Οι Συνελεύσεις Εκδηλώνουν «Καρποφορίαν του Πνεύματος»

«ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Δεν έχω ιδεί ποτέ, κάτι παρόμοιο, και είναι όλοι τους τόσο ευτυχείς, ιδέτε και τι πολλή νεολαία!» Έτσι είπε ο εκδότης της ημερησίας εφημερίδος της Αλμπέρντ, Βρεττανικής Κολομβίας, Καναδά, όταν παρετήρησε την διαγωγή και στάσι των εκπροσώπων στη Συνέλευσι «Καρποφορία του Πνεύματος» που έγινε εκεί. Η συνέλευσις εκείνη ήταν μόνο μια από τη σειρά 231 συνελεύσεων, που είχαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά το 1964 σε 49 χώρες ως την ημέρα που εγράφη αυτή η έκθεσις. Η αντίδρασις, που προεκλήθη στον ανωτέρω εκδότη εφημερίδος, ήταν τυπική, διότι οι άνθρωποι που παρευρέθησαν σ’ αυτές τις συνελεύσεις αντανακλούσαν τις Χριστιανικές ιδιότητες που αποτελούν την καρποφορία του πνεύματος του Θεού.

Παίρνοντας το θέμα τους από τη Γραφή, Γαλάτας 5:22, 23, οι συνελεύσεις ετόνισαν τις εννέα Χριστιανικές ιδιότητες, που αναφέρονται εκεί: «Ο δε καρπός [καρποφορία, ΜΝΚ] του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.» Ο καθένας από τους εννέα αυτούς καρπούς του πνεύματος υπήρξε το θέμα μιας ομιλίας της συνελεύσεως με την οποία εδίδετο συγκεκριμένη πληροφορία για το πώς πρέπει αυτός να εκδηλώνεται.

Το ότι αυτά δεν ήσαν κάτι περισσότερο από απλές θεωρίες για τους πολλούς εκπροσώπους απεδείχθη από τη διαγωγή τους. Στη διάρκεια της συνελεύσεως στο Ραίννε της Δανίας, μια οικογένεια, η οποία ποτέ προηγουμένως δεν είχε έλθει σ’ επαφή με μάρτυρας του Ιεχωβά, ήλθε στον τόπο της συνελεύσεως και της έκαμε τόση εντύπωσι η χρηστότης των εκπροσώπων ώστε παρηκολούθησε και τις τέσσερες ημέρες της συνελεύσεως και συγκατετέθη σε μια οικιακή Γραφική μελέτη. Η πρακτική εφαρμογή της καρποφορίας του πνεύματος ήταν εκείνο που τους έκαμε ιδιαιτέρα εντύπωσι.

Η αδελφική αγάπη συνετέλεσε στην καταπληκτική τάξι, συνεργασία και θερμό ενδιαφέρον των εκπροσώπων για τους άλλους, άσχετα με τη φυλή των. Αυτό έκαμε βαθιά εντύπωσι σε πολλούς ξένους. Μια νοσοκόμος, η οποία επεσκέφθη τη συνέλευσι στο Σουρινάμ, παρετήρησε: «Θεέ μου, εδώ υποδέχονται θερμά ακόμη και τους Νέγρους της Ζούγκλας και τους οδηγούν στο κάθισμα των.» Οι κατάπληκτοι επίσημοι της Αλεξανδρείας, πόλεως της Ιταλίας, βλέποντας πώς η αγάπη στην πράξι συντελεί στην ομαλή λειτουργία μιας οργανώσεως, έκαμαν μ’ ενθουσιασμό τα εξής σχόλια: «Αυτό είναι θαυμάσιο! Η οργάνωσίς σας είναι πάρα πολύ καλή! Δεν πιστεύαμε ποτέ ότι είσθε τόσο καλά ωργανωμένοι. Σας εκτιμούμε πάρα πολύ. Αν επιθυμήτε να κάμετε και άλλες συνελεύσεις στην πόλι μας στο μέλλον, παρακαλούμε πληροφορήστε μας και θα ήμεθα πολύ ευτυχείς να σας βοηθήσωμε και πάλι.» Ο διευθυντής του Γραφείου Συνελεύσεων και Επισκεπτών των Συρακουσών, Νέας Υόρκης, Η.Π.Α., έγραψε τα εξής σχετικά με τη συνέλευσι που έγινε εκεί: «Ειλικρινά, η συνέλευσις αυτή είχε οργανωθή πιο καλά και ελειτούργησε πιο ομαλά από όλες τις συνελεύσεις του μεγέθους της που εγνώρισα ποτέ. . . . Από τη διεύθυνσι του Γηπέδου της Πολιτείας ως τα ξενοδοχεία και τους ξενώνες δεν ακούσαμε τίποτε άλλο από τους καλυτέρους επαίνους.» Δίχως πραγματική Χριστιανική αγάπη μια τόσο ομαλή διοργάνωσις, συνεργασία και σεβασμός της ξένης περιουσίας από τα πλήθη ανθρώπων δεν θα ήταν δυνατή.

