Είναι για σας ο Θησαυρός Αυτός;

«Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία.»—Ρωμ. 12:1.

1, 2. (α) Ποιος θησαυρός είναι απαράμιλλης αξίας, και σε ποιους είναι προσιτός; (β) Γιατί αποτελεί σοβαρή απόφασι το να ζητήση κανείς ν’ αποκτήση αυτόν τον θησαυρό;

ΟΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ λίθοι του Βρεττανικού στέμματος είναι η πιο εκθαμβωτική συλλογή κοσμημάτων στον κόσμο. Αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό που έχει θαυμασθή από πλήθη. Μολονότι, όμως, πολλοί επόθησαν να έχουν μερικούς από τους πολυτίμους αυτούς λίθους, τούτο είναι γι’ αυτούς το πιο απίθανο πράγμα. Εν τούτοις, υπάρχει ένας θησαυρός που μπορούν ν’ αποκτήσουν, ο οποίος είναι πολύ μεγαλυτέρας αξίας από τους πολυτίμους λίθους του στέμματος. Επειδή ο θησαυρός αυτός δεν οφείλει την αξία του στη σπανιότητά του, είναι προσιτός σε όλους όσοι τον θέλουν. Ωρισμένα, όμως, πράγματα απαιτούνται από έναν άνθρωπο προτού μπορέση να τον αποκτήση. Πρέπει, επομένως, με προσοχή να εξετάση αυτές τις απαιτήσεις και κατόπιν ν’ αποφασίση αν ο θησαυρός αυτός είναι γι’ αυτόν.

² Ο απαράμιλλης αξίας θησαυρός είναι η ολοχρόνια υπηρεσία της μεγάλης Πηγής της ζωής, του Ιεχωβά Θεού. Αφού φέρνει αιώνια ζωή σ’ εκείνον που προσπαθεί να τον αποκτήση και που τον εγκολπώνεται, ποια συλλογή κοσμημάτων θα ήταν ίσως δυνατόν να συγκριθή μ’ αυτόν; Τι είναι ένας πολύτιμος λίθος ή ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο από τέτοιους λίθους εν συγκρίσει με τη ζωή; Δεν είναι, λοιπόν, παράδοξο ότι ο απόστολος Παύλος θεωρούσε αυτά τα πράγματα ως σκύβαλα, εν συγκρίσει με τη γνώσι και την υπηρεσία του Θεού! Αυτή, βέβαια, είναι μια αντίληψις περί αξιών εντελώς αντίθετη από εκείνην που έχει ο κόσμος. Γι’ αυτό ακριβώς η απόφασις να προσπαθήση κανείς ν’ αποκτήση τον θησαυρόν της ολοχρονίου υπηρεσίας είναι μια σοβαρή απόφασις που απαιτεί προσεκτική εξέτασι. Ένα άτομο πρέπει να γνωρίζη τι πράττει. Πρέπει να έχη κατανόησι και εκτίμησι της διακονίας της Βασιλείας, και πρέπει να είναι ήδη ενασχολημένο σ’ αυτή τη διακονία στο βαθμό που επιτρέπει ο χρόνος του.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

3. Ποιο πρέπει να είναι το φρόνημα ενός Χριστιανού;

³ Σ’ εκείνους που θα ήθελαν να υπηρετήσουν τον Θεό ο απόστολος Παύλος λέγει, όπως αναγράφεται εις Ρωμαίους 12:2: «Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο πρέπει να μεταβάλη εντελώς την αντίληψί του περί αξιών. Αντί να θεωρή τα υλικά πλούτη όπως τα θεωρεί ο κόσμος, πρέπει να τα θεωρή όπως τα θεωρούσε ο Παύλος. Δεν θα τους δώση την προέχουσα θέσι στη ζωή του όπως έκανε άλλοτε. Εκείνο στο οποίο τώρα αποδίδει τη μεγαλύτερη αξία είναι η υπηρεσία του μεγάλου Ζωοδότου Ιεχωβά Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο παύει να συμμορφώνεται με το παρόν σύστημα πραγμάτων. Αφιερώνει τη ζωή του στο να πράττη το θέλημα του Θεού όπως έκαμε και ο Ιησούς, ο οποίος είπε: «Ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη.» (Λουκ. 22:42) Υιοθετεί επίσης το φρόνημα που διετυπώθη από τον Δαβίδ: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου· και ο νόμος σου είναι εν τω μέσω της καρδίας μου.» (Ψαλμ. 40:8) Κατόπιν ενασχολείται στη διακονία της Βασιλείας μαζί με άλλους που έχουν κάμει την ίδια αφιέρωσι. Αυτοί οι αφιερωμένοι τώρα αποτελούν μια κοινωνία Νέου Κόσμου πιστών μαρτύρων που δίδουν μαρτυρία για την υπεροχή και τους σκοπούς του Ιεχωβά Θεού.

