«Απολύτρωσις»

«Δια του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού.»—Εφεσ. 1:7.

1. Πώς οι θυσίες υπό τον Νόμον δεν παρείχαν αποτελεσματική «λύτρωσι», αλλά ποιος σκοπός εξυπηρετείτο;

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ στην αμαρτία και έχοντας συλληφθή στην ανομία, οι άνθρωποι ήσαν καταδικασμένοι να ζουν στην αμαρτία και να πληρώσουν την ποινή της, το θάνατο. Υπό τον Μωσαϊκό νόμο, που είχε δοθή στον Ισραήλ, οι αμαρτίες του λαού συνεχωρούντο μ’ ένα εικονικό τρόπο με τις θυσίες ζώων που ετελούντο και προσεφέροντο από τον αρχιερέα. Με μια πραγματική, όμως, έννοια το αίμα μόσχων δεν πραγματοποιούσε μια αληθινή λύτρωσι μονίμου φύσεως από την ποινή της αμαρτίας τον θάνατο· διότι όλοι όσοι συνεμορφώνοντο με το νόμο, τελικά πέθαιναν. Επί πλέον, οι θυσίες έπρεπε να επαναλαμβάνωνται κατά τακτικά διαστήματα. Η διαθήκη του νόμου ήταν πραγματικά «σκιά των μελλόντων αγαθών», εξεικονίζοντας τι θα επιτελούσε ο Θεός μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού. (Εβρ. 10:1-3) «Ώστε ο νόμος έγεινε παιδαγωγός ημών εις τον Χριστόν, δια να δικαιωθώμεν εκ πίστεως.»—Γαλ. 3:24.

2. Ποιο σπουδαίο μέρος έπαιζε το αίμα υπό τον Νόμον, αλλά πώς η έλευσις του Ιησού έκαμε μεγάλη αλλαγή;

² Αλλ’ ακόμη και υπό την διάταξι του νόμου, η δικαίωσις εγίνετο μόνο με την έκχυσι αίματος. Αποβλέποντας στη θυσία και το αντίλυτρον του Ιησού πρέπει να έχωμε στο νου την σαφή δήλωσι της Γραφής ότι «χωρίς χύσεως αίματος δεν γίνεται άφεσις.» Γι’ αυτό ακριβώς ο Ισραήλ μέσω του αρχιερέως προσέφερε εξακολουθητικά το αίμα ζώων για ν’ αποκτήση, με μια εικονική έννοια, την ετησία λύτρωσι από τις αμαρτίες. Αλλά με την έλευσι του Ιησού Χριστού υπάρχει μια μεγάλη αλλαγή, διότι αυτός «ουχί . . . δι’ αίματος τράγων και μόσχων, αλλά δια του ιδίου αυτού αίματος εισήλθεν άπαξ εις τα άγια, αποκτήσας αιωνίαν λύτρωσιν.» (Εβρ. 9:22, 12) Δεν ήταν πια ανάγκη να προσφέρεται περιοδικώς αίμα ζώων, διότι εκείνος που προεσκιάζετο από αυτές τις θυσίες ζώων είχε έλθει και είχε θέσει θεμέλιο για μια αιωνία λύτρωσι. Τώρα ήταν ζήτημα αποκτήσεως των προσόντων για να λάβη κανείς το όφελος αυτής της απολυτρώσεως.

3. Από ποια άποψι ήταν ανώτερη η θυσία του Ιησού;

³ Η είσοδος του Ιησού Χριστού για να κάμη εξιλέωσι για τις αμαρτίες του ανθρωπίνου γένους και έτσι να πραγματοποιήση λύτρωσι δεν ήταν είσοδος σε κάποιον επίγειο ναό. «Διότι ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια [όπως εισήρχετο ο αρχιερεύς του Ισραήλ], αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, δια να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών . . . ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς δια να σηκώση τας αμαρτίας πολλών.» (Εβρ. 9:24-28) Ο Χριστός εισήλθε στην παρουσία του Ιεχωβά Θεού στον ουρανό μετά την ανάστασί του, για να προσφέρη την αξία του αίματος της τελείας ζωής του, που είχε εκχύσει, ώστε να πραγματοποιήση μια μόνιμη λύτρωσι για κείνους από το ανθρώπινο γένος που θα εξασκούσαν πίστι στην αξία του αντιλύτρου αυτού. Ο Πέτρος επιβεβαιώνει ότι το χυθέν αίμα του Ιησού είναι εκείνο που προμηθεύει την αξία του αντιλύτρου: «Εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών δια φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου, αλλά δια του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου.»—1 Πέτρ. 1:18, 19.

