Σύγχρονη Ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά

Μέρος ΙΣΤ΄—Κήρυγμα Υπό Νέον Όνομα, Με Θεοκρατικό Τρόπο

ΜΟΛΙΣ ο Δικαστής Ρόδερφορδ επέστρεψε από τη Μεγ. Βρεττανία στη Νέα Υόρκη, στις 2 Οκτωβρίου 1938, έδωσε μια επίκαιρη, δηκτική διάλεξι ενώπιον 7.000 ακροατών με θέμα «Φασισμός ή Ελευθερία». Η διάλεξις αυτή εξεδόθη σε λίγο υπό μορφήν βιβλιαρίου και εκυκλοφόρησε κατά εκατομμύρια για να αφυπνίση τους λαούς ως προς το επικείμενο πολεμικό λουτρό αίματος του Φασισμού. Το επόμενο θέρος, στις 23-25 Ιουνίου 1939, συνήλθαν κι άλλες συνελεύσεις ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις με επιτυχία, η δε της Νέας Υόρκης στο Μάντισον Σκουαίαρ Γκάρντεν αποτελούσε το κέντρον όλων. Συνολικά είκοσι οκτώ συνελεύσεις—μερικές στην Αυστραλία, δέκα στη Μεγ. Βρεττανία μαζί με το Λονδίνον, μια στη Χονολουλού και μερικές στις Ηνωμένες Πολιτείες—απετέλεσαν το διεθνές ακροατήριον των 75.000 ατόμων που άκουσαν την αποκορυφωτική δημοσία ομιλία «Κυβέρνησις και Ειρήνη» που εδόθη από τον Πρόεδρο της Εταιρίας Σκοπιά. Σχεδόν στο μέσον της δυνατής αυτής διαλέξεως, μια οχλοκρατία που παρεσκευάσθη από την προφυλακή του WMCA (ραδιοφωνικού σταθμού) του «Χριστιανικού Μετώπου» του εμπνεομένου από το Βατικανό «Πατρός» Κούλιν, εξέσπασε στην κεντρική συνέλευσι της Νέας Υόρκης. Οι ταξιθέται του Μάντισον Σκουαίαρ Γκάρντεν (όλοι μάρτυρες του Ιεχωβά) έκαμαν περίπου δεκαπέντε λεπτά της ώρας για να καταβάλουν τους οχλοκράτες, να υπερισχύσουν και να απομακρύνουν από την Αίθουσα 500 Φασιστάς ταραχοποιούς.

Η ταραχή άρχισε με γιουχαϊσμούς, σφυρίγματα αποδοκιμασίας και ουρλιάσματα «Χάιλ Χίτλερ» και «Βίβα Φράνκο», κλπ. Την ίδια στιγμή, με «ενσύρματη» και ασύρματη επικοινωνία, χιλιάδες άτομα σε πολλά άλλα μέρη της γης άκουσαν την πραγματική οχλοκρατία να λαμβάνη χώραν. Τα διαδοχικά χειροκροτήματα των ακροατών της Αιθούσης έδωσαν στον ομιλητή, τον Ρόδερφορδ, γενναία υποστήριξι, καθώς αυτός εξακολουθούσε επιδέξια να ομιλή απ’ το μικρόφωνο για να επιβληθή σ’ αυτή τη θύελλα.a Τίποτε δεν απέφεραν οι μηνύσεις που υπέβαλε νομίμως η Εταιρία εναντίον των αρχηγών του Καθολικού αυτού συρφετού. Εν τούτοις, το φθινόπωρον του 1939 το τριμελές Δικαστήριο Ειδικών Συνεδριάσεων της Πόλεως Νέας Υόρκης (που απετελείτο από δύο Ρωμαιοκαθολικούς κι έναν Ιουδαίο) όχι μόνον εδικαίωσε τρεις από τους ταξιθέτες (μάρτυρας του Ιεχωβά), αλλά και τους επήνεσε διότι ευλόγως επέδειξαν την απαιτούμενη σθεναρότητα εναντίον των οχλοκρατών όταν η αστυνομία της πόλεως απέτυχε να πράξη το καθήκον της στην τήρησι της τάξεως σε μια ώρα που η απέραντη δημοσία συνέλευσις στο Μάντισον Γκάρντεν ξαφνικά ηπειλήθη με διάλυσι. Οι τρεις αυτοί ταξιθέτες είχαν συλληφθή αδίκως, είχαν κατηγορηθή και φερθή στο δικαστήριο κατόπιν μηνύσεως διαφόρων Καθολικών οχλοκρατών τους οποίους οι ταξιθέτες απεμάκρυναν δια της βίας από την Αίθουσα.b