4. Ποια είναι η στάσις που λαμβάνουν μερικοί απέναντι της ολοχρονίου υπηρεσίας;

⁴ Οι περισσότεροι από αυτούς τους αφιερωμένους Χριστιανούς έχουν υποχρεώσεις και ευθύνες που τους εμποδίζουν να αφιερώσουν όλο τον καιρό τους στη διακονία της Βασιλείας, αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκζητούν τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας αν είναι οπωσδήποτε δυνατόν να το πράξουν αυτό. Υπάρχουν, όμως, μερικοί, οι οποίοι φρονούν ότι θα απεδέχοντο χωρίς αμφισβήτησι μια μέσω αγγέλου διαβιβαζόμενη πρόσκλησι να υπηρετήσουν στις ουράνιες αυλές του Ιεχωβά μαζί με τους ισχυρούς αγγέλους, αλλά κλείνουν εν τούτοις τα ώτα των όταν αναφέρεται ολοχρόνια υπηρεσία στη διακονία της Βασιλείας. Αν είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν τον Θεό ολοχρονίως σ’ ένα μέρος του σύμπαντός του, γιατί να μην ενδιαφέρωνται να τον υπηρετήσουν ολοχρονίως σε κάποιο άλλο μέρος; Μήπως η τοποθεσία της υπηρεσίας του ή ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίον εκτελείται, μεταβάλλει την αξία της; Είναι μήπως πρόθυμοι να αποδώσουν στον Ιεχωβά ολοχρόνια υπηρεσία μόνο εκεί που δεν υπάρχουν δυσκολίες και δεν αντιμετωπίζεται διωγμός; Λησμονούν ότι όταν έκαμαν την αφιέρωσί των στον Θεό και την εσυμβόλισαν με το εν ύδατι βάπτισμα, απέθαναν ως προς την προηγούμενη πορεία της ζωής των; Με το να καταδυθούν στο νερό έδειξαν ότι είχαν πεθάνει. Όταν ανήλθαν, έπρεπε να ζήσουν από τότε και στο εξής πράττοντας το θέλημα του Θεού. Αν είναι ικανοί να το πράξουν, δεν νομίζετε ότι ο Θεός περιμένει απ’ αυτούς να αφιερώσουν ολόκληρον τον χρόνον των στην εκτέλεσι της διακονίας του;

5. Ποιο είδος υπηρεσίας ευαρεστεί τον Ιεχωβά;

⁵ Αν είσθε ένας που έχει κάμει αυτή την αφιέρωσι και είσθε σε θέσι να αποδώσετε στον Ιεχωβά ολοχρόνια υπηρεσία, γιατί δεν το κάνετε αυτό; Δεν το εννοούσατε όταν αφιερώσατε τη ζωή σας σ’ αυτόν; Απεθάνατε ως προς τη δική σας ιδιοτελή πορεία ζωής, ή την θέτετε ακόμη πρώτη; Ο απόστολος Παύλος λέγει: «Να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία.» (Ρωμ. 12:1) Αυτό δεν σημαίνει να θεωρήσετε την υπηρεσία του Ιεχωβά ως ένα τυχαίο πράγμα, που πρέπει να γίνη οποτεδήποτε έχετε διαθέσιμο χρόνο. Δεν είναι κάτι που πρέπει να έπεται των προσωπικών συμφερόντων. Πρέπει να θεωρήται πρωτίστης σπουδαιότητος. Εκείνοι που αποτυγχάνουν να της δώσουν την πρώτη θέσι, δεν έχουν ως τώρα μεταβάλει την αντίληψί των περί αξιών και δεν έχουν μεταμορφωθή ώστε να μη συμμορφώνωνται με τον παρόντα κόσμον ή σύστημα πραγμάτων. Δεν έχουν εκτιμήσει έως τώρα, τον θησαυρόν της ολοχρονίου υπηρεσίας περισσότερο από τα πλούτη του κόσμου. Το να παραστήσετε τον εαυτό σας στον Θεό σημαίνει να παραδώσετε πλήρως τον εαυτό σας στην υπηρεσία του. Σημαίνει να αφιερώσετε τον χρόνο σας, τις ενέργειες σας, τις ικανότητές σας, τα αποκτήματά σας στο να πράττετε το θέλημα του Θεού, όχι να πράττετε το δικό σας θέλημα. Αυτή είναι μια ιερή υπηρεσία που είναι ευάρεστη κι ευπρόσδεκτη σ’ αυτόν. Αλλά για να συμβαίνη αυτό, πρέπει να γίνεται με τη δύναμι της λογικής σας. Πρέπει να κατανοήτε πλήρως τι πράττετε και γιατί το πράττετε.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΑΦΡΑ

6. (α) Πρέπει ένα άτομο να πηδήση στην ολοχρόνια υπηρεσία; (β) Ποιες είναι μερικές βασικές απαιτήσεις γι’ αυτή την υπηρεσία και γιατί είναι ουσιώδεις;