4. Γιατί είναι ανόητο να θεωρούμε περιττόν τον θυσιαστικό θάνατο του Ιησού;

⁴ Το αίμα της ζωής του τελείου ανθρώπου Ιησού, που εξεχύθη σε θυσιαστικό θάνατο, φανερώνεται έτσι ότι έχει μια σωστική αξία προς όφελος εκείνων που εξασκούν πίστι σ’ αυτό. Επομένως, το αίμα που εδόθη σε θυσία είναι εκείνο που χρειάζεται για να πραγματοποιήση τη σωτηρία του κόσμου, και όχι απλώς οι «βαθιές, ουσιώδεις, αιώνιες αλήθειες του Χριστιανικού ευαγγελίου». Δεν θα υπήρχε λύτρωσις χωρίς το χυθέν αίμα. Οι Γραφές τονίζουν εξαιρετικά την αλήθεια αυτή. Είναι, λοιπόν, απολύτως ανόητο το να θεωρούμε την πορεία αυτοθυσίας του Ιησού ως ουσιαστικώς περιττή για το έργο του της σωτηρίας του κόσμου. Αν η αξία του χυθέντος αίματος δεν εφαρμοσθή προς όφελος οιουδήποτε ατόμου, ο άνθρωπος αυτός δεν έχει ελπίδα ν’ αποκτήση αιώνια ζωή. Το αίμα της τελείας ζωής του Ιησού Χριστού αντιστοιχούσε προς την αξία της ζωής εκείνης που έχασε ο Αδάμ. Όταν ο Ιησούς ηγέρθη εκ νεκρών και ανελήφθη στους ουρανούς, είχε στην κατοχή του το δικαίωμα της τελείας ανθρωπίνης ζωής με όλες τις προσδοκίες της, ό,τι ακριβώς είχε χάσει για το ανθρώπινο γένος ο Αδάμ με την αμαρτία της παρακοής. Την τιμή αυτή του αντιλύτρου ο Ιησούς παρουσίασε ενώπιον του Θεού και εις αντάλλαγμα έλαβε το ανθρώπινο γένος για τον σκοπό να δώση σε άξια μέλη του την ευκαιρία ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή.—Ρωμ. 5:15-19.

5. Ποιο μεγάλο ερώτημα τίθεται, και πώς η εσφαλμένη άποψις των πραγμάτων απεργάζεται βλάβη στους ανθρώπους;

⁵ Αυτό φέρνει ενώπιον μας το ερώτημα, ποιοι ευεργετούνται από το αντίλυτρο. Ευεργετούνται όλοι οι άνθρωποι, είτε καλοί είτε κακοί; Δεν ήταν η μεγάλη αγάπη του Θεού για όλους τους ανθρώπους εκείνη που τον υπεκίνησε να δώση τον Υιόν του; Και δεν υποστηρίζει αυτό την άποψι που διακρατείται από πολλούς ότι όλοι πρέπει τελικά να σωθούν, περιλαμβανομένου και του Αδάμ και ακόμη του Διαβόλου; Κατηγορηματικά όχι, επειδή τίποτε δεν θα μπορούσε ν’ απέχη περισσότερο από την αλήθεια. Η προσκόλλησις σε μια τέτοια θεωρία παγκοσμίου σωτηρίας απεργάζεται μεγάλη βλάβη στους ανθρώπους, επειδή τους τυφλώνει ως προς τον πραγματικό σκοπό του αντιλύτρου. Αποκοιμίζει τους ανθρώπους με μια ψευδή αίσθησι ασφαλείας και ελλείψεως ευθύνης, επειδή τους λέγει ότι τα πάντα θα έχουν πολύ καλή έκβασι στο τέλος, αδιάφορο τι αυτοί πράττουν ή πώς ζουν. Με την πίστι στη «σωτηρία για όλους» αποτυγχάνουν να δουν την ανάγκη να εξετάσουν την πρόθεσι του Θεού και να βεβαιωθούν επάνω σε ποια βάσι μπορούν να γίνουν κατάλληλοι για ‘απολύτρωση μέσω του αίματος’ του Ιησού Χριστού.

6. Ποια απλά γεγονότα υποστηρίζουν την ορθή άποψι;

⁶ Σταθήτε, σκεφθήτε, και εξετάστε μερικά απλά γεγονότα. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη και εκήρυττε μετάνοια, μερικοί τον άκουαν με πίστι και άλλοι περιφρονούσαν τη διδασκαλία του. Σ’ εκείνους που άκουαν με πίστι και ‘διέμειναν μαζί του στους πειρασμούς του’ ο Ιησούς υπεσχέθη μεγάλες ευλογίες στη Βασιλεία. (Λουκ. 22:28-30) Και είπε ότι και άλλα πρόβατα θα άκουαν αργότερα με πίστι και θα ελάμβαναν επίσης ευλογίες. Αλλά σ’ εκείνους τους απίστους Ιουδαίους που τον περικύκλωσαν και εχλεύαζαν το άγγελμά του απαιτώντας να μάθουν αν αυτός ήταν ο Χριστός, ο Ιησούς απήντησε, «Σας είπον, και δεν πιστεύετε . . . δεν πιστεύετε· διότι δεν είσθε εκ των προβάτων των εμών. Καθώς σας είπον, τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά· και με ακολουθούσι. Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον· και δεν θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα.» (Ιωάν. 10:16-30) Οι άπιστοι εκείνοι αργότερα προσπάθησαν να λιθοβολήσουν τον Ιησούν. Υπόσχεσις αντιλύτρου για αιώνια ζωή δεν παρείχετο καθόλου σε τέτοια πρόσωπα, άλλα μόνο στους πιστούς, τα «πρόβατα».

