Ο Πέτρος Προασπίζει την Αλήθεια και τις Αρχές του Θεού

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Πέτρος στη δευτέρα του επιστολή, όπως και στην πρώτη, έγραψε πολλά για να ‘ενισχύση τους αδελφούς του.’ (Λουκ. 22:32) Εν τούτοις, αντί να το κάνη αυτό με το να τους ενθαρρύνη να υπομείνουν διωγμό, ενισχύει τους αδελφούς του με το να προασπίζη θαρρετά την αλήθεια και τις αρχές του Θεού.

Λόγω της μεγάλης διαφοράς στο ύφος της επιστολής, καθώς και στο θέμα της, Βιβλικοί λόγιοι του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζονται ότι δεν έγραψε ο Πέτρος τη δευτέρα αυτή επιστολή. Αν συνέβαινε αυτό, τότε θα εσήμαινε ότι πρόκειται για μια πλαστογραφία, διότι στο εδάφιο 2 Πέτρου 1:1 λέγεται καθαρά: «Συμεών, Πέτρος, δούλος και απόστολος του Ιησού Χριστού, προς τους όσοι έλαχον ισότιμον με ημάς πίστιν.» Γράφει επίσης ότι ήταν αυτόπτης μάρτυς της σκηνής της μεταμορφώσεως (ο Πέτρος ήταν ένας από τους τρεις αποστόλους που ήσαν τότε παρόντες), ότι ο Ιησούς είχε προείπει τον θάνατό του και ότι αυτή ήταν η δευτέρα του επιστολή.—2 Πέτρ. 1:16-21· 3:1· Ματθ. 17:1, 2· Ιωάν. 21:18, 19.a

Μολονότι το θέμα και το ύφος της δευτέρας του επιστολής διαφέρουν από την πρώτη, ο Πέτρος αρχίζει εφιστώντας την προσοχή στη θαυμάσια ελπίδα που είναι ενώπιον εκείνων που ‘καλούνται δια της δόξης αυτού.’ (2 Πέτρ. 1:3, 4) Συνεχίζοντας ο Πέτρος προασπίζει τις αρχές του Θεού λέγοντας στους Χριστιανούς να ‘προσθέσουν εις την πίστιν των την αρετήν, την γνώσιν, την εγκράτειαν, την υπομονήν, την ευσέβειαν, την φιλαδελφίαν, την αγάπην.’ Τι μεγάλο έργο αναθέτει εδώ ο Πέτρος στους Χριστιανούς να κάμουν! Αν κάμουν αυτά τα πράγματα καταβάλλοντας τις καλύτερες προσπάθειές τους, δεν θα πέσουν ποτέ, αλλά θα κερδίσουν είσοδο στη βασιλεία του Θεού. Και, μολονότι εγνώριζαν αυτά τα πράγματα, ο Πέτρος επιθυμούσε να τους τα υπενθυμίζη πάντοτε. Προασπίζοντας την αλήθεια του Θεού, ο Πέτρος παρατηρεί ότι δεν ακολουθεί «μύθους σοφιστικούς» καθώς κηρύττει τον Ιησού, διότι αυτός ήταν μάρτυς της σκηνής της μεταμορφώσεως στην οποία ο Θεός ο ίδιος μίλησε από τους ουρανούς και είπε για τον Ιησού: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον εγώ ευηρεστήθην.» Ο Πέτρος επίσης τονίζει ότι οι Γραφικές προφητείες δεν προέρχονται από ανθρώπους, αλλ’ ότι «υπό του πνεύματος του αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό· η Χριστιανική πίστις δεν οικοδομείται επάνω σε μύθους ή φανταστικά πράγματα, αλλ’ επάνω σε γεγονότα, στην αλήθεια! Επειδή συμβαίνει αυτό ‘κάμνομε καλά να προσέχωμε (εις τον προφητικόν λόγον) ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω.’—2 Πέτρ. 1:16-21.