Μ’ ενθουσιασμό συνεκεντρώθησαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε κοινότητες, οι οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, ποτέ προηγουμένως δεν είχαν δοκιμάσει την πείρα μιας συνελεύσεως περιφερείας του λαού του Ιεχωβά. Η επίδρασις που είχαν οι συνελεύσεις σε τέτοιες κοινότητες, διότι οι εκπρόσωποι εξεδήλωσαν τους καρπούς του πνεύματος, απεδείχθη ότι ήταν μια μεγάλη μαρτυρία, η οποία συνετέλεσε να μεταβληθή η τοπική στάσις απέναντί των. Ύστερ’ από μια από τις συνελεύσεις που έγινε στο Πόρτο Ρίκο, η τοπική εκκλησία των είκοσι μελών είχε μια αύξησι 25 τοις εκατό στις οικιακές Γραφικές μελέτες, ο δε αριθμός εκείνων που παρακολουθούν τις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας ανήλθε περίπου στα διακόσια τοις εκατό. Οι κάτοικοι του Ολντ Χάρμπουρ, στη Ζαμάϊκα, ανέμεναν μόνο 800 εκπροσώπους, ο δε κλήρος τους ενεθάρρυνε να υποδεχθούν ψυχρά τους Μάρτυρας. Όταν, όμως, είδαν 3.000 εύτακτους εκπροσώπους και παρετήρησαν τη χαρά τους, άρχισαν ν’ αλλάζουν γνώμη γι’ αυτούς. Από τότε οι μάρτυρες του Ιεχωβά τυγχάνουν μεγαλυτέρου σεβασμού και τώρα μπορούν να δίνουν τις σύντομες ομιλίες των στις πόρτες των ανθρώπων συχνότερα από όσο μπορούσαν πριν από τη συνέλευσι.

ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Νέα πράγματα εξετέθησαν στις ομιλίες τις σχετικές με τα θέματα της αναστάσεως, διαγωγής του λαού του Θεού και κοσμικής εργασίας, τα οποία προεκάλεσαν πολλές προσεκτικές συζητήσεις. Στη συνέλευσι στο Μπάντουνγκ, Ινδονησίας, είκοσι Μάρτυρες, οι οποίοι είχαν στεγασθή στο ίδιο οίκημα, απερροφήθησαν τόσο πολύ από τις συζητήσεις των σχετικά με τις νέες αυτές πληροφορίες ώστε, σε μια περίπτωσι, συνέχισαν να ομιλούν ως τις δύο το πρωί. Το βαθύ ενδιαφέρον των σε ό,τι ελέγετο στις συνελεύσεις αντανακλούσε την πίστι των στην αλήθεια του Λόγου του Θεού.

Πολλές υπήρξαν οι εκδηλώσεις εκτιμήσεως για την ηθικώς εποικοδομητική ομιλία επί του θέματος «Διατήρησις της Οργανώσεως των Δημοσίων Υπηρετών Καθαράς, Αγνής» λόγω της ειλικρινείας, με την οποία ετονίζοντο η ηθική αγαθωσύνη και η εγκράτεια. Αυτό συνέβη ιδιαιτέρως στο Πακιστάν, όπου, λόγω των κοινωνικών εθίμων, τέτοια ειλικρινής συμβουλή επί της ηθικής σπανίως δίδεται. Στη συνέλευσι του Σουρινάμ μερικοί μάρτυρες ακούσθηκαν να λέγουν: «Πράγματι μπορείτε να ιδήτε ότι η οργάνωσις του Ιεχωβά μάς προσέχει σαν μια μητέρα.» Ακόμη και στους ξένους έκαμε ευνοϊκή εντύπωσι αυτή η ομιλία.