7. Ποια κατάστασι παρουσιάζει το Ματθαίος 23 που εμβάλλει σε αμηχανία εκείνους που πιστεύουν στη «σωτηρία για όλους»;

⁷ Οι συνήγοροι της «σωτηρίας για όλους» πρέπει να κλείσουν τα μάτια των στη δριμεία μαρτυρία του Ιησού εναντίον των ψευδοδιδασκάλων της εποχής του, των γραμματέων και Φαρισαίων. Ενώ ισχυρίζοντο ότι λατρεύουν τον Θεό, έκαναν κάθε είδους κακό. Ο Ιησούς δεν προείπε κανένα καλό γι’ αυτούς, αλλά μόνο ουαί επί ουαί. Ισχυρά ετόνισε την πλήρη ανικανότητά των να διαφύγουν την κρίσι της Γεέννης (καταστροφής) από το χέρι του Ιεχωβά λόγω της πονηρής των πορείας. Θα ελέγατε, λοιπόν, ότι αυτός απέθανε για να προμηθεύση αντίλυτρο γι’ αυτούς; Θα μπορούσαν αυτοί, και να λυτρωθούν, και να καταστραφούν; Ασφαλώς όχι, όπως κάθε λογικό άτομο πρέπει να παραδεχθή! Ο Ιησούς ωστόσο τους είπε ότι ήσαν καταδικασμένοι· δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να υπάρξη αντίλυτρο γι’ αυτούς.—Ματθαίος 23.

8. Ποια άποψι υποστηρίζουν οι οδηγίες του Ιησού προς τους μαθητάς του;

⁸ Οι οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητάς του προσθέτουν βαρύτητα στην αλήθεια ότι το αντίλυτρο δεν θα εφηρμόζετο σε όλους τους ανθρώπους ατομικώς, διότι αυτός είπε, «και όστις δεν σας δεχθή, μηδέ ακούση τους λόγους σας, εξερχόμενοι εκ της οικίας, ή της πόλεως εκείνης, εκτινάξατε τον κονιορτόν των ποδών σας. Αληθώς σας λέγω, Ελαφροτέρα θέλει είσθαι η τιμωρία εν ημέρα κρίσεως εις την γην των Σοδόμων και Γομόρρων, παρά εις την πόλιν εκείνην.» (Ματθ. 10:14, 15) Ο Ιησούς ετόνιζε με οξύτητα το τελείως αδύνατον εφαρμογής του αντιλύτρου στους απίστους ή εκείνους που είναι εκουσίως πονηροί, επειδή τα Σόδομα και τα Γόμορρα κατεδικάσθησαν και κατεστράφησαν ανεκκλήτως, πέραν κάθε πιθανής ανορθώσεως.

9. Πώς υπάρχει διαφορά μεταξύ της θέσεως του Σατανά, του Αδάμ και του ανθρωπίνου γένους γενικά;

⁹ Ο Σατανάς ή Διάβολος είναι ο θεός του κόσμου τούτου που βασίζεται στην κακία και στην πονηρία. Είναι ένας εσκεμμένος και εκούσιος αμαρτωλός και βιαστής της κυριαρχίας του Θεού. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει ανόρθωσις, αλλά μόνο βεβαία καταστροφή. Ο άνθρωπος Αδάμ εκουσίως και εσκεμμένως εξέλεξε την ίδια πορεία της ανταρσίας που έλαβε ο Σατανάς, και ο Θεός με δικαιοσύνη του επέβαλε τον θάνατο. Για τους απογόνους, όμως, του Αδάμ η κατάστασις είναι διαφορετική, επειδή εγεννήθησαν υπό κατάκρισιν εξαιτίας της εσκεμμένης πράξεως του Αδάμ και όχι για κάτι που οι ίδιοι είχαν πράξει. (Ρωμ. 16:20· Αποκάλ, 20:10· Ωσηέ 6:7· Ρωμ. 5:14) Επομένως, γι’ αυτούς ο Ιεχωβά επρομήθευσε την ευκαιρία απαλλαγής από αυτή τη δουλεία μέσω απολυτρώσεως δια του Ιησού Χριστού.

10. Ποια μεταμόρφωσις πρέπει να γίνη στη ζωή ενός που ευεργετείται από το αντίλυτρο;

¹⁰ Στις ημέρες που ο Ιησούς εκήρυττε το ευαγγέλιο, δεν άκουσαν και πίστεψαν όλοι οι απόγονοι του Αδάμ που ζούσαν τότε, και επομένως δεν ήλθαν όλοι κάτω από το αντίλυτρο που ο Ιησούς κατέστησε επωφελές αργότερα. Εξ άλλου, στην περίπτωσι εκείνων που επίστεψαν, μια θαυμαστή μεταμόρφωσις έγινε στη ζωή τους, όπως αυτό αληθεύει με τους αποστόλους. Έτσι και σήμερα εκείνοι που τελικά ευεργετούνται από το αντίλυτρο, πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσουν μια μεταμόρφωσι στη ζωή τους. Αυτό σημαίνει κάτι περισσότερο από το να απέχουν από το κακό και να διακρατούν ουδέτερη στάσι ή στάσι μακριά από χονδροειδή φαυλότητα, ελπίζοντας έτσι για το αντίλυτρο λόγω του ωραίου χαρακτήρος που οικοδόμησαν με τις προσπάθειες των. Μάλλον, αυτό απαιτεί ν’ ακούσουν και πιστέψουν τα αγαθά νέα που εκήρυττε ο Ιησούς και που σύμφωνα με την υπόσχεσί του κηρύττονται σήμερα σε όλη τη γη. Αυτό σημαίνει δράσι μ’ ένα θετικό τρόπο για την υποστήριξι ολόκληρης της διευθετήσεως του Ιεχωβά Θεού για την ίδρυσι ενός νέου κόσμου, για τον οποίον το αίμα του Ιησού παρέσχε μια βάσι. Ο Διάβολος και όλοι όσοι έχουν το ίδιο φρόνημα και είναι εσκεμμένοι αμαρτωλοί, δεν θα υποστηρίξουν το νέο κόσμο. Ούτε θα ευεργετηθούν από το αντίλυτρο, ούτε θα λάβουν ποτέ πείραν λυτρώσεως από τη δουλεία στο ιδιοτελές θέλημά τους, που τους ωθεί προς το θάνατο.