Και ένα άλλο αξιόλογο συμβάν: Στο Λονδίνον της Αγγλίας, το Σάββατο 24 Ιουνίου 1939, το I. R. A. (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, ένα Καθολικό τρομοκρατικό κίνημα που διεξήγε μια βομβαρδιστική εκστρατεία σε ολόκληρη τη Μεγ. Βρεττανία τους περασμένους λίγους μήνες) ετηλεφώνησε μια «επίσημη» απειλή στο Γραφείο της Εταιρίας στο Λονδίνον, προειδοποιώντας ότι θα μετήρχετο βίαν αν δεν εματαιώνετο η μετάδοσις στην περιοχή Λονδίνου-Μπέλφαστ της υπερποντίου διαλέξεως του Ρόδερφορδ την 25η Ιουνίου (από το Μάντισον Σκουαίαρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης). Ειδοποιήθη αμέσως η αστυνομία, η Σκότλαντ Γιάρντ, η οποία περιεκύκλωσε τις αίθουσες της συνελεύσεως της Εταιρίας για προστασία. Μια βόμβα εξερράγη κοντά στο Κιγκσγουαίη Χωλ, κέντρον της συνελεύσεως του Σαββάτου στο Λονδίνον, αλλ’ ούτε ένας από τους μάρτυρας δεν έπαθε τίποτε, αν και εφονεύθησαν αρκετοί πεζοί διαβάτες.c Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού τα Καθολικά στοιχεία κατέφυγαν σε βιαιότητες για να εκφοβίσουν τους μάρτυρας και να τους απομακρύνουν από την ελευθέρα λατρεία τους.

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου εντατικής και τεραστίας δράσεως από το 1929 ως το 1939, έγιναν άρα γε σημαντικές οργανωτικές εξελίξεις; Ναι, έγιναν. Στη συνέλευσι του Κολόμπους (Οχάιο) το 1931 (24-30 Ιουλίου) παρευρέθησαν περίπου 15.000 για να υιοθετήσουν το ψήφισμα που ενεκολπούτο το νέον όνομα, ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑd—ένα αληθινά βαρυσήμαντον όνομα, βασισμένο στους λόγους του ίδιου του Ιεχωβά που ανέγραψε ο Ησαΐας (43:10-12, ΑΣ). Με χαρωπή προθυμία έγινε δεκτό αυτό το νέο όνομα σε όλο τον κόσμο! Στις εβδομάδες που επακολούθησαν σε πενήντα συνελεύσεις που εξετείνοντο σε όλα τα μέρη της γης, ο λαός του Ιεχωβά συνηθροίσθη για να εγκολπωθή με χαρά το αξιοσημείωτο αυτό νέον όνομα. Πόσο διακεκριμένο είναι! Συνοδεύεται από μεγάλη ευθύνη. Ασφαλώς το όνομα ανεγνωρίσθη παγκοσμίως από το έτος 1931. Όλα αυτά πιστοποιούν ότι το όνομα αυτό αρμόζει κατάλληλα σ’ εκείνους που ευλογήθηκαν να το φέρουν. Αυτοί συνηγορούν με ζήλο υπέρ του ονόματος ΙΕΧΩΒΑ, αποκαθιστώντας το στην υψίστη θέσι που του αξίζει στις παγκόσμιες υποθέσεις, διότι δεν είναι μήπως ο Ιεχωβά ο ένδοξος Κυρίαρχος του σύμπαντος ολοκλήρου;—Ψαλμ. 83:18· Πράξ. 3:19-23· 4:24-30· 1 Κορ. 15:28· Αποκάλ. 11:15· Δαν. 7:13, 14· Ησ. 9:6, 7.

Το ανωτέρω ψήφισμα «νέου ονόματος» και το κείμενον της διαλέξεως του Ρόδερφορδ στη συνέλευσι εδημοσιεύθησαν στο βιβλιάριο Η Βασιλεία η Ελπίς του Κόσμου που γρήγορα εξετυπώθη κατόπιν σε πολλές γλώσσες. Τον επόμενο Οκτώβριο διεξήχθη εκστρατεία για την προσωπική επίδοσι σε όλους τους άρχοντας ενός αντιτύπου του βιβλιαρίου αυτού. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά 132.066 άτομα έλαβαν το βιβλιάριο, από τον αριθμό δε αυτόν 88.009 ήσαν κληρικοί, 19.103 πολιτικοί, 22.869 οικονομολόγοι, και 2.085 στρατιωτικοί ηγέται.e Στους μήνες που επακολούθησαν, το βιβλιάριο αυτό εδόθη στα σπίτια πέντε εκατομμυρίων άλλων ατόμων σε όλα τα μέρη της γης.f Το νέον όνομα ήλθε για να παραμείνη.