Στη Φιλλανδία ένας ξένος είπε: «Ποτέ προηγουμένως δεν άκουσα μια τόσο καλή συμβουλή για τη νεολαία. Δεν είχα ποτέ προηγουμένως παρευρέθη στις συναθροίσεις σας, αλλά τώρα θέλω ν’ αρχίσω να παρακολουθώ.» Ένας χωρικός, που άκουσε την ομιλία στη συνέλευσι της Αντίγκουα, στις Υπήνεμους Νήσους, έκαμε τα εξής σχόλια: «Καμμιά άλλη οργάνωσις δεν θα μπορούσε να μιλήση στα μέλη της όπως κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Είναι πολύ κακό το ότι οι άλλες θρησκείες δεν δείχνουν τόσο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους όπως δείχνει η οργάνωσίς σας.» Έτσι εδημιουργήθη μια καλή εντύπωσις από την έμφασι που έθεσε αυτή η ομιλία επάνω στους καρπούς του πνεύματος της αγαθωσύνης και εγκρατείας.

Η συνεδρίασις, στη διάρκεια της οποίας εδίδετο απάντησις σε ερωτήσεις της Γραφής, παρέσχε την ευκαιρία για έρευνα των συνειδήσεων, όταν προέκυψε το ζήτημα της εκτελέσεως κοσμικής εργασίας για τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Ένας που παρακολουθούσε μια από τις μικρές συνελεύσεις στον Λίβανον, ανεφώνησε σ’ ένα ομιλητή εκεί: «Δεν γνωρίζετε πόσο ευτυχείς είμεθα που μαθαίνομε πώς να ενεργούμε σχετικά με αυτές τις θρησκευτικές οργανώσεις.» Στο άλλο μέρος της υδρογείου σφαίρας, στη Νέα Ζηλανδία, μια Μάρτυς, η οποία είχε μια καλά αμειβομένη εργασία, διδάσκοντας Γερμανικά σ’ ένα σχολείο της Εκκλησίας της Αγγλίας, παρητήθη την επομένη της συνελεύσεως. Η συνείδησίς της την ενοχλούσε γι’ αυτό το ζήτημα, και τώρα έχαιρε για το ότι της υπεδείχθη η ορθή πορεία που έπρεπε να λάβη. Άλλοι, οι οποίοι επηρεάσθησαν, άρχισαν αμέσως ενέργειες για ν’ αλλάξουν την κοσμική τους εργασία, αντανακλώντας έτσι τον καρπό του πνεύματος, την πίστι, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην καθοδήγησι του Λόγου του Θεού και της οργανώσεώς του.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ

Πολλοί ήσαν οι Μάρτυρες, οι οποίοι υπερενίκησαν μεγάλα εμπόδια για να παρευρεθούν σε μια από τις συνελεύσεις. Ενεργώντας έτσι εξεδήλωσαν τη βαθιά τους αγάπη για τον Θεό. Οι Μάρτυρες στην Κολομβία, Νοτίου Αμερικής, παραδείγματος χάριν, ήλθαν στη συνέλευσι στη Μοντερία με ημιόνους, άλογα, όνους, λεωφορεία, τζιπ, μονόξυλα και πεζή. Μερικοί εβάδιζαν τέσσερες ημέρες για να φθάσουν στο σημείο, όπου θα έπαιρναν το λεωφορείο. Ένας εκπρόσωπος έστειλε τη σύζυγο και τα παιδιά του με πλοιάρια και έπειτα με λεωφορείο, ενώ ο ίδιος, για να ελαττώση τα έξοδα, εταξίδευσε δύο ημέρες με ημίονο.