11. Πώς η παραβολή των «προβάτων» και «εριφίων» δείχνει ότι το αντίλυτρο είναι περιορισμένο; Γιατί;

¹¹ Ο Ιησούς, περιγράφοντας τη διαίρεσι των λαών της γης σε δύο τάξεις, πρόβατα και ερίφια, ως αποτέλεσμα της διακηρύξεως του αγγέλματος της Βασιλείας, προείπε καταστροφή για την τάξι των «εριφίων», αλλ’ αντίλυτρο και ζωή για την τάξι των «προβάτων». Θα γίνη γενικώς παραδεκτό ότι η αμαρτία του ενός ανθρώπου, Αδάμ, επέφερε θάνατο σε όλους τους ανθρώπους· αλλ’ είναι εξίσου αληθινό ότι «δια μιας δικαιοσύνης [του Ιησού Χριστού] ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν.» (Ρωμ. 5:18· Ματθ. 25:45, 46· Ιωάν. 3:36) Αυτοί οι άνθρωποι από όλα τα έθνη είναι τα «πρόβατα» που ακούουν και πιστεύουν στην αξία του αντιλύτρου του Ιησού Χριστού, και που δείχνουν την πίστι των με τα έργα των και τον τρόπο της ζωής των. Αυτοί είναι εκείνοι προς όφελος των οποίων εφαρμόζεται η απολυτρωτική αξία του αίματος του Χριστού, επειδή αναγνωρίζουν αυτή την αξία και προσαρμόζονται για τα ευεργετήματά της στους όρους που ο Ιεχωβά αναγράφει στον Λόγον του.

12. Ποια πρόσθετα γεγονότα δείχνουν ότι υπάρχει ένα όριο στο αντίλυτρο;

¹² Παρατηρήστε προσεκτικά ότι σ’ αυτά τα «πρόβατα» δεν περιλαμβάνονται όλοι οι άνθρωποι όλων των εθνών αδιάφορο ποια είναι η πίστις των ή οι συνήθειες της ζωής των. Δεν περιλαμβάνονται πράγματι, διότι πρέπει να θυμηθούμε ότι ο πρώτιστος σκοπός του Ιησού Χριστού είναι να διεκδικήση το ωνειδισμένο όνομα του Πατρός του. Ομοίως ο πρώτιστος σκοπός του αντιλύτρου, σύμφωνα με τούτο, είναι να καταστήση ικανόν τον Ιησούν να εξαγοράση ή απολυτρώση από την ποινή του θανάτου ανθρώπους οι οποίοι με την πίστι των και την αφοσίωσί των θα απεδείκνυαν τον Διάβολο ψεύτη. Έπεται ότι, αν μερικοί άνθρωποι, με την εκούσια καταβύθισί των στο κακό και την πλήρη παραμέλησι του σωτηρίου αγγέλματος των Αγίων Γραφών, δείχνουν ότι αντιτάσσονται στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη, δεν έχουν ελπίδα στην αξία του αντιλύτρου του Χριστού. «Ούτω θέλει είσθαι εν τη συντελεία του αιώνος· θέλουσιν εξέλθει οι άγγελοι, και θέλουσιν αποχωρίσει τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων, και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός.»—Ματθ. 13:49, 50· Ησ. 26:10.

13. Πώς η Βίβλος σημειώνει την εκλεκτικότητα του αντιλύτρου;

¹³ Η ίδια η Βίβλος είναι προσεκτική να σημειώση την εκλεκτικότητα της εξαγοράς μέσω αντιλύτρου, λέγοντας για τον Ιησούν: «Εσφάγης και ηγόρασας τω Θεώ εν τω αίματί σου [άτομα, ΜΝΚ] εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους.» (Αποκάλ. 5:9, Κριτ. Έκδ. Κειμ.) Σημειώστε ότι εκείνοι που ηγοράσθησαν ή απελυτρώθησαν για τη Χριστιανική εκκλησία, το ουράνιο «βασίλειον ιεράτευμα», ήσαν «άτομα» από κάθε φυλή, γλώσσα, λαό και έθνος. Ολόκληροι λαοί και έθνη δεν αγοράζονται ομαδικώς. Γιατί; Διότι δεν αποκτούν τα προσόντα για το αντίλυτρον. Είναι ένα δύσκολο πράγμα για έναν ευθύν άνθρωπον να αποκτήση τα προσόντα για το αντίλυτρον λόγω των μεγάλων δοκιμασιών της πίστεως που συνεπάγεται αυτό. «Και “αν ο δίκαιος μόλις σώζηται, ο ασεβής και αμαρτωλός πού θέλει φανή;”»—1 Πέτρ. 4:18.