Σ’ ένα προγενέστερο μέρος της ιστορίας αυτής είδαμε πώς τελικά, στο 1938, μετά από μια εικοσαετή βαθμιαία πρόοδο, η εκκλησιαστική διακυβέρνησις έφθασε να συμμορφωθή πλήρως προς το θεοκρατικό πρότυπο που διεφυλάχθη στις Γραφές, βάσει του οποίου η Εταιρία έκαμε απ’ ευθείας διορισμούς όλων των υπηρετών. Αυτό κατέστησε δυνατόν το δεύτερο βήμα προς τη θεοκρατική ολοκλήρωσι ή σύναξι σε μια πιο συμπαγή, ενοποιημένη κοινωνία. Έγινε γνωστόν από τις πείρες των τμηματικών εκστρατειών (που έγιναν από το 1933 ως το 1935), κατά τις οποίες οι εκκλησίες μιας ωρισμένης περιοχής συνεδέοντο για την υπαίθρια μαρτυρία, για ν’ αντέξουν στους διωγμούς και τις εναντιώσεις, ότι μια ασυνήθης ενότης και δύναμις εξεδηλώθησαν μ’ αυτόν τον τρόπο κι έγιναν βαθύτερες. Έτσι, τον Οκτώβριο του 1938 έγινε το επόμενο βήμα προς τη θεοκρατική οργάνωσι των κατοίκων της χώρας «Μπεουλάχ» [«Νυμφευμένη»] με έναρξι της υπηρεσίας ζώνης. Περίπου είκοσι εκκλησίες μιας ιδιαίτερης περιφερείας συναπετέλεσαν μια «ζώνη». Η Εταιρία διώρισε έναν «υπηρέτη ζώνης» που να διαθέτη μια εβδομάδα με κάθε εκκλησία, να την οργανώνη καλύτερα και να την βοηθή στη δράσι της μαρτυρίας στον αγρό. Συχνά εγίνετο μια «συνέλευσις ζώνης», στην οποία συνεκεντρώνοντο είκοσι ή περισσότερες εκκλησίες για αμοιβαία επικοινωνία και εποικοδομή. Ειδικοί υπηρέται απεστέλλοντο από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας για να υπηρετήσουν σ’ αυτές τις συνελεύσεις. Εξεδόθη νέα σειρά οδηγιών οργανώσεως που ίσχυε για όλο τον λαό του Ιεχωβά από την 1η Οκτωβρίου 1938.g

Η νέα αυτή διάταξις απεδείχθη ότι ήταν ένα μεγάλο προοδευτικό κίνημα που έφερε την εθνική και διεθνή οργάνωσι σ’ ένα πλήρες σύνολο. Σχεδόν αμέσως εξεδηλώθη και άλλη αύξησις σε ευαγγελιζομένους καθώς και στη γενική δράσι του αγρού. Στο 1942, κάτω από μια νέα διευθέτησι, ο εκπρόσωπος που εστέλλετο από την Εταιρία για να επισκεφθή τις εκκλησίες ελέγετο «υπηρέτης των αδελφών».h Μετά τη 15η Οκτωβρίου 1946, ό,τι ελέγετο προηγουμένως «ζώνη» έγινε γνωστόν ως «περιοχή», και εκεί εγίνετο τοπική συνέλευσις δυο φορές το έτος.i Αργότερα, στο 1948, διάφορες περιοχές συναπετέλεσαν μια μεγαλύτερη μονάδα γνωστή ως «περιφέρεια», η οποία επίσης συνήρχετο σε μεγαλύτερη συνέλευσι, περίπου μια φορά το έτος.j Εκείνος που ήταν επιφορτισμένος με την εξυπηρέτησι μιας περιφερείας έγινε γνωστός ως «υπηρέτης περιφερείας», το δε νέον όνομα του «υπηρέτου των αδελφών» έγινε «υπηρέτης περιοχής».

