Αίτησις προς τον Αρχιστράτηγο Τρουγίλλο

Βαλτιμόρη, Μαίρυλαντ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Σάββατο, 24 Αύγουστου 1957.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΞΟΧΟΤΗΤΑ, ΤΟΝ ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟ ΡΑΦΑΗΛ ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΡΟΥΓΙΛΛΟ:

Εμείς, οι 33.091 εκπρόσωποι συναθροισμένοι ενταύθα στο Στάδιο Μεμόριαλ της Βαλτιμόρης, Μαίρυλαντ, Η.Π.Α., σήμερα, τετάρτη ημέρα της πενθημέρου Περιφερειακής Συνελεύσεως «Η Ζωοπάροχος Σοφία» των Μαρτύρων του Ιεχωβά, επιλαμβανόμεθα της ειδικής αυτής ευκαιρίας παγκοσμίου σημασίας για ν’ απευθυνθούμε στην Υμετέρα Εξοχότητα. Εφιστούμε την προσοχή σας αρμοδίως σ’ ένα ζήτημα που αφορά βαθιά και σας και το έθνος που εκπροσωπείτε καθώς κι εμάς ως Χριστιανούς από πολλά μέρη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Προσφάτως ανεγνώσαμε στις εφημερίδες μας πολλών πόλεων και ακούσαμε, επίσης, στα προγράμματα τηλεοράσεως, εκθέσεις ότι το απόγευμα του Σαββάτου 3 Αυγούστου 1957, η υμετέρα κυβέρνησις απήλασε δέκα (10) Αμερικανούς πολίτας από τη Δομινικανή Δημοκρατία, και τους έστειλε αεροπορικώς από την πόλι Θιουντάτ Τρουγίλλο στην Πολιτεία του Πόρτο Ρίκο. Μας εξέπληξε και μας κατέθλιψε η ενέργεια της κυβερνήσεώς σας, όταν όλες αυτές οι ειδήσεις που εδημοσιεύθησαν απεκάλυψαν ότι οι δέκα αυτοί Αμερικανοί πολίται είναι Χριστιανοί ιεραπόστολοι που εκπροσωπούν μια θρησκευτική οργάνωσι που κατέχει πολύ προεξέχουσα θέσι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και απέκτησε μεγάλο σεβασμό μεταξύ των επισήμων και του κοινού λαού για το μέγα εκπαιδευτικό έργον που διεξάγει με τον γραπτό λόγο του Θεού, τις Άγιες Γραφές, όχι μόνο στην αχανή αυτή χώρα αλλά και σε περισσότερες από εκατόν εξήντα άλλες χώρες ολοκλήρου της γης. Η ενέργεια, λοιπόν, της κυβερνήσεώς σας σ’ αυτό το ζήτημα άρχισε να επισύρη το παγκόσμιο ενδιαφέρον και την προσοχή.

Εκτός από το ότι ανεγνώσαμε και ακούσαμε δια των εφημερίδων, του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως όλη αυτή τη δημοσιότητα που εδόθη ήδη στην ενέργεια της κυβερνήσεώς σας, είχαμε το προνόμιο να λάβωμε και αυθεντικές ειδήσεις, απ’ εκείνους που υπήρξαν το άμεσον αντικείμενον της γενομένης αυτής απελάσεως. Ως συμμέτοχοι αυτής της Περιφερειακής Συνελεύσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχομε οκτώ απ’ αυτούς τους Αμερικανούς πολίτας ενταύθα, οι οποίοι, μέχρι προσφάτως, ήσαν ιεραπόστολοι στη χώρα σας. Εκτός από την εμφάνισί τους στην τηλεόρασι ενταύθα, επέρασαν και από την εξέδρα της παρούσης συνελεύσεως και μας αφηγήθησαν προφορικώς την πορεία που ηκολουθήθη από την κυβέρνησί σας εναντίον των και εναντίον όλων των άλλων μαρτύρων του Ιεχωβά στη Δομινικανή Δημοκρατία. Οι άμεσες αναφορές των προσέθεσαν πιστοποίησι σε ό,τι έχομε ήδη αναγνώσει σε πολλές εφημερίδες. Το ζήτημα έχει γίνει τόσο ζωηρό και πραγματικό και μας έκαμε τόση εντύπωσι ώστε μας υπεκίνησε να κάμωμε την παρούσαν έκθεσι γεγονότων και ν’ απευθύνωμε την Έκκλησι αυτή υπέρ των Χριστιανών αδελφών μας, ανδρών και γυναικών που είναι όπως και μείς μάρτυρες του Ιεχωβά στη χώρα σας.

ΕΚΘΕΣΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Η κυβέρνησίς σας γνωρίζει καλά ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν αναπτύξει τη δράσι των στη χώρα σας επί πολλά ήδη έτη. Η κυβέρνησίς σας είναι επίσης ενήμερος του μέτρου ελευθερίας που παρεσχέθη σ’ αυτούς τους ειλικρινείς, ταπεινούς Χριστιανούς. Ιεραπόστολοι, πτυχιούχοι της γνωστής Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ», είχαν γίνει δεκτοί στη χώρα σας και απελάμβαναν άλλοτε εκεί τα προνόμια Χριστιανικού εκπαιδευτικού έργου, με μεγάλη πνευματική ωφέλεια σε εκατοντάδες συμπατριώτας σας.