14. Ποια άλλη Βιβλική αναγραφή υποστηρίζει ότι το αντίλυτρο είναι διαθέσιμο για όλους τους ανθρώπους, αλλά υπό τους ειδικούς όρους του Θεού;

¹⁴ Μια όμοια άποψις απολυτρωμένων περιγράφεται στην Αποκάλυψι 7:9, 10, και αυτοί προέρχονται από όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες. Ναι, είναι θέλημα Θεού «να σωθώσι πάντες [παντός γένους, ΜΝΚ] οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» (1 Τιμ. 2:4) Δεν κάνει, λοιπόν, αυτός διάκρισι για οποιουσδήποτε παρέχοντάς τους την ευκαιρία να λάβουν ζωή μέσω του αντιλύτρου, αλλ’ ούτε και επιβάλλει το ευεργέτημα του αντιλύτρου σε ανθρώπους αντίθετα με την ατομική των εκλογή. Δεν οφείλει τίποτε στους ανθρώπους «επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού», αλλά μέσα στο έλεός του προσφέρει τη ζωή ως δώρον, διότι «δικαιούνται . . . δωρεάν με την χάριν αυτού, δια της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού.» Οι άνθρωποι, όμως, πρέπει να ζητήσουν και δεχθούν αυτό το δώρο με ευγνωμοσύνη, όπως έκαμε και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος ανεφώνησε: «Χάρις δε εις τον Θεόν δια την ανεκδιήγητον αυτού δωρεάν.»—Ρωμ. 3:23, 24· 2 Κορ. 9:15.

15. Γιατί ο «πολύς όχλος» δεν μπορεί να περιλαμβάνη όλους τους ανθρώπους;

¹⁵ Ο «πολύς όχλος» της Αποκαλύψεως 7:9 φανερώνεται ότι έχει μια ευνοϊκή στάσι ενώπιον του Θεού επειδή «έπλυναν τας στολάς αυτών, και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου», και επομένως η απολυτρωτική αξία του αίματος εφηρμόσθη προς όφελός των. Βέβαια κανείς από τους εκουσίως πονηρούς, ανθρώπους ή αγγέλους, δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτό τον όμιλο που εξεικονίζεται ότι ευεργετείται από το αντίλυτρο. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνη αυτό, επειδή οι πονηροί δεν υπηρετούν καθόλου τον Θεό, και όμως αυτοί που αποτελούν τον «πολύν όχλον» περιγράφονται ότι « λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού». Είναι άτομα από παντού που έχουν ακούσει τα αγαθά νέα και εγκατέλειψαν το σκότος του κόσμου τούτου για να περιπατήσουν στο φως· και όπως λέγει ο Ιωάννης, «εάν . . . περιπατώμεν εν τω φωτί καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ’ αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας,»—Αποκάλ. 7:14, 15· 1 Ιωάν. 1:7.

16. Ποιον «κόσμον» αγάπησε ο Θεός και παρεκινήθη να δώση τον Υιό του; Και τι πρέπει κάθε άτομο να καταδείξη σχετικώς;

¹⁶ Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο νέος κόσμος της δικαιοσύνης ήταν εκείνος που αγάπησε τόσο πολύ ο Θεός ώστε έδωκε τον Υιό του για να προμηθεύση τη βάσι της εγκαθιδρύσεώς του με την έκχυσι του αίματός του. Είναι ένας κόσμος που τώρα βρίσκεται πολύ πλησίον, που θα κατοικηθή από ανθρώπους οι οποίοι δέχονται το δώρον της ζωής και οι οποίοι ελυτρώθησαν από την καταδίκη της αμαρτίας και του θανάτου την κληρονομημένη από τον κοινόν πατέρα Αδάμ. Εν σχέσει δε με τούτο πρέπει κάθε άτομο να καταδείξη την προσωπική του επιθυμία για εφαρμογή της αξίας τού αντιλύτρου προς όφελος του με πίστι και δίκαια έργα. Ιδού ότι «απολύτρωσις» για όλους τους ανθρώπους ατομικώς αποκλείεται, επειδή δεν εκλέγουν όλοι να υπηρετήσουν τον Θεό και να δεχθούν το δώρον. Τι απαιτείται, λοιπόν, για να υπαχθούμε στη λύτρωσι;

17. Πώς ήταν η περίπτωσις με τον Αβραάμ όμοια με την περίπτωσι μαζί μας;

¹⁷ Πρέπει να έχωμε πίστι όμοια μ’ εκείνη που είχε ο Αβραάμ και, όπως αυτός, πρέπει να υποστηρίξωμε την πίστι αυτή με έργα. Ο Αβραάμ επίστευσε στον Ιεχωβά και ‘ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην’. (Γεν. 15:6) Η πίστις του Αβραάμ του έδωκε μια καλή στάσι ενώπιον του Θεού και γι’ αυτό είναι κατάλληλος για ανάστασι και ευλογίες ζωής του νέου κόσμου, που καθίσταται δυνατή δια του αντιλύτρου του Χριστού. Ο Παύλος υποστηρίζει ότι αυτή η έκφρασις ‘ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην’ «δεν εγράφη . . . δι’ αυτόν μόνον, ότι ελογίσθη εις αυτόν, αλλά και δι’ ημάς, εις τους οποίους μέλλει να λογισθή, τους πιστεύοντας εις τον αναστήσαντα εκ νεκρών Ιησούν τον Κύριον ημών· όστις παρεδόθη δια τας αμαρτίας ημών, και ανέστη δια την δικαίωσιν ημών.»—Ρωμ. 4:22-25.