⁶ Αν εκάματε θησαυρό σας την ολοχρόνια υπηρεσία και εθέσατε την καρδιά σας σ’ αυτήν, τότε θα θέλετε να είσθε ενασχολημένος σ’ αυτή την υπηρεσία. Αλλά έχετε υπ’ όψιν ότι αυτή δεν είναι κάτι μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να πηδήση λόγω απλώς στιγμιαίας διεγέρσεως. Είναι ένας πολύτιμος θησαυρός που δεν μπορούμε να τον πάρωμε στα ελαφρά ή να τον συλλάβωμε μόνο προσωρινά. Προτού, λοιπόν, ένα άτομο εισέλθη στην ολοχρόνια υπηρεσία, πρέπει να την εξετάση προσεκτικά. Πρέπει να θυμηθή ότι οι δυσκολίες που δοκιμάζει στη διακονία στην οποία διαθέτει μέρος μόνο του χρόνου του, θα γίνουν πολύ περισσότερες στην ολοχρόνια υπηρεσία. Πρέπει να εξετάση τις απαιτήσεις και ν’ αποφασίση αν μπορή να τις αντιμετωπίση. Πρέπει να λογαριάση τη δαπάνη. Είναι πολύ υπερβολική γι’ αυτόν; Μήπως χρειάζεται να εγκαταλείψη πάρα πολλά προσωπικά συμφέροντα, τέρψεις και υλικά αποκτήματα; Είναι μια απόφασις που πρέπει να ληφθή λόγω της αγάπης ενός ατόμου προς τον Θεό και της προθυμίας του να υπηρετή. Πρέπει να έχη γνησία αγάπη για τον Ιεχωβά και για την υπηρεσία του Υπερτάτου αυτού προτού μπορέση και να εξετάση ακόμη το να προσπαθήση ν’ αποκτήση αυτόν τον θησαυρό. Πρέπει να ενδιαφέρεται ζωηρά για τη διακονία της Βασιλείας και για την επέκτασι της θεοκρατικής οργανώσεως. Πρέπει να είναι ώριμος στις Γραφικές αλήθειες που έρχονται σ’ αυτόν μέσω της οργανώσεως αυτής. Όλα αυτά είναι ουσιώδη, επειδή εκείνοι που αναλαμβάνουν την ολοχρόνια υπηρεσία όπως την ανέλαβαν και οι απόστολοι, γίνονται ειδικοί αντιπρόσωποί της. Άλλοι αποβλέπουν σ’ αυτούς για μια ώριμη κατανόησι των Γραφών και ένα παράδειγμα ζήλου στη διακονία της Βασιλείας.

7. Πρέπει η ολοχρόνια υπηρεσία να θεωρήται ως προσωρινή ενασχόλησις;

⁷ Μια και εκάματε αυτό το βήμα προς τα εμπρός, δεν πρέπει να οπισθοχωρήσετε. Η ολοχρόνια υπηρεσία του Θεού δεν είναι μια προσωρινή ενασχόλησις. Δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνη για λίγους μήνες ή για λίγα χρόνια και κατόπιν να εγκαταλειφθή όταν κουρασθήτε απ’ αυτό. Τα πιστά εκείνα άτομα που ανέλαβαν αυτή την υπηρεσία σε περασμένους αιώνες, προσεκολλήθησαν σ’ αυτήν παρά τις αποθαρρύνσεις και τις κακουχίες. Δεν επέτρεψαν στον εαυτό τους να ‘αποκάμη πράττοντας το καλόν’ ολοχρονίως. (Γαλ. 6:9) Μια και μπήκαν στην ολοχρόνια υπηρεσία, παρέμειναν σ’ αυτήν. Η διακονία της Βασιλείας σήμερα δεν είναι ευκολώτερη από την υπηρεσία που τους είχε ανατεθή. Έχει πολλές ταλαιπωρίες και δυσκολίες. Μη μπαίνετε, λοιπόν, σ’ αυτήν με την ιδέα ότι είναι εύκολη και έπειτα να την εγκαταλείψετε όταν διαπιστώσετε ότι δεν είναι.

ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΝ ΟΙ ΟΛΟΧΡΟΝΙΟΙ ΥΠΗΡΕΤΑΙ

8. Γιατί υπάρχει ανάγκη ολοχρονίων υπηρετών;

⁸ Στην επίγεια οργάνωσι του Ιεχωβά υπάρχουν πολλές θέσεις για ολοχρονίους υπηρέτας. Αυτή έχει ένα μεγάλο έργο να κάμη για να εκτελέση την εντολή του να κηρυχθή το ευαγγέλιον της Βασιλείας σε όλη την οικουμένη. Πρέπει να πλησιάσωμε πολλούς ανθρώπους και να τους διδάξωμε τον Λόγον της αληθείας του Θεού. Άνθρωποι κατά δεκάδας χιλιάδων ανταποκρίνονται σ’ αυτό το ευαγγέλιον, αλλά, όπως προείπε ο Ιησούς, «ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι». (Ματθ. 9:37) Υπάρχει ανάγκη περισσοτέρων ολοχρονίων εργατών για να φροντίσουν για τον θερισμόν του Κυρίου. Πώς μπορούμε να πλησιάσωμε άτομα σε απομονωμένες περιοχές ή σε απομακρυσμένες χώρες εκτός αν η οργάνωσις του Θεού έχη αφιερωμένα άτομα που είναι πρόθυμα να διαθέσουν ολόκληρον τον χρόνον τους στη διακονία της Βασιλείας; Στις Πράξεις 16:9 αναγράφεται ότι ο απόστολος Παύλος είδε όραμα ενός ανδρός από τη Μακεδονία που έστεκε και παρακαλούσε: «Διάβα εις Μακεδονίαν, και βοήθησον ημάς.» Αφού ο Παύλος υπηρετούσε τον Ιεχωβά ολοχρονίως, ήταν ελεύθερος να πάη σ’ αυτή την άλλη χώρα και εκεί να κατευθύνη άτομα καλής θελήσεως στον δρόμο της ζωής. Δεν εσκέφθηκε τον εαυτό του ούτε τα συμφέροντά του. Είχε στην καρδιά του τα συμφέροντα του Ιεχωβά και ήταν πρόθυμος να πορευθή οπουδήποτε του υπεδεικνύετο.

