ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ ΞΥΛΟ

Ανάμεσα στα είδη πολυτελείας που έφερναν οι έμποροι στη συμβολική “Βαβυλώνα τη Μεγάλη” υπήρχαν αντικείμενα από «αρωματικό ξύλο», ή αλλιώς από ξύλον θύινον. (Απ 17:5· 18:11, 12, Κείμενο) Αυτό το ξύλο, που πιθανώς προερχόταν από τη βόρεια Αφρική, ήταν περιζήτητο από τους αρχαίους Ρωμαίους για την κατασκευή πανάκριβων επίπλων. Η πιο ακριβή ποιότητα προερχόταν από το χαμηλότερο μέρος του κορμού, επειδή σε εκείνο το σημείο τα νερά του ξύλου παρουσίαζαν μεγάλη ποικιλία και τα κομμάτια που μπορούσαν να κοπούν από το σημείο αυτό ήταν πλατιά. Το ξύλο ήταν αρωματικό, σκληρό και επιδεχόταν έντονη στίλβωση, ενώ επειδή είχε κυματοειδή ή σπειροειδή νερά, μερικά από τα τραπέζια που φτιάχνονταν από αυτό ονομάζονταν «τιγροειδή τραπέζια» ή «πανθηροειδή τραπέζια». Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν αυτό το βαλσαμοφόρο ξύλο στη λατρεία που απέδιδαν στους ναούς τους. Η ονομασία του είναι παράγωγο του ρήματος θύω («προσφέρω ολοκαύτωμα, θυσία»).

Το δέντρο από το οποίο προερχόταν αυτό το αρωματικό ξύλο θεωρείται ότι είναι η καλλιτρίς η αρθρωτή (Tetraclinis articulata), ένα κωνοφόρο δέντρο της βόρειας Αφρικής, το οποίο ανήκει στην οικογένεια Κυπαρισσίδες και φτάνει σε ύψος τα 4,5 ως 7,5 μ. Το ξύλο του έχει έντονη καστανοκόκκινη απόχρωση και ωραία νερά.