Όπως μπορούν να καταδείξουν και τα δικά σας επίσημα αρχεία, το 1945, πήγαν οι πρώτοι μάρτυρες του Ιεχωβά στην πόλι Θιουντάτ Τρουγίλλο για να επεκτείνουν το Βιβλικό εκπαιδευτικό των έργο στη Δομινικανή Δημοκρατία. Το κήρυγμα του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού που έκαμαν δημοσία και από σπίτι σε σπίτι συνήντησε μια ευνοϊκή ανταπόκρισι από μέρους πολλών Δομινικανών, οι οποίοι επιθυμούσαν ν’ αυξήσουν τη γνώσι τους περί του αγίου λόγου του Θεού και να προπαρασκευασθούν για την Ημέρα εκείνη που έχει προλεχθή, οπότε η βασιλεία του Ιεχωβά Θεού δια Ιησού Χριστού θα κυριαρχήση σε όλη τη γη με ευλογίες σε όλους τους αγαθής θελήσεως ανθρώπους άσχετα με τη σημερινή τους εθνικότητα. Πολλοί Δομινικανοί που είχαν εκπαιδευθή έτσι διέγνωσαν την ευθύνη τους και ενεργούσαν σύμφωνα με αυτή για να εκτελέσουν την προφητική εντολή του Ιησού: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, κεφάλαιον 24, εδάφιον 14.) Το έτος 1950 υπήρχαν είκοσι πέντε ιεραπόστολοι, οι οποίοι είχαν σταλή από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» στην ωραία σας χώρα. Η ανταπόκρισις των ταπεινών Δομινικανών που αγαπούν τις αρχές της δικαιοσύνης ήταν αξιοσημείωτη, και η Βιβλική αυτή εκπαίδευσις διεδόθη σε πολλά μέρη.

Τον Ιούνιο του 1950 η κατάστασις άλλαξε γι’ αυτούς. Η κυβέρνησίς σας εξέδωκε διάταγμα που εδήλωνε ότι αυτή η θρησκευτική ομάς των Χριστιανών ήταν παράνομη και ότι όλες οι συναθροίσεις και η προπαγάνδα εθεωρούντο εναντίον του πολιτικού κράτους. Αυτό το διάταγμα, όπως προέδιδε η φανερή και ευρέως γνωστή απόδειξις, διεσκευάσθη και εξεδόθη με την υποκίνησι εκπροσώπων της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας στη χώρα σας, οι οποίοι δυσηρεστήθησαν με τη διάδοσι του Βιβλικού εκπαιδευτικού έργου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Στη διάρκεια των έξη ετών που επακολούθησαν, οι Αμερικανοί ιεραπόστολοι έπρεπε ή ν’ αναγκασθούν να φύγουν από το Σάντο Ντομίγκο ή να εγκαταλείψουν το ιεραποστολικό τους έργον και ν’ αναλάβουν κοσμική εργασία για να παραμείνουν στη χώρα. Όσο για τους εντοπίους Δομινικανούς μάρτυρας του Ιεχωβά, αυτοί εξακολουθούσαν να διακρατούν σταθερά τη Χριστιανική τους πίστι, βασισμένη στην Αγία Γραφή και να διεξάγουν τη διακονία τους, αλλά χωρίς την ελευθερία που απελάμβαναν ως τον καιρό της απαγορεύσεως αυτής το 1950. Ακολούθησαν το Χριστοειδές παράδειγμα, του αποστόλου Πέτρου και των συναποστόλων του. Όταν το ανώτατο δικαστήριο της Ιερουσαλήμ τους συνέλαβε και τους διέταξε να παύσουν να κηρύττουν τ’ αγαθά νέα περί του Χριστού και της βασιλείας του Θεού, ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι είπαν στο δικαστήριο: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» Όταν, λοιπόν, οι απόστολοι εδάρησαν και απελύθησαν με περαιτέρω απειλές του δικαστηρίου, έφυγαν από την αίθουσα του δικαστηρίου αλλ’ εξακολούθησαν να υπακούουν στον Θεό ως άρχοντα, διδάσκοντας, και κηρύττοντας τον Ιησού Χριστό κάθε μέρα στον ναό και σε κάθε σπίτι. (Πράξεις των Αποστόλων, κεφάλαιον 5, εδάφια 29-42) Ακολουθώντας την αποστολική αυτή πορεία οι Δομινικανοί μάρτυρες δεν ήσαν ανατροπείς της πολιτικής κυβερνήσεως αλλ’ ευπειθείς στον Ύψιστο Θεό Ιεχωβά, και γι’ αυτό ο Ιεχωβά τούς ευλόγησε, και ο αριθμός των μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σάντο Ντομίγκο εξακολούθησε ν’ αυξάνη. Αυτό απέδειξε ότι μια απαγόρευσις στους μάρτυράς Του από οποιαδήποτε κυβέρνησι δεν έχει την επιδοκιμασία και την ευλογία του Ιεχωβά Θεού, αλλ’ Αυτός κάνει ευτυχείς τους πιστούς ευπειθείς δούλους και μάρτυράς Του και τους παρέχει πνευματική ευημερία. Εμείς εδώ, όμως, δεν εκθέτομε με κάθε λεπτομέρεια τα φυσικά και ψυχικά παθήματα που ηναγκάσθησαν να υποστούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη διάρκεια της περιόδου αυτής της απαγορεύσεως.