9. Τι περιμένει ο Ιεχωβά από εκείνους που δέχονται τον θησαυρό του;

⁹ Αυτή η υπακοή και η προθυμία στο να υπηρετή κανείς, είναι ό,τι περιμένει ο Ιεχωβά Θεός από εκείνους που δέχονται τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας. Άτομα που είναι πείσμονα και ισχυρογνώμονα δεν έχουν καμμιά αξία γι’ αυτόν. Αυτός θέλει δούλους που ευφραίνονται να πράττουν το θέλημά του και με χαρά υπακούουν σε οποιεσδήποτε οδηγίες που δίδονται σ’ αυτούς μέσω της θεοκρατικής οργανώσεως. Όπως ο Χριστός έδειξε ταπείνωσι και υπακοή, έτσι πρέπει να δείξουν και οι ακόλουθοί του. Πρέπει, συνεπώς, να είναι πρόθυμοι να πορευθούν οπουδήποτε τους αποστέλλει η οργάνωσις. Πρέπει να δείξουν την προθυμία του προφήτου Ησαΐα, ο οποίος είπε: «Ιδού εγώ, απόστειλόν με.» (Ησ. 6:8) Ένα άτομο μ’ αυτό το φρόνημα είναι πρόθυμο να πράττη το θέλημα του Ιεχωβά, και δεν θα διστάση να δεχθή μεγαλύτερα προνόμια υπηρεσίας όταν του προσφέρωνται, όπως το προνόμιο ενός διαγγελέως σκαπανέως.

10. Γιατί ένας σκαπανεύς πρέπει να έχη διοργανώσει προσωπικώς τη ζωή του;

¹⁰ Όταν ένα άτομο ενασχολήται σε ολοχρόνια υπηρεσία ως σκαπανεύς, έχει ολίγον μόνον χρόνον για προσωπικές επιδιώξεις. Το έργον αυτό απαιτεί προσεκτική εκ των προτέρων κατανομή του χρόνου. Ο σκαπανεύς διάκονος πρέπει να κηρύττη από σπίτι σε σπίτι, να κάνη επανεπισκέψεις και να διεξάγη οικιακές Γραφικές μελέτες. Πρέπει ν’ ανταποκρίνεται στην αναλογία ωρών που ορίζεται από τη θεοκρατική οργάνωσι. Επιπρόσθετα πρέπει να συνεργάζεται με την τοπική εκκλησία των αφιερωμένων δούλων του Ιεχωβά βοηθώντας εκείνους που έχουν ανάγκην βοηθείας στη διακονία της Βασιλείας. Σε μερικούς σκαπανείς μπορεί να δοθούν θέσεις εποπτών μέσα στις εκκλησίες, πράγμα που αποτελεί ένα πρόσθετο προνόμιο υπηρεσίας γι’ αυτούς. Πρέπει επίσης να αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκδήλωσι αγάπης, ελέους και κατανοήσεως. Εκτός του ότι πρέπει να συνεχίζουν την προσωπική τους μελέτη, η οποία είναι ουσιώδης, πρέπει επίσης να φροντίζουν για τις προσωπικές των ανάγκες, πράγμα που μπορεί να περιλαμβάνη μια κοσμική εργασία στην οποία να διαθέτουν μέρος του χρόνου των. Ο σκαπανεύς διάκονος, για να τηρή εξακολουθητικά ένα τέτοιο πλήρες απασχολήσεων πρόγραμμα, πρέπει να έχη διοργανώσει την ατομική του ζωή. Πρέπει να έχη καθορίσει από πριν τα καθήκοντα κάθε ημέρας. Επομένως, δεν είναι εύκολη η ολοχρόνια υπηρεσία του σκαπανέως. Είναι σκληρό έργον και για τούτο απαιτεί άτομα που είναι ώριμα σε Γραφική κατανόησι, άτομα που ευφραίνονται να διακηρύττουν τους αίνους του Ιεχωβά, άτομα που δεν φοβούνται την εργασία.

11. Ποια προοπτική υπάρχει για ένα επιμελή σκαπανέα, και πώς μπορεί να προπαρασκευασθή γι’ αυτήν;

¹¹ Ο ολοχρόνιος διάκονος που αποδεικνύει ότι είναι επιμελής σκαπανεύς έχει την προοπτική να προσκληθή να παρακολουθήση τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», για ειδική εκπαίδευσι στη διακονία. Εκεί θα λάβη προχωρημένη διδασκαλία των Γραφών καθώς και εκπαίδευσι για να εκτελή τη διακονία της Βασιλείας σε ξένες χώρες. Προπαρασκευάζεται έτσι για ν’ αποδίδη ειδική υπηρεσία στην οργάνωσι του Ιεχωβά με τον ίδιο από πολλές απόψεις τρόπο που απέδιδε και ο απόστολος Παύλος. Στη σχολή Γαλαάδ μαθαίνει να έχη μεγαλύτερη εκτίμησι για την οργάνωσι, για το πώς αυτή λειτουργεί, πόσο αναγκαία είναι, και για τη σχέσι του προς αυτήν. Αφού σκοπός της σχολής Γαλαάδ είναι να ευρύνη τη γνώσι ενός διακόνου και την κατανόησι απ’ αυτόν των Γραφικών αληθειών, ο καλύτερος τρόπος προπαρασκευής του γι’ αυτήν είναι να μελετά επιμελώς τα δημοσιεύματα που προμηθεύει τακτικά η θεοκρατική οργάνωσις. Πρέπει να συμβαδίζη με την τελευταία πνευματική τροφή που προέρχεται από την τράπεζα του Ιεχωβά.

