ΣΚΟΥΡΙΑ

Η κοκκινωπή, πορώδης, εύθρυπτη επικάλυψη που σχηματίζεται πάνω στο σίδερο, ιδιαίτερα με τη χημική επίδραση του υγρού αέρα. Κατ’ επέκταση, η επικάλυψη που δημιουργείται πάνω σε οποιοδήποτε από διάφορα άλλα μέταλλα λόγω διάβρωσης. Το σίδερο σκουριάζει, ο χαλκός και το ασήμι λέγεται ότι διαβρώνονται, ακόμη και το χρυσάφι μπορεί να προσβληθεί από κάποια οξέα ή στοιχεία. Η εβραϊκή λέξη χελ’άχ, που μεταφράζεται «σκουριά» (RS· ΜΝΚ), παράγεται από μια λέξη η οποία σημαίνει «παρουσιάζω ασθένεια» (2Χρ 16:12), γι’ αυτό και όταν αναφέρεται σε μέταλλα εννοεί τη σκουριά. (Ιεζ 24:6, 11, 12) Η λέξη βρῶσις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνει κατά κυριολεξία «φάγωμα» (Ματ 6:19, 20), ενώ η λέξη ἰός σημαίνει και «δηλητήριο» (Ρω 3:13· Ιακ 3:8) και “σκουριά”.—Ιακ 5:3.

Ο Ιεζεκιήλ παρέβαλε την Ιερουσαλήμ με πλατύστομη χάλκινη χύτρα «που έχει τη σκουριά μέσα της». Αυτή η σκουριά συμβόλιζε την ακαθαρσία, την έκλυτη διαγωγή και την αιματοχυσία, πράγματα για τα οποία ήταν υπεύθυνη η Ιερουσαλήμ. Η εντολή που δόθηκε στον Ιεζεκιήλ ήταν να βράσει κρέας μέσα στη χύτρα και μετά “να τη στήσει άδεια πάνω στα κάρβουνά της για να πυρωθεί· και ο χαλκός της θα θερμανθεί και η ακαθαρσία της θα ρευστοποιηθεί στο μέσο της. Η σκουριά της ας κατακαεί [και ο χαλκός της να καεί, για να λιώσει μέσα της η ακαθαρσία της, να κατακαεί η σκουριά της· RS]”.—Ιεζ 24:3-12.

Ο Ιησούς Χριστός είπε στην Επί του Όρους Ομιλία του: «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά [βρῶσις] καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν. Απεναντίας, να συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις ούτε κλέβουν». (Ματ 6:19, 20) Ο κρυμμένος υλικός πλούτος δεν χρησιμοποιείται για κάτι ωφέλιμο. Παραμένοντας αχρησιμοποίητος, μπορεί να σκουριάσει και τελικά να είναι άχρηστος ακόμη και για τον ιδιοκτήτη του. Στην πραγματικότητα, όπως προειδοποιεί ο Ιάκωβος τους πλούσιους που εμπιστεύονται στον υλικό πλούτο: «Ο πλούτος σας έχει σαπίσει . . . Το χρυσάφι και το ασήμι σας έχουν φαγωθεί από τη σκουριά, και η σκουριά [ἰός] τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας και θα φάει τις σάρκες σας. Κάτι σαν φωτιά είναι αυτό που έχετε συσσωρεύσει στις τελευταίες ημέρες. Ορίστε! Ο μισθός των εργατών που θέρισαν τους αγρούς σας, ο οποίος όμως κατακρατείται από εσάς, κραυγάζει και οι επικλήσεις για βοήθεια από μέρους των θεριστών έχουν φτάσει στα αφτιά του Ιεχωβά των στρατευμάτων». (Ιακ 5:2-4) Αντί να χρησιμοποιούν τα πλούτη τους με το σωστό τρόπο, εκείνοι τα κατακρατούν φερόμενοι άδικα. Όσο μεγαλύτερο διάστημα συμβαίνει αυτό, και όσο περισσότερη διάβρωση και σκουριά μαζεύεται, τόσο μεγαλύτερη είναι η μαρτυρία εναντίον τους μπροστά στο θρόνο της κρίσης του Θεού. Ο Ιησούς συνέστησε το αντίθετο της μη χρησιμοποίησης του υλικού πλούτου, όταν είπε: «Κάντε φίλους για τον εαυτό σας μέσω του άδικου πλούτου ώστε, όταν αυτός χαθεί, να σας δεχτούν στις αιώνιες κατοικίες».—Λου 16:9.