Η κυβέρνησίς σας, ενήμερος του ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν ακόμη στο Σάντο Ντομίγκο και ασκούσαν την πίστι τους, για λόγους άριστα γνωστούς σ’ αυτή, ξαφνικά ήρε την απαγόρευσι κατά των μαρτύρων του Ιεχωβά, τον Αύγουστο του 1956, δημοσιεύοντας μια μικρή ανακοίνωσι στον δημόσιο τύπο, η οποία έλεγε ότι όλοι οι περιορισμοί αφηρέθησαν από την οργάνωσι και το έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά και ότι αυτοί μπορούσαν πάλι να προχωρήσουν φανερά, χωρίς κυβερνητική παρεμπόδισι, σε όλες τις θρησκευτικές των ενέργειες. Γι’ αυτή την αξιοσύστατη πράξι της εθνικής σας κυβερνήσεως, οι απανταχού της γης μάρτυρες του Ιεχωβά εχάρησαν. Αυτή η άρσις της απαγορεύσεως ήταν φυσικά ευνοϊκή στην επίδρασί της επάνω στη Χριστιανική οργάνωσι και στο έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά στο Σάντο Ντομίγκο. Στη μακρά εξαετή διάρκεια της απαγορεύσεως είχαν δώσει ειδική απόδειξι ότι η εθνική κυβέρνησις δεν είχε τίποτε να φοβηθή απ’ αυτούς, αλλ’ ότι αυτοί ήσαν ειρηνικοί Χριστιανοί, που δεν ανεμιγνύοντο με άλλα θρησκευτικά στοιχεία στην πολιτική της χώρας αλλ’ ειδικεύοντο στη διακονία του θείου λόγου με Χριστοειδή υπακοή στον Θεό.

Κατόπιν, στις 30 Ιουνίου 1957, ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερεύς εξαπέλυσε φανερή επίθεσι εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι εφημερίδες, το ραδιόφωνο και τα ηχητικά αυτοκίνητα εκινητοποιήθησαν όλα στην επίθεσι. Θρησκευτική επίθεσις εξησκήθη πάλι από τη Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία στους πολιτικούς και στους κρατικούς ηγέτας για να τεθή τέρμα στο εκπαιδευτικό έργον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο Δομινικανός λαός γνωρίζει ότι μεταξύ της 2ας και της 25ης Ιουλίου τρέχοντος έτους ένας χώρος 638 ιντσών, σε δύο στήλες, κατελήφθη στις εγχώριες εφημερίδες για τη μεταστροφή του λαϊκού αισθήματος εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Μια εξέτασις όλης αυτής της δια του τύπου δημοσιότητας αποκαλύπτει ότι αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά, παρά την παγκόσμια στάσι των εναντίον του αθέου κομμουνισμού, εστιγματίσθησαν ως πρόδρομοι του κομμουνισμού, αποστάται, παραβάται των νόμων, υβρισταί της σημαίας και του εθνικού ύμνου και των θεσμών του εθνικού κράτους. Με έλλειψι σεβασμού προς το άγιο όνομα του Υψίστου Θεού απεκλήθησαν «Ιεχωβίτες», κι ετυπώθησαν δηλώσεις, αδιάφορο αν απεδείχθησαν ότι περιείχαν ψεύδη και παραλογισμούς. Όλες αυτές οι ψευδείς δηλώσεις και κατηγορίες παρελήφθησαν και επανελήφθησαν με πρόσθετα σχόλια από τους ραδιοσταθμούς που τελούν υπό την αιγίδα του κράτους.

Παρουσία ενός ιεραποστολικού εκπροσώπου των μαρτύρων του Ιεχωβά, ο υποστράτηγος σας Εσπαϊλλάτ είπε σε μια τηλεφωνική του συνδιάλεξι με τον αναπληρωτή του Αμερικανού πρεσβευτού στη Θιουντάτ Τρουγίλλο: «Τα όσα λέγονται γι’ αυτούς από τις εφημερίδες κι από το ραδιόφωνο μάς αναγκάζουν ν’ αναλάβωμε δράσι εναντίον των. Γι’ αυτό θα θεσπίσωμε νόμο που να τους απαγορεύη να δρουν μέσα στη χώρα.» Αυτό έγινε όταν ο αναπληρωτής του Αμερικανού πρέσβεως παρεκάλεσε τον υποστράτηγο να μην είναι πολύ αυστηρός στους μάρτυρας του Ιεχωβά. Και πριν ακόμη ισχύση εκ νέου η απαγόρευσις εναντίον των, σφοδρός διωγμός ηγέρθη κατά των μαρτύρων του Ιεχωβά. Στις επαρχιακές πόλεις και σε τμήματα της υπαίθρου κρατικά όργανα συνεκέντρωναν τους μάρτυρας του Ιεχωβά ημέρα και νύχτα κι άρχιζαν να τους χτυπούν και να τους κακοποιούν. Αστυνομικοί και στρατιωτικοί καταζητούσαν αυτούς τους ανυπερασπίστους, Θεοσεβείς άνδρες και γυναίκες, ναι, και παιδιά ακόμη. Σε μια περιοχή ολόκληρες οικογένειες ενεκλείσθησαν σε φυλακές, τα δε άρρενα μέλη των οικογενειών εδέροντο μέχρις αναισθησίας ενώπιον των συζύγων και των τέκνων των.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ

Στην περιοχή τη γνωστή ως Σαλτσέντο, όπου έγιναν οι ξυλοδαρμοί, τρεις στρατιωτικοί αστυνομικοί ήλθαν στο σπίτι μιας μάρτυρος κατά τις 5 μ.μ. με μια ομάδα είκοσι πέντε περίπου άλλων μαρτύρων, για να την πάρουν καθώς και τους λοιπούς, και να τους πάνε στις στρατιωτικές φυλακές του Σαλτσέντο. Επεζοπόρησαν περίπου δώδεκα μίλια, κι έφθασαν στη φυλακή κατά τις 8 μ.μ. Στην αυλή της φυλακής παρέταξαν τους άνδρες και τις γυναίκες στη γραμμή. Τους ερώτησαν αν θα υπέγραφαν δήλωσι ότι απαρνούνται τους μάρτυρας του Ιεχωβά και υπόσχονται να επανέλθουν στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Όλοι αρνήθηκαν να υπογράψουν τέτοια δήλωσι. Τότε ήλθαν δύο στρατιώται κι έπιασαν τους άνδρες από τα χέρια ενώ ένας τρίτος στρατιώτης γρονθοκοπούσε τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Επί πλέον, κατελάκτιζαν τους μάρτυρας αυτούς και τους χτυπούσαν με τους υποκοπάνους των όπλων των μέχρις αιματώσεως. Κατόπιν αυτοί οι μάρτυρες ελαμβάνοντο ένας προς ένα και εδέροντο ώσπου κατέπιπταν εξηντλημένοι. Κατόπιν ετοποθετούντο μέσα σ’ ένα κελλί, και οι Χριστιανές αδελφές των σ’ ένα άλλο. Όλη τη νύχτα οι γυναίκες αυτές άκουαν τους άνδρες να βογγούν από τα αμείλικτα πλήγματα. Το πρωί της επομένης ημέρας ώρα οκτώ περίπου, πέντε επίσημοι υπηρέται της εκκλησίας των μαρτύρων του Ιεχωβά, που ήσαν σ’ ένα άλλο κελλί, μετεφέρθησαν ο ένας κατόπιν του άλλου σ’ ένα γραφείο. Ο πρώτος που εκλήθη ήταν ένας μάρτυς ονομαζόμενος Νέγκρο Γιμένεζ, ηλικίας εξήντα πέντε περίπου ετών, υπηρέτης της εκκλησίας Λος Κακάος. Μισή ώρα μετά την είσοδό του στο γραφείο, τον έσυραν έξω τραβώντας από τα πόδια δύο στρατιώται εμπρός στα όμματα των άλλων κρατουμένων, και αφέθη αναίσθητος στο έδαφος της αυλής. Αίμα έρρεε από τ’ αυτιά του, τη μύτη και το στόμα. Εφαίνετο σαν να ήταν νεκρός.

Κατόπιν ο Πέντρο Τζέρμαν, υπηρέτης της εκκλησίας Ελ Γιόβο, ηλικίας τριάντα πέντε περίπου ετών, μετεφέρθη στο γραφείο. Αργότερα εβοηθήθη να βγη έξω βασταζόμενος από δύο στρατιώτας και το πρόσωπο του παρουσίαζε σημάδια σοβαρών χτυπημάτων, καθώς και το σώμα του. Τα μάγουλό του ήταν ξεσχισμένο και αιμορροούσε. Μετεφέρθη στην αυλή και κατόπιν ετοποθετήθη πάλι μέσα στο κελλί μαζί με τους άλλους υπηρέτας εκκλησιών. Κατόπιν ένας άλλος μάρτυς, Άντζελ Άντζελ, ηλικίας εξήντα ετών, μετεφέρθη στο ίδιο γραφείο. Αργότερα τον έβγαλαν αναίσθητο, γεμάτον αίματα που έτρεχαν από το στόμα και τη μύτη του. Αυτά προήλθαν από άγρια χτυπήματα στο πρόσωπο. Σχεδόν ταυτόχρονα οι ίδιοι στρατιώται έχυσαν τρεις ή τέσσερες κουβάδες νερό στον αναίσθητο μάρτυρα Νέγκρο Γιμένεζ. Μόνον όταν άρχισε κάπως ν’ αναπνέη κατάλαβαν ότι ήταν ζωντανός. Όταν έδειξε αυτό το σημείο ζωής, τον έσυραν μέσα στο κελλί μαζί με τον Πέντρο Τζέρμαν.

Κατόπιν, δύο άλλοι, ο Πέντρο Γκονζάλεζ εξήντα περίπου ετών, και ο Πορφύριο Γκονζάλεζ, γυιός του, είκοσι πέντε περίπου ετών, μετεφέρθησαν στο γραφείο. Όταν αυτούς τους δύο τους έβγαλαν έξω, το πρόσωπο του γηραιού Πέντρο ήταν πρησμένο στα μέρη όπου είχε χτυπηθή· ο γυιός του Πορφύριο ήταν αναίσθητος, και γι’ αυτό τον έσυραν από τα πόδια. Τ’ αυτιά του και η μύτη του αιμορροούσαν, και αργότερα διεπιστώθη ότι το τύμπανον του αυτιού του είχε διαρραγή. Επί μια περίπου ώρα παρέμεινε αναίσθητος. Όλη η διάρκεια της κακοποιήσεως αυτής ήταν περίπου τέσσερες ή πέντε ώρες, κατόπιν δε επανεισήχθησαν όλοι στο κελλί κι εκλειδώθησαν εκεί πάλι.