12. Πώς πρέπει να θεωρή το μέρος του διορισμού του ένας απόφοιτος της Σχολής Γαλαάδ;

¹² Όταν αποφοιτά ένας σπουδαστής της σχολής Γαλαάδ, πρέπει να έχη πολύ μεγαλύτερη εκτίμησι του θησαυρού της ολοχρονίου υπηρεσίας. Θα δεχθή με χαρά τον διορισμό του σε οποιαδήποτε χώρα, και θα πάη εκεί με την πρόθεσι να παραμείνη τουλάχιστον τρία έτη. Αν επιστρέψη στην πατρίδα του για μια επίσκεψι στο τέλος του χρονικού αυτού διαστήματος, θα θέλη να επανέλθη στην ξένη χώρα του διορισμού του για να συνεχίση την ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά εκεί. Θα καταβάλη κάθε προσπάθεια να εμμείνη στο έργο του στο μέρος του διορισμού του, αδιάφορο πόσο δυσάρεστο ή αποθαρρυντικό μπορεί να είναι αυτό. Δεν θα σκεφθή να παραιτηθή, αλλά θα έχη πάντοτε υπ’ όψιν τα λαμπρά παραδείγματα σταθερότητος στην ολοχρόνια υπηρεσία που άφησαν οι πιστοί δούλοι του Θεού των αρχαίων χρόνων. Θα συνηθίση τελικά στο παράδοξο περιβάλλον και στα ιδιότυπα έθιμα του λαού στο μέρος εκείνο αν αποφασίση να το κάμη αυτό. Θα έλθη καιρός που θα θεωρή τη χώρα εκείνη ως πατρίδα του και θα βρίσκη τους ανθρώπους της κοινωνίας του Νέου Κόσμου εξίσου αξιαγάπητους εκεί όσο και στις άλλες χώρες.

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΤΟ ΜΠΕΘΕΛ

13. Εξηγήστε τον σκοπό του Μπέθελ.

¹³ Για να καταστή δυνατόν να οργανωθή η διακονία της Βασιλείας και οι αφιερωμένοι Χριστιανοί να είναι πάντοτε εφωδιασμένοι με Γραφές και βοηθήματα Γραφικής μελέτης, υπήρξε ανάγκη να έχη η θεοκρατική οργάνωσις τους λεγομένους «οίκους Μπέθελ» σε όλο τον κόσμο. Οι διάκονοι που ζουν και εργάζονται σ’ αυτούς τους οίκους είναι άτομα που ενεκολπώθησαν τον θησαυρόν της ολοχρονίου υπηρεσίας. Δαπανούν ολόκληρον τον χρόνον των φροντίζοντας για τα συμφέροντα του Ιεχωβά. Σε οποιαδήποτε χώρα και αν βρίσκεται ένας οίκος Μπέθελ—όνομα που δίδεται στα γραφεία των τμημάτων της Εταιρίας Σκοπιά—αποτελεί το κέντρον της θεοκρατικής δράσεως εκεί. Είναι αφιερωμένος στην υπηρεσία του Υψίστου και είναι πράγματι «ο οίκος του Θεού», όπως το όνομα «Μπέθελ» σημαίνει.

14, 15. Πώς πρέπει να θεωρήται το Μπέθελ;

¹⁴ Όταν ένας αφιερωμένος Χριστιανός κάνη το βήμα προς την ολοχρόνια υπηρεσία, πιθανόν να εκλέξη να υπηρετή στο Μπέθελ. Αν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και η αίτησίς του γίνη δεκτή, εισέρχεται σε μια θαυμαστή μορφή ολοχρονίου υπηρεσίας. Αλλά για να εκτιμήση το Μπέθελ πλήρως, πρέπει να βλέπη την οργάνωσι του Ιεχωβά ως σύνολον και τη ζωτική θέσι που το Μπέθελ κατέχει σ’ αυτήν. Δεν πρέπει να φαντάζεται το Μπέθελ σαν ένα μοναστήρι, όπου οι άνθρωποι ζουν σε απομόνωσι, δαπανώντας όλον τον καιρό τους σε μελέτη και προσευχή. Πολύ απέχει από το να είναι κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, είναι ένας τόπος μεγάλης δραστηριότητος. Είναι ένας τόπος όπου ένα άτομο αναμένεται να είναι παραγωγικό, όχι άγονο. Όχι μόνο πρέπει να φροντίζη για τα καθήκοντα που του ανετέθησαν εκεί, αλλά και πρέπει επίσης να είναι δραστήριο στη διακήρυξι του ευαγγελίου της Βασιλείας.

¹⁵ Όλοι όσοι έχουν έλθει στην κοινωνία του Νέου Κόσμου πρέπει να έχουν κατάλληλη κατανόησι του Μπέθελ. Άτομα που θεωρούν το Μπέθελ ως ένα καλό μέρος για εκπαίδευσι αδιαφόρων ή πεισματάρικων παιδιών, πρέπει ν’ αλλάξουν την άποψί τους, επειδή το Μπέθελ δεν είναι ένα τέτοιο μέρος. Είναι ο οίκος του Θεού, ένα μέρος όπου οι αφιερωμένοι διάκονοι του Ιεχωβά διαθέτουν ολόκληρον τον χρόνον των στο να τιμούν και αινούν αυτόν καθώς και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Χριστιανικής οργανώσεως. Δεν είναι μια σχολή για τη διόρθωσι ατάκτων παιδιών. Δεν προορίζεται για να κάμη το έργον που οι γονείς αμέλησαν να κάμουν. Τα άτομα που έρχονται στο Μπέθελ πρέπει να είναι διάκονοι, που αποτελούν αντιπροσωπευτικούς τύπους των μαρτύρων του Ιεχωβά ολοκλήρου του κόσμου. Πρέπει να είναι άτομα που η θεοκρατική οργάνωσις ευαρεστείται να έχη σε μια τέτοια υπεύθυνη θέσι υπηρεσίας.