18. Γιατί το αντίλυτρο θα ωφελήση πιστούς ανθρώπους περασμένων ημερών;

¹⁸ Ο ίδιος ο Παύλος και άλλοι πιστοί των ημερών του Ιησού κατέθεσαν την επίγεια ζωή τους θυσιαστικά, επειδή όλοι απέθαναν πιστοί στον Θεό. Η πίστις των, όπως και η πίστις του Αβραάμ τους ελογίσθη εις δικαιοσύνην απέναντι του Θεού. Τους έδωσε μια ευνοϊκή στάσι και τους έβαλε σε θέσι να λάβουν την «απολύτρωσι» και όλα τα οφέλη της μέσω δικαιώσεως. Επειδή απεδείχθησαν πιστοί ως συνθυσιασταί με τον Χριστό μέχρι θανάτου, θα λάβουν ανάστασι σε ουράνια ζωή για να είναι συγκληρονόμοι της δόξης της Βασιλείας με τον Χριστό. Στον Δανιήλ, ο οποίος ήταν άνθρωπος πίστεως όπως και ο Αβραάμ εδόθη η υπόσχεσις ότι αν και πέθανε πριν από την πρώτη έλευσι του Χριστού, όμως η δίκαιη στάσις του ενώπιον του Θεού ασφαλώς θα του αποφέρη όφελος, διότι, όπως του είπε ο Θεός, «θέλεις σταθή εν τω κλήρω σου εις το τέλος των ημερών». (Δαν. 12:13) Στη μνήμη του Θεού κρατούνται όλοι οι όμοιοι άνδρες πίστεως, και το αντίλυτρο του Ιησού Χριστού ασφαλώς θα εφαρμοσθή σ’ αυτούς στη νέα γη του νέου κόσμου που είναι τώρα πολύ πλησίον.

19. Ποια μεγάλη εκλογή είναι ενώπιον όλων των ανθρώπων σήμερα, και τι είναι απολύτως αναγκαίον από μέρους των;

¹⁹ Σήμερα επλησιάσαμε στο τέλος του παλαιού αυτού συστήματος πραγμάτων. Αυτό σημειώνει τον καιρό της τελικής προειδοποιήσεως σε όλα τα έθνη, και την επί θύραις πλήρη «απολύτρωσι» για ανθρώπους όλων των εθνών που αποδεικνύονται ότι είναι καλής θελήσεως. Ενώπιον όλων μας υπάρχει μια μεγάλη εκλογή, δηλαδή, το να δεχθούμε το δώρον του Θεού ή να το απορρίψωμε. Σύμφωνα με την ακριβή πρόρρησι του Ιησού, το ευαγγέλιον της Βασιλείας κηρύττεται σε όλη την οικουμένη ως μαρτυρία. (1 Κορ. 10:11· Ματθ. 24:14) Άτομα που ακούουν πρέπει, προτού μπορέσουν ποτέ να θέσουν την ελπίδα τους στις μεγάλες ευλογίες της Βασιλείας, να εξασκήσουν πρώτα πίστι στο χυθέν αίμα του Ιησού Χριστού. Πρέπει να εκτιμήσουν την αποτελεσματικότητα του αίματός του στο να διανοίξη το δρόμο για ζωή σ’ αυτόν τον νέο κόσμο. Πρέπει να πεισθούν στερεά ότι υπάρχει «είς μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς, ο οποίος έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ παντός γένους ανθρώπων.» (1 Τιμ. 2:5, 6, ΜΝΚ, περιθώριον) Πρέπει να ομολογήσουν τον Ιησού Χριστό ως σωτήρα των, με τη χάρι του Ιεχωβά, και να ζητήσουν να προσεγγίσουν τον Θεόν μέσω αυτού, σύμφωνα με τον τρόπο που περιγράφεται στον λόγον του Ιεχωβά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ν’ αφιερωθούν σ’ αυτόν μέσω του Χριστού σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης που εκτίθενται στις Άγιες Γραφές, να είναι πιστοί δούλοι του Θεού και να δείχνουν την πίστι των με έργα.

20. Γιατί οι απλές εκφράσεις πίστεως αποκλείονται; Και τι πραγματικά απαιτείται:

²⁰ Σημαίνει κάτι περισσότερο από τη συμμετοχή σε μια συγκινητική θρησκευτική «αναζωπυρωτική συνάθροισι», από το να υψώση κανείς το χέρι και να πη ότι είναι σωσμένος. Σημαίνει κάτι περισσότερο από το ν’ ανοίξη κανείς το στόμα και να πη, «Ναι, πιστεύω στον Ιησού Χριστό και στο χυθέν αίμα του.» Αν αυτό είναι όλο εκείνο που χρειάζεται να γίνη, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να το κάμη, περιλαμβανομένων και των μεθύσων, των πόρνων, των ειδωλολατρών και των φονέων. Αλλά οι Γραφές είναι σαφείς στη δήλωσί των ότι τέτοιου είδους άτομα δεν είναι κατάλληλα για το αντίλυτρο. (1 Κορ. 6:9· Γαλ. 5:20, 21) Όχι, σημαίνει μάλλον την ανάπτυξι ενός νέου προτύπου ζωής και το να τεθή κατά μέρος το παλαιό. Σημαίνει συνειδητή προσπάθεια ν’ αφήση κανείς τις πράξεις του και τη ζωή του να ρυθμίζονται από τις καθορισμένες αρχές του Λόγου του Ιεχωβά, και να κρατή την ελπίδα του και την επιθυμία του προσηλωμένη στο νέο κόσμο της δικαιοσύνης. Σημαίνει ν’ ακολουθή τη συμβουλή του αποστόλου Ιωάννου ο οποίος είπε γι’ αυτό το παρόν διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω· Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ·. . . Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάν. 2:15-17.