Οι άλλοι κρατούμενοι εξήχθησαν κι ερωτήθησαν αν θα υπέγραφαν τώρα τη δήλωσι αρνούμενοι τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες, περίπου είκοσι επτά από τους κρατουμένους αυτούς υπέγραψαν τη δήλωσι. Εν όλω ήσαν περίπου εκατό ή περισσότεροι κρατούμενοι. Πολλοί από εκείνους που υπέγραψαν τη δήλωσι δεν ήσαν πραγματικά μάρτυρες του Ιεχωβά αλλ’ απλώς άτομα καλής θελήσεως που είχαν παρακολουθήσει μερικές συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Πολλοί ήσαν ανήλικοι, μικρά παιδιά. Πολλοί δεν μπόρεσαν να διαβάσουν τη δήλωσι. Η υπογραφή της δηλώσεως έγινε στο γραφείο του επάρχου παρουσία του διοικητού και άλλων πολιτικών αξιωματούχων. Όσοι υπέγραφαν απεμακρύνοντο σε απόστασι περίπου πέντε μιλίων προς τις κατοικίες των μ’ ένα ανοιχτό φορτηγό αυτοκίνητο και κατόπιν αφήνοντο ελεύθεροι.

Κατά πληροφορίες εφημερίδων, ένας άλλος όμιλος είκοσι οκτώ ατόμων, που είχαν, επίσης, υπογράψει τη δήλωσι, ετοποθετήθησαν μέσα σ’ ένα μεγάλο στρατιωτικό αυτοκίνητο και μετεφέρθησαν στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Εκεί, στρατιώται με τουφέκια και ξιφολόγχες τους μετέφεραν μέσα στην εκκλησία για ν’ ακούσουν μια θρησκευτική λειτουργία. Κατόπιν ετοποθετήθησαν μέσα στο αυτοκίνητο και μετεφέρθησαν στα σπίτια των και αφέθησαν ελεύθεροι.

Σε άλλες πόλεις, όπου υπήρχαν ιθαγενείς Δομινικανοί ειδικοί σκαπανείς διαγγελείς της βασιλείας του Θεού, οι αδελφοί εκλήθησαν μέσα στο γραφείο του αρχηγού της αστυνομίας ή στο διοικητήριο και τους ελέχθη ότι έπρεπε να σταματήσουν το έργον των και να φύγουν από την πόλι. Μερικοί απ’ αυτούς αναγκάσθηκαν να φύγουν τη νύχτα και εγκατέλειψαν τις περιουσίες των, έπιπλα και ιματισμό, για ν’ αποφύγουν τη σύλληψι. Στις μεγαλύτερες πόλεις Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς περιήρχοντο τα εμπορικά κέντρα και ρωτούσαν αν υπήρχαν υπάλληλοι μάρτυρες του Ιεχωβά, και όπου υπήρχαν, επυρπολούσαν αμέσως τα καταστήματα εκείνα που τους είχαν. Σ’ έναν μάρτυρα που ειργάζετο μέσα σ’ ένα εργοστάσιο ζακχάρεως εδόθη δύο λεπτών προθεσμία να φύγη απ’ την υπηρεσία του και τρεις ώρες για να φύγη από την πόλι μαζί με την οικογένειά του. Τέσσερες άλλοι μάρτυρες συνελήφθησαν και εκρατήθησαν επί μίαν εβδομάδα προτού απαγγελθή οιαδήποτε κατηγορία εναντίον των. Κατόπιν εμηνύθησαν για στασιαστική δράσι εναντίον του κράτους.

Στην πρωτεύουσά σας, την Θιουντάτ Τρουγίλλο, ένας μάρτυς συνελήφθη και εκρατήθη τρεις ημέρες στη φυλακή χωρίς τροφή. Είχε στην τσέπη του τριάντα πέντε σεντς, τα οποία εδαπάνησε σε ζαχαρωτά. Αυτή ήταν όλη του η τροφή για τις τρεις εκείνες ημέρες. Κατηγορήθη για ανευλάβεια προς τη σημαία. Στην πεντάλεπτη δίκη ο αστυνομικός που τον προσήγαγε είπε: «Αυτός ο άνθρωπος δεν επέδειξε ανευλάβεια στη σημαία. Εγώ τον γνωρίζω και πάντοτε εσέβετο τη σημαία.» Εν τούτοις, ο δικαστής τον κατεδίκασε σε φυλάκισι ενός έτους και πρόστιμο 250 δολλαρίων.

Και πάλιν ευσεβάστως εφιστώμεν την προσοχή σας στην υποκίνησι εκ μέρους του Ρωμαιοκαθολικού κλήρου που υπάρχει πίσω από όλον αυτόν τον θρησκευτικό διωγμό. Στις 30 Ιουνίου ο Ιησουίτης ιερεύς ονόματι Βάγκουεζ Σανζ μίλησε από τον ραδιοφωνικό σταθμό για να σημάνη την έναρξι της εκστρατείας του μίσους εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι εφημερίδες εδημοσίευσαν αυτή την ομιλία, στην οποία ο Ιησουΐτης αυτός αποκαλούσε τους μάρτυρας του Ιεχωβά Κομμουνιστάς, που μισούν την τάξι, περιφρονητάς των νόμων της Δομινικανής Δημοκρατίας, παρατάσσοντας και πολλά άλλα ψεύδη. Εκτός από τις εφημερίδες, κι άλλοι εξέχοντες άνδρες του Σάντο Ντομίγκο έγραψαν, επίσης, παρόμοια άρθρα, ώσπου τελικά, στις 29 Ιουλίου, εχρησιμοποιήθη χώρος εκατοντάδων ιντσών εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Ένας άλλος Ρωμαιοκαθολικός ιερεύς, ονόματι Ρόμπλες Τολεντάνο, αναφέρεται ότι εξεφώνησε παρόμοια ομιλία. Στο λόγο του είπε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν ένα καρκίνωμα κι έπρεπε να ξερριζωθούν από τη Δομινικανή Δημοκρατία.

ΑΠΕΛΑΣΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ήδη στις 8 Ιουλίου οι Αμερικανοί ιεραπόστολοι άρχισαν να καλούνται στα Αστυνομικά γραφεία της Ασφαλείας και ν’ ανακρίνωνται από τον κρατικό σας λειτουργό Αρθούρο Εσπαϊλλάτ. Σε λίγο τους ελέχθη ότι έπρεπε να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν όσο είναι δυνατόν ταχύτερον, εξαιτίας εκείνων που είχαν αναγραφή στον δημόσιο τύπο και είχαν λεχθή από το ραδιόφωνο. Αργότερα το γραφείο της Αστυνομίας Ασφαλείας επέδειξε ανυπομονησία διότι αυτοί οι ιεραπόστολοι δεν έδειξαν προθυμία να φύγουν από τη χώρα. Ο αξιωματούχος σας Εσπαϊλλάτ, αφού επληροφορήθη ότι αυτοί είχαν ήδη πωλήσει τα περισσότερα πράγματά τους, είπε ότι οι ιεραπόστολοι είχαν προθεσμία ως το τέλος Ιουλίου, οπότε έπρεπε να φύγουν από τη χώρα. Στις 30 Ιουλίου οι ιεραπόστολοι είδαν τον αναπληρωτή του Αμερικανού πρέσβεως, Κον Σπάλντιν, και τον επληροφόρησαν ότι δεν θ’ αναχωρούσαν υπό άλλες περιστάσεις πλην της απελάσεως. Κατόπιν διευθετήσεως του Κου Σπάλντιν, είχαν μια συνέντευξι με τον Κον Βαέζ, Υπουργόν των Εξωτερικών. Ο Κος Βαέζ επανέλαβε ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψουν τη χώρα, αλλ’ αν υπέγραφαν δήλωσι προθυμίας να υπακούσουν στους νόμους της χώρας και να σεβασθούν τον εθνικό ύμνο και τη σημαία, και να μην έχουν περαιτέρω σχέσι με τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, το γραφείο του θα έβλεπε αν οι ιεραπόστολοι μπορούσαν να παραμείνουν. Ύστερ’ από λίγες ημέρες παρουσίασαν μια δήλωσι στην Αμερικανική πρεσβεία, ειδοποιώντας ότι μπορούσαν να υπακούσουν σε όλους τους κειμένους νόμους της Δομινικανής κυβερνήσεως που θα ευρίσκοντο σε αρμονία με τον Θείο νόμο, όπως εκτίθεται στην Αγία Γραφή. Θα εσέβοντο όπως έως τότε τον εθνικό ύμνο και τη σημαία. Την επόμενη μέρα το γραφείο του Εσπαϊλλάτ είπε ότι η δήλωσις των ιεραποστόλων ήταν πολύ ασθενής, διότι, τους είπαν, όλοι οι νόμοι της Δομινικανής Δημοκρατίας ευρίσκοντο σε αρμονία με τον Θείο νόμο εφόσον τους είχε υπογράψει ο πρόεδρος και ψηφίσει η Εθνική Γερουσία.

Ένα άρθρο είχε δημοσιευθή σε μια εφημερίδα του Πόρτο Ρίκο, που εξιστορούσε το πώς οι Δομινικανοί στρατιώται έδειραν κι εκακοποίησαν τους συγχριστιανούς μας, μάρτυρας του Ιεχωβά. Εκαλέσατε τον Κον Εσπαϊλλάτ στο γραφείο σας και του εδώσατε ένα αντίτυπο αυτής της εφημερίδος με το περί διωγμού άρθρον σημειωμένο με κόκκινες γραμμές. Όταν βγήκε ο Κος Εσπαϊλλάτ έρριξε αυτή την εφημερίδα στο γραφείο του. «Αυτό λύει το ζήτημα,» είπε. «Τώρα θα σας απελάσωμε. Πώς αυτή η πληροφορία βγήκε έξω από τη χώρα;» Ύστερ’ από ένα μικρό διάλογο με τους ιεραποστόλους, ο υμέτερος Κος Εσπαϊλλάτ είπε: «Αν θέλετε να είσθε μάρτυρες προχωρήστε, αλλ’ αυτό δεν είναι πια της μόδας εδώ και χίλια χρόνια πριν. Θα στείλωμε έναν αξιωματούχο στο διαμέρισμά σας και θα σας απελάσωμε, αν αυτό είναι εκείνο που επιθυμείτε.» Τους ειδοποίησε, λοιπόν, να είναι έτοιμοι στις 4.30΄ μ.μ. για να φύγουν με αεροπλάνο της Παναμέρικαν. Στη 1 μ.μ. ο αστυνομικός έφθασε στον ιεραποστολικό οίκο και είπε ότι έπρεπε ν’ αναχωρήσουν στη 1.30΄ μ.μ. Μαζί του ήλθαν και τρία ταξί. Με τις αποσκευές των οι ιεραπόστολοι ωδηγήθησαν στο αεροδρόμιο, όπου το αεροπλάνο Δέλτα εκρατήθη επί μισή ώρα. Η κυβέρνησίς σας επλήρωσε τα ταξί κι έβγαλε τα εισιτήρια για το αεροπορικό ταξίδι των ιεραποστόλων ως το Πόρτο Ρίκο. Εξεδόθησαν διαταγές να συλληφθούν ή να πυροβοληθούν όσοι Δομινικανοί θα επεχείρουν να προπέμψουν τους ιεραποστόλους στο αεροδρόμιο.

ΑΙΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΙΣΜΑ

Με υποκίνησι του Ρωμαιοκαθολικού κλήρου και των υποστηρικτών του η κυβέρνησις της Υμετέρας Εξοχότητος ωδηγήθη να προβή σε μια ενέργεια που αποτελεί μεγάλη αδικία στους Χριστιανούς αδελφούς μας, μάρτυρας του Ιεχωβά, στη χώρα σας. Τα όσα έκαμε η κυβέρνησίς σας με τις ενέργειες αυτές γίνονται γρήγορα ειδήσεις ανά τον κόσμον και στέκουν σαν μια καταμαρτυρία εναντίον σας, που φέρνει σε μια διαμφισβήτησι τη συμμόρφωσι προς τη Διακήρυξι περί Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που εξεδόθη από τα Ηνωμένα Έθνη, που είναι διεθνής οργάνωσις, στην οποία ανήκει και η χώρα σας.

Με την πεποίθησι ότι η κυβέρνησις της Υμετέρας Εξοχότητος παρουσιάζει ικανότητες για μια καλύτερη κρίσι και ημπορεί να δεχθή μια έκκλησι περί επανορθώσεως της αδίκου αυτής καταστάσεως, σας απηυθύναμε την ανωτέρω μερική ανασκόπησι του ζητήματος. Για τούτο, συγκεντρωμένοι κατά χιλιάδας σε μια περιφερειακή μας συνέλευσι, κάνομε τώρα έκκλησι στην Υμετέρα Εξοχότητα ν’ αναθεωρήση αυτό το ζήτημα και κατόπιν να λάβη τ’ απαιτούμενα μέτρα για την άρσι αυτής της απαγορεύσεως που επέβαλε πάλιν η κυβέρνησίς σας στους μάρτυρας του Ιεχωβά την 24η Ιουλίου και να εκδώσετε διαταγάς προς τους αρμοδίους να παύσουν κακομεταχειριζόμενοι τους ακινδύνους αυτούς Χριστιανούς. Ασφαλώς η κυβέρνησίς σας δεν ευφραίνεται για το γεγονός ότι έθεσε τον εαυτό της στο ίδιο επίπεδο με την Κομμουνιστική Ρωσία και τους κομμουνιστικούς δορυφόρους της, οι οποίοι καταδιώκουν και προσπαθούν να καταστρέψουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά απλώς και μόνον επειδή λατρεύουν τον Θεό σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις του Αγίου Του λόγου και επειδή διακηρύττουν σε όλο τον κόσμο ότι η μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους είναι η βασιλεία του Θεού δια Χριστού. Ούτε σεις ασφαλώς ευφραίνεσθε για το γεγονός ότι η κυβέρνησίς σας θέτει τον εαυτόν της στην κατηγορία εκείνων που μάχονται εναντίον του Υψίστου Ιεχωβά Θεού, πολεμώντας εναντίον των μαρτύρων του. Κάνομε έκκλησι σ’ εσάς να προσέξετε την προειδοποίησι που είχε δοθή στους θρησκευτικούς διώκτας του Πέτρου και των συναποστόλων του: «Απέχετε από των ανθρώπων τούτων, και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αύτη ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και ΘΕΟΜΑΧΟΙ.» (Πράξεις των Αποστόλων, κεφάλαιον 5, εδάφια 38, 39) Ο άγιος λόγος του Ιεχωβά προειδοποιεί ότι το να μάχεται κανείς εναντίον του Θεού σημαίνει να υποστή καταστροφή χωρίς καμμιά ελπίδα αναστάσεως από τους νεκρούς.