16, 17. (α) Με ποια διάθεσι πρέπει να εισέλθη ένα άτομο στην υπηρεσία του Μπέθελ; (β) Επί πόσον καιρό πρέπει να παραμείνη;

¹⁶ Η υπηρεσία του Μπέθελ δεν πρέπει ποτέ να παίρνεται στα ελαφρά. Κανείς δεν πρέπει να κάνη αίτησι για το Μπέθελ με τη διάθεσι να το δοκιμάση. Αυτή είναι ολοχρόνια υπηρεσία και πρέπει κανείς να εισέρχεται σ’ αυτήν με πλήρη πρόθεσι να εμμείνη σ’ αυτήν. Αν σας καλούσαν να υπηρετήσετε στις ουράνιες αυλές του Ιεχωβά, θα ελέγατε: «Θα δοκιμάσω και θα ιδώ αν μου αρέση»; Μπορεί να υπάρχουν πολλά πράγματα που θα προτιμούσατε να κάμετε παρά να υπηρετήτε ολοχρονίως στη διακονία της Βασιλείας, αφού το έργο αυτό είναι σκληρό, αλλά δεν είναι τούτο που πρέπει να εξετασθή. Το να υπηρετήτε τον Ιεχωβά είναι υποχρέωσίς σας, είναι ευθύνη σας, είναι εκείνο που έχετε συμφωνήσει να πράττετε αν εκάματε αφιέρωσι σ’ αυτόν. Επομένως, εκείνοι που δίνουν τον εαυτό τους στην ολοχρόνια υπηρεσία, πρέπει να το κάνουν αυτό επειδή αγαπούν τον μέγαν Κυρίαρχον και θέλουν να τον υπηρετούν ως δούλοι. Αν παραδοθήτε στον Ιεχωβά ως δούλοι, τότε το ζήτημα είναι όχι τι αρέσει σ’ εσάς, αλλά τι αρέσει σ’ Αυτόν. Έτσι το Μπέθελ δεν είναι κάτι για να το δοκιμάσετε απλώς. Είναι ένα ευλογητό προνόμιο υπηρεσίας που πρέπει να το αγαπάτε και να το κρατήτε στην υψίστη υπόληψι.

¹⁷ Το γεγονός ότι ένα άτομο μπορεί να μη βρίσκη το Μπέθελ όπως το προέβλεπε, δεν είναι αιτία για να το εγκαταλείψη αφού εργασθή μόνο λίγες ημέρες, λίγες εβδομάδες ή λίγους μήνες. Ένα άτομο που έρχεται στο Μπέθελ πρέπει να έρχεται με την απόφασι να μείνη τουλάχιστον τρία χρόνια, αδιάφορο τι δοκιμασίες μπορεί να αντιμετωπίση. Πραγματικά, το σχέδιο αιτήσεως εισόδου στο Μπέθελ ειδικώς λέγει: Αν η αίτησίς σας γίνη δεκτή και εισέλθετε στην υπηρεσία του Μπέθελ, θα παραμείνετε πιστά στη θέσι του καθήκοντος που σας ανατίθεται, επί τρία χρόνια ή και περισσότερο; Αν ο αιτών λέγει μάλιστα, τότε πρέπει να εννοή μάλιστα. Θυμηθήτε τι λέγει ο Εκκλησιαστής 5:4: «Όταν ευχηθής ευχήν εις τον Θεόν, μη βραδύνης να αποδώσης αυτήν· διότι δεν ευαρεστείται εις τους άφρονας· απόδος ό,τι ηυχήθης.» Αυτό σημαίνει ότι η θεοκρατική οργάνωσις περιμένει από εκείνους που κάνουν αίτησι εισόδου στο Μπέθελ να είναι άτομα ακεραιότητος τα οποία θα τηρήσουν τη συμφωνία τους να υπηρετήσουν τουλάχιστον τρία χρόνια σε ολοχρόνια υπηρεσία στο Μπέθελ. Ελπίζεται, φυσικά, ότι θα παραμείνουν σ’ αυτόν τον ειδικόν τομέα ολοχρονίου υπηρεσίας πολύ περισσότερο. Υπηρεσία ολοκλήρου ζωής στο Μπέθελ είναι ο πραγματικός αντικειμενικός σκοπός και έχουν ανταποκριθή σ’ αυτόν πολλοί πιστοί Χριστιανοί.

ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

18. (α) Τι πρέπει να περιμένη ο ολοχρόνιος υπηρέτης; (β) Δώστε παραδείγματα ατόμων που είχαν λόγους ν’ αποθαρρυνθούν αλλά δεν εγκατέλειψαν την υπηρεσία των.