Μεταξύ άλλων αξιοσημείωτων εξελίξεων ήταν εκείνη που προήλθε από την επίσκεψι του Προέδρου της Εταιρίας στις Νήσους Χαβάη το 1935. Ιδρύθη τότε ένα τμήμα στη Χονολουλού και έγιναν διευθετήσεις για την οικοδόμησι μιας αιθούσης συναθροίσεων σε συνδυασμό με το νέο κτίριο του τμήματος που ανηγείρετο εκεί.k Στην τελετή της αφιερώσεως, η αίθουσα αυτή προσδιωρίσθη κατάλληλα «Αίθουσα Βασιλείας», έτσι δε εδόθη αρχή στη συνήθεια των μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο να ονομάζουν τα κέντρα των εκκλησιαστικών των συναθροίσεων Αίθουσες Βασιλείας. Το φθινόπωρον του 1937 ό,τι εκαλείτο άλλοτε «Σκηνή του Λονδίνου» διεκοσμήθη εκ νέου και μετωνομάσθη «Αίθουσα Βασιλείας».l

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Παρηγορία εκυκλοφόρησε στις 6 Οκτωβρίου 1937, αυτό δε ήταν το νέο όνομα του Χρυσού Αιώνος, περιοδικού της Εταιρίας (τώρα Ξύπνα!), το οποίον, από τον Οκτώβριο του 1919, κυκλοφορεί τακτικά κάθε δύο εβδομάδες.a

Η Αυστραλία ευνοήθηκε την άνοιξι του 1938 με την πρώτη επίσκεψι που έγινε σ’ αυτήν από ένα πρόεδρον της Εταιρίας. Οι εκεί μάρτυρες του Ιεχωβά υπεδέχθησαν τον Δικαστή Ρόδερφορδ με μεγάλο ενθουσιασμό στο Αθλητικό Γήπεδο του Σίδνεϋ 25.000 άτομα άκουσαν πρόθυμα την περίφημη διάλεξι του Ρόδερφορδ «Προειδοποίησις». Αυτή η διάλεξις απεκορύφωσε τη συνέλευσι του Σίδνεϋ, στην οποίαν είχαν έλθει μάρτυρες κάθε μέρος του Νοτίου Ειρηνικού-Μαλαισία, Ιάβα, Γαλλική Ινδοκίνα, Σαγγάη, Νέα Ζηλανδία και από όλες τις πολιτείες της Αυστραλιανής Κοινοπολιτείας.b

Η διανομή περιοδικών στις γωνίες των δρόμων με προσφορά της Σκοπιάς και της Παρηγορίας εγκαινιάσθη από την Εταιρία τον Φεβρουάριο του 1940.c Ιδιότυπες σάκκες περιοδικών, κρεμασμένες από τον ώμο ενός μάρτυρος του Ιεχωβά—νέου ή γέρου—απετέλεσαν σύντομα ένα εβδομαδιαίο θέαμα μεταξύ των διαβατών στα χωριά και στις πόλεις καθώς επέρασαν γοργά οι πρώτες ημέρες αυτού του έργου αποτελεσματικής δημοσιότητος. Από το έτος 1940 εκατοντάδες εκατομμυρίων άτομα, σε κάθε σχεδόν χώρα της γης, είδαν αυτούς τους μάρτυρας να στέκουν κάθε εβδομάδα στις γωνίες των δρόμων, κηρύττοντας το συναρπαστικό τους άγγελμα της θεοκρατικής κυβερνήσεως. Αυτό το έργον, επίσης, κατέστη ικανή δύναμις στη θεία κρίσι των διανοιών των ανθρώπων και στο να εκπαιδευθούν άνδρες και γυναίκες, και πολλά παιδιά για να έχουν μεγάλη μερίδα σε πιο αποδοτικό ακόμη έργον με περιοδικά, τωρινό και μελλοντικό.—Ματθ. 25:31-46· Παροιμ. 1:20-23.

Για να ολοκληρωθή η εικόνα της γιγαντιαίας διανομής που έγινε σ’ αυτή την περίοδο, ο πίναξ που συνοδεύει το παρόν άρθρον θα βοηθήση κάθε σκεπτόμενον αναγνώστην να εννοήση δια συμπαραβολής τα εξής: Σε τέσσερες διαδοχικές περιόδους (που εμφαίνονται στον πίνακα) το προπαρασκευαστικό και το τελικό έργον «αναγγελίας της Βασιλείας του Ιεχωβά» έγινε προοδευτικά παγκόσμιο στη διάρκεια της 65-ετούς εποχής που περιλαμβάνεται στον πίνακα.

«ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»

1874 έως 1892 1.535.000d 400e

1893 έως 1918 9.737.224f 21.274g

1919 έως 1930 93.500.000h 23.988i

1931 έως 1939 215.984.991j 61.589k

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]