Η κυβέρνησίς σας αλάθητα γνωρίζει ότι, από δική της πείρα με τους μάρτυρας του Ιεχωβά έως τώρα, τίποτα δεν έχει να φοβηθή απ’ αυτούς. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία που υπήρχε χθες στην Αφρο-Αμέρικαν της Βαλτιμόρης, 24 Αυγούστου 1957, σελίς 16, ο Κος Μάνουελ ντε Μόγια, πρεσβευτής σας στις Ηνωμένες Πολιτείες, επεβεβαίωσε την είδησι ότι η χώρα σας απήλασε τους δέκα Αμερικανούς ιεραποστόλους στις 3 Αυγούστου, και είπε ότι αυτό ωφείλετο στο ότι «εθεωρούντο ύποπτοι συνωμοσίας προς ανατροπήν της κυβερνήσεως του Προέδρου Έκτορος Τρουγίλλο.» Αυτή η κατηγορία είναι τόσο παράλογη ώστε να είναι γελοία, και πρέπει να προκαλή το μειδίαμα ακόμη και των αρμοδίων λειτουργών άλλων υπευθύνων κυβερνήσεων του κόσμου, οι οποίοι γνωρίζουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Σε ολόκληρη τη γη είναι γνωστόν ότι αυτοί οι Χριστιανοί δεν έχουν πολιτικές φιλοδοξίες και δεν αναμιγνύονται στην πολιτική έστω και στο ελάχιστο. Αποβλέπουν στο ν’ αναλάβη η Θεία βασιλεία των ουρανών πλήρη διακυβέρνησι της γης, ο δε Θεός θα το πράξη αυτό στον επικείμενο παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, χωρίς οι επί γης μάρτυρές του να εγείρουν έστω και τον μικρό τους δάκτυλο εναντίον οιασδήποτε κυβερνήσεως του παλαιού αυτού κόσμου. Στον λόγον του ο Ιεχωβά λέγει στους μάρτυράς του: «Η μάχη δεν είναι υμών, αλλά του Θεού.» (2 Χρονικών 20:15) Γι’ αυτό οι μάρτυρες του Ιεχωβά προειδοποιούν τώρα τους ανθρώπους να ζητούν δικαιοσύνη και ειρήνη και να λάβουν τώρα τη στάσι των υπέρ της επικειμένης βασιλείας του Θεού, για να μην καταστραφούν στη μάχη του Αρμαγεδδώνος μαζί μ’ εκείνους που μάχονται εναντίον Του.

Κάνομε έκκλησι στην Υμετέρα Εξοχότητα να μελετήση τις συνέπειες, ενώπιον του Ιεχωβά Θεού, της προσφάτου ενεργείας σας εναντίον των μαρτύρων Του στη χώρα σας. Αν εμμείνετε στο να διώκετε αυτούς τους ακολούθους του Ιησού Χριστού, θα διαπιστώσετε ότι θα πρέπει να τους θανατώσετε όλους στη χώρα σας για να τους κατασιωπήσετε και να σταματήσετε κάθε δράσι τους. Αλλά και ο Ιησούς Χριστός ο Αρχηγός των ακόμη εθανατώθη επειδή ελάτρευε τον Ιεχωβά ως Θεόν και εκήρυττε τη βασιλεία Του, αλλ’ ο Θεός τον αντήμειψε με μια ανάστασι από τους νεκρούς. Έτσι, και οι μάρτυρες του Ιεχωβά στη Δομινικανή Δημοκρατία δεν φοβούνται ν’ αντιμετωπίσουν τον θάνατο, διότι γνωρίζουν ασφαλώς ότι ο Παντοδύναμος Θεός υπεσχέθη να τους εγείρη από τους νεκρούς σε ζωή αιώνια στον νέο Του κόσμο λόγω της πιστότητός των μέχρι θανάτου. Εν τούτοις, έχομε πεποίθησι ότι θα απόσχετε του να διεξαγάγετε τη χαμένη αυτή μάχη εναντίον του Ιεχωβά Θεού και ότι θα ημπορέσωμε όσο το δυνατόν ταχύτερον να δημοσιεύσωμε στον κόσμο με όλα τα πολλά σύγχρονα μέσα ότι η Δομινικανή Δημοκρατία της Υμετέρας Εξοχότητος ανεκάλεσε την απαγόρευσι της 24ης Ιουλίου και άλλη μια φορά απεδείχθη αξιοπρεπής παρέχοντας στους Χριστιανούς αυτούς μάρτυρας του Ιεχωβά τη θρησκευτική ελευθερία που απολαμβάνουν και στις άλλες μη κομμουνιστικές χώρες του κόσμου. Εγένετο η δέουσα κοινοποίησις στην κυβέρνησί σας του παρόντος Ψηφίσματος. Η ευθύνη είναι τώρα δική σας ενώπιον του Υψίστου Θεού Ιεχωβά. Αναμένομε την απάντησί σας, όχι απλώς δια του γραπτού λόγου, αλλά δια της ενεργείας της υμετέρας κυβερνήσεως ενώπιον του κριτηρίου του Θεού.

Μετά σεβασμού,

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Προετάθη η έγκρισις του παρόντος Ψηφίσματος, από τον Εισηγητή της Περιφερειακής Συνελεύσεως Βαλτιμόρης:

Μάλκολμ Σ. Άλλεν

Εισηγητής Συνελεύσεως

Τα Ψήφισμα υπεστηρίχθη και δια δευτέρας προτάσεως από τον διευθυντή της ρηθείσης συνελεύσεως:

Τζων Ο. Γκρο

Διευθυντής Συνελεύσεως

ΕΝΕΚΡΙΘΗ ΠΑΜΨΗΦΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ «Η ΖΩΟΠΑΡΟΧΟΣ ΣΟΦΙΑ» ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΗΜΕΡΟΝ Ε1ΚΟΣΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1957.

[Το πρωτότυπο, δεόντως υπογεγραμμένον και νομίμως συμβολαιογραφηθέν απεστάλη ως «κατεπείγον» αεροπορικώς στον Αρχιστράτηγο Τρουγίλλο την ιδία εσπέρα του Σαββάτου, 24 Αυγούστου 1957. Αντίγραφον, επίσης, δεόντως υπογεγραμμένον και συμβολαιογραφηθέν επεδόθη με ειδικόν απεσταλμένο στη Δομινικανή Πρεσβεία που βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην Ουάσιγκτον, D.C., Δευτέραν, 26 Αυγούστου 1957.]

(Μετάφρασις εκ του περιοδικού The Watchtower του Brooklyn N. Y., U.S.A., της 1ης Οκτωβρίου 1957.)