¹⁸ Πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν ότι, όταν ένα άτομο εισέρχεται στην ολοχρόνια υπηρεσία του Δημιουργού, θα υπάρξουν πολλές δοκιμασίες. Αυτό ήταν αληθινό εν σχέσει με τους πιστούς άνδρας των αρχαίων χρόνων που ενεκολπώθησαν τον θησαυρό αυτόν· επομένως, πρέπει να αναμένεται και σήμερα. Προελέχθη μάλιστα από τον απόστολο Παύλο, ο οποίος είπε: «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή.» (2 Τιμ. 3:12) Αλλά ο διωγμός για τη διακήρυξι του ευαγγελίου της Βασιλείας και τη σταθερή διακράτησι Χριστιανικής ακεραιότητος είναι μία μόνο από τις δοκιμασίες με τις οποίες πρέπει ν’ αγωνισθή ένας ολοχρόνιος υπηρέτης. Η αποθάρρυνσις, παραδείγματος χάριν, είναι μια δοκιμασία με την οποία οι σκαπανείς και οι ιεραπόστολοι πρέπει ν’ αγωνίζωνται συνεχώς. Το να εργάζεται κανείς κάθε μέρα με μικρά αποτελέσματα ή χωρίς αποτελέσματα είναι πολύ αποθαρρυντικό, η δε φυσική τάσις είναι να πη κανείς: «Τι το όφελος;» Αυτό ακριβώς ο Σατανάς ζητεί να συμπεράνετε. Αυτός δεν θέλει να υπηρετήτε τον Ιεχωβά είτε ολοχρονίως είτε μέρος του χρόνου σας. Θέλει να παραιτηθήτε από την υπηρεσία. Αλλά σκεφθήτε πόσο αποθαρρυντικό θα ήταν για τον Νώε το να κηρύττη επί σαράντα ή πενήντα χρόνια χωρίς απολύτως κανένα αποτέλεσμα εκτός από την ανταπόκρισι της αμέσου οικογενείας του. Απεθαρρύνθη αυτός ως το σημείο του να εγκαταλείψη την ολοχρόνια υπηρεσία του Ιεχωβά; Απεμακρύνθη από αυτόν τον θαυμάσιο θησαυρό επειδή απλώς οι άνθρωποι της εποχής του δεν ανταπεκρίνοντο στο κήρυγμά του; Και τι θα πούμε για τον Ιερεμία; Ο Θεός τού είπε, προτού ακόμη αρχίση να κηρύττη, ότι οι άνθρωποι δεν θα επρόσεχαν σ’ αυτόν. Αλλά μήπως ο Ιερεμίας είπε: «Τι το όφελος;» Μήπως επέτρεψε η αποθάρρυνσις να κατασιωπήση τα χείλη του; Μήπως εγκατέλειψε το έργο που του ανετέθη και είπε στον Θεό ότι ήταν σπατάλη χρόνου; Όχι. Ενέμεινε στο έργο του, όπως ακριβώς και ο Νώε. Οι δύο αυτοί πιστοί άνδρες εγνώριζαν ότι έπρατταν το θέλημα του Θεού, ότι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά του, έστω και αν το κήρυγμά των έπεφτε σε αυτιά που εκώφευαν. Με το να συνεχίσουν το έργον των παρά την αδιαφορία, απέδειξαν την ακεραιότητά των.

19, 20. Τι χρειάζεται για να εμμείνη κανείς στην ολοχρόνια υπηρεσία;

¹⁹ Αλλά τι πρέπει να λεχθή όσον αφορά εσάς; Αν είσθε ένας που έκαμε αφιέρωσι να υπηρετή τον Ύψιστον και ενεκολπώθη τον θησαυρόν της ολοχρονίου υπηρεσίας, αγαπάτε άρα γε αυτόν τον θησαυρόν αρκετά, ώστε θα μπορούσατε να κηρύττετε επί σαράντα ή πενήντα χρόνια χωρίς ν’ ανταποκρίνεται κανείς στο κήρυγμά σας, και όμως να μην απομακρυνθήτε από αυτόν τον θησαυρό; Θα μπορούσατε να πάτε σ’ ένα μέρος που σας ανετέθη να υπηρετήσετε, γνωρίζοντας από πριν ότι ούτε ένα άτομο δεν θα προσέξη το προειδοποιητικό σας άγγελμα, και όμως να παραμείνετε σ’ αυτό το μέρος επί έτη χωρίς να εγκαταλείψετε την υπηρεσία σας; Χρειάζεται θάρρος για να το πράξετε αυτό. Χρειάζεται αποφασιστικότης. Χρειάζεται εκτίμησις της υπηρεσίας του Ιεχωβά. Χρειάζεται πραγματική αγάπη γι’ Αυτόν. Οι δούλοι του Ιεχωβά των αρχαίων χρόνων είχαν τις ιδιότητες αυτές· τις έχετε και σεις;

²⁰ Δεν πρέπει να αποκάμωμε πράττοντας ό,τι είναι δίκαιον, διότι «εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ». (Γαλ. 6:9) Για να μη αποκάμη ένα άτομο πρέπει συνεχώς να μελετά τον Λόγον του Θεού και να κάνη σκέψεις επάνω σ’ αυτόν. Όχι μόνο πρέπει να συλλογίζεται τις θαυμαστές ευλογίες που ο Ιεχωβά υπεσχέθη για κείνους που υπομένουν σε πιστή υπηρεσία, αλλά και πρέπει να αναλογίζεται τα λαμπρά παραδείγματα σταθερότητος που βρίσκονται στις Γραφές. Αν άτομα των περασμένων αιώνων μπόρεσαν να εγκαρτερήσουν κάτω από δοκιμασίες και αποθαρρυντικές περιστάσεις, τότε μπορείτε και σεις. Εκείνοι ήσαν άνθρωποι όπως ακριβώς και σεις. Εις 1 Κορινθίους 15:58 ο απόστολος Παύλος δίνει την εξής υγιά συμβουλή: «Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.» Για τούτο, ακόμη και αν το κήρυγμά σας μπορή να φαίνεται άκαρπο, ο κόπος σας δεν είναι ποτέ εις μάτην. Η καθημερινή σας υπηρεσία είναι θυσία αίνου στον Ιεχωβά, αυτό δε και μόνο αποτελεί επαρκή αιτία για να είσθε σταθεροί στην ολοχρόνια υπηρεσία.

