδύνες του θανάτου, επειδή δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει να κρατείται από το θάνατο». (Πρ 2:24) Μολονότι οι νεκροί δεν συναισθάνονται τίποτα, ο θάνατος είναι μια πικρή και βασανιστική κατάσταση, τόσο με τον πόνο που συχνά προηγείται από αυτόν όσο και με την απώλεια κάθε δραστηριότητας και ελευθερίας που επιφέρει η παραλυτική λαβή του.—Παράβαλε Ψλ 116:3.