21. Τι πρέπει λοιπόν να γίνη;

²¹ Τι πρέπει να πράξωμε, λοιπόν; «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν· . . . η ειρήνη του Θεού ας βασιλεύη εν ταις καρδίαις υμών, . . . Ο λόγος του Χριστού ας κατοική εν υμίν πλουσίως, μετά πάσης σοφίας· . . . Και παν ό,τι αν πράττητε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού πράττετε, ευχαριστούντες δι’ αυτού τον Θεόν και Πατέρα.»—Κολ. 3:9-17.

22. Μπορείτε να τα πράξετε αυτά; Γιατί και πώς;

²² Αν πράττετε αυτά θα περιπατήτε στο φως και θ’ ακολουθήτε ένα πρότυπον ζωής που θα εγγυάται σωτηρία σ’ εσάς. Αλλά θα πήτε, «Πώς μπορώ να τα πράξω αυτά; Είναι δυνατόν να κάμω μια τέτοια τελεία αλλαγή όταν σε όλη τη ζωή μου έχω εκπαιδευθή στις κατευθύνσεις του παλαιού κόσμου;» Ναι, είναι δυνατόν, αλλιώς ο Ιησούς Χριστός δεν θα είχε πεθάνει για να σώση κάθε είδους ανθρώπους από όλες τις φυλές, τις γλώσσες και τα έθνη. Και αυτοί δεν θα μπορούσαν να ωφεληθούν από το αντίλυτρό του αν ήταν αδύνατον γι’ αυτούς να μεταβληθούν και να λαξεύσουν ένα νέο πρότυπον ζωής. Μπορείτε, λοιπόν, να τα πράξετε αυτά! Για τούτο «ο Θεός, αναστήσας τον Υιόν αυτού Ιησούν, απέστειλεν αυτόν δια να σας ευλογή, όταν επιστρέφητε έκαστος από των πονηριών υμών.» «Μετανοήσατε λοιπόν και επιστρέψατε, δια να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, δια να έλθωσι καιροί αναψυχής από προσώπου του Ιεχωβά, και αποστείλη τον προκεκηρυγμένον εις εσάς Ιησούν Χριστόν· τον οποίον πρέπει να δεχθή ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος πάντων των αγίων αυτού προφητών.»—Πράξ. 3:26, 19 -21, ΜΝΚ.

23. Πού είναι το εναρκτήριο σημείο; Και περιλαμβάνεται η καρδιά;

²³ Πώς θ’ αρχίσετε; Θέσατε πρώτα κατά μέρος όλες τις ψευδείς θρησκευτικές ιδέες που μπορεί να έχετε σχετικά με το αντίλυτρο του Ιησού ως εφαρμοζόμενο σε όλους τους ανθρώπους. Και θέσατε κατά μέρος διδασκαλίες που σας λέγουν ότι όλο εκείνο που χρειάζεται να πράξετε για ν’ αποκτήσετε την επιδοκιμασία του Θεού είναι να ζήτε μια κόσμια ζωή και να πράττετε στους άλλους όπως θέλετε να πράττουν εκείνοι σ’ εσάς. Ναι, πρέπει να θέσετε κατά μέρος αυτές τις ιδέες που τις εδιδάχθήτε σε όλη τη ζωή σας και πρέπει ν’ αρχίσετε να γεμίζετε τη διάνοια σας με τις ορθές διδασκαλίες των Ιερών Γραφών. Πρέπει να «μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά [να] μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) Από τη διάνοιά σας πρέπει ν’ αρχίσετε, απορροφώντας την αλήθεια του Λόγου του Θεού χωρίς απατηλή θρησκευτική νοθεία οποιουδήποτε είδους. Η αλήθεια αυτή θ’ υπερχειλίση, επίσης, στην καρδιά σας, και θα σας κινήση στο δρόμο της σωτηρίας ωθώντας σε καλά έργα.

24. Αν δεν θα γίνετε τέλειος τώρα, τι κάνει για σας η συνετή αυτή πορεία;

²⁴ Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνετε τώρα τέλειος στη σάρκα. Ούτε σημαίνει ότι θα θαυμάζεσθε από όλους τους ανθρώπους που θα σας επαινούν για την κατ’ εξοχήν ηθική ζωή σας. Αλλά σημαίνει ότι θα έχετε μια δίκαιη στάσι ενώπιον του Θεού και η υπηρεσία σας προς αυτόν θα είναι ευπρόσδεκτη· και ότι, συνεπώς, η αξία του αντιλύτρου τού Χριστού θα εφαρμοσθή προς όφελος σας, επειδή την εκζητείτε με τον ορθό τρόπο. Η πίστις σας θα εκδηλωθή στα έργα σας, και θα λάβετε τη θέσι σας με άλλους πιστούς δούλους του Θεού, του παρελθόντος και του παρόντος, και θα έχετε «ειρήνην προς τον Θεόν δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια του οποίου ελάβομεν και την είσοδον δια της πίστεως εις την χάριν ταύτην εις την οποίαν ιστάμεθα.»—Ρωμ. 5:1, 2.