21. Τι επέτρεψαν μερικά άτομα να συμβή, και ποιο ερώτημα προκαλεί αυτό;

²¹ Οι δούλοι του Θεού είναι προωρισμένο ν’ αντιμετωπίσουν πολλά εμπόδια και δοκιμασίες. Αλλά μήπως ο Χριστός και οι άλλοι πιστοί άνδρες επέτρεψαν τα πράγματα αυτά να τους αφαιρέσουν τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας; Η διάνοιά τους και η καρδιά τους ήταν προσηλωμένη σ’ ένα πράγμα—στο να υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά. Δεν επέτρεπαν τίποτε να παρέμβη σ’ αυτό. Υπάρχουν, όμως, άτομα σήμερα, που κάποτε κατείχαν τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας ως σκαπανείς, αλλ’ απέτυχαν να έχουν αυτό το φρόνημα. Επέτρεψαν να τους δελεάση η κοσμική εργασία στην οποία διέθεταν μέρος του χρόνου των, ώστε να θέσουν κατά μέρος το έργο του σκαπανέως για ν’ αναλάβουν ολοχρόνια κοσμική εργασία. Τώρα, πού είναι η καρδιά τους; Είναι στο να πράττουν το θέλημα του Θεού ή στο να πράττουν το δικό τους θέλημα; Είναι ο θησαυρός των στα υλικά πλούτη ή στην ολοχρόνια υπηρεσία; Αφού γνωρίζομε ότι ο Σατανάς μάς κατηγορεί ότι αγαπούμε τον εαυτό μας περισσότερο από τον Θεό, ποτέ δεν θέλομε να του δώσωμε βάσι γι’ αυτή την κατηγορία.

22. Ποιες διερευνητικές ερωτήσεις μπορεί ένα άτομο να θέση στον εαυτό του;

²² Αν συμβαίνη να είσθε ένας αφιερωμένος δούλος του Θεού και είσθε απηλλαγμένος από υποχρεώσεις, ή θα μπορούσατε να είσθε απηλλαγμένος απ’ αυτές, γιατί δεν εκάματε δικό σας τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας; Υπηρετείτε τον Ιεχωβά από αγάπη ή για ιδιοτελείς λόγους, όπως κατηγορεί ο Σατανάς; Αν τον υπηρετήτε από αγάπη, τότε γιατί διστάζετε να του δώσετε ολοχρόνια υπηρεσία αφού είναι δυνατόν να το κάμετε αυτό; Δεν είναι ο θησαυρός αυτός για σας; Είναι μόνο για τους άλλους; Δεν είναι ελκυστική για σας η σκέψις του να υπηρετήτε τον Μέγαν Ζωοδότην ολοχρονίως; Μήπως διστάζετε επειδή δεν βρίσκετε ευχαρίστησι να πράττετε όλον τον καιρό το θέλημα του Θεού;

23. Όταν ένα άτομο αποκτά τον θησαυρό της ολοχρονίου υπηρεσίας, τι πρέπει να είναι αποφασισμένο να πράξη;

²³ Εξ άλλου, αν θεωρήτε ότι ο θησαυρός αυτός είναι για σας και προχωρήτε για να τον εγκολπωθήτε και να τον κάμετε δικό σας, τότε λάβετε την απόφασι να προσκολληθήτε σ’ αυτόν με όλη σας τη δύναμι. Ποτέ μην αποχωρισθήτε απ’ αυτόν. Μην εγκαταλείψετε την ολοχρόνια υπηρεσία όταν επέρχεται διωγμός. Μη την εγκαταλείψετε όταν το πνεύμα σας εξασθενή λόγω αποθαρρύνσεως. Μην την εγκαταλείψετε όταν δελεάζεσθε από χρηματικά κέρδη. Μην την εγκαταλείψετε λόγω καταβαρύνσεως από μακροχρόνια υπηρεσία. Αντί να την εγκαταλείψετε, προσκολληθήτε σ’ αυτόν τον θησαυρόν της ολοχρονίου υπηρεσίας. Προσκολληθήτε πιο στερεά παρ’ ό,τι θα προσεκολλάσθε στους πολυτίμους λίθους του στέμματος αν ήσαν δικοί σας. Ποτέ μην επιτρέψετε τα μάτια σας να γίνουν νωθρά στην απαστράπτουσα ωραιότητα της ολοχρονίου υπηρεσίας. Ποτέ μη χάνετε την εκτίμησί σας γι’ αυτήν. Χαίρετε γι’ αυτήν όπως και οι άγγελοι έχουν χαρή γι’ αυτήν, όπως και οι πατριάρχαι, οι προφήται και οι απόστολοι εχάρησαν γι’ αυτήν και την αγάπησαν. Ποτέ μη λησμονείτε ότι η αμοιβή της είναι αιώνια, οι ευλογίες της ασύγκριτες.