Περιπατώντας δια Πίστεως Ανάμεσα στις Απάτες του Υλισμού

ΑΠΑΤΕΣ του υλισμού! Πόσες είναι αυτές και πόσο ύπουλες! Λόγω της αμαρτίας των πρώτων γονέων μας η κλίσις της καρδίας του ανθρώπου είναι προς ό,τι είναι κακό, προς την ιδιοτελή ευχαρίστησι, προς την απληστία ή προς την αγάπη των ανέσεων. Ο υλισμός καθίσταται ελκυστικός σ’ αυτές τις τάσεις του πεπτωκότος ανθρώπου από εκείνους που είναι έτοιμοι να επωφεληθούν από την υπόκυψί μας στον υλισμό, εκείνους που προσφέρουν τέρψεις ή που έχουν ωραίες κατοικίες, ωραία αυτοκίνητα ή ωραίες επιπλώσεις και ιματισμούς να πωλήσουν.​—Γεν. 8:21.

Αλλ’ ο υλισμός είναι απατηλός. Όσο πιο πολλά έχετε, τόσο πιο πολλά επιθυμείτε. Εκτός απ’ αυτό, απεργάζεται καταστροφή των πνευματικών συμφερόντων του Χριστιανού και της σχέσεως του με τον Θεόν του. «Η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον.» Πολύ δικαιολογημένα, λοιπόν, προειδοποίησε ο απόστολος Παύλος: «Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος· αρκείσθε εις τα παρόντα.»​—Ματθ. 13:22· Εβρ. 13:5.a

Ο υλισμός είναι, επίσης, απατηλός διότι είναι πρόσκαιρος, όπως μας υπενθυμίζεται από τον απόστολο Ιωάννη: «Παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»​—1 Ιωάν. 2:16, 17.

Δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους. Το ερώτημα είναι, Τι έρχεται πρώτο στη ζωή μας; Πρέπει να κερδίζωμε τα προς το ζην και να προμηθεύωμε για τους οικείους μας, αλλιώς είμεθα χειρότεροι από έναν άπιστο. Αλλ’ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να εξακολουθήσωμε ζητώντας πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη αυτού. Πρόκειται για ένα θέμα έντονο και πρωταρχικής σημασίας. Αν βρεθούμε σε κατάστασι παραμελήσεως των πνευματικών πραγμάτων, τότε καταλαμβανόμεθα από τις απάτες του υλισμού.​—1 Τιμ. 5:8· Ματθ. 6:33.

Για ν’ αποφύγωμε την παγίδευσί μας από τις απάτες του υλισμού, πρέπει να έχωμε ισχυρή πίστι. Η μελέτη του λόγου του Θεού, η συναναστροφή με τους άλλους που προσπαθούν ν’ αποφύγουν τις απάτες του υλισμού, η προσευχή κι η ενασχόλησις στη Χριστιανική διακονία θα μας βοηθήσουν να γίνωμε ισχυροί στην πίστι. Ιδιαίτερα υποβοηθητικό είναι το να λαμβάνωμε υπό σημείωσιν τα ωραία Γραφικά παραδείγματα εκείνων οι οποίοι στους περασμένους καιρούς εβάδιζαν δια πίστεως ανάμεσα στις απάτες του υλισμού.​—Εβρ. 12:1.

Ήταν ο Μωυσής, ο οποίος, αντί όλων των θησαυρών της Αιγύπτου, επροτίμησε να βαδίση δια πίστεως ως κεχρισμένος του Θεού. Πριν απ’ αυτόν ήταν ο Αβραάμ, ο οποίος επροτίμησε να βαδίζη δια πίστεως σε ξένες χώρες μάλλον παρά ν’ απολαμβάνη τις ανέσεις και την ευημερία της μεγάλης εκείνης αρχαίας πόλεως Ουρ των Χαλδαίων. Κατόπιν ήταν ο Ιώβ, πλούσιος όπως ήταν, ο οποίος δεν έθεσε την εμπιστοσύνη του στα πλούτη του κι έτσι διεκράτησε ακεραιότητα όταν τα έχασε όλ’ αυτά.​—Εβρ. 11:24-26, 8-11· Ιώβ 31:24-28.

