Είναι η Γραφή μου Πλήρης;

● ΓΙΑ να είναι μια Γραφή πλήρης πρέπει ν’ ανταποκρίνεται όσο το δυνατόν περισσότερο στα αρχικά χειρόγραφα ώστε να περιέχη όλα όσα είναι ‘θεόπνευστα και ωφέλιμα προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης’. (2 Τιμ. 3:16) Αλλά μπορεί να διερωτηθήτε, Πώς μπορώ να είμαι βέβαιος ότι η Γραφή μου ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις απαιτήσεις;

Όπως ίσως έχετε παρατηρήσει, μερικές Βιβλικές μεταφράσεις περιέχουν βιβλία «δευτεροκανονικά» ή «απόκρυφα,» όπως είναι το βιβλίο Τωβίτ (Τωβίας), Ιουδίθ, Σοφία, Εκκλησιαστικός, Βαρούχ και το 1 και 2 Μακκαβαίων. Μήπως αυτό σημαίνει ότι αυτές οι Βιβλικές μεταφράσεις είναι πλήρεις, ενώ οι μεταφράσεις που δεν περιλαμβάνουν τα δευτεροκανονικά βιβλία είναι ελλιπείς; Αν αυτά τα βιβλία αποτελούσαν πράγματι μέρος των θεόπνευστων Γραφών, η παράλειψίς τους θα έκανε μια Γραφή ελλιπή. Αλλά είναι πράγματι θεόπνευστα;

Υπάρχει σαφής απόδειξις ότι αυτά τα απόκρυφα βιβλία δεν ανεγνωρίζοντο ως μέρος των θεόπνευστων Γραφών όταν ιδρύθηκε η Χριστιανική εκκλησία. Εκείνον τον καιρό ο κανών των Εβραϊκών Γραφών ήταν ήδη καθωρισμένος και δεν περιελάμβανε απόκρυφα βιβλία. Ο Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνος Ιώσηπος έγραψε: «Δεν έχομε μυριάδες βιβλία που διαφωνούν ή είναι αντιφατικά, αλλά μόνον είκοσι δύο [που αντιστοιχούν με τα τριάντα εννέα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών σύμφωνα με τη σύγχρονη διαίρεσι], που περιλαμβάνουν την ιστορία όλων των καιρών και που είναι δικαίως ανεγνωρισμένα.» Ο ίδιος, δείχνοντας ότι εγνώριζε την ύπαρξι απόκρυφων βιβλίων, συνεχίζει: «Από τον καιρό του Αρταξέρξου μέχρι σήμερα έχουν καταγραφή τα πάντα, αλλά αυτά τα γραπτά υπομνήματα δεν εκρίθησαν το ίδιο αξιόπιστα μ’ εκείνα που είχαν γραφή προγενέστερα, διότι έπαυσε η ακριβής διαδοχή των προφητών.»—Κατά Απίωνος, Βιβλίον 1, παρ. 8 (σύμφωνα με τη μετάφρασι που υπάρχει στο Λεξικό του Ερμηνευτού της Βίβλου, Τόμ. 1 σελ. 163).

Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η παρατήρησις του λογίου Ιερωνύμου, μεταφραστού της Λατινικής Βουλγάτας. Στον πρόλογο της Βουλγάτας, παραθέτει τα θεόπνευστα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών σύμφωνα με τον Εβραϊκό κανόνα (στον οποίον τα τριάντα εννέα βιβλία έχουν συγχωνευθή σε είκοσι δύο) και κατόπιν λέγει: «Υπάρχουν λοιπόν είκοσι δύο βιβλία . . . Αυτός ο πρόλογος των Γραφών μπορεί να χρησιμεύση για μια καλύτερη εξακρίβωσι όλων των βιβλίων που μεταφράζομε από την Εβραϊκή στη Λατινική· έτσι μπορούμε να γνωρίζωμε ότι οτιδήποτε δεν συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτά πρέπει να καταταγή στα απόκρυφα.» Ο Ιερώνυμος, γράφοντας σε μια κυρία, που ωνομαζόταν Λαίτα, σχετικά με την εκπαίδευσι της κόρης της, την συνεβούλευσε τα εξής: «Όλα τα απόκρυφα βιβλία πρέπει ν’ αποφεύγωνται· αλλ’ αν ποτέ εκείνη θελήση να τα διαβάση, όχι για να διαπιστώση την αλήθεια των διδασκαλιών, αλλά μ’ ένα ευλαβικό αίσθημα για τις αλήθειες που εκφράζουν, πρέπει να της λεχθή ότι αυτά δεν ήσαν έργα των συγγραφέων με τα ονόματα των οποίων διακρίνονται, ότι περιέχουν πολλά τα οποία είναι εσφαλμένα και ότι είναι ένα βαρύ έργο που απαιτεί μεγάλη σύνεσι για να βρη κανείς χρυσάφι μέσα στον πηλό.»