Για μερικούς, η κοσμική τους εργασία παρουσίαζε ένα εμπόδιο στο να παρευρεθούν, αλλά δεν επέτρεψαν να τους σταματήση. Ένας οικογενειάρχης στη Νότιο Ροδεσία αντιμετώπισε ένα τέτοιο εμπόδιο. Μόλις είχε προσληφθή σε μια νέα εργασία και δεν είχε δικαίωμα για άδεια απουσίας. Εκείνο που έκαμε χειρότερα την κατάστασι ήταν ότι η συνέλευσις στο Ουμτάλι επρόκειτο να γίνη την ίδια ακριβώς εποχή, που ο εργοδότης του είχε ανάγκη από όλους τους υπαλλήλους για την ετησία απογραφή. Φέρνοντας το ζήτημα ενώπιον του Ιεχωβά με προσευχή, έκρινε ορθόν ότι, με όλη την ευθύτητα απέναντι του εργοδότου του, το καλύτερο που είχε να κάμη ήταν να υποβάλη την παραίτησί του, διότι ήταν αποφασισμένος να παρευρέθη στη Συνέλευσι «Καρποφορία του Πνεύματος» στο Ουμτάλι. Η απόφασίς του εκινείτο από ισχυρή αγάπη για τον Θεό και από μια επιθυμία να κάμη το θέλημά Του. Είχε πίστι ότι ο Ιεχωβά θα τον βοηθούσε να βρη μια άλλη εργασία, όταν θα επέστρεφε σπίτι του. Ο εργοδότης του έδειξε ενδιαφέρον για την παραίτησί του, και, ύστερ’ από μια συζήτησι με τον Μάρτυρα, συγκατετέθη να του δώση την άδεια απουσίας.

ΣΤΕΓΑΣΙΣ

Εξευρέθησαν μέρη για να παραμείνουν όσοι θα μετείχαν στις συνελεύσεις ακόμη και εκεί όπου οι προβλέψεις αρχικά εφαίνοντο χωρίς ελπίδες. Στην Σπάρτα Άμφι, Νορβηγίας, εματαιώθη μια έκθεσις επίπλων ακριβώς τρεις εβδομάδες πριν από τη Συνέλευσι «Καρποφορία του Πνεύματος», διότι δεν κατέστη δυνατόν να εξευρεθούν 400 θέσεις παραμονής για κείνους, που είχαν την πρόθεσι να επισκεφθούν την έκθεσι. Οι Μάρτυρες εχρειάζοντο μέρη στεγάσεως για 1.000 άτομα. Θα μπορούσαν να εξευρεθούν; Κατώρθωσαν να εξεύρουν περισσότερα από όσα αρκούσαν, αλλ’ αυτό απήτησε πολλή εργασία για επίσκεψι ανθρώπων. Με αγάπη οι τοπικοί Μάρτυρες κατέβαλαν την απαιτουμένη προσπάθεια χάριν των επισκεπτών αδελφών των.

Για να υπερπηδηθή η έλλειψις δωματίων στις πόλεις της Κορέας όπου θα εγίνοντο συνελεύσεις, εγκατεστάθησαν υπνωτήρια στις Αίθουσες Βασιλείας, σε σχολεία και σε αίθουσες πάλης. Με υπομονή οι Μάρτυρες αντιμετώπισαν επιτυχώς τη δυσκολία του χωρισμού των οικογενειών, βάζοντας τους άνδρες και τις γυναίκες σε χωριστά υπνωτήρια. Ενεργώντας έτσι αντανακλούσαν τον καρπό του πνεύματος, την πραότητα. Στη Μασάν, Κορέας, οι μάρτυρες πήγαν από σπίτι σε σπίτι για να ερωτήσουν τους οικοδεσπότας, όχι αν μπορούν να διαθέσουν δωμάτια, διότι λίγα διαθέσιμα μπορεί να υπάρχουν σε ιδιωτικές κατοικίες στην Κορέα, αλλά για χώρο στο πάτωμα. Πολλές τοπικές οικογένειες μετεκινήθησαν λίγο και έκαμαν χώρο για συνέδρους. Εκατοντάδες Μάρτυρες τακτοποιήθηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο με μικρή δαπάνη. Αυτό κατέληξε σε πολλές Γραφικές μελέτες, που άρχισαν με φιλόξενους οικοδεσπότες. Το να έχουν στα σπίτια των μάρτυρας του Ιεχωβά στη διάρκεια της συνελεύσεως απεδείχθη ότι ήταν γι’ αυτούς μια πνευματικώς τονωτική πείρα.

Εκδηλώνοντας τους καρπούς του πνεύματος, οι σύνεδροι ενέπνευσαν πλήρη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, στα σπίτια των οποίων παρέμειναν. Ένας ιδιοκτήτης ξενώνος στο Σαν Μπερναρντίνο Καλιφορνίας, Η.Π.Α., είχε τόσο μεγάλο το αίσθημα της ασφαλείας για τον ξενώνα του, στον οποίον έμεναν μάρτυρες του Ιεχωβά, ώστε τους παρέδωσε το κλειδί της εξώθυρας και ανεχώρησε για διακοπές. Στην Ελβετία, πολλές οικογένειες έκαμαν το ίδιο. Άφησαν τα κλειδιά του σπιτιού των στους Μάρτυρας και ανεχώρησαν για ταξίδι διακοπών.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΙΣ ΧΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Τα προβλήματα για την εξασφάλισι χώρων για τις συνελεύσεις ήσαν πολλά. Σε μερικές περιπτώσεις μια μακροχρόνια θρησκευτική εναντίωσις και κακοπαράστασις έπρεπε να υπερνικηθή, πράγμα που απαιτούσε από τους μάρτυρας να εκδηλώσουν έναν άλλο καρπό του πνεύματος, τη μακροθυμία. Αυτό συνέβη στη Γαλλία, όπου στην περιοχή της Λωρραίνης στους μάρτυρας του Ιεχωβά ηρνούντο πάντοτε άδεια για συγκρότησι συνελεύσεων. Ύστερ’ από πολλές προσπάθειες, απεκτήθη τελικά η άδεια για μια συνέλευσι στο Μετς, αλλά με μερικούς όρους, ένας από τους οποίους ήταν ότι μόνο άτομα με προγράμματα θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη συνέλευσι. Άλλοι από τους έξω δεν θα μπορούσαν να έλθουν. Αυτό έγινε δεκτό για να μπορέσουν οι Μάρτυρες της περιοχής εκείνης να έχουν μια συνέλευσι για την οικοδομή τους.

Στη διάρκεια μιας από τις συνεδριάσεις στο Μετς ο διευθυντής της αστυνομίας ήλθε για να ενεργήση έλεγχο επί της συνελεύσεως. Έκαμε σ’ αυτόν τόση εντύπωσι η τάξις και η ησυχία της συνελεύσεως, ώστε είπε ότι δεν έβλεπε τον λόγο γιατί μελλοντικές συνελεύσεις των Μαρτύρων δεν θα μπορούσαν να γίνουν σ’ εκείνη την περιοχή.

Στη Τανγκανίκα, Αφρικής, οι μάρτυρες του Ιεχωβά χάρηκαν πληροφορούμενοι ότι θα τους επετρέπετο να έχουν μια συνέλευσι στη Μπέγια για πρώτη φορά. Εκεί ζουν περισσότεροι από τους μισούς Μάρτυρες ολοκλήρου της χώρας, που ανέρχονται σε 855. Αντανακλώντας τον καρπό του πνεύματος, την ειρήνη, οι Μάρτυρες μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τη συνεργασία των δημοσίων λειτουργών, οι οποίοι έφθασαν ως το σημείο ν’ ακυρώσουν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες του Σαββάτου και Κυριακής της συνελεύσεως και να ενεργήσουν, όπως η συνέλευσις χρησιμοποιήση το ποδοσφαιρικό στάδιο δωρεάν. Το δημοτικό συμβούλιο επρομήθευσε μια φορητή εξέδρα για τη συνέλευσι, και το υπουργείον προνοίας εδάνεισε 400 καθίσματα δωρεάν. Αυτή η καλή συνεργασία εκ μέρους των επισήμων της Μπέγια ήταν σε αντίθεσι με τη διαγωγή των επισήμων στη Ροτόρουα, Νέας Ζηλανδίας.

Μολονότι η Ροτόρουα διαφημίζεται ως ιδεώδης τόπος για συνελεύσεις, οι επίσημοι απεδείχθη ότι ήσαν αφιλόξενοι. Όταν εζητήθησαν 1.000 καθίσματα επί πλέον των 400 που διέθετε η αίθουσα, ηρνήθησαν να τα ενοικιάσουν. Οι εφημερίδες έγραψαν ότι οι επίσημοι αρνήθηκαν την παραχώρησι των καθισμάτων, με το επιχείρημα ότι «θα διηυκολύνοντο τα πράγματα» για ένα ανατρεπτικό όμιλο ανθρώπων. Φαίνεται παράδοξο ότι άνθρωποι, οι οποίοι αγωνίζονται να παράγουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστι, πραότητα και εγκράτεια, μπορούν να θεωρούνται ανατρεπτικοί. Αλλ’ αυτό δεν εμείωσε τον ενθουσιασμό εκείνων που προσήλθαν στη συνέλευσι. Αντανακλώντας μακροθυμία, αντιμετώπισαν επιτυχώς την ενόχλησι, που προήλθε απ’ αυτή την εναντίωσι. Ταξίδεψαν πολλά μίλια γύρω από την Ροτόρουα για να συγκεντρώσουν καθίσματα από τις Αίθουσες Βασιλείας κι έτσι υπήρχαν αρκετά για να καθήσουν τα 1.647 άτομα, που παρηκολούθησαν τη δημοσία διάλεξι.

Ήταν ένα συγκινητικό θέαμα να βλέπη κανείς σ’ αυτές τις συνελεύσεις τα πολλά νέα άτομα, τα οποία εσυμβόλισαν την αφιέρωσί των στον Ιεχωβά με το εν ύδατι βάπτισμα. Σε 231 συνελεύσεις υπήρξε ένα σύνολο 10.672 ατόμων που έδειξαν με το εν ύδατι βάπτισμα την απόφασί τους να υπηρετούν τον Παντοδύναμο Θεό και υπακούουν σ’ Αυτόν. Παρατηρώντας το βάπτισμα εβοηθήθησαν οι εκπρόσωποι να εκτιμήσουν το νέο σημείο, που εξετέθη στη δημοσία διάλεξι σχετικά με τα καλής θελήσεως άτομα. Αντί να είναι εκείνα, τα οποία έχουν καλή θέλησι προς τον Θεό, εξηγήθη ότι είναι άτομα προς τα οποία ο Θεός έχει καλή θέλησι, ευδοκία, επειδή τον υπακούουν και τον υπηρετούν. Έτσι με το βάπτισμα αυτά τα 10.000 και πλέον άτομα έφθασαν να αριθμούνται μεταξύ των ανθρώπων ευδοκίας του Θεού.

Την έξοχη πνευματική οδηγία που περιλαμβάνεται στη δημοσία ομιλία «Ειρήνη εν Ανθρώποις Ευδοκίας Ή Αρμαγεδδών—Ποίον;» άκουσε στις συνελεύσεις ένα σύνολο από 681.550 άτομα. Λίγες ώρες μετά το τέλος αυτής της ομιλίας, ο λαός του Ιεχωβά άρχισε να κατευθύνεται προς τα σπίτια του με εξυψωμένες καρδιές. Είχαν λάβει μια πνευματική αναψυχή από τις συνελεύσεις και ενθάρρυνσι από τον τρόπο με τον οποίο οι παρευρισκόμενοι εξεδήλωσαν την καρποφορία του πνεύματος του Θεού. Ήσαν ανήσυχοι να συνεχίσουν αυτή την εκδήλωσι των καρπών του πνεύματος του Θεού στους τοπικούς των τομείς καθώς ενασχολούνται με ζήλο στη διακήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού.

[Εικόνα στη σελίδα 61]

ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ

ΧΡΗΣΤΟΤΗΣ

ΕΙΡΗΝΗ

ΧΑΡΑ

ΑΓΑΠΗ

ΠΙΣΤΙΣ

ΠΡΑΟΤΗΣ

ΑΓΑΘΩΣΥΝΗ

ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