Ερχόμενοι στους καιρούς των Χριστιανικών Γραφών, παρατηρούμε τον Σαούλ από την Ταρσό. Αυτός, έχοντας υψηλή εκπαίδευσι, μπορούσε ν’ αποβλέπη σε μια ζωή μεγάλης υπολήψεως και οικονομικής ασφαλείας, αλλά τα εγκατέλειψε όλα για ν’ ακολουθήση μια ζωή πίστεως γινόμενος υλικά πτωχός αλλά κάνοντας πολλούς πνευματικά πλουσίους. Το δε μεγαλύτερο παράδειγμα όλων είναι το του Ιησού Χριστού. Τι πλούτη άφησε αυτός πίσω του στον ουρανό για να κάμη το θέλημα του Θεού στη γη, και τι ευκαιρίες υλικού πλουτισμού απέρριψε για να βαδίση δια πίστεως! Δεν είχε ούτε ακόμη πού να κλίνη την κεφαλή του!—Λουκ. 9:58· 2 Κορ. 6:10.

Σήμερα υπάρχουν 30.000 περίπου Χριστιανοί διάκονοι στην ολοχρόνια διακονία σε όλον τον κόσμο υπηρετώντας ως σκαπανείς, ειδικοί σκαπανείς, ιεραπόστολοι, υπηρέται περιοχής και περιφερείας και μέλη οικογενειών Μπέθελ· απέδειξαν για τον εαυτό τους την αλήθεια των λόγων του Δαβίδ ότι ο Ιεχωβά δεν θα εγκαταλείψη τους δικαίους. Θα μπορούσατε σεις να συγκαταλέγεσθε με αυτούς; Αν όχι, θα μπορούσατε ίσως να είσθε ένας διάκονος σκαπανεύς διακοπών τουλάχιστον για ένα μήνα το έτος. Ακόμη κι αν σας εμποδίζουν οικογενειακές υποχρεώσεις από το ν’ απολαμβάνετε τις ευλογίες της ολοχρονίου αυτής διακονίας, κάνετε παν ό,τι μπορείτε για να εντυπώσετε στη διάνοια των τέκνων σας το να τους είναι επιθυμητή η σταδιοδρομία αυτή;—Ψαλμ. 37:25· Δευτ. 6:7.

Περιπατείτε, λοιπόν, δια πίστεως, ως ‘βλέποντες τον αόρατον’. (Εβρ. 11:27) Θυμηθήτε ότι τα πολύτιμα υλικά πράγματα είναι πρόσκαιρα και δεν σας παρέχουν ωφέλεια στην ημέρα της οργής του Ιεχωβά, στον Αρμαγεδδώνα. (Παροιμ. 11:4) Θέστε τα πνευματικά πλούτη πρώτα στη ζωή σας, απολαύστε στο πλήρες τις ευλογίες που έχει ο Θεός για τον λαό του μέσω της πνευματικής τροφής, της Χριστιανικής συναναστροφής και της υπηρεσίας. Με αυτόν τον τρόπο θα συσσωρεύσετε θησαυρούς στον ουρανό, διαρκείς θησαυρούς.​—Ματθ. 6:19-21.

Στη διάρκεια του μηνός Σεπτεμβρίου όλοι οι αφιερωμένοι διάκονοι του Θεού ας περιπατήσουν δια πίστεως ανάμεσα στις απάτες του υλισμού αφιερώνοντας όλον τον χρόνον που μπορούν στη Χριστιανική διακονία, ιδιαίτερα προσπαθώντας να διαθέσουν στους ανθρώπους καλής προς τον Θεό θελήσεως βοηθήματα Γραφικής μελέτης και επισκεπτόμενοι αυτούς κατόπιν για περαιτέρω βοήθεια.

[Υποσημειώσεις]