ΣΕΓΟΥΒ

(Σεγούβ) [Υψωμένος· Προστατευμένος].

1. Γιος του Εσρών και πατέρας του Ιαείρ από τη φυλή του Ιούδα.—1Χρ 2:21, 22.

2. Ο νεότερος γιος του Χιήλ του Βαιθηλίτη. Σε εκπλήρωση της κατάρας του Ιησού του Ναυή, ο Σεγούβ έχασε τη ζωή του όταν ο πατέρας του ανοικοδόμησε την Ιεριχώ στη διάρκεια της βασιλείας του Αχαάβ.—Ιη 6:26· 1Βα 16:34.