25. Ποια γνώσι και πεποίθησι θα σας φέρη;

²⁵ Με μια τέτοια στάσι, με συνεχή επίδοσι του νου και της καρδιάς σας στη μελέτη του θαυμαστού δρόμου της σωτηρίας του Θεού, και των χειρών σας σε έργα αίνου, θα είσθε ακλόνητος οτιδήποτε και αν έλθη. (Ρωμ. 5:3-5) Θα έχετε πλήρη πεποίθησι στον Ιεχωβά Θεό, διότι θα είσθε πλήρως ενήμερος της μεγάλης αγάπης του για το νέο κόσμο και για κείνους που ζητούν να εισέλθουν σ’ αυτόν. Θα λάβετε θάρρος με τη γνώσι ότι «ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών· πολλώ μάλλον λοιπόν, αφού εδικαιώθημεν τώρα δια του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι’ αυτού. (. . . Διότι αν και δια το αμάρτημα του ενός ο θάνατος εβασίλευσε δια του ενός, πολύ περισσότερον οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης, θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή δια του ενός Ιησού Χριστού).»—Ρωμ. 5:8, 9, 17.

26. Από την επιστροφή σε ποια κατάστασι πρέπει να φυλάσσεσθε; Γιατί;

²⁶ Δεν θα αποκοιμίζεσθε σε μια ψευδή αίσθησι ασφαλείας με την πεποίθησι ότι ο Θεός πρέπει να εφαρμόση την αξία του αντιλύτρου του Ιησού Χριστού προς όφελός σας, αλλά θα εκτιμάτε ότι η πλήρης απολύτρωσις είναι ένα θαυμαστό δώρο και θα ληφθή μόνο από ανθρώπους που την ζητούν στο στενό δρόμο που επρομήθευσε ο Θεός. Έτσι θα φυλάσσεσθε από μια επιστροφή στις πονηρές κατευθύνσεις και πράξεις του παλαιού κόσμου, μια εκούσια εκ νέου καταβύθισι στην αμαρτία, γνωρίζοντας ότι μόνο θάνατος μπορεί να προκύψη· «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών· αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως, και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους.»—Εβρ. 10:26, 27.

27. Ποιο είναι το κλειδί της κατανοήσεως του σκοπού για τον οποίον ο Θεός επρομήθευσε το αντίλυτρο;

²⁷ Μην κάνετε λάθος σχετικά με τούτο· ο Ιεχωβά Θεός έχει ένα πολύ θετικό σκοπό για τον οποίον επρομήθευσε το αντίλυτρο για το ανθρώπινο γένος, και το κλειδί του σκοπού αυτού έγκειται στη διεκδίκησι του μεγάλου ονόματός του. Η οικοδόμησις ενός νέου κόσμου, που για μία ακόμη φορά περιλαμβάνει το ξεκίνημα μιας ανθρωπίνης κοινωνίας που θα τον λατρεύη, είναι μέρος του σκοπού του να διεκδικήση τον εαυτό του ας τον αιώνιον κυρίαρχον. Αυτό μας βοηθεί να κατανοήσωμε γιατί έκαμε διευθέτησι για την πληρωμή του αντιλύτρου από τον Ιησού Χριστό, επειδή μέσω αυτού ένας πυρήν ανθρώπων αποκτά τα προσόντα να λάβη μέρος στη «νέα γη» μετά τον Αρμαγεδδώνα και να γεννήση τέκνα και να τα εκπαιδεύση στις κατευθύνσεις του Θεού. «Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας, και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι, προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού· όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, δια να μας λυτρώση από πάσης ανομίας, και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων.»—Τίτον 2:11-14.

28. Ποια εμφάνισις του Ιησού Χριστού θα είναι και ευλογία και καιρός θλίψεως; Και ποια εξέτασις πρέπει να γίνη από κάθε άτομο τώρα;

²⁸ Η προσεχής καταπληκτική εκδήλωσις του Θεού και του Υιού του, Ιησού Χριστού, στον Αρμαγεδδώνα, δεν θα είναι ευχάριστη για κείνους που δεν γίνονται κατάλληλοι για την αξία του αντιλύτρου του. Θα είναι μια δίκαιη ενέργεια από μέρους του Ιεχωβά, επειδή «είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν· εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ’ ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού, εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού· οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου, και από της δόξης της δυνάμεως αυτού, όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού, και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν, (επειδή σεις επιστεύσατε εις την μαρτυρίαν ημών,) εν τη ημέρα εκείνη.» (2 Θεσ. 1:6-10) Μην αποκοιμίζεσθε με τη διδασκαλία ότι ο Θεός πρέπει να σώση όλους τους ανθρώπους. Αυτός δεν θα πράξη αυτό! Καθιστά, όμως, επωφελές το αντίλυτρον σε «κάθε είδους ανθρώπους» που θα το δεχθούν υπό τους όρους που αυτός καθορίζει. Εξετάστε αν ανταποκρίνεσθε σ’ αυτούς τους όρους, διότι αυτό σημαίνει τη ζωή σας.