Στο δεύτερο κεφάλαιο ο Πέτρος προασπίζει την αλήθεια και τις δίκαιες αρχές του Θεού μιλώντας με ισχυρό τρόπο εναντίον των αποστατών. Αυτοί που χρησιμοποιούσαν πλαστούς λόγους ζητούσαν να εκμεταλλευθούν τους συγχριστιανούς των. Δικαίως θα υποστούν την ίδια τύχη που υπέστησαν ο πονηρός προκατακλυσμιαίος κόσμος και οι πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων. Αλλ’ οι ευσεβείς άνθρωποι θα προστατευθούν, όπως συνέβη με τον Νώε και την οικογένειά του. Αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι ακολουθούν την ιδιοτελή πορεία του Βαλαάμ. Με τις σαρκικές των επιθυμίες και τα χαλαρά των ήθη προσφέρουν μεγαλύτερη ελευθερία στους άλλους ενώ, στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά είναι υπομονητικός. Αφού γνώρισαν κάποτε την αλήθεια και απεμακρύνθησαν απ’ αυτή, βρίσκονται τώρα σε χειρότερη κατάστασι από την κατάστασι στην οποία θα ευρίσκοντο αν δεν είχαν γνωρίσει ποτέ την οδό της δικαιοσύνη.—2 Πέτρ. 2:1-22.

Στο τελευταίο του κεφάλαιο, ο Πέτρος προασπίζει και πάλι την αλήθεια του Θεού εκθέτοντας πόσο εσφαλμένοι είναι οι ισχυρισμοί εκείνων που με ειρωνεία λέγουν ότι από τους αρχαίους χρόνους τα πράγματα συνεχίζονται με τον ίδιο τρόπο. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό! Τα άτομα αυτού του είδους παραβλέπουν τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε. Έτσι και στις έσχατες αυτές ημέρες, η ημέρα του Ιεχωβά θα έλθη ξαφνικά ως κλέπτης μέσα στη νύχτα για να εκτελέση τους πονηρούς. Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος μπορεί να φαίνεται ότι καθυστερεί, αλλά δεν ξεχνούμε ότι για τον Θεό χίλια έτη είναι ως μια ημέρα. Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά είναι υπομονητικός, διότι επιθυμεί όλοι να σωθούν μέσω μετανοίας.—2 Πέτρ. 3:1-10.

Ο Πέτρος υπενθυμίζει στους Χριστιανούς ότι η υπομονή του Θεού σημαίνει σωτηρία. Γι’ αυτή την αλήθεια επίσης μίλησε και ο απόστολος Παύλος στις επιστολές του, αλλά μερικοί την μεταστρέφουν, όπως κάνουν και με τις υπόλοιπες Άγιες Γραφές. Ο Πέτρος εδώ όμως προασπίζει τις επιστολές του Παύλου ως θεόπνευστες. Και, εφόσον ο Λόγος του Θεού είναι τόσο βέβαιος και το παρόν πονηρό σύστημα πρόκειται να διαλυθή, τι είδους αφιερωμένη ζωή πρέπει να ζούμε; Δεν πρέπει να είμεθα γνωστοί για τις καλές μας πράξεις διαγωγής και τα έργα της ευσεβείας μας; Ναι, πρέπει να κάνωμε το καλύτερο για να βρεθούμε από τον Θεό «άσπιλοι και αμώμητοι . . . εν ειρήνη.»—2 Πέτρ. 3:11-16.

Πράγματι, με το να προασπίζη έτσι την αλήθεια και τις δίκαιες αρχές του Θεού, ο Πέτρος ενισχύει την πίστι μας σ’ αυτές και την απόφασί μας να ζούμε σύμφωνα μ’ αυτές. Κάνοντας αυτό, μπορούμε ν’ αποβλέπωμε με εμπιστοσύνη στους ‘νέους ουρανούς και στη νέα γη, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.’—2 Πέτρ. 3:13.

[Υποσημειώσεις]