Τα απόκρυφα βιβλία προφανώς δεν αποτελούσαν μέρος των θεοπνεύστων Γραφών και σαφώς δεν ανεγνωρίζοντο ως τέτοια στους πρώτους αιώνες μετά Χριστόν. Επομένως η παράλειψίς των από τη μετάφρασι της Βίβλου, δεν κάνει αυτή τη μετάφρασι ελλιπή.

Ένας άλλος παράγων που θα μπορούσε να εγείρη ερωτήματα σ’ ένα άτομο σχετικά με την πληρότητα της Βίβλου του, είναι ότι ωρισμένες λέξεις, φράσεις, ακόμη και ολόκληρα εδάφια που βρίσκονται σε μερικές παλαιότερες μεταφράσεις, δεν υπάρχουν σε πολλές σύγχρονες μεταφράσεις. Λόγου χάριν, σημειώστε τα επόμενα εδάφια από την κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασιν του Βασιλέως Ιακώβου: «Επειδή ο Υιός του ανθρώπου ήλθε διά να σώση το απολωλός.» (Ματθ. 18:11) «Έπρεπε δε αναγκαίως να απολύη εις αυτούς ένα εν τη εορτή.» (Λουκ. 23:17) «Τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Αγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις είναι εν.» (1 Ιωάν. 5:7) Αν επρόκειτο να ψάξετε να βρήτε αυτά τα εδάφια σε σύγχρονες μεταφράσεις, όπως είναι Η Νέα Αμερικανική Βίβλος, (Καθολική), Η Νέα Αγγλική Βίβλος, Μια Αμερικανική Μετάφρασις, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ, (Καθολική), και η Μετάφρασις Νέου Κόσμου, δεν θα μπορούσατε να βρήτε τις πρώτες δύο παραπομπές και το μέρος της τρίτης με τα χονδρά στοιχεία. Γιατί;

Η Βιβλική έρευνα έφερε σε φως το γεγονός ότι αυτά τα λόγια είναι φανερό ότι ποτέ δεν αποτελούσαν μέρος των αρχικών χειρογράφων. Αυτές οι δηλώσεις λείπουν από τα αρχαία χειρόγραφα που χρονολογούνται από τον τέταρτο αιώνα. Αντίθετα με ό,τι ανεμένετο, οι αντιγραφείς ήσαν περισσότερο πρόθυμοι να προσθέτουν παρά να παραλείπουν. Αυτό είναι φανερό από το γεγονός ότι τα αρχαιότερα και πιο αξιόπιστα χειρόγραφα της Βίβλου είναι και τα πιο συνοπτικά.

Αν λοιπόν δεν μπορήτε να βρήτε ωρισμένες λέξεις ή εδάφια σε μια σύγχρονη μετάφρασι, δεν πρέπει να θορυβηθήτε. Αυτή η σύγχρονη μετάφρασις της Βίβλου μπορεί να είναι πιο σύμφωνη με το πρωτότυπο από μια αρχαιότερη μετάφρασι, της οποίας οι μεταφρασταί δεν είχαν στη διάθεσί των τα πολύτιμα χειρόγραφα του τετάρτου αιώνος, όπως είναι ο Κώδιξ του Βατικανού και ο Σιναϊτικός